Songbird - skowronek polny

Skowronki

- małe ptaki wielkości wróbla. Żyją na wszystkich kontynentach, ale większość gatunków z tej rodziny jest endemiczna dla Afryki lub gniazduje w Eurazji. Niektórzy przedstawiciele mieszkają w Ameryce (skowronek rogaty) i Australii (skowronek jawajski).

Skowronki

Rodzina skowronków należy do wróblowych. Składa się z osobników małej i średniej wielkości. Charakterystyczne cechy to:

• duża głowa;
• silna sylwetka;
• krótka szyja;
• szerokie, długie skrzydła.

Dziób ptaków z tej rodziny różni się między sobą w zależności od gatunku i rodzaju. Ochronna barwa ptaków umożliwia maskowanie na tle otoczenia.

Rodzina skowronków obejmuje do 19 rodzajów, składających się z 80 gatunków. Wszystkie te ptaki są doskonałymi śpiewakami. Ich śpiew jest dźwięczny i melodyjny.

Około 50 gatunków tych ptaków wymienione w kolorze czerwonym książka, 7 z nich - zagrożone.

Te ptaki preferują otwarte przestrzenie. Osiedlają się na łąkach, polach i stepach, na pustyniach lub półpustyniach. Ale są też gatunki, które można znaleźć w górach lub na leśnych polanach..

Na terytorium Rosji występuje 14 gatunków skowronków:

• białoskrzydły;
• step z dwoma plamami;
• las lub wir;
• małe pole;
• o krótkich palcach lub mały europejski;
• Mongolski;
• czarny;
• pole;
• czubaty;
• szary;
• step;
• solankowy;
• Japońskie pole;
• indyjski.

Najpopularniejszy z nich - skowronki leśne i polne.

Skowronek

Największy skowronek jest nieco większy niż zwykły wróbel. Wygląda skromnie. Ma słabe upierzenie, które przyczynia się do ochronnego kamuflażu. Grzbiet ptaka ma ziemisto-brązowy kolor z czarnymi i brązowymi plamami. Brzuch jest żółtawo-szaro-biały. Na głowie mały grzebień. Skrzydła mają dwa słabo wyrażone jasne paski. Ogon jest brązowo-szary, zewnętrzne pióra ogona są białe. Na końcu ogona znajduje się płytki nacięcie. Samce różnią się od samic śpiewem i rozmiarem. Są nieco większe.

Naturalne siedliska skowronka to skraj lasu i trawiaste łąki. Do gniazdowania najbardziej odpowiednie dla nich są pola obsiane roślinami zbożowymi..

Gniazdo tego ptaka jest raczej prymitywne.. Najczęściej znajduje się w małej dziurze w trawie na powierzchni gleby. Jako materiał budulcowy wykorzystuje się łodygi i korzenie roślin zielnych. Od wewnątrz gniazdo wyłożone jest wełną, puchem i zebranym w tym celu włosiem końskim. Ptaki starają się jak najbardziej ukryć swój dom.

Samica zajmuje się budową gniazda. W maju składa jaja (do 6 jaj) i wysiaduje je przez 14 dni. Pisklęta wydają się całkowicie ślepe. Ich ciało pokryte jest drobnym puchem. Niemowlęta pozostają w gnieździe przez dziesięć dni. Następnie opuszczają dom rodzinny, ale nadal nie mogą samodzielnie latać i karmić się. Dlatego przez kilka tygodni, mieszkając w zaroślach traw, wśród łodyg pszenicy i żyta, otrzymują pożywienie od rodziców, stopniowo zdobywając umiejętności niezbędne do samodzielnego życia..

Głównym pokarmem skowronka są nasiona zbóż i roślin zielnych. Ich dieta obejmuje również małe owady, różne larwy, poczwarki i pająki. Aby żołądek działał normalnie, ptaki dziobią małe kamienie..

Skowronek nigdy nie dostaje jedzenia w locie lub na zbyt wysokich łodygach roślin. Jedzenie znajduje tylko na ziemi. Ptaki gasią pragnienie rosą. Te ptaki uwielbiają pływać w piasku lub kurzu..

Skowronki polne to ptaki wędrowne. Zimą latają z regionów północnych na południowe. Zimują w północnej Afryce, południowej Azji i Europie Zachodniej. Wylot na zimowanie rozpoczyna się we wrześniu, aw październiku wszystkie osobniki rozpoczynają lot. Ptaki tego gatunku lecące na północ trzymają wysoko na niebie nieliczne stada. Przed zachodem słońca schodzą na rozmrożone miejsca, pozostając tam całą noc i wczesnym rankiem z pieśniami i okrzykami, na które pędzą.

Skowronek przybywa na miejsca lęgowe wcześnie, gdy tylko na otwartej przestrzeni pojawią się rozmrożone płaty. Początkowo ptaki nadal stada, ale potem rozpadają się w pary..

Pieśni skowronków nie bogate w dźwięki, ale bardzo melodyjne. Ptak łączy zapasy banknotów, którymi dysponuje. Śpiewa tak długo i głośno, mieniąc się brzęczącymi dzwoneczkami, że wydaje się, jakby szumiało błękitne niebo, rozgrzane wiosennym słońcem. Zwykle skowronek śpiewa w locie, unosząc się w kółko w górę. Następnie szybko opada, nadal machając skrzydłami, nie robiąc kółek. Jednocześnie jego piosenka staje się coraz bardziej gwałtowna, zaczynają w niej dominować gwizdki. Ptak przestaje śpiewać w odległości około 20 metrów od ziemi. Rozpościera skrzydła i schodzi w dół.

Śpiew skowronka trwa od świtu do zmierzchu. Czasami można go usłyszeć w księżycowe noce. Podczas gdy samiec śpiewa, samica po prostu siedzi na ziemi lub karmi się. Samice są niepozorne iw przeciwieństwie do samców rzadko rzucają się w oczy.

Skowronki przynoszą korzyści rolnictwu. Tępią w dużych ilościach chrząszcze naziemne, chrząszcze liściowe, chrząszcze trzaskowe, ryjkowce i inne chrząszcze. Zjadają także mrówki, gąsienice, pluskwy i szarańczę. Ponadto konkurują z myszami. Ptaki nie wyrywają ziarna z rosnących kłosów, ale zbierają padlinę. W dużych ilościach ptaki zjadają nasiona chwastów na polach.

Skowronek leśny

Yula lub skowronek to mały ptak, bardzo podobny do swojego odpowiednika polowego. Upierzenie ma taki sam kolor jak u skowronka - dyskretne. Na głowie lekko wyczuwalny grzebień. Jedyną różnicą jest rozmiar. Las jest nieco mniejszy. A jego ogon jest zauważalnie krótszy.

Naturalną strefą siedliska pierzastego śpiewaka są obszary leśne. Są to: ciemne zarośla, skraj lasu, zarośla, polany, polany.

Whirligig często siedzi na gałęziach drzew, czego nie mają inne typy skowronków. Układając gniazdo, ptak często wybiera miejsce u stóp drzewa, konopi lub krzewu. Zbudowany jest z luźno złożonych suchych źdźbeł trawy. Z cienkich łodyg i niewielkiej ilości końskiego włosia utkany jest ślad.

Kamieniarstwo składa się zwykle z 4-5 jaj, żółtawych lub czerwono-białych z małymi szarymi lub czarno-brązowymi plamkami. Najczęściej są to 2 sprzęgła rocznie.

Gatunek ten różni się od polnego zwyczajami. Przeważnie wiruje on w koronie drzew, osadzonej na wysokiej gałęzi. Goniąc owada, ptak szybko biegnie po ziemi. Wczesną wiosną, przedzierając się przez drzewa, pierzasty artysta śpiewa cicho, ale melodyjnie: „yuli-yuli-yuli-yuli”, za co otrzymał swoje imię.

.

Skowronek czubaty

Skowronek czubaty woli wybierać miejsca do zamieszkania w sąsiedztwie osady: na nieużytkach, ogrodach warzywnych, w pobliżu ruin starych zabudowań.

Podstawowe dane zewnętrzne skowronek czubaty:

• waga około 45 g;
• długość ciała - 180-190 mm;
• duży grzebień na głowie;
• szaro-brązowy kolor upierzenia ze smugami i ochrowym odcieniem na grzbiecie;
• brzuch biało-kłosowy z czarnobrązowymi smugami na górnej części klatki piersiowej i karkach.

Skowronek czubaty to ptak lądowy. Bardzo rzadko lata nad budynkami i unika lądowania na krzakach i drzewach. Ptak szybko biegnie po ziemi, unosząc i opuszczając duży grzebień, rozglądając się. Rzadko używa skrzydeł, preferując ruch na ziemi przy pomocy nóg, jednak w razie potrzeby dobrze lata. Kolor ptaka pomaga wtopić się w spaloną na słońcu roślinność i stać się całkowicie niewidoczną.

Pod koniec zimy skowronki biorą kąpiel parową. Wiosną wzlatują z piosenką w powietrze i po krótkim locie siadają w pobliżu miejsca budowy gniazda..

Skowronek czarny

Skowronek czarny różni się od większości innych gatunków rozmiarem, umaszczeniem i budową. Jest to dość duży ptak z grubym i mocnym dziobem. Jej długość ciała - 200 mm, waga - 60 g.

W przeciwieństwie do wszystkich innych gatunków skowronków i większości innych ptaków z rodziny wróblowatych, ten przedstawiciel ptaków ma czarne upierzenie. Jego łopatki i pióra po bokach i na ogonie, a także małe lotki są obszyte jasnym paskiem. Na tle czarnego koloru tył i boki wydają się pokryte białawymi półksiężycami.

Wiosną jasne krawędzie piór są tapicerowane, a skowronek wydaje się całkowicie czarny. Ogólny grafitowo-czarny kolor uzupełniają czarne nogi i ciemnobrązowe oczy. Wyróżnia się tylko szarawy dziób.

Siedlisko skowronka czarnego jest ograniczone. Gniazduje na półpustynach, stepach piołunu, w Kazachstanie i na słonych bagnach dolnej Wołgi .

To są ptaki wędrowne. Jesienią gromadzą się w stadach i podejmują szerokie migracje, które kończą się w marcu. W tym czasie w miejscach lęgowych można usłyszeć pieśni skowronka czarnego. Śpiewa siedząc na pagórku, opuszczając skrzydła i unosząc ogon. Wkrótce po śpiewie można zobaczyć kilka samców ścigających samicę. U skowronka czarnego, w przeciwieństwie do innych gatunków, liczba samców wyraźnie przeważa nad samicami.

Najczęściej gniazdo potrójnie się w pobliżu wody. To krucha, szorstka konstrukcja wykonana z zeszłorocznych łodyg, znajdująca się w zagłębieniu gleby..

Ciekawe fakty o Lark

• Każdy samiec ma własną barwę głosu i własne zdolności, ptaki te z łatwością naśladują głosy innych ptaków i potrafią nauczyć się ludzkiej mowy.
• Piosenka skowronka trwa 10-12 minut, po czym piosenkarz odpoczywa.
• W przypadku wykrycia niebezpieczeństwa w powietrzu ptaki te spadają jak kamień i giną w łodygach roślin..
• W dawnych czasach skowronki uważane były za zwiastunów wiosny, które podczas długiej suszy mogą żebrać o deszcz..