Cietrzew: siedlisko, wygląd i zachowanie, zdjęcie

Ulubieniec łowców cietrzewia zamieszkuje lasy Afryki Północnej i Eurazji. Łowcy nazywają tego dużego ptaka między sobą kosach, brzozę, kogut polny, blackie. Samica ma również czułe imiona: cietrzew, słup, leszczyna, orka.

Osobniki różnej płci tego gatunku całkowicie się od siebie różnią. Raczej mała samica ma brązowy kolor z czerwonym odcieniem i czarnymi zmarszczkami. Ma prosty ogon i białą podogonkę. Może ważyć do jednego kilograma.

Cietrzew jest często mylony z cietrzewiem. Możesz je rozróżnić w locie. Samica głuszca różni się od innych ptaków białym podbrzuszem, które można zobaczyć dopiero po rozłożeniu skrzydeł..

Wygląd, siedlisko, zdjęcie

Wygląd szlachetnego mężczyzny jest inny:

• czarny z niebiesko-zielonym upierzeniem;
• jaskrawoczerwone brwi;
• ogon w kształcie liry;
• białe „lustro” na skrzydłach;
• ważący do półtora kilograma i mierzący 60 cm;
• mała głowa;
• krótki i mocny dziób;
• długie pióra na skrzydłach.

Wiele osób potrafi rozpoznać głos cietrzewia. W okresie godowym mamrocze głośno i długo, bulgocząc. Kobiety rechoczą, wyciągając dźwięki pod koniec śpiewu.

Rodzaje cietrzewia

Na terytorium Rosji istnieje kilka gatunków cietrzewia, ale najbardziej znane są tylko dwa:

1. Cietrzew, który żyje niemal na terenie całego kraju, aż do koła podbiegunowego.
2. Cietrzew kaukaski żyje na Kaukazie. Różni się od kosach mniejszym rozmiarem, silnie zakrzywionym ogonem i lekko upierzonym. Liczebność tego ptaka jest zagrożona wyginięciem, dlatego jest wymieniona w Czerwonej Księdze.

Największym przedstawicielem jest cietrzew, żyjący w Ameryce Południowej, który osiąga 75 cm wielkości i waży cztery kilogramy.

Życie w przyrodzie

Ptaki uwielbiają mieszkać w brzozowych lasach położonych w pobliżu zbiorników wodnych. Można je spotkać na terenach otwartych, w zaroślach lub na terenach zarośniętych krzewami..

W naturze cietrzewie są bardzo aktywne i trzymaj w stadach mieszanych, których liczba może liczyć do 200 osobników. Ptaki rozwijają gwałtowną aktywność rano lub przed zachodem słońca w ciepłym sezonie. W dzień siedzą na gałęziach i wygrzewają się na słońcu.

Cietrzewie charakteryzują się siedzącym trybem życia. Startują tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Przez resztę czasu ptaki chodzą po ziemi, gdzie poruszają się żwawo nawet w najgęstszych zaroślach. Tutaj znajdują pożywienie i rozmnażają się. Spoczywają na torfowiskach, pod krzakami, tylko na ziemi lub cienkich gałęziach. W poszukiwaniu pożywienia, mocno przylegając do gałęzi, mogą nawet zwisać do góry nogami.

Cietrzew startuje głośno i szybko. Jego lot jest szybki i zwrotny. Prędkość może osiągnąć 100 km na godzinę. Cietrzew, a zwłaszcza cietrzew, ma doskonały wzrok i słuch. Są bardzo ostrożni w swoim zachowaniu. W razie niebezpieczeństwa ptaki mogą odlecieć na kilkadziesiąt kilometrów.

W mroźne dni z łąk kuraków są wybierane do karmienia tylko przez kilka godzin. Przebywając pod śniegiem, ptaki doskonale słyszą zarówno ruch rysia, jak i skakanie zająca. Jeśli słychać skrzypienie śniegu z nart myśliwego lub kroków pełzającego lisa, szybko wydostają się spod śniegu, szybko startują i znikają. Wraz z nadejściem wiosny cietrzew stara się łowić ryby. Stada stopniowo się łamią.

jedzenie

Cietrzew żywi się głównie pokarmami roślinnymi. W ciepłym sezonie jego dieta obejmuje:

• jagody i soczyste liście dzikiej róży, borówki, borówki, czeremchy;
• nasiona turzycy;
• olcha, osika, pąki wierzby.

Z pokarmu dla ptaków żywią się małymi chrząszczami i owadami, którym głównie karmią swoje pisklęta. Aby zapewnić normalne funkcjonowanie przewodu pokarmowego, dziobią twarde nasiona i małe kamienie.

Jesienią cietrzew przenosi się na pola, na których rosły zboża. Zimą żerują na brzozowych baziach i pąkach, a czasem dziobią cienkie gałązki. W skrajnych przypadkach mogą żerować na jagodach jałowca, szyszkach i igłach. Ptaki wypełniają uprawę mrożonką i idą do gniazda, gdzie karma jest podgrzewana.

Reprodukcja

Rozpoczyna się druga połowa kwietnia aktywny bieżący okres. W tym celu samce wybierają witrynę i chronią ją przed konkurentami. Polana, łąka, odcinek torfowiska wysokiego, a na początku zimy - jezioro pokryte lodem, może służyć jako prąd..

Na samca przypada kilka cietrzewów. Po wybraniu miejsca i usadowieniu się na nim na godzinę przed świtem cietrzew zaczyna głośno syczeć, a następnie mamrocze. Kilka godzin później przybywają samice, które po wybraniu partnera do krycia lecą na środek prądu.

W chwili podniecenia, które trwa około półtorej godziny, samce mamroczą głośno, podskakują, otwierają ogony, wyciągają szyje i wirują w miejscu. Dość często dochodzi do konfliktów między cietrzewami. one zacznijcie się gonić a nawet wdać się w bójkę. Walki są zacięte, ale wszystko przebiega bez ran i kontuzji. Kojarzenie kończy się po wschodzie słońca.

Po kryciu kończy się rola cietrzewia w rozrodzie. Nie uczestniczy w budowie gniazda ani w inkubacji jaj ani w żywieniu piskląt..

Gniazdo to rowek w ziemi wyłożony zeszłoroczną trawą, gałązkami, liśćmi i piórami. Może znajdować się pod osłoną zarośli pokrzyw lub niektórych krzewów na skraju lasu lub na otwartej łące lub łące.

Lęgi mogą składać się z 5-13 jaj, które są jasnobrązowe i przeplatane brązowymi lub brązowymi. Po około 25 dniach pojawiają się pisklęta pokryte grubym puchem. Natychmiast opuszczają gniazdo, podążając za samicą. Pierwsze dni są najbardziej niebezpieczne dla młodych zwierząt. W tej chwili pilnuje ich kobieta, która słucha każdego dźwięku. W razie niebezpieczeństwa wydaje okrzyk, a pisklęta rozbiegają się w różnych kierunkach. Póki niebezpieczeństwo nie minie, siedzą cicho na trawie. Po 10 dniach młode już zaczynają się odwracać, a po miesiącu zaczynają latać.

W okresie lęgowym samce trzymają pojedynczo lub w małych grupach. W tym czasie topią się, w wyniku czego chwilowo tracą zdolność latania. Dlatego ptaki stają się szczególnie straszne i ciche..

W Rosji cietrzew jest bardzo popularny wśród myśliwych. Znając specyfikę jego zachowania, zimą myśliwi polują na zdobycz z wypchanymi ptakami, a jesienią z psami. Pod względem liczby odstrzelonych tusz cietrzewie ustępują jedynie jarząbkom i pardwiom.