Choroby koni i ich leczenie

Koń jest łagodnym zwierzęciem, na które może wpływać wiele różnych chorób. Wszystkie są podzielone na zakaźne, niezakaźne i inwazyjne. Nasz artykuł pomoże Ci rozpoznać objawy i dowiedzieć się, jak leczyć najczęstsze z nich, co pomoże Ci w odpowiednim czasie przyjść z pomocą swoim zwierzakom..

Choroby zakaźne koni

Choroby zakaźne wywołują szkodliwe mikroorganizmy przenoszone ze zwierzęcia na zwierzę. Z reguły choroby te są niebezpieczne i stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia i życia konia. Niektóre mogą zostać przeniesione na ludzi.

Wścieklizna

Wścieklizna to poważna choroba atakująca układ nerwowy. W większości przypadków kończy się śmiercią. Niebezpieczne dla ludzi. Jest przenoszony przez kropelki przez ugryzienie lub uszkodzenie skóry. Okres inkubacji może trwać od kilku dni do 1,5 miesiąca. Choroba przebiega szybko - po pojawieniu się pierwszych objawów paraliż i śmierć następują po 2 dniach.

Przyczyny:

• ugryzienie chorego zwierzęcia;
• zmiany na skórze, przez które przenika ślina i wirus.

Objawy:

• agresywne zachowanie;
• zwiększone wydzielanie śliny.

Nie ma lekarstwa, zwierzę trzeba zabić. Zapobieganie polega na szczepieniu raz w roku szczepionką przeciw wściekliźnie.

Końska grypa

Dotyczy koni w każdym wieku. Grypa nie jest tak groźna jak większość innych chorób zakaźnych. Przy odpowiednim leczeniu zwierzę z dobrą odpornością szybko wraca do zdrowia i uzyskuje odporność na ortomyksowirusa przez 1 rok. Osoba może również zarazić się końską grypą..

Przyczyny:

• kontakt z chorym zwierzęciem;
• zanieczyszczenie przez żywność, wodę, sprzęt.

Objawy:

• letarg;
• odmowa jedzenia;
• niezdrowy wygląd sierści;
• gorączka;
• kaszel;
• wyciek bezbarwnego płynu z oczu i nosa.

Leczenie:

1. Stosowanie inhalacji z terpentyny i roztworu sodu.
2. W ciężkich przypadkach podawanie antybiotyków, sulfonamidów.

Zapobieganie:

1. Utrzymanie prawidłowego mikroklimatu w stajni.
2. Regularna dezynfekcja pomieszczeń, w których trzymane są konie.
3. Szczepionka.

Niedokrwistość zakaźna

Wirus, który wywołuje rozwój anemii, przebywa w organizmie konia przez długi czas. Jest podatny na śmierć pod wpływem wysokich temperatur i środków dezynfekujących.

Przyczyny:

• rozprzestrzenianie się choroby przez komary, bziki, które najpierw gryzą chore, a potem zdrowe konie;
• wielokrotne użycie niesterylnych strzykawek do wstrzykiwań.

Objawy:

• ciepło;
• ucisk;
• obrzęk brzucha, klatki piersiowej, kończyn;
• niedokrwistość błon śluzowych.

Tej choroby nie można leczyć.

Zapobieganie:

1. Terminowy ubój zarażonych koni.
2. Dezynfekcja pomieszczeń.
3. Przestrzeganie środków kwarantanny dla nowo nabytych zwierząt.

Leptospiroza

Podekscytowany leptospirą. Po wyzdrowieniu zwierzę przez długi czas jest nosicielem patogenu. Mikroorganizm jest łatwo zabijany podczas dezynfekcji.

Przyczyny:

• jedzenie skażonej żywności;
• picie zanieczyszczonej wody.

Objawy:

• podwyższona temperatura ciała;
• obecność zanieczyszczeń krwi w moczu;
• zażółcenie skóry;
• zaparcie lub biegunka;
• słabość;
• niespokojne zachowanie;
• utrata masy ciała.

Leczenie obejmuje streptomycynę (10 000–12 000 j./kg) co 12 godzin. Kurs trwa 5 dni.

Zapobieganie:

1. Kwarantanna dla nowo nabytych zwierząt.
2. Dezynfekcja pomieszczeń, w których mieszkają konie.
3. Deratyzacja terenu.
4. Badania profilaktyczne przez lekarza weterynarii.

Listerioza

Choroba wpływa na układ nerwowy. Wraz z jego rozwojem na ciele konia pojawia się ropienie. Bakteria listeria, czynnik wywołujący tę chorobę, może zostać zniszczona przez środki dezynfekujące.

Przyczyny:

• kontakt z chorym zwierzęciem lub ptakiem;
• zakażenie przez mleko, ewakuacja, wydzielina z nosa i oczu zakażonych koni;
• przenikanie patogenu przez błony śluzowe, rany na ciele.

Objawy:

• apatia;
• ucisk;
• odmowa jedzenia;
• biegunka;
• obfite wydzielanie z oczu i nosa;
• drgawki.

Leczenie:

1. W pierwszych dniach choroby podawanie chlortetracykliny (30 mg / 1 kg).
2. Podawanie tetracykliny, oksytetracykliny (30 mg / 1 kg).

Zapobieganie:

1. Dezynfekcja obór.
2. Karmienie wysokiej jakości pokarmem.
3. Ekspozycja nowo nabytych koni w kwarantannie.
4. Podawanie szczepionek i antybiotyków zwierzętom, które miały kontakt z pacjentami.

Myt

Myt zwykle przebiega w ostrej postaci. Prowadzi do ropnego zapalenia nosa i gardła zwierząt. Jego czynnikiem sprawczym jest paciorkowiec. Jest odporny na dezynfekcję, ale umiera po 8 godzinach ekspozycji na światło słoneczne i wrzenie.

Przyczyny:

• zakażenie chorego zwierzęcia drogą fekalno-ustną;
• infekcja przenoszona drogą powietrzną.

Objawy:

• wzrost temperatury ciała do 42 ° C;
• ucisk;
• odmowa karmienia;
• wydzielina z nosa;
• powiększenie węzłów chłonnych, prowadzące do ropienia.

Leczenie:

1. Nakłuwanie ropni.
2. Wstrzyknięcie penicyliny do mięśnia (1000-2000 jednostek / kg).

Zapobieganie:

1. Kwarantanna dla nowo zakupionych koni.
2. Zgodność z normami sanitarnymi i higienicznymi dotyczącymi trzymania zwierząt.
3. Izolacja chorych koni.

Pasterelooza

Choroba jest wywoływana przez mikroorganizm pasteurella. Patogen jest łatwo zabijany przez dezynfekcję i wysokie temperatury. Choroba jest niebezpieczna dla ludzi. Śmiertelność koni w przypadku infekcji wynosi 10–80%. Po wejściu patogenu do organizmu zwierzęcia okres inkubacji trwa 3 dni.

Przyczyny:

• infekcja od chorego zwierzęcia przez kał;
• zakażenie przez wydzielinę z nosa.

Objawy:

• wzrost temperatury ciała do 42 ° C;
• biegunka;
• kaszel;
• letarg;
• świszczący oddech;
• obfite wydzielanie z oczu i nosa;
• w przebiegu przewlekłym - dramatyczna utrata masy ciała, anemia.

Leczenie:

1. Podanie surowicy antypasterelowej (70-80 ml).
2. Terapia antybiotykowa (za pomocą leków z grupy tetracyklin).
3. Wprowadzenie sulfonamidów.

Zapobieganie:

1. Szczepionka.
2. Przeprowadzanie regularnej dezynfekcji obór, karmników, poideł, sprzętu.
3. Kwarantanna nowo nabytych i chorych zwierząt w przypadku wykrycia choroby.

Salmonelloza

U młodych zwierząt najczęściej obserwuje się salmonellozę lub paratyfus. Salmonella atakuje przewód pokarmowy, płuca i wątrobę. Patogen ginie podczas dezynfekcji.

Przyczyny:

• inwazja śmieci;
• infekcja przez sprzęt i odzież personelu.

Objawy:

• gorączka;
• biegunka zmieszana ze śluzem i krwią;
• apatia;
• zapalenie płuc;
• zapalenie stawu.

Leczenie:

1. Zastosowanie chloramfenikolu, syntomycyny.
2. Wprowadzenie sulfonamidów.
3. Wstrzyknięcie nitrofuranów.

Zapobieganie:

1. Zgodność z normami sanitarnymi dotyczącymi trzymania koni.
2. Włączenie do diety wyłącznie pasz wysokiej jakości, premiksów profilaktycznych.
3. Szczepienie źrebiąt i ciężarnych klaczy.

Ospa

Ta choroba jest dość często rejestrowana u koni. W większości przypadków prowadzi do śmierci. Najczęściej dotyka młode konie. Kontakt z chorymi zwierzętami jest niebezpieczny dla ludzi. Wirus ospy jest odporny na środki dezynfekujące.

Nieleczona choroba może spowodować śmierć zwierzęcia po 2–4 tygodniach. Jeśli koń przeżyje, rozwija się dożywotnia odporność na wirusa.

Przyczyny:

• zakażenie przez upadłe ospy od chorych zwierząt;
• kontakt z błonami śluzowymi zakażonych koni.

Objawy:

• zapalenie jamy ustnej;
• ropne zapalenie skóry;
• drastyczna utrata wagi;
• utykać.

Leczenie:

1. Terapia antybiotykowa.
2. Administracja Gamma Globulin.
3. Miejscowe leki, które działają zmiękczająco i leczniczo na ospę.
4. Zastosowanie kwasu borowego w celu wyeliminowania zapalenia jamy ustnej.

Zapobieganie:

1. Szczepienia zwierząt mających kontakt z zakażonymi końmi.
2. Wprowadzenie kwarantanny w gospodarstwach, w których odnotowano ognisko ospy.
3. Palenie zwłok martwych zwierząt.

Nosacizna

Jest podekscytowany bakterią, która ginie podczas dezynfekcji. Charakteryzuje się pojawieniem się węzłów, które zamieniają się w wrzody. Okres inkubacji trwa od 1 do 3 tygodni. Często rejestruje się zgony.Na końskim pysku nosacizna węzłów

Przyczyny:

• infekcja od chorego zwierzęcia, która wydziela bakterie z wydzieliną z nosa i ust, ropą;
• zanieczyszczenie przez zapasy, paszę, powietrze, gdzie bakterie są powszechne.

Objawy:

• wzrost temperatury ciała do 42 ° С;
• ucisk;
• węzły na błonach śluzowych;
• obsesyjny kaszel;
• wydzielina z przewodów nosowych.

Sok nie może być traktowany.Guzki soku w jamie nosowej

Zapobieganie:

1. Stosowanie środków kwarantanny dla nowo nabytych zwierząt.
2. Dezynfekcja zapasów, odzieży, pomieszczeń.

wąglik

Choroba, która szybko się rozwija. Szybko zaraża dużą liczbę zwierząt. Może być przenoszony na ludzi. Przyczyną jest spożywanie pokarmów skażonych pałeczkami wąglika.

Objawy:

• pobudzenie;
• wzrost temperatury ciała do 42 ° C;
• niebieskie śluzowe oczy;
• drgawki;
• utrata przytomności;
• drżenie w ciele;
• pojawienie się karbunkułów na ciele.
• w przebiegu przewlekłym - cienkość, obrzęk żuchwy.

Leczenie:

1. Wstrzyknięcie surowicy (150-200 ml).
2. Terapia antybiotykowa (leki penicylinowe, 1000-2000 U / kg).
3. Wstrzyknięcie gamma globuliny (60-80 ml).

Zapobieganie polega na corocznych szczepieniach od 9 miesiąca życia.

Rhinopneumonia

Choroba ta jest spowodowana przenikaniem do organizmu konia wirusów z grup opryszczki, które są odporne na warunki środowiskowe i dezynfekcję..

Przyczyny:

• kontakt z chorym zwierzęciem;
• jedzenie skażonej żywności, picie wody z patogenem;
• infekcja przez ściółkę i powietrze w stajni.

Objawy:

• gorączka;
• katar;
• zapalenie spojówek;
• zapalenie płuc;
• utrata apetytu.

Leczenie:

1. Terapia antybiotykowa.
2. Zastrzyki z Novarsenolem, Sovarsenem.

Zapobieganie:

1. Szczepionka.
2. Staranny dobór gospodarstwa, w którym kupowane są konie.
3. Środki kwarantanny dla nowo zakupionych koni.

Gruźlica

Wywoływana jest przez prątki gruźlicze, które są trwałe i odporne w środowisku. Przyczyną jest zakażenie chorego zwierzęcia przez kał, ślinę, wydzielinę z nosa, flegmę, mleko.

Objawy:

• wzrost temperatury ciała do 40 ° C;
• kaszel, prawdopodobnie ze śluzem;
• duszność;
• świszczący oddech;
• drastyczna utrata wagi;
• sucha skóra;
• zapalenie węzłów chłonnych.

Nie ma leczenia. Zwierzę jest ubite. Stajnia jest zdezynfekowana.

Niezakaźny

Choroby niezakaźne obejmują te, które nie przenoszą się ze zwierzęcia na zwierzę. Mogą to być choroby narządów i układów wewnętrznych, choroby genetyczne i onkologiczne, urazy, choroby nóg i kopyt..

Kolka

Kolka to bardzo poważna choroba, która może być śmiertelna. To jest ogólna nazwa bólu brzucha różnego pochodzenia. 80% przypadków odpowiada na skuteczne leczenie.

Przyczyny:

• zaburzenia w pracy przewodu pokarmowego (gazy, pogorszenie perystaltyki jelit, skręt, zaparcia itp.);
• przenieść do innej paszy;
• robaki;
• naprężenie;
• niewłaściwe karmienie.

Objawy:

• niespokojne zachowanie;
• koń często pochyla głowę do brzucha;
• zwiększone pocenie się;
• szybkie oddychanie;
• z powrotem tocząc się po ziemi.

Leczenie będzie zależeć od przyczyny kolki.

Zapobieganie:

1. Regularna dezynfekcja pomieszczeń.
2. Prawidłowe i racjonalne karmienie.
3. Regularne badania stomatologiczne.

Choroby kopyt

Do najczęstszych chorób kopyta należą ochwat, oparzenie.

Przyczyny:

• traumatyczne (zbyt duża waga, brudna ściółka, bieganie po twardym podłożu);
• metaboliczne (niezdrowa dieta, niekontrolowane stosowanie leków).

Objawy:

• kalectwo;
• zapalenie, ropienie kopyta;
• odmowa chodzenia, pracy, opuszczania stajni.

Leczenie:

1. Zapewnienie odpoczynku.
2. Ustanowienie normalnego odżywiania.
3. Stosowanie maści przeciwzapalnych.
4. Kąpiele lodowe.
5. Częsta zmiana ściółki.

Zapobieganie:

1. Opracowanie i utrzymanie prawidłowej diety.
2. Zgodność z sanitarnymi i higienicznymi standardami konserwacji.
3. Dozowane karmienie.

Choroby układu oddechowego

Do tej grupy schorzeń zaliczamy te, które występują z powodu niezadowalających warunków sanitarno-higienicznych bytowania koni..

Przyczyny:

• stęchłe powietrze w pomieszczeniach;
• kurz.

Objawy:

• ogólne złe samopoczucie;
• wydzielina z nosa i oczu;
• kichanie;
• kaszel;
• duszność;
• szybkie oddychanie.

Leczenie:

1. Ustalenie i wyeliminowanie przyczyny choroby.
2. Stosowanie doustnych środków wykrztuśnych i rozszerzających oskrzela.
3. Wdychanie z roślinami leczniczymi.

Profilaktyka polega na przestrzeganiu standardów sanitarno-higienicznych przetrzymywania koni.

Inwazyjne (pasożytnicze)

Choroby inwazyjne powstają w wyniku kolonizacji organizmu konia przez robaki, kleszcze, wszy i inne pasożyty, co prowadzi do osłabienia układu odpornościowego i rozwoju innych dolegliwości.

Robaki

Na konie może wpływać około 90 rodzajów robaków. Rejestrowany jest najczęściej występujący nicienie. Kiedy robaki dotykają konia, jego aktywność i zdolność do pracy są znacznie ograniczone. Dlatego ważne jest, aby regularnie stosować zapobiegawcze środki przeciw robakom.. Przyczyny:

• kontakt z chorym zwierzęciem;
• zanieczyszczenie wodą, paszą.

Objawy:

• utrata masy ciała;
• zmniejszona aktywność;
• osłabiona odporność, która objawia się częstymi przeziębieniami;
• obecność łupieżu na wełnie;
• zaburzenia w układzie pokarmowym.

Leczenie polega na wprowadzeniu wraz z pożywieniem leków przeciwrobaczych Brovadazol, Brovadazol-plus, Brovalsen i innych.

Zapobieganie:

1. Odrobaczanie 2 razy w roku.
2. Dezynfekcja pomieszczeń.

Pyroplazmoza

Patogeny - piroplazma - są przenoszone przez kleszcze ixodid. Ich rozmnażanie zachodzi w narządach wewnętrznych, a następnie we krwi. Od momentu podłączenia do pierwszych ostrych objawów mija około 2 tygodnie..Kleszcz - nosiciel piroplazmozy Przyczyna - kontakt ze skórą zwierząt podczas wypasu kleszczy przenoszących chorobę.

Objawy:

• wzrost temperatury ciała do 42 ° С;
• ucisk;
• zażółcenie błon śluzowych;
• zmniejszona aktywność;
• duszność;
• oddawanie moczu z bólem;
• ciemnoczerwone zabarwienie moczu.

Leczenie:

1. Nakładanie 7% wodnego roztworu azydyny.
2. Wstrzyknięcie domięśniowe 10% wodnego roztworu Diamedinu (2 mg / 1 kg).
3. Zastrzyki z witaminą B12.

Inną nazwą witaminy B12 jest cyjanokobalamina

Zapobieganie:

1. Leczenie okolicy akarycydami przeciw kleszczom.
2. Leczenie konia środkiem owadobójczym przeciwko roztoczom.
3. Iniekcje Azydyny, Berenilu co 10 dni w okresie aktywności kleszcza.

Przypadkowa choroba

Choroba jest wywoływana przez rozmnażanie się w organizmie robaka pasożyta trypanosomów. Robak osadza się w genitaliach, krwi, nasieniu, mleku. Między pierwszymi objawami pasożyta a pierwszymi objawami choroby mija od 1 do 3 miesięcy. Powodem jest kontakt z chorym zwierzęciem podczas krycia.

Objawy:

• obrzęk genitaliów;
• owrzodzenia na genitaliach;
• zwiększone oddawanie moczu;
• podwyższona temperatura ciała;
• wyczerpanie.

Leczenie:

1. Dożylne wstrzyknięcie preparatu Nanagin (0,010 g / 1 kg) w połączeniu z izotonicznym roztworem chlorku sodu.
2. Podanie mieszaniny azydyny (3,5 mg / 1 kg) z 5% roztworem glukozy.
3. Zastosowanie funduszy Sovarsenol, Fuadin.

Zapobieganie:

1. Badanie zwierząt przed kryciem.
2. Zapobiegawcze zastrzyki dla mężczyzn leku Nanagin.

Świerzb

Ten stan skóry znacząco obniża jakość życia koni. Jest to spowodowane przez kleszcze. Prowadzi do silnego swędzenia, co powoduje stały dyskomfort u zwierzęcia. Człowiek może zarazić się świerzbem od konia.

Przyczyny:

• osiadanie kleszczy na ciele zwierzęcia, którego ukąszenie prowadzi do zapalenia;
• infekcja od chorego zwierzęcia;
• przenoszenie kleszczy przez inwentarz.

Objawy:

• podrażnienie skóry;
• swędzący;
• niepokój;
• częste gryzienie kończyn;
• brak apetytu;
• zrzucanie w niektórych obszarach sierści.

Leczenie:

1. Zastosowanie produktów balsamicznych.
2. Smarowanie dotkniętych obszarów maściami na bazie siarki.
3. Wprowadzenie leków przeciwpasożytniczych.

Do zapobiegania, dezynfekcji pomieszczeń, zapasów, sprzętu. Podaliśmy tylko niepełną listę powszechnych chorób koni. Właściciel zwierząt powinien stale monitorować ich stan, aby zwrócić się o pomoc weterynaryjną przy pierwszych objawach lub pomóc koniowi samodzielnie poradzić sobie z chorobą.