Black swift: wildlife habitat and captive keeping

Jerzyki są prawdopodobnie najbardziej rozpowszechnionym podrzędem ptaków na Ziemi. Jego przedstawicieli można znaleźć w prawie wszystkich krajach i na wszystkich kontynentach (z wyjątkiem być może Antarktydy). W sumie ornitolodzy liczą około ośmiu tuzinów gatunków jerzyków. W Rosji żyje czterech przedstawicieli jerzyków - jednym z nich jest jerzyk czarny, zwany także jerzykiem wieżowym, ze względu na zamiłowanie do wysokich iglic i niemal całkowity brak konieczności schodzenia na „grzeszną ziemię”. Ten ptak, zadziwiający pod wieloma względami, zasługuje na szczegółową dyskusję..

Jak wygląda ptak

Czarny jerzyk (nazwa łacińska Apus apus) - ptak o bardzo małych rozmiarach, mniej więcej taki sam jak zwykły wróbel. Jednocześnie wizualnie wygląda na większy, raczej przypominając rozmiarem szpaka, ponieważ ma skrzydła znacznie dłuższe niż wróble.Czyli długość ciała naszego „bohatera” to 160-170 mm (dla wróbla dla porównania 150-180), a długość skrzydła 165-180 mm, w rozpiętości 420-480 mm (dla wróbla co najmniej dwa razy mniej).

Średnia waga ptaka wynosi od 30 do 50 g (wróbel waży maksymalnie 40 g, szpak około 75 g).

Ogon ma taki sam kształt jak jaskółka, z wycięciem w kształcie łacińskiej litery „V”, długość ogona ok. 80 mm. Ogólnie należy zauważyć, że zewnętrzne podobieństwo między jerzykiem a jaskółką jest znaczące - obserwując ptaki na niebie, można je łatwo pomylić. Charakterystyczną różnicą jest długość i kształt skrzydła (w jezyku jest dłuższe i ma charakterystyczną krzywiznę w kształcie sierpa).

Apus apus ma zwarty korpus, dużą głowę, lekko spłaszczoną, krótki szeroki dziób z bardzo dużą szczeliną pyskową jest również spłaszczony w płaszczyźnie poziomej (taki kształt daje ptakowi możliwość łatwego chwytania drobnych owadów wypełniających powietrze, tak jak wielkie wieloryby zasysają do siebie mały plankton ).Nogi ptaka są mocne, ale bardzo małe, co nie jest zaskakujące, ponieważ ze względu na swoje „przeznaczenie” (chodzenie po ziemi) ten „niebiański” praktycznie ich nie używa. Ale palce mają ostre, zakrzywione do przodu pazury, które zapewniają właścicielowi doskonałą wytrzymałość i pozwalają dobrze trzymać się nawet na pionowych podporach (skały, ściany itp.).

Budowa oczu ptaka jest specyficzna: dolne powieki pokryte są gęstym upierzeniem, które chroni narządy wzroku przed prądami powietrza i zderzeniami z drobnymi cząstkami kurzu lub owadami, co przy prędkości lotu tych ptaków jest bardzo istotne.

Głównym kolorem jest czarny z brązowozielonym odcieniem, biały ślad znajduje się tylko na gardle. U osobników młodocianych pióra mają jaśniejsze zakończenia, głównie na skrzydłach i na czole..

Charakterystyczną cechą wszystkich jerzyków jest bardzo głośny, przeszywający krzyk, podobny do ćwierkania.

Gdzie mieszka na wolności

Głównym siedliskiem jerzyków wieżowych jest terytorium Europy, w tym Ukraina, a także północna i środkowa część Azji (od Transbaikalii na wschodzie po Izrael, Palestynę i Syrię na zachodzie, od stepów, lasostepów i częściowo leśnych stref Syberii, po granicę z tundrą na północy) , do Himalajów na południu) i północnej Afryce.Choć mówimy o ptaku ciepłolubnym, latem potrafi latać dość daleko na północ, nie tylko w tundrę, ale jeszcze dalej, aż do wybrzeży Arktyki..

Tak więc w stanach Europy Zachodniej północne siedlisko tego przedstawiciela ptaków jest ograniczone do siedemdziesięciu stopni szerokości geograficznej północnej, na Syberii granica ta biegnie nieco dalej na południe - na około 66-60 ° szerokości geograficznej północnej, a na Uralu odpowiada 60 ° szerokości geograficznej północnej..

Ci nieustraszeni podróżnicy udają się do swoich „zimowych apartamentów” do Afryki i Azji Południowo-Wschodniej (głównie do Indii, ale czasami latają do Tajlandii).

Zajęcie naturalnego siedliska jerzyków przez człowieka doprowadziło do tego, że dziś ptak częściej można spotkać w miastach niż w „pełnoprawnej” dzikiej przyrodzie (być może tylko w Danii i Finlandii jerzyki czarne wybierają zarówno miejskie, jak i leśne formy życia)..

Prędkość lotu i żywotność

Charakterystyczną cechą wszystkich jerzyków jest ich szybkość. Apus apus, który rozważamy, jest w stanie rozpędzić się w powietrzu do 111 km / h, a to zresztą nie jest limitem (krewniaki czarnego jerzyka z iglicami rozwijają prędkość 170-180 km / h). Dla porównania: te same jaskółki latają nie więcej niż 60 km w ciągu godziny..Ciekawostką jest fakt, że jerzyki latają nie tylko szybko (bez zwalniania nawet przed zbliżeniem się do gniazda), ale także przez długi czas. Ten niesamowity ptak ma nawet zdolność spania na niebie, łapiąc prąd wstępujący i tylko od czasu do czasu lekko potrząsając skrzydłami we śnie.

Mówi się, że jerzyk wieżowy może spędzać lata na niebie, odpoczywając, karmiąc, a nawet łącząc się w pary w locie. W rzeczywistości ta informacja jest nieco przesadzona, chociaż rzeczywistość jest naprawdę imponująca.

Tak więc szwedzcy naukowcy (Uniwersytet w Lund) zainstalowali specjalne czujniki dla kilkudziesięciu ptaków, a po kilku latach, po złapaniu 19 osobników z grupy kontrolnej, przeanalizowali otrzymane informacje i opublikowali wyniki eksperymentu w czasopiśmie „Current Biology”.Okazuje się, że jerzyki czarne w ciągu roku zachowują się jak każdy ptak w okresie lęgowym przez dwa miesiące, ale przez resztę czasu spędzają nie więcej niż 1% czasu poza lotem..

Jadąc w sierpniu do ciepłych regionów, ptaki mogą następnie dotknąć ziemi dopiero po dziesięciu miesiącach, już po powrocie do ojczyzny, podczas gdy niektóre osobniki czasami siedzą na gałęziach drzew podczas zimowania, ale w zasadzie nie odczuwają takiej potrzeby.

Co dziwne, życie jerzyka czarnego, tak skomplikowanego pod względem kosztów energii, nie jest takie krótkie. Przeciętnie ptaki żyją od siedmiu do dziesięciu lat, ale zdarzają się przypadki, gdy niektóre osobniki osiągnęły „honorowe” 20 lat (rekordem jest 21 lat).

Gniazdowanie i potomstwo

Jak już powiedziano, jest taki okres w życiu jerzyka czarnego, kiedy ptak musi chwilowo pożegnać się ze swoją zwykłą miłością do nieba. Chodzi o okres lęgowy.

Po powrocie z zimowania na przełomie kwietnia i maja ptaki rozpoczynają okres godowy: szukają partnera, „budują z nim relacje”, zbierają materiał do budowy gniazda, a na koniec dopuszczają się samego „aktu miłości” (uwaga, wszystko to nadal się dzieje lot!).

Do gniazda wykorzystuje się wszystko, co jest bezpośrednio dostępne: pióra, puch, źdźbła trawy, małe gałązki, słoma, liście, nici, włosy, wełna, kawałki materiału itp..Wybrane w ten sposób "materiały budowlane" są sklejane przez ptaka własną śliną (doskonały klej, który błyskawicznie chwyta powietrze, nie gorszy od cementu), ostatecznie tworząc rodzaj okrągłej miski o niskich (nie więcej niż 1 cm) bokach.

Początkowo zbudowane gniazdo nie jest zbyt duże, jego średnica zwykle nie przekracza 9 cm przy tacy do 5 cm, jednak w procesie remontu i renowacji „dom” może urosnąć do bardziej imponujących rozmiarów: do 15 cm średnicy całkowitej przy szerokości tacy 7-8 cm, o wysokości boku 2-3 cm.

Wieża szybko, uzasadniając swoją nazwę, wybiera górne partie budynków - dachy, miejsca pod gzymsami, pęknięcia, obramienia okien, a na wolności - gałęzie drzew, czasem zagłębienia jako miejsce do urządzania gniazda.

Czarne jerzyki bardzo ostrożnie wybierają miejsce na budowę gniazda, starając się zamaskować je w taki sposób, aby tylko wtedy, gdy w pobliżu pojawił się dorosły ptak.

Pod koniec maja samica składa jaja w świeżo zbudowanym mieszkaniu (zwykle nie więcej niż dwa) o wymiarach 26 x 16 mm, białe i wydłużone. Zadaniem samicy w tym okresie jest inkubacja jaj, zadaniem samca jest zdobycie pożywienia dla obu (jednak niektórzy naukowcy twierdzą, że ptaki wysiadują jaja naprzemiennie).Pisklęta rodzą się zwykle na początku czerwca (inkubacja trwa trzy tygodnie). Młode rodzą się bez piór iw pierwszych dniach są zupełnie bezradne, ale już po kilku dniach ciało piskląt pokrywa pierwszy szary puch.

Rodzice karmią swoje młode przez sześć tygodni. Małe owady są używane jako „pokarm dla niemowląt”, które za pomocą tej samej cudownej śliny są sklejane w małe brykiety-brykiety. Pozwala to na jednorazowe dostarczenie do gniazda od czterystu do półtora tysiąca owadów..

W ciągu dnia ptak może przynieść pożywienie do gniazda 30-40 razy, ale zdarza się, że po zdobycz trzeba daleko polecieć. Co ciekawe, młode potrafią długo obejść się bez opieki rodzicielskiej wpadając w swego rodzaju zawieszoną animację, której towarzyszy spadek temperatury ciała i spowolnienie oddychania..

Trzymając się przez tydzień na „starych zapasach”, dzieciaki po powrocie rodziców bardzo szybko nadrabiają stracony czas związany z aktywnym odżywianiem.Wrodzona aktywność małego ptaka powoduje, że we wczesnym wieku pisklęta bardzo często wypadają z gniazda, szczególnie często podczas deszczu. Niemal niemożliwe jest nakarmienie takiego dziecka (ze względu na specyfikę diety), dlatego jeśli jest taka możliwość, to po upadku najlepiej oddać do gniazda ocalałe pisklę „marnotrawne” (mit, że rodzice nie zaakceptują go z powodu obecności „ludzkiego” zapachu nie jest nie ma nic wspólnego z rzeczywistością).

Ledwo nauczywszy się latać, pisklęta opuszczają gniazdo i rozpoczynają samodzielne życie. W sierpniu idą na południe z całym stadem, ale wiosną przyszłego roku z dorosłymi wracają, pozostając w ciepłych rejonach przez 2-3 lata, aż do osiągnięcia dojrzałości płciowej. Ale po powrocie do ojczyzny po raz pierwszy natychmiast zdobywają własne potomstwo..

Jerzyk czarny jest ptakiem szkolnym, dotyczy to zarówno podróży, jak i gniazdowania. Zwykle liczbę osób w społeczności szacuje się na kilkaset.

Kolejną niesamowitą cechą jerzyka czarnego jest słowo „filopatria” (dosłownie - miłość do ojczyzny). Ptaki te zawsze wracają dokładnie w to miejsce, z którego odleciały.

Co oni jedza

Apus apus żywi się wyłącznie owadami („powietrznym planktonem”), które ptak łapie w locie, wykorzystując swój szeroki dziób jak sieć na motyle.

Muchy, owady, komary i muchy pełnią funkcję pożywienia, ale mały drapieżnik może ucztować na większej zdobyczy - motyle, chrząszcze, pająki, bąki i inni przedstawiciele świata entomologii.

Jak wiadomo, ptaki są dla człowieka doskonałymi pomocnikami w walce z szkodliwymi dla upraw owadami, ale czasami same mogą wyrządzić znaczne szkody w ogrodzie lub ogrodzie warzywnym..

Jerzyki czarne nie należą do żadnej z tych kategorii: warzywa, owoce i jagody nie wchodzą w skład diety tych ptaków, a zjadane przez nie owady nie są szkodnikami rolniczymi (chociaż jerzykom zdecydowanie należy podziękować za wytępienie komarów i ćmy topoli).W ten sposób człowiek i jerzyk mogli zachować neutralność w stosunku do siebie, ale niestety ptaki nie miały szczęścia.

Zauważono, że mięso tego ptaka (zwłaszcza piskląt) jest bardzo delikatne i smaczne, dlatego niszczenie gniazd w niektórych regionach Europy nabrało niekiedy masowego charakteru..

Trzymanie pisklęcia w domu

Ptak, który całe życie spędza na niebie, zupełnie nie nadaje się do życia w niewoli. Co więcej, wygląd jerzyka wcale nie jest tak kolorowy jak papug czy kanarków, a głos bynajmniej nie jest słowikiem..

Dlatego jeśli chodzi o utrzymanie szybkiej wieży w domu, zwykle mamy na myśli próbę uratowania znalezionego stwora (rannego lub niezdolnego do latania) w celu późniejszego przywrócenia go na wolność..

Dom dla szybkich

Ptaki „beznogie” wymagają szczególnego podejścia do pomieszczeń. Jerzyk nie może być trzymany w klatce, ponieważ ten gatunek ptaków nie jest przystosowany ani do chodzenia po ziemi, ani nawet do siedzenia na żerdzi. W klatce taki ptak bardzo szybko odniesie nieodwracalne obrażenia - połamane pióra i skrzydła.

Z tego powodu, aby znaleźć żywe znalezisko, musisz wyposażyć duże pudełko w boki, co najmniej dwukrotnie dłuższe od całkowitej długości ciała ptaka, w tym ogona. Zasadniczo ważne jest, aby po całkowitym rozłożeniu skrzydeł „najemca” nie dotykał nimi ścian swojego domu.Aby uniknąć obrażeń, zaleca się pokrycie wszystkich ścianek pudełka miękkim materiałem, nie zapominając jednocześnie o wykonaniu w nich kilku otworów, aby zwierzę się nie udusiło (domek musi być przykryty od góry, w przeciwnym razie ptak będzie próbował się wydostać, co oznacza, że ​​może cierpieć).

Każdy materiał pochłaniający wilgoć z tego, co jest sprzedawane w sklepach zoologicznych, nadaje się jako pościel, ale można to zrobić ze zwykłymi serwetkami.

Pudełko należy umieścić w zaciemnionym miejscu, tak aby w momencie otwarcia wieczka ptak się nie wystraszył i nie zranił. Możliwe jest, choć nie jest to konieczne, zbudowanie schronienia z miękkiego materiału wewnątrz budki, w którym zwierzę będzie mogło czołgać się w poszukiwaniu bezpieczeństwa.

Temperatura otoczenia powinna wahać się w granicach 25-35 ° C, chociaż jerzyki dobrze znoszą zimno i ciepło, ale przeciąg może im bardzo zaszkodzić. Najlepszym rozwiązaniem jest umieszczenie źródła ciepła pod spodem skrzynki, a nie z boku lub z góry.

Karmienie

Aby nakarmić jerzyka, nie trzeba biegać po polach, machając siecią (choć jest to też opcja). Niektóre sklepy zoologiczne sprzedają specjalną karmę dla ptaków owadożernych. Nie jest to bardzo tanie, ale mówimy o akcji ratunkowej.!Ważne jest, aby wiedzieć, że jerzyki, w przeciwieństwie do jaskółek, nie reagują natychmiast na niewłaściwe karmienie. Ale z tego powodu konsekwencje nie stają się mniej tragiczne: przede wszystkim ptak zaczyna tracić lotki, a dla stworzenia, które całe życie spędza na niebie, jest to równoznaczne z wyrokiem śmierci..

Błędy w doborze pokarmu prowadzą także do nieodwracalnego uszkodzenia wątroby, całego układu pokarmowego, a nawet szkieletu..

Jeśli problemu z ekstrakcją owadów nie da się rozwiązać, możesz spróbować znaleźć alternatywę: użyj niskotłuszczowego puree z mięsa dziecięcego, niskotłuszczowego twarogu i suchej karmy dla ryb, takiej jak "Daphnia Magna".

Całość jest suszona, mieszana w równych proporcjach z dodatkiem tabletki glukonianu wapnia pokruszona na proszek i stopniowo podawana „cierpiącemu”. Ale każdy owad, do którego udało ci się zbliżyć - koniecznie użyj!Jedzenie nie powinno być zimne - jeszcze lepiej, jeśli jest lekko podgrzane. Optymalna ilość paszy dla małego ptaka na raz to objętość jednego groszku.

Surowo zabrania się stosowania do karmienia jerzyków:

• mięso mielone (najczęstszy błąd);
• robaki mączne;
• białe larwy (larwy much);
• dżdżownice;
• sucha karma dla kotów lub psów (zwłaszcza karma w puszkach);
• jajka.

Gdy ptak nabiera siły, należy go przygotować na uroczysty moment powrotu na wolność, zmniejszając ilość pokarmu, aby znormalizować jego wagę.

Najlepiej wypuścić jerzyka wieczorem, wybierając na to piękny dzień. Wskazane jest wyjście na otwartą przestrzeń, najlepiej na wzgórzu - ale uważaj na wysoką trawę, łatwiej będzie Ci znaleźć zwierzaka w przypadku niepowodzenia.Biorą ptaka w wyciągniętą rękę, podnoszą go wyżej i otwierają dłoń, dając ptakowi możliwość samodzielnego podjęcia decyzji. Jeśli tak się nie stanie, ostrożnie rzuć jerzykiem, ale jeśli pierwsza próba zakończy się upadkiem, odłóż wydarzenie na kilka dni..

Jerzyk czarny to niesamowity ptak, którego całe życie związane jest z niebem, prędkością i dużymi odległościami. Niemożliwe jest trzymanie takiego zwierzaka w niewoli, jedynym wyjątkiem mogą być próby ratowania życia rannego lub niedojrzałego ptaka, który chwilowo nie może normalnie latać. Ale to zadanie jest trudne, nie każdemu i nie zawsze udaje się je rozwiązać..