Pawie zwyczajne: jak to wygląda, różnice między samicą a samcem

W naturze jest wiele pięknych stworzeń o niesamowitym wyglądzie. Zwierzęta i ptaki przyciągają wzrok człowieka, chce dotknąć tego blasku. Bez wątpienia paw uważany jest za jednego z najpiękniejszych ptaków. Ale niewiele osób wie, że ten dumny ptak o wspaniałym upierzeniu ma wiele wspólnego ze zwykłym domowym kurczakiem. Więc jakim ptakiem jest paw i gdzie żyją?

Opis

Od momentu pojawienia się pawia, osoba jest zainteresowana szeregiem pytań: „Jak nazywa się samica pawia?”, „Jak wygląda paw?” „Gdzie mieszkają pawie?” Te niesamowite ptaki są zwykle przypisywane rodzinie bażantów, zwykłe pawie należą do kurczaków. Oprócz wyglądu, zwykły paw jest uważany za największego ze wszystkich swoich krewnych..

Przede wszystkim przyciąga wzrok jasność upierzenia tego ptaka. Szyja rajskiego ptaka jest długa i niezwykle wdzięczna, głowa mała, z oryginalną kępką. U samców grzebień jest niebieski, aby pasował do koloru reszty upierzenia, au samic grzebień jest brązowy.

Sam ptak jest duży, jego wysokość sięga około 125 cm, a jego waga waha się od 4,2 kg. Długość ogona przeciętna ok. 45 cm Samica pawia jest z reguły mniejsza od samca i ma inny kolor upierzenia: samice mają upierzenie brązowe. Samce mają jaśniejsze upierzenie, często zielone, niebieskie, czarne odcienie.

Pomimo całego zewnętrznego piękna głos ptaka jest wyjątkowo nieprzyjemny. Wydaje szorstkie odgłosy gardła, które są nieprzyjemne dla ludzkiego ucha..

Ogon przedstawicieli tej rasy jest ozdobiony ornamentem, który niejasno przypomina "oko". Co więcej, natura nagradzała tylko samców pięknym ogonem w kształcie wachlarza, samice nie miały szczęścia pod tym względem. Ogon samic nie bawi się tak jaskrawymi kolorami jak u samców, jest bardziej powściągliwy, utrzymany w ciemnobrązowej tonacji. Pióra ogonowe mają w rzeczywistości różną długość i nachodzą na siebie. To właśnie jest tajemnicą bujnego ogona pawia..

Gatunki pawi

Ptaki rajskie są nie do odróżnienia pod względem budowy ciała i innych cech fizjologicznych. Ze względu na inny kolor upierzenia dzielą się na typy. Wyróżnia się następujące odcienie upierzenia:

• biały;
• dziki;
• brzoskwinia;
• węglowy;
• pstrokaty ciemny;
• lawenda;
• kamea;
• purpurowy;
• opal;
• północ;
• żółty zielony;

W sumie w przyrodzie występują trzy typy przedstawicieli tego gatunku, które z kolei mają podgatunki. Główne typy to:

1. Paw zwyczajny lub indyjski.
2. Zielony.
3. afrykanin.

Z kolei zwykły przedstawiciel tej rasy dzieli się na biały i czarnoskrzydły. Biali są uważani za najpospolitszy gatunek pawia. Jest to duży ptak o śnieżnobiałym upierzeniu i niebieskich oczach..

Przedstawiciel tej rodziny o czarnych skrzydłach jest uważany za odmianę pawia, ma czarne upierzenie z niebieskawym odcieniem. Samica jest jaśniejsza od samca, na grzbiecie mają brązowo-żółte plamy.

Paw indyjski jest jedyny w swoim rodzaju, nie ma podgatunku.

Zielony przedstawiciel rodziny jest uważany za różnorodnego przedstawiciela ras azjatyckich, jest nieco większy niż zwykły paw, upierzenie jest jaśniejsze, ma metaliczny połysk. Kończyny są dłuższe, grzebień i szyja większe niż u zwykłego, ale głos jest bardziej melodyjny i przyjemny. Waga oscyluje wokół 5 kg.

Jawajski zielony, indochiński i Birmańczyk pawie są uważane za podgatunek zieleni. Otrzymali nazwę ze względu na siedliska. Są to duże ptaki, w upierzeniu których przeważają zielone odcienie. Pióra, zwłaszcza na ogonie, mają pewien metaliczny połysk.

Kongijczyk nazywany jest również pawiem afrykanin. Ptak ten jest największy ze wszystkich, jego wysokość sięga 70-75 cm Samice i samce są słabo rozróżnialne. W upierzeniu dominują odcienie błękitu, fioletu, zieleni. Z natury monogamiczny.

Siedlisko

Indie i Sri Lanka są uważane za główne miejsca zamieszkania tych niesamowitych stworzeń. Łatwo się domyślić, że to właśnie tutaj po raz pierwszy odkryto indyjskiego przedstawiciela tej rasy. Przedstawiciele tego gatunku żyją w prawie wszystkich ogrodach zoologicznych i ogrodach zoologicznych na świecie..

Niektórzy przedstawiciele tych gatunków żyją w Malezji, na wyspie Jawa. Z archiwów wiadomo na pewno, że pawie były kochane przez rodziny królewskie, hodowano je specjalnie w pałacach jako ozdoba królewskiego dworu.

Człowiek od dawna udomowił pawia. Miłośnicy egzotyki hodują pięknego ptaka na swoich podwórkach, głównie ze względu na piękno ogona.

Dla ptaków tej rasy obecność krzewów jest niezwykle ważna. W swoim naturalnym środowisku ptak wybiera obszar z gęsto rosnącymi krzewami, w którym najwygodniej jest nocować, odpoczywać i ukrywać się przed wrogami.

Rajski ptak bardzo lubi zbiorniki wodne, wokół nich jest wiele owadów, którymi się żywi. Oprócz tak ważnego czynnika jak pożywienie, w szczególnie upalne dni przedstawiciel tej rasy kąpie się w wodzie, którą ukrywa przed upałem.

Ptaki tej rasy są przyzwyczajone do życia w małych grupach, w rodzinach nie ma ścisłego podziału na płeć. Są przyjaźni, łatwo dogadują się z bliskimi, starają się unikać konfliktów i walk. Są aktywne w ciągu dnia, w nocy odpoczywają w bezpiecznym miejscu. Ptak śpi lekko, nie traci czujności nawet podczas snu. Jeśli ptak jest w niebezpieczeństwie, woli uciekać, nie wchodzi w otwarte konflikty.

Karmienie pawi

Ptaki te żywią się głównie pokarmem roślinnym. Na wolności jedzą owoce, korzenie, nie wahają się ucztować na gryzoniach, a nawet małych wężach. Pożywienia szukają tylko na ziemi, na drzewach najczęściej odpoczywają i śpią.

Żywienie pawi w domu

Podczas hodowli tych ras ptaków w domu hodowca będzie musiał stworzyć warunki do utrzymania tego ptaka jak najbliżej naturalnego.

W domu hodowca musi opracować codzienną dietę, która powinna zawierać niezbędne witaminy i minerały. Za podstawę żywienia uważa się zboża, karmi się nimi ptaka raz dziennie. Ponadto można karmić ptaka paszą warzywną, resztkami stołu, aby nieco urozmaicić codzienną dietę:

• suszony chleb;
• owsianka;
• gotowane ziemniaki;
• sos mięsny (mięso mielone raz na 2 tygodnie);
• dżdżownice;
• larwy owadów;

Zapamiętaj, że takie przysmaki są swobodnie dostępne w prawie wszystkich wyspecjalizowanych sklepach dla zwierząt.