Cietrzew - skromny mieszkaniec lasu

Cietrzew

rozpowszechniony w Europie, Azji, a także w lasach Ameryki Północnej. Myśliwi dobrze znają tę małą leśną kurę, należącą do rzędu kur, rodziny bażantów i podrodziny cietrzewia. Cietrzew to typowy mieszkaniec lasu. Ptak często występuje w tajdze północnej części Eurazji. Zasięg tego przedstawiciela rzędu kurczaków obejmuje Europę Północną, Syberię i wyspę Hokkaido na wschodzie..

Rodzaj cietrzewia. Opis podgatunków

jeden. Cietrzew. Ukazuje się w Europie Północnej i na Syberii. Ptak jest mały. Długość ciała od 34 do 40 cm, waga - do 500 g.

2. Cietrzew Severtsova. Ten podgatunek został odkryty przez przyrodnika N.P. Przewalski w XIX wieku. Różni się od zwykłego tylko ciemniejszym kolorem upierzenia. Przedstawiciele podgatunku są rozmieszczeni w Tybecie i południowo-wschodnich Chinach.

3. Jarząbka kołnierzowata. Zamieszkuje lasy liściaste i iglaste oraz tundrę Ameryki Północnej. Ptak ma różnorodne upierzenie. Górna część ciała jest koloru brązowego z wzorem plam i małych pasków. Dolna część ciała jest żółto-brązowa. Cietrzew zwyczajny jest większy niż jego europejscy i azjatyccy krewni. Jego waga sięga 800 g.

Opis cietrzewia zwyczajnego

Najczęstsze podgatunki to jarząbka zwyczajna. Długość zwartego korpusu sięga 40 cm, waga - 380-500 gramów. Głowa ptaka jest mała, dziób zakrzywiony, krótki, nie więcej niż 1,5 cm Krawędzie dzioba są bardzo ostre. Nogi krótkie, czteropalczaste. Zimą łapy pokryte są piórami, a na nich pojawia się dodatkowa warstwa zrogowaciałych łusek..

Samo imię ptaka dokładnie charakteryzuje jego wygląd. Ptak ten, tak uwielbiany przez myśliwych, ma pstrokate upierzenie z szarymi i brązowoczerwonymi poprzecznymi paskami i plamkami. W dolnej części ciała przeważają czarne pióra z białą obwódką. Ogon jest również czarny, obszyty białym paskiem. Samce różnią się od samic obecnością czerwonych łuków nad oczami i małą kępką na głowie. Dodatkowo samce mają czarną plamkę na szyi z białą obwódką - „krawat”.

Siedlisko

Cietrzew Jest typowym mieszkańcem lasu. Ptak najczęściej występuje w tajdze północnej części Eurazji. Zasięg tego przedstawiciela rzędu kurczaków obejmuje Europę Północną, Syberię i wyspę Hokkaido na wschodzie.

Rodzaje plantacji leśnych według ich znaczenia w życiu ptaka można ułożyć w następującej kolejności:

• świerkowo-liściaste, głównie świerkowo-olszowe;
• lasy świerkowe i sosnowe;
• drzewostany mieszane, lasy brzozowe;
• lasy dębowo-olchowe i dębowo-sosnowe.

Ponadto kura leśna uwielbia tereny nisko rzeźbione i obficie zarośnięte brzegami rzek..

W jarząbkach jest to wyraźnie wyrażone sezonowość wybranych siedlisk. W gęstych lasach liściastych i lasach świerkowych trzymają się przez cały rok. W lasach dębowych i brzozowych ptaki wolą żyć latem. Cietrzew porusza się po ziemi lub chowa się w koronie, nigdy nie siada na wierzchołkach drzew. W razie niebezpieczeństwa ptak ucieka lub szybko wlatuje pionowo na drzewo, gdzie chowa się na wysokości 5-7 metrów. Wytropienie ptaka chowającego się w koronie jest bardzo trudne - jest on idealnie zamaskowany, przylegający do gałęzi drzew i chowający się w gałęziach. Jarząbka trzyma się lasu i nigdy nie odlatuje daleko. Unika przekraczania otwartych przestrzeni..

Styl życia

Cietrzewie są siedzące. Ptaki nie odbywają długich wędrówek; ich migracje w poszukiwaniu pożywienia mają charakter sezonowy. Ci przedstawiciele rodziny kuraków są niezwykle ostrożni. Mają doskonały słuch, wyczuwają zbliżające się niebezpieczeństwo z daleka i chowają się w gęstych zaroślach..

W ciepłym sezonie ptaki są aktywne wcześnie rano o wschodzie i zachodzie słońca w poszukiwaniu pożywienia. Ptaki odpoczywają na drzewach w dzień iw nocy.

W zimę jarząbki mogą żyć w śniegu, wyłamując dziury skrzydłami i łapami i przebywając w nich przez 18-20 godzin dziennie, wykonując krótkie loty nie więcej niż 2 razy dziennie. Temperatura w schroniskach śnieżnych nie przekracza 5 stopni. Podczas odwilży ptaki opuszczają swoje nory, aby uniknąć zamoczenia upierzenia. Czasami umierają z powodu pojawienia się lodowej skorupy, której nie można przebić małym dziobem. Zimą jarząbki często padają ofiarą orłów przednich i jastrzębiowatych. Innymi naturalnymi wrogami ptaków są lisy, kuny, gronostaje i rosomaki..

Reprodukcja

Cietrzewie to ptaki monogamiczne, żyją zwykle w parach i nawet zimą nie tworzą dużych stad. Każdy samiec ma swoje terytorium, którego starannie strzeże przed wtargnięciem konkurentów. W przypadku naruszenia granicy „właściciel” miejsca podnosi kępkę na głowie i narzeka na przeciwnika. Jednak walki są niezwykle rzadkie..

Sezon godowy

Okres godowy cietrzewia rozpoczyna się wraz z pojawieniem się pierwszych ciepłych dni. Wyraża się to nieśmiałym gwizdaniem ptaków, które wcześniej wydawały się tak ciche. Na południu Rosji gwizdy można usłyszeć w lasach 28-29 marca, na północy - 1-4 kwietnia. W miarę pojawiania się coraz więcej rozmrożonych płatów, gwizdanie nasila się i staje się szczególnie aktywne od 15 do 28 kwietnia. Głos jarząbka jest melodyjny, nie miesza się z odgłosami wydawanymi przez inne ptaki i jest łatwo rozpoznawalny z dużej odległości.

W kwietniu pary jarząbek zajmują ściśle określone obszary plantacji leśnych i stale je utrzymują. W drugiej dekadzie maja natężenie gwizdów (prądu) spada.

Samiec wybiera i pilnuje miejsca lęgowego. Kura buduje gniazdo pod osłoną jakiegoś krzewu, np. Wierzby, leszczyny, czeremchy, małej sosny lub choinki, a nawet tuż pod zaczepem i kępą chrustu. Gniazdo to dziura w glebie o średnicy 20-25 cm. Gniazda są skierowane na południe, wschód lub zachód, od północy zawsze są chronione przez jakiś obiekt lub drzewo.

Okres wylęgania

Jaja cietrzewi są oliwkowe, z małymi i dużymi ciemnobrązowymi plamkami. Ich długość wynosi 37,5-39 mm, szerokość 28 mm. W gnieździe jest 6-9 jaj, rzadziej 10-12 jaj. Samica składa 1 jajko dziennie. Początek układania zależy od warunków pogodowych i położenia geograficznego terenu. Gniazda z wyklutymi jajami pojawiają się między 5 a 30 maja, pisklęta wylęgają się między 20 maja a 1 czerwca. Jeśli pierwsze lęgi umrą, ptaki znów zaczynają pędzić..

Samica wysiaduje przez 22 dni. Ptak nie opuszcza gniazda nawet w przypadku zbliżającego się niebezpieczeństwa. W ostatnich dniach przed wykluciem jarząbki nie odzwyczajają się od jaj, nawet do karmienia. W tym czasie opiekuje się nią samiec.

Pisklęta cietrzewia

Waga wyklutych piskląt waha się od 10 do 12 gramów. Cietrzew ma czerwono-brązowy kolor grzbietu, jasnożółty na odwłoku. Oczy mają ciemną smugę. W pierwszym dniu życia pisklę pisklę zachowuje tak zwany ząb jaja - niewielką białą formację w górnej części dzioba. Z jego pomocą dziecko wydostaje się z twardej skorupy jajka.

Pisklęta cietrzewia szybko rosną. W 2. dniu życia ptaki doskonale skaczą i biegają. Szóstego dnia próbują już dostać się na skrzydło, a 12 dnia wystartują. Z drugiej strony ogon piskląt rośnie powoli i nie może jeszcze spełniać swoich funkcji, dlatego młode zwykle lecą w linii prostej. W wieku 2 tygodni cietrzew waży 25-30 gramów. W drugiej dekadzie życia młode bardzo przybiera na wadze.

Siedliska lęgowe są trwałe. Gdy znajdziesz w jakimś miejscu stado, możesz je tam spotkać przez kilka dni z rzędu. Liczebność lęgów jest zróżnicowana: w czerwcu można spotkać 7-8, w lipcu i sierpniu - 6, we wrześniu - 4-5. Ostateczna formacja młodych ptaków zmniejsza ich liczbę prawie o połowę. Cietrzew żyje w warunkach naturalnych do 10 lat.

jedzenie

Cietrzew żywią się różnymi pokarmami:

• pąki, bazie, pędy olchy, leszczyny, brzozy, liści osiki, nasion grabu;
• jagody wiciokrzewu, liście i jagody jagód, truskawek, żurawiny, jarzębiny;
• pędy skrzypu, łyka wilka, szczawika, paproci, koniczyny.

Wraz z założeniem pokrywy śnieżnej jarząbki są zadowolone głównie z pokarmu drzewnego. Podczas odwilży ptaki rzadko schodzą na ziemię, a nawet wtedy, gdy znajdują otwarte obszary pól jagodowych. Wraz z uwolnieniem lasu ze śniegu jarząbki żywią się roślinami zielnymi, latem - jagodami.

W pierwszych dniach życia pisklęta żywią się różnymi owadami, zbierają mrówki jaja, gąsienice, łapią cykady i drobne robale. Wtedy młode coraz bardziej przyzwyczajają się do „jadłospisu” rodziców, najpierw zjadają owoce jagodowe, a potem drzewne.

Polowanie na jarząbka

Mięso jarząbka jest bardzo delikatne i smaczne, więc ten mały ptak jest mile widzianym trofeum. Pod koniec września i w październiku odbywają się udane i ekscytujące polowania. Polowanie na jarząbka nie wymaga dużego wysiłku. Istnieją 2 skuteczne sposoby wydobywania.

Polowanie z wabikiem (peep)

Jesienią okres polowania na jarząbki rozpoczyna się od użycia semoliny. W tym czasie lęgi się rozpadły. Najlepszy czas na łowienie to poranek i wieczór. Przy pochmurnej pogodzie ptaki dobrze znoszą wezwanie wabika przez cały dzień..

Istnieją 3 rodzaje wabików.

1. Domowa kość. Do jego produkcji można wykorzystać oczyszczone z mózgu i beztłuszczowe kości rurkowe głuszca lub zająca. Skoczek jest wykonany przez zmieszanie kredy i kleju epoksydowego.

1. Metal fabryczny. Najmniej nadaje się do wabienia ptaka, ponieważ reprodukuje go bardzo szorstki dźwięk i może odstraszyć jarząbka. Ponadto urządzenie ma małą średnicę i szybko zapycha się śliną.

1. Plastik fabryczny. Istnieją modele pojedyncze i podwójne. Mają możliwość regulacji tonu i głośności. Takie wabiki znacznie lepiej nadają się do pracy niż metalowe..

Pamiętaj, że głosy mężczyzn i kobiet są różne. Mężczyzna jest bardziej skłonny do śpiewania kobiety. Najlepsze efekty uzyskuje się poprzez nęcenie, które przeprowadza się zaraz po śpiewie jarząbka. Jeśli ptak zaczyna reagować, ale nie leci bliżej, należy znaleźć ustronne miejsce i nadal kusić w odstępie 5-7 minut. Zainteresowany jarząb podleci do gwizdka i usiądzie na gałęzi drzewa. Łowca ma okazję strzelać.

Podejdź do polowania

Cietrzew zawsze karm w tych samych miejscach, dlatego polowanie podejściowe zwykle kończy się sukcesem. Zaniepokojone stada nie odlatują daleko. Łowca ma możliwość kilkukrotnego zbliżenia się do nich z odległości wystarczającej do oddania strzału. Cietrzewie mają zwyczaj nieoczekiwanego startu. Szybka reakcja jest głównym warunkiem zdobycia trofeum.

Mimo całej pozornej prostoty, podczas polowania na jarząbka popełnia sporo błędów. Dzieje się tak, ponieważ ptaki potrafią bardzo dobrze maskować się w koronach drzew. Ponadto ptak jest mały. Strzelają do niej strzałem numer 6-7. Do polowania wskazane jest użycie pistoletu kalibru 12-20. Możesz także użyć karabinu małolufowego. Jej strzał jest słaby i nie odstrasza gry.