Infernal vampire - tajemnicza i przerażająca kałamarnica

Jako przykład tajemniczej natury głębinowych głowonogów rozważmy Vampyroteuthis infernalis, którego imię można przetłumaczyć jako „wampirzyca z piekła rodem”. Mający około 35 centymetrów mieszkaniec głębin morskich jest jednym z najbardziej fascynujących zwierząt na ziemi. Po raz pierwszy spotkał w 1903 roku naukowca Karla Hun, który zidentyfikował go jako ośmiornicę, ponieważ miał 8 macek. Wtedy odkryto jeszcze cieńsze kończyny

Strukturą waha się między ośmiornicami i kałamarnicami w swoim oddziale - wampiromorfie. Następujący członkowie tego rzędu występują w wodach tropikalnych i subtropikalnych we wszystkich miejscach na całym świecie. Żyją na głębokości około 3 tysięcy metrów, ponieważ światło słoneczne tam nie przenika. Pierwsze próbki, wydawało się, że ma dwie pary płetw klapowanych.

Później znaleźli go z jedną parą, ale został zaliczony do innego gatunku. Później w Muzeum Zoologicznym Uniwersytetu w Berlinie pokazano przedstawiciela z tylko dwoma płetwami, więc oryginalny opis przedstawiał zwierzę z dwoma płetwami. Dalsze badania wykazały, że bardzo młode osobniki mają dwie płetwy grzbietowe, stadia pośrednie osobników to cztery, a po osiągnięciu dojrzałości zwierzę wraca do formy z dwoma płetwami..

Opis fizyczny

Rozmiar piekielnego wampira ma nieproporcjonalnie duże oczy wśród wszystkich zwierząt na świecie. Ten przedstawiciel ma oczy wielkości 4 centymetrów i jest w przybliżeniu porównywalny z okiem dorosłego psa. Na końcu ciała od czubków dłoni wampirzyca ma dwie wysuwane płetwy, które mają odblaskowe powierzchnie, a reszta ciała jest aksamitnie brązowa. Piekielna ośmiornica wampira może oświetlać warunki całkowitej ciemności, w której żyje, wyposażona w niesamowitą serię fotoforów - specjalnych organów świecących.

Oświetlenie występuje w całym ciele, z wyjątkiem jego wewnętrznej powierzchni, podczas gdy piekielny wampir może dowolnie włączać i wyłączać blask. Z tyłu głowy istnieje skupisko bardziej złożonych fotoforów, a za podstawą sparowanych płetw znajdują się jeszcze dwa narządy świetlne wyposażone w rodzaj naturalnej „powieki”, którą zwierzę może zatrzasnąć, aby wyłączyć dopływ światła.

Piekielny wampir może świecić dłużej niż dwie minuty w wyniku „specjalnego naturalnego ustawienia” fotoforów, albo świecą jednocześnie, migając od jednego do trzech razy na sekundę, albo pulsują. Organy na końcu ramienia kałamarnicy może również świecić w sposób ciągły lub naprzemiennie. Ta reakcja objawia się bodźcami zewnętrznymi. Trzecią i ostatnią formą luminescencji są luminescencyjne chmury, które wyglądają jak śluzowata matryca z zawartymi w niej świecącymi cząsteczkami..

Zakłada się, że cząsteczki są uwalniane przez organy kończyn i mogą świecić do 10 minut. Główny znak przerażonego wampira:

• świecące narządy światła na czubkach ramion iu podstawy płetw;
• za tym blaskiem idą machające ręce, co bardzo utrudnia dokładne określenie, gdzie w wodzie znajduje się kałamarnica;
• następnie kałamarnica emituje luminescencyjną, oślizgłą chmurę, co dezorientuje napastnika.

Kiedy efekt świetlny się skończy, drapieżnik prawie niemożliwe jest zlokalizowanie kałamarnicy..

Zachowanie

Do niedawna rozważano, że piekielny wampir jest słabym pływakiem, a jego galaretowate ciało ze słabymi mięśniami może tylko dryfować, a jeśli w tym samym czasie napotka ofiarę, jest w stanie go użyć. Wkrótce jednak okazało się, że potrafią szybko pływać przez krótkie okresy, używając płetw. Piekielny wampir ma wysoko rozwinięty organ, który kontroluje jego ruchy i pomaga zachować równowagę.

Ten organ zmysłów składa się ze struktury sakralnej i licznych wrażliwych włókien czuciowych, które kształtują aktywność neuronalną, podobnie jak mózg. Połączenie neuronowe znajduje się w strukturze sakralnej, która ma rezerwę bezwładności, która powoduje, że piekielna kałamarnica porusza się z przyspieszeniem w określonych warunkach. Ta reakcja na bodźce zewnętrzne aktywuje neurony, które dostarczają informacji zwrotnej kałamarnicy dotyczącej jej orientacji, co pomaga jej zdobyć pożywienie, uciec przed innymi drapieżnymi przedstawicielami podwodnymi.

Prędkość pływania piekielnego wampira to dwie długości ciała na sekundę. Zwierzę może utrzymać to tempo na krótkich dystansach. W razie niebezpieczeństwa kałamarnica wampira przesuwa płetwy do podstawy lejka, chowa swoje ciało w specjalnych fałdach skóry - płaszczu i wydziela strumień wody z płaszcza. Postawa obronna tego małża przypomina ananasa, gdy kończyny i tkanina całkowicie zakrywają głowę i płaszcz.

Pozycja ta chroni całe ciało, a kałamarnica dodatkowo maskowana jest ciemną szmatką. Końce kończyn i podstawa żeber również emitują luminescencyjne lub migające fotofory, którym zwykle towarzyszy reakcja. Jest opinia, ta wampirza kałamarnica również zaciska kończyny, aby zmylić drapieżniki, co utrudnia im określenie dokładnej lokalizacji w tym momencie.

Cechy piekielnego wampira

• Kałamarnica wampira jest jedynym żywym okazem, który łączy cechy ośmiornicy i kałamarnicy, mątwy, co wskazuje na pokrewną linię między dwiema grupami..
• Wampirze kalmary, które nie są prostymi, prawdziwymi kałamarnicami, są nazwane ze względu na ich duże niebieskie oczy, czerwono-brązową skórę i dużą sieć między ich ramionami..
• Są to małe osobniki osiągające maksymalną długość 35 centymetrów..
• Podobnie jak prawdziwe kalmary, istnieje dymorfizm płciowy w komunikacji zewnętrznej: samice są większe niż samce. Piekielny wampir ma osiem długich ramion i dwa pasma, które przekraczają rozmiar jego ciała, można je schować w kieszeniach znajdujących się w ich temblaku między ramionami. Na początku badań tego gatunku uważano to za broń, jednak różnią się one budową i składem, dlatego są uważane za wyjątkową cechę tego niesamowitego gatunku..
• Na górnej powierzchni ich płaszczy znajdują się dwie płetwy grzbietowe.
• Ciekawym zjawiskiem w tej kałamarnicy jest metamorfoza wielkości, kształtu i położenia płetw w miarę ich wzrostu. Kiedy ich ciało ma 15–25 długości, druga para płetw zaczyna się rozwijać przed ich pierwszą parą. Kiedy nowa para osiągnie dojrzałość, pierwotna para zostaje wchłonięta. Te nowe płetwy zmieniają styl pływania kałamarnicy wampira z przyspieszania i lokomotywy na dryfowanie..
• Skład ciała wampirów jest podobny do ciała meduzy.
• Mają bardzo duże oczy - proporcjonalnie mają największy stosunek oczu do ciała spośród wszystkich zwierząt na świecie..
• Piekielne wampiry mają czarne chromatofory, których zewnętrzne połączenia przeplatają się z czerwono-brązowymi. Nie działają jak chromatofory w zwykłej kałamarnicy, ponieważ gatunek ten nie ma mięśni kontrolujących zmianę koloru..
• Piekielny wampir nie ma worków z atramentem.
• Kalmary wampirów są dobrze przystosowane do życia w środowiskach głębinowych z fotoforami, dużymi okrągłymi narządami zlokalizowanymi na tylnym końcu każdej płetwy i rozmieszczonymi na ich płaszczu, lejku, głowie i powierzchni grzbietu, które wytwarzają fluorescencyjne światło otoczenia i trwają od 2 do 9 minut.

Siedlisko i warunki

Piekielny wampir bierze głębię we wszystkich tropikalnych i umiarkowanych oceanach świata, do których dociera niewiele lub wcale światła. Okazy wampirów są nierównomiernie rozmieszczone na głębokościach od 300 m do 3000 m, przy czym większość przedstawicieli zajmuje głębokości 1500 m do 2500 m. Badania w Monterey Bay Aquarium Research Institute w Kalifornii wykazały, że piekielny wampir jest ograniczony minimalną dostępnością tlenu w tej zatoce przy średniej głębokość 690 mi poziom tlenu 0,22 ml / l. Poziomy rozkład piekielnego wampira w oceanach jest zlokalizowany między czterdziestymi równoleżnikami na północ i południe, gdzie temperatura wody wynosi 2-6 stopni Celsjusza.

Rozkład pionowy głębokość jest przedstawiona poniżej:

• W Kalifornii większość wampirów żyje na głębokościach od 600 m do 1100 m, przy maksymalnej liczbie 700 m do 1000 m, a małe liczby mniejsze niż 20 mm są najczęściej spotykane na większych głębokościach.
• Na Atlantyku wampir jest podzielony między 700 a 1200 m.
• Na Hawajach przedstawiciele ci przybyli z głębokości 800 mi 1200 m, ale niewielką liczbę zaobserwowano na głębszych wodach.

jedzenie

Wampirzyca piekielna jest mięsożercą i żywi się krewetkami i bezkręgowcami. Mają bardzo niskie tempo metabolizmu ze względu na masę ze względu na ich mniejsze uzależnienie od pędów podczas atakowania drapieżników i chwytania zdobyczy.. Włókna czuciowe i narządy wytwarzające światło na czubkach dłoni służą do przyciągania i poszukiwania pożywienia, a także do ochrony przed drapieżnikami w głębokim oceanie. Kałamarnica używa nici nerwowej, aby dostrzec swoją ofiarę, a następnie pływa w kółko, aż ją złapie..

Reprodukcja

Prawdopodobne, samce przekazują spermę samicy ze swojego lejka. Samica kalmara jest większa niż samiec i wyładowuje zapłodnione jaja bezpośrednio do wody. Dojrzałe jaja są dość duże i mają średnicę 3-4 mm i można je swobodnie unosić w małych masach w głębokiej wodzie.