Keffiyeh, czyli węże z włóczniami: jak wyglądają, gdzie się znajdują, jak dbać o dom

Jadowite węże przyciągają nie wszystkich ludzi, a tylko nieliczni zajmują się ich hodowlą w domu. Nie można jednak zaprzeczyć istnieniu takiej możliwości, tak jak nie można polemizować z popularnością keffi - węży z podrodziny żmiji jamistej. Obecnie istnieje kilka popularnych odmian tych zwierząt, z których każda jest interesująca na swój sposób..

Opis i zdjęcie

Wśród najczęstszych rodzajów keffiys w domu można trzymać przedstawicieli następujących odmian:

• białowargi;
• świątynia;
• bambus;
• Cejlon;
• czerwonooki;
• żółty zielony;
• Malabar
• purpurowy.

W każdym razie przyszły właściciel musi wiedzieć o wszystkich cechach takich zwierząt i niuansach ich utrzymania..

Keffiyeh z białymi ustami

To jedna z najliczniejszych i najbardziej trujących odmian keffi, przyciągająca potencjalnych hodowców jasnym kolorem..

Cechy wyglądu. Długość ciała kefija z białymi wargami waha się między 60-80 cm, a ogon ma 12-13 cm długości całkowitej. Samce są tradycyjnie mniejsze od samic, ale ich kolor jest nie mniej atrakcyjny. Tył i czubek głowy są jasnozielone, obszar pod oczami jest żółty lub jasnozielony, a brzuch zielony, żółtawy lub biały. Końcówka ogona jest zawsze jasnobrązowa.Zjadliwość. Trucizna ma złożone działanie neuroparalityczne i fibrynolityczne oraz sprzyja tworzeniu się skrzepów krwi. Pomimo tego, że nie jest uważany za bardzo niebezpieczny dla ludzkiego ciała i jest stosunkowo mało ofiar śmiertelnych, nie należy ignorować wymogów bezpieczeństwa podczas trzymania takiego zwierzaka.

Siedlisko i styl życia.Przedstawiciele odmiany białowargowej znajdują się na terenie wielu stanów: północnej i północno-wschodniej części Indii, Tajlandii, Wietnamu, niektórych regionów Chin, Malezji, Indonezji, Andamanów i Nikobarów. Wybierając konkretne miejsce zamieszkania, kefije preferują wiecznie zielone lasy tropików, choć nie mniej chętnie osiedlają się w wtórnych lasach bambusowych i krzewach rosnących wzdłuż dróg..

jedzenie.Dieta kefija z białymi wargami obejmuje te same żywe organizmy, co w menu innych jej krewnych:

• myszy;
• żaby;
• małe ptaki;
• jaszczurki.

W przypadku dorosłych węży wystarczy jeden obfity obiad w tygodniu, ale młode węże polują częściej.

Reprodukcja.Należą do jajożernej grupy węży. Czas rodzenia potomstwa wynosi 129-157 i jednocześnie pojawia się od jednego do szesnastu nowych osobników.Długość życia. Przedstawiciele wszystkich odmian żyją średnio do 12 lat, ale w domu są stulatkowie - zdarzają się przypadki, gdy keffiyeh zmarł w wieku 14 lat.

Świątynia

Ta odmiana ma wiele wspólnego z poprzednią, ale nadal niektóre jej indywidualne cechy są widoczne od razu.

Cechy wyglądu.Długość węża wynosi 75-100 cm, kolor ciała jest zawsze barwny i jasny, z przewagą różnych odcieni: od czarnozielonej górnej części z poprzecznymi żółtymi liniami-pierścieniami, po bogatą zieleń z ciemniejszymi paskami. Na czubku głowy znajduje się zgrabny żółty wzór, a nad okiem jasnożółta linia (przez samo oko przebiega ciemny pasek). Brzuch - żółtawo zielony.Zjadliwość. Jad węża świątynnego jest dość słaby i nie może doprowadzić do śmierci człowieka. Jednak miejsce ukąszenia puchnie prawie natychmiast i oddaje z silnym bólem sąsiednie części ciała. Aby złagodzić stan, jeśli to możliwe, lepiej jest wprowadzić antidotum..

Siedlisko i styl życia.Najczęściej można znaleźć świątynię keffiyeh na archipelagu malajskim i na wschodzie Wysp Filipińskich, gdzie zamieszkuje wilgotny obszar leśny. Liście roślinności służą jako schronienie w ciągu dnia, a wraz z nadejściem nocy drapieżnik opuszcza ją w poszukiwaniu pożywienia. To prawda, że ​​przedstawiciele tego gatunku są nieaktywni i mogą leżeć w jednym miejscu przez tygodnie, nie wykazując żadnych oznak życia. Niektórzy nawet biorą go w ręce bez obawy o ugryzienie..

jedzenie. W diecie świątyni keffiyeh dominują:

• małe gryzonie;
• jaszczurki;
• żaby;
• małe ptaki.

Ich dieta jest podobna do wielu innych gatunków tych węży..Reprodukcja.Należy do zwierząt żyworodnych. W tym przypadku ciąża trwa 155 dni..

Bambus (Budru-Pam)

Przedstawiciele bambusowego gatunku keffi to odlegli krewni grzechotników żyjących w Ameryce i węży-węży, powszechnych w krajach o klimacie umiarkowanym.

Cechy wyglądu. Kolor gada w pełni odpowiada jego nazwie - przypomina kolor młodego bambusa (zielono-szary). To prawda, że ​​na całej powierzchni ciała taka podstawa jest uzupełniona białymi i żółtymi plamami, a zaczynając od głowy i po bokach znajdują się dwa żółtawe paski z niebieskim połyskiem. Kolor ogona jest prawie zawsze identyczny z kolorem reszty ciała, ale może być jasnobrązowy z czerwonawym odcieniem. Kształt głowy jest trójkątny, a długość ciała nie przekracza 82 cm.

Zjadliwość. Trucizna bambusa keffiyeh jest bardzo słaba i nie może poważnie skrzywdzić człowieka. Po ukąszeniu węża możliwe są reakcje miejscowe (obrzęk, zaczerwienienie), któremu towarzyszy ból. Ale nie gryzie często, tylko wtedy, gdy grozi jej lub celowo się irytuje. Kiedy jest trzymana w domu, często bierze się ją w ramiona..Siedlisko i styl życia.Zamieszkuje gęste zarośla w centralnej części Nepalu, Indonezji, Indii, Tajwanu, Bangladeszu. W innych miejscach jest rzadki, głównie w hodowli prywatnej. W ciągu dnia kefija odpoczywa w cieniu drzew (trzyma się go na gałęziach za pomocą chwytnego ogona), a wieczorem czołga się na polowanie.

jedzenie. Główne menu bambusowego keffiyeh składa się z:

• żaby;
• jaszczurki;
• małe ptaki;
• gryzonie;
• duże owady.

Reprodukcja. Żyworodny, rodzi jednorazowo 7-15 węży. Ciąża trwa około 150 dni.

Ceylon keffiyeh

Przedstawiciele tego gatunku są mniej powszechni niż inni na wolności, co wynika z ograniczenia ich naturalnego siedliska. Co więcej, nie można ich nazwać niepozornymi, wystarczy spojrzeć na wygląd węża.Cechy wyglądu.Długość ciała „Cejlończyków” jest przeciętna i wynosi zaledwie 60-75 cm, głowa szeroka, płaska, trójkątna. Kufa jest spiczasta i pokryta małymi nieregularnymi łuskami. Szyja - ostro zwęża się w kierunku tułowia, dlatego przód przypomina włócznię. Główny kolor łusek na ciele samic jest zielony, ale uzupełniony ciemnym, pstrokatym wzorem. Z tyłu wyraźnie widać żółty odcień, a kolor brzucha jest jeszcze jaśniejszy: zwykle żółtozielony, chociaż zdarzają się węże z szarym brzuchem. Główny kolor męskich keffiysów cejlońskich jest niebieskawy.

Zjadliwość. Jad jest umiarkowanie toksyczny, ale może powodować obrzęk w miejscu ukąszenia. Ból z tego powodu nie ustępuje przez kilka dni. W rzadkich przypadkach może wywołać niewydolność nerek i niewydolność serca.

Siedlisko i styl życia. W naturze kefija cejlońska występuje tylko na Sri Lance, co jest przyczyną nazwy gatunku. Węże rzadko schodzą na ziemię, wolą czołgać się po gałęziach drzew. Schronieniem są dla nich zagłębienia, pęknięcia kory, a nawet gniazda ptaków, ale najczęściej znajdują się one wśród liści i gałęzi. Terytorium jednego węża jest zwykle ograniczone do 2-3 drzew.jedzenie. Małe ssaki, płazy i małe ptaki stanowią podstawę diety „Cejlończyków”, a jaszczurki rzadko pojawiają się w menu, głównie w przypadku braku ich ulubionego pokarmu..

Reprodukcja.Kefija cejlońska należy do żyworodnej grupy węży. W czasie jednej ciąży (trwającej 129-150 dni) samica rodzi 5-25 węży, które same zaczynają żerować zaraz po pierwszym wylince.

Keffiyeh rudoogoniasty (bengalski)

Podobnie jak odmiana cejlońska, kefija bengalska jest mniej powszechna wśród hodowców prywatnych. Ponadto na wolności nie zawsze można zauważyć jej jaskinię. Pod wieloma względami jest podobny do innych keffiys, dlatego nie wzbudza dużego zainteresowania badaczy..

Cechy wyglądu.Maksymalna długość samców to 57,5 ​​cm, samic - 104 cm, główny kolor ciała jest zielony, ale samce mają jasny pas brzuszno-boczny (samice mogą go nie mieć). Ogon obu płci jest jasnobrązowy.Zjadliwość. Trucizna kefija bengalskiego ma podobne właściwości do jadu innych odmian tych węży: powoduje jedynie silny obrzęk w miejscu ukąszenia, któremu towarzyszą bolesne objawy przez kilka dni. W rzadkich przypadkach możliwy jest wzrost temperatury ciała.

Siedlisko i styl życia.W naturze keffis czerwonogoniasty występuje we wschodnich Indiach, a także w Bangladeszu i Birmie.

jedzenie. Główną częścią diety są płazy i myszy, ale mogą jeść jaszczurki i małe ptaki.

Reprodukcja.Należy do grupy węży żyworodnych i rodzi swoje potomstwo przez 150 dni. Jednocześnie pojawia się do 10 nowych osób.

Żółto-zielony keffiyeh lub habu

W porównaniu z poprzednimi kufisami, habu nie ma tak jasnego koloru ciała i jest dobrze zakamuflowany na ziemi..Cechy wyglądu.Długość ciała tego węża waha się w granicach 1,2-2,5 m, a jego waga to 2-3,5 kg. Głowa jest płaska, z tyłu poszerzona i wystarczająco duża. Ciało jest gęste, zakończone nieuchwytnym ogonem. Kolor - od jasnoliwkowego do żółto-zielonego z ciemnymi plamami na całym ciele. Brzuch jest biały.

Zjadliwość. Najbardziej agresywny wąż spośród wszystkich opisanych kufi. Ale pomimo tego, że atakuje dość często, zgony wśród ludzi są rzadko rejestrowane. Śmiertelność z jej trucizny wynosi tylko 1-2%.

Siedlisko i styl życia.Żółto-zielona kefija występuje powszechnie na wyspach Amami i Okinawa, gdzie preferuje osiedlanie się w górskich lasach i na łąkach, niedaleko osad ludzkich. Porusza się dobrze wśród drzew i osiąga szczytową aktywność w nocy.

jedzenie. Poluje na szczury, ptaki, rzadko ma w swoim menu inne węże i żaby. Młode osobniki żywią się również jaszczurkami..

Reprodukcja.W okresie lęgowym habu składa jaja, jednorazowo od 3 do 18 jaj. Okres ich inkubacji wynosi 5-6 tygodni, po którym rodzą się węże, każdy o długości około 25 cm. Praktycznie nie różnią się od dorosłych..

Malabar

W naturze występuje na ograniczonym obszarze, dlatego rzadko jest hodowany w domu. Ogólnie wąż jest pod wieloma względami podobny do swoich innych krewnych, chociaż ma pewne zewnętrzne różnice..

Cechy wyglądu.Charakteryzuje się średnimi rozmiarami i osiąga najwyżej 1 m. Budowa ciała jest smukła, kolor przeważnie zielonkawy, oliwkowy lub brązowy, z ciemniejszymi plamami na górnej części ciała i żółtymi plamami po bokach. Brzuch jest żółty, może mieć plamki.

Zjadliwość.Malabarska kefija jest stosunkowo spokojna i nigdy nie zaatakuje pierwszej osoby. Jego ugryzienie nie jest śmiertelne, ale nadal powoduje bardzo nieprzyjemne odczucia, obrzęk, a nawet zasinienie, prawdopodobnie z miejscową martwicą tkanek.Siedlisko i styl życia.Występuje na ograniczonym obszarze w południowej części Ghatów Zachodnich, gdzie osiada na skalistych wzgórzach z gęsto rosnącymi krzewami (na wysokości 600-2200 m npm). Styl życia tej kefija został tylko częściowo zbadany: widziano ją polującą zarówno o zmroku, jak iw nocy, na drzewach i na ziemi..

jedzenie. Polowanie na ssaki, małe ptaki i inne kręgowce.

Reprodukcja. Składa jaja, ale ich dokładna liczba w lęgu nie jest jeszcze znana.

Nadmorski (purpurowy) keffiyeh

Podobnie jak poprzednia odmiana jest rzadko spotykana, ale może być doskonałym dodatkiem do kolekcji keffiye..

Cechy wyglądu. Długość ciała węża sięga 90 cm, a różnica płci jest dobrze widoczna: samice są większe niż samce. Głowa jest gęsta i szeroka, tułów wydłużony, z podłużnymi rzędami łusek. Kolor - wiśniowy lub fioletowo-brązowy z jasnozielonym po bokach. Brzuch - zielony.Zjadliwość. Jad ma niską toksyczność, ale miejsce ukąszenia może boleć przez tydzień lub dłużej. Wskazane jest, aby w odpowiednim czasie wprowadzić antidotum.

Siedlisko i styl życia.Kefi przybrzeżne żyją w indyjskim stanie Assam, Bangladeszu, Tajlandii oraz na terytorium ok. Sumatra. Czasami można je znaleźć na Półwyspie Malakka. Jako miejsce zamieszkania te keffiowie wybierają lasy tropikalne położone wzdłuż wybrzeża morskiego..

jedzenie.W diecie dominują gryzonie, jaszczurki i małe ptaki.

Reprodukcja. Należy do żyworodnej grupy gadów. W jednym czasie jedna samica sprowadza na ten świat do 10 węży.

Trzymanie w niewoli

Egzotyczne zwierzęta i gady zawsze przyciągały kolekcjonerów z całego świata. Jednak w przypadku osobników trujących nie można zapominać o zachowaniu środków ostrożności przy organizacji terrarium i dalszej opiece nad zwierzętami..

Aranżacje terrarium

W przypadku większości opisanych keffiys dobrze nadaje się pionowe terrarium przeznaczone dla zwierząt z obszarów podzwrotnikowych. Ogrzewanie takich konstrukcji powinno być miejscowe, ze źródłami ciepła skierowanymi w dół (do roli grzejników nadają się lampy żarowe lub lustrzane). Ogólne wymagania dotyczące samego projektu i organizacji odpowiednich warunków przetrzymywania w nim opierają się na następujących cechach:

• wielkość zbiornika na jedną kuffiya - 50x30x50 cm (plus wysokość elementu oświetleniowego);
• temperatura w najcieplejszej strefie w ciągu dnia nie jest wyższa niż + 32 ... + 35 ° С, na zimno - + 20 ... + 22 ° С, w nocy odpowiednio + 25 ... + 28 ° С i + 20 ... + 24 ° С;
• wilgotność - nie mniej niż 75-80%, aw celu utrzymania jej na odpowiednim poziomie raz dziennie ściany zbiornika spryskuje się z rozpylacza ciepłą wodą (można zainstalować generator mgły, włączając go kilka razy dziennie na 1-3 minuty);
• dekoracje - wzdłuż całego dna terrarium ułożone są gałęzie drewna driftowego o różnych rozmiarach, ale tylko tak, aby większość z nich była ułożona poziomo (dodatkowo w doniczkach można umieścić nietrującą roślinność: na przykład potwory, fikusy, filodendrony);
• gleba - zwykła gleba jest opcjonalna, ale mieszanka kokosowa, żwir lub torfowiec nie będą przeszkadzać, lub po prostu pokryją dno bibułą filtracyjną;
• pijący - obecność szerokiego pojemnika z czystą wodą jest obowiązkowa.

Keffiys można trzymać oddzielnie lub w grupach, ale na jednego samca nie powinno przypadać więcej niż 1-2 samice. Oczywiście wymagałoby to większego terrarium..

Karmienie

Wiemy już, co jedzą kefi w naturze, ale żaby, egzotyczne ptaki i płazy mogą być trudne do domu.. Doskonałym zamiennikiem dla nich będą:

• myszy laboratoryjne;
• wróblowaty;
• Przepiórka.

Dorośli są karmieni 1 raz na 7 dni, a młodym podaje się małe jedzenie z częstotliwością 1 raz w ciągu 4-5 dni. Dla nowonarodzonych węży żaby i myszy mogą stać się pierwszym pokarmem. Wraz z głównym pokarmem gady powinny otrzymywać suplementy mineralne w postaci pokruszonych skorupek jaj lub preparatów farmaceutycznych zawierających wapń. Skoncentrowane preparaty witaminowe można stosować raz na 4 tygodnie..

Środki bezpieczeństwa

Podczas pracy z jadowitymi wężami na pierwszym miejscu muszą być zasady bezpieczeństwa. Dzięki temu nie tylko uchronisz się przed niepotrzebnymi problemami, ale także zapewnisz swoim pupilom spokojną egzystencję, bez zbędnych irytujących z zewnątrz.. Główne wymagania są następujące:

• umieszczaj terraria z dala od miejsc do spania, lepiej, jeśli jest to oddzielny pokój w domu;
• zawsze sprawdzaj, czy pokrywa zbiornika jest szczelnie zamknięta;
• w kontakcie z keffiyeh lub sprzątaniem jej domu zawsze używaj grubych gumowych rękawic;
• nie drażnij zwierzęcia i nie bierz go w ramiona jak kotek - to dzikie stworzenie, zresztą trujące;
• karmę umieszczać w terrarium specjalnymi długimi patyczkami, które są również przydatne do sprzątania resztek jedzenia;
• zawsze przechowuj w apteczce antidotum na wypadek ukąszenia (pomoże to uniknąć bólu, obrzęku i innych nieprzyjemnych konsekwencji);
• jeśli dopiero zaczynasz hodować keffiyeh, lepiej zacząć od przedstawicieli spokojnych odmian (na przykład świątyni keffiyeh).

Węże nie są najlepszymi zwierzętami domowymi, ale jeśli wyposażysz terrarium w swoim domu, to tylko zgodnie ze wszystkimi zasadami i przepisami wygodnego współistnienia z tymi zwierzętami. Pamiętaj: odpowiedzialność za wszystkie niepożądane konsekwencje spoczywa tylko na Tobie.