Cechy opieki nad sową w domu
Prawdziwe sowy są z natury drapieżnikami. Ptak, na pierwszy rzut oka nieszkodliwy, wyposażony jest w ostre pazury i dziób, za pomocą których chwyta i dręczy odpowiednią zdobycz. Te pierzaste osobniki mają wystarczającą inteligencję i wiedzą, że ciche i niepozorne polowanie może przynieść wspaniałe owoce..
Zadowolony
Dziś bardzo popularne stało się oswajanie dzikich drapieżników, a sowy nie są wyjątkiem. Decydując się na hodowlę sów domowych, musisz zdobyć ważne i bardzo przydatne informacje na temat pielęgnacji..
Krótki opis gatunku
Od około dziesięciu milionów lat te inteligentne ptaki żyją na północy kontynentu amerykańskiego. Można je również znaleźć na terenach gorących pustyń, na rozległych stepach, na zboczach wysokich gór lub w pobliżu mieszkania człowieka.. Sowy mają ogromną odpowiedzialność: skrupulatnie zapewniają, że populacja szybko rozmnażających się gryzoni, zdolnych do eksterminacji dużej liczby uprawianych roślin, nie przekracza poziomu optymalnego. Na terenie Federacji Rosyjskiej występuje około 17 gatunków tych interesujących zwierząt..
- Najmniejszą sową jest sowa wróblowa, która waży od 60 do 80 gramów, a długość ciała około 20 cm, sowa jest największym przedstawicielem rodziny, jej wysokość sięga 70 cm, a jej waga niekiedy przekracza znak 4 kg.
- Pierzaste drapieżniki żyją na wolności około dziesięciu lat. Jednak w środowisku domowym termin ten może trwać nawet czterdzieści lat lub dłużej..
- Każdy przedstawiciel sów, dzięki anatomii kręgów szyjnych, z łatwością obraca głowę do 280 stopni.
- Oczy sowy znajdują się z przodu kufy, co ułatwia wypatrywanie ofiary.
- Drapieżnik charakteryzuje się bardzo mocnymi kończynami, a także ostrymi, zakrzywionymi pazurami.
- Ponieważ sowa ma specyficzną strukturę piór, przemieszcza się całkowicie cicho z drzewa na drzewo, zmieniając swoją pozycję podczas polowania. Sprytne i inteligentne zwierzę może rozwinąć dużą prędkość lotu (80 km / h).
- Te pierzaste drapieżniki pozostają wierne jednemu partnerowi na zawsze, silnie przywiązane do rodziny i gniazda. Jeśli zdecydujesz się zatrzymać tego ptaka w domu, musisz wiedzieć, że może umrzeć z tęsknoty za własnym domem..
Uwaga!
Należy bardzo uważać na dzikie sowy, ponieważ mogą one przenosić bakterie zakaźne w przewodzie pokarmowym. Ryzyko zachorowania w tym przypadku jest bardzo wysokie..
Sowy w domu
Hodowca musi pamiętać że każdy ptak w naturalny sposób zachowuje umiłowanie wolności i wrodzone potrzeby ciała. Z czasem domowe sowy zaczną zapominać o zasadach życia na wolności i bez pomocy właścicielki jej godziny będą policzone. Wynika z tego, że zabierając ze sobą zwierzę trzeba ponosić za nie dużą odpowiedzialność, zwłaszcza jeśli decydujesz się na zakup pary i chcesz zobaczyć potomstwo w postaci małych i zdrowych sów..
Te upierzone drapieżniki są bardzo delikatnymi stworzeniami i gwałtownie reagują na zmiany w środowisku zewnętrznym, chociaż wydają się groźne i surowe. Zwierzęciu bardzo trudno jest przystosować się do nowych warunków. Gospodarze powinni być przygotowani na to, że sowa może nie przetrwać początkowego etapu spotkania z ludźmi. Z drugiej strony, po przyzwyczajeniu się tego łagodnego zwierzęcia do hodowcy, długa separacja ma duży wpływ na zdrowie psychiczne pierzastego zwierzaka..
Domowe sowy wymagają szczególne odżywianie i warunki zatrzymania. Jeśli dana osoba nie jest w stanie jej tego wszystkiego zapewnić, bardziej humanitarne jest odejście od idei instytucji. Ptak ma odrażający zapach, a kiedy spróbujesz go pogłaskać, nie odwzajemni się, jak koty lub psy. Ptak zostanie zdradzony, ale tylko na poziomie psychicznym.
Zachowanie sów domowych
- Pierzaste stworzenie stale potrzebuje lotów. Jeśli nie zrobisz specjalnego miejsca dla ptaka, użyje on mebli i innych elementów w domu jako gałęzi drzew.
- Sowy linieją każdego dnia. Zadaniem właściciela jest dbanie o higienę ptaka i własnego mieszkania.
- Ponieważ okres godowy u sów mija bardzo często, zaczynają szukać partnera i zachowują się nieco agresywnie. Ptak zaatakuje nieznajomych, uważając ich za wrogów swojego właściciela.
- Sowy domowe nigdy nie przestają być zwierzętami nocnymi. Zasypiając, zaczniesz zauważać aktywne życie swojego zwierzaka, które będzie wydawać różnorodne dźwięki.
- Sowy uwielbiają chwytać i przeciągać małe przedmioty. Telefonów i dokumentów nie należy pozostawiać w widocznym miejscu.
Ważny!
Klatka w żaden sposób nie jest odpowiednia dla tego pierzastego drapieżnika, ponieważ może zostać poważnie zraniony podczas próby wykonania dowolnego manewru.
Wskazówki dotyczące treści
Najlepsze dla sowy oddzielny przestronny pokój bez szczegółów wnętrza, które ptak może zepsuć.
- Okna pokoju muszą być zasłonięte gęstą tkaniną, która nie przepuszcza światła.
- Na ścianach zamontowane są specjalne półki przypominające gałęzie drzew. Pamiętaj, aby przykryć je materiałem zmiękczającym. Stara szafka jest dobra jako sztuczne zagłębienie dla sów. Żyrandole będą musiały zostać zdemontowane, ponieważ Twoi ulubieńcy z pewnością je zepsują.
- Te zwierzęta uwielbiają pływać, więc potrzebują małego zbiornika, aby codziennie zmieniać wodę..
Jak karmić sowę?
Predators potrzebują pełnej gry: gryzonie lub małe ptaki. Aby zachować zdrowie, należy karmić zwierzaka nie tylko martwą, ale także świeżą tuszą. Sowa musi spożywać pokarm wraz z piórami i kośćmi. Podnosząc młode, karm je ręcznie małymi porcjami, ale nie zapominaj o ostrożności. Raz w tygodniu zwierzę należy poddać diecie, podając tylko wodę. W ten sposób uratujesz domową sowę przed otyłością..
Ważny!
Osiem do dziesięciu godzin po uczcie ptak powinien wyrzucić granulat, mieszaninę wszystkiego niestrawionego w żołądku. Jeśli tak się nie stanie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że pierzaste zwierzę jest chore..
O zdrowiu ptaka (dorosłej lub małej sowy) decyduje przede wszystkim konsystencja odchodów. U zwierzęcia, które nic nie choruje, odchody mają biały kolor podstawowy z ciemnymi i twardymi plamami. Bardzo rzadkie odchody o nieprzyjemnym zapachu i jasnym kolorze wskazują na chorobę. Pellet nie powinien również wydzielać smrodu ani mieszać się z krwią. Chory ptak jest pozbawiony apetytu, nie ma przyrodzonej aktywności, jest długo nieruchomy, a upierzenie staje się brudne i lepkie. Jeśli pojawi się którykolwiek z objawów, należy skontaktować się ze specjalistą.
Dla sów domowych istnieje specjalna forma szczepień., dające odporność na większość znanych patologii ptaków. Wraz z zastrzykiem specjalista przepisuje witaminy i minerały, ponieważ ptaki mieszkając w mieszkaniach miejskich dużo tracą.
Jak zaprzyjaźnić się z drapieżnikiem?
Za pierwszym razem po spotkaniu wiele ptaków w ogóle nic nie je i strasznie kuli się w kącie. Wkrótce sowa powinna być aktywna i przyjmować pokarm ofiarowany przez właściciela. Gdy drapieżnik zda sobie sprawę, że nie chcesz go skrzywdzić, możesz rozpocząć proces szkolenia. Noś skórzane rękawiczki, aby chronić się przed pazurami. Bądź cierpliwy i czekaj, dopóki sowa nie przestanie syczeć lub klikać na twoje manipulacje i głos. Żadne narzucanie nie przyniesie owoców w udomowieniu.
Jeśli właściciel chce wybrać się na spacer ze swoim pupilem, warto zaopatrzyć się w owijki (skórzane sznury łączące łapy ptaka i rękawiczkę właściciela). Załóż urządzenie od pierwszych dni, aby zwierzę się do niego przyzwyczaiło. Domowa sowa nie ma nic przeciwko zabawie piłeczkami, warto jednak ukryć przed nią zbyt małe przedmioty, bo ptak może je połknąć.
Zakup zwierzaka
Nadaje się do treści gatunki, które wyróżniają się bezpretensjonalnością i równowagą psychiczną (sowa, płomykówki, sowy). Zwierzę należy kupować tylko w specjalistycznych żłobkach, w których praktykowane jest obrączkowanie ptaków. Na ringu powinien znajdować się znak, który odpowiada informacjom podanym w dokumentacji zwierzęcia.
Ważny!
Nie ma potrzeby zastanawiania się, jak złapać sowę. Dzikie ptaki są trudne do wyszkolenia, zaczynają tęsknić za naturą i są zdolne do przenoszenia bakterii chorobotwórczych. Udomowienie ptaka z lasu jest bardzo niebezpieczne i nieludzkie..
Małe sówki najlepiej nadaje się do udomowienia. Łatwiej tolerują proces adaptacji i są kilkakrotnie bardziej plastyczne podczas treningu. Koszt sowy może wynieść 12000 rubli. Rzadkie gatunki cenione są dwukrotnie bardziej.