Lama zwierzęca: opis, miejsce zamieszkania, historia

Lama to ssak, krewny wielbłądów i alpak, ponieważ wszystkie należą do tej samej rodziny wielbłądowatych. W chwili obecnej zwierzęta te są niezbędne w hodowli bydła. Ich wełna jest niesamowitej jakości, dlatego jest doceniana na całym świecie, a same lamy są doskonałym pomocnikiem w transporcie towarów. Ale nie tylko to jest cenione u lamów.

Historia

Przodkowie zwierząt żyli miliony lat temu w Ameryce Północnej i Południowej. Wiadomo, że lamy zostały udomowione około cztery tysiące lat temu przez Indian południowoamerykańskich - mieszkańców Peru. Przodkami byli guanako, którzy żyli (i nadal żyją) w górach Peru zwanych Andami.

Indianie od razu zauważyli, że te zwierzęta mogą znacznie ułatwić im życie: dają dobrą wełnę, mięso i przenoszą ciężkie ładunki. I w ten sposób lamy, już oswojone dla ludzi, na długo przed pojawieniem się koni w Ameryce Południowej w ostatnim tysiącleciu, były jedynymi pomocnikami w transporcie towarów..

Obecnie wśród samych lam znajdują się sami lamowie i ich przodkowie - guanako, które do dziś żyją na wolności w Ameryce Południowej.

Opis

Lama to roślinożerca przystosowany do życia wysoko w górach. Osiąga według wysokość w kłębie 120-130 cm, i przez o wadze 70-80 kilogramów. Dzięki długiej szyi wysokość do czubka głowy sięga nawet dwóch metrów! Kolorystyka jest bardzo zróżnicowana: biała, szara, ciemna, brązowa, złocista, z cętkami lub bez. Żyją około 20 lat. Lamy mają również wydłużoną cienką szyję, duże oczy i spiczaste uszy..

W przeciwieństwie do wielbłądów, nasi mieszkańcy Andów różnią się tym, co mają bez garbu. Ponadto, w przeciwieństwie do krewnych, oni zwykle spotykane w chłodnych miejscach lub w górach, ponieważ mają podwójne kopyta z ochraniaczami palców przystosowane do chodzenia po górach. Ale one, podobnie jak wielbłądy, mogą zacząć pluć, jeśli coś im się nie spodoba..

to zwierzęta stadne, dlatego muszą być trzymane z co najmniej dwoma lub trzema innymi osobnikami.

Samice osiągają dojrzałość płciową w pierwszym roku życia, a samce w trzecim. Samiec ma w haremie dwie, trzy lub więcej samic, które z reguły rodzą jedno młode po 11-12 miesiącach ciąży.

Potomkowie mieszkańców Andów znajdują się w niewoli także w Ameryce Północnej i Południowej, Europie, Australii. Ze względu na swoją zdolność przystosowania się do życia w górach rozpowszechniły się w Alpach (Europa). Nadal często spotyka się je na nizinach w umiarkowanych szerokościach klimatycznych..

Zasiłek

• Jak wspomniano powyżej, te puszyste, słodkie zwierzaki pozostają niezbędne do transportu towarów, zwłaszcza po powierzchniach stepowych / górskich. Niezwykłe jest to, że lamy z nieznanych przyczyn nigdy nie mają większego ciężaru niż ich własny. Ale to blednie w porównaniu z ich zdolnością do pokonywania nawet kilkudziesięciu kilometrów dziennie. Do dziś w miejscach, do których ciężko jest sięgnąć po samochody, jako zwierzęta pakujące wykorzystuje się lamy..
• Wełna lamy jest popularna na całym świecie ze względu na swoją jakość, ciepło i miękkość. Wiadomo, że ich wełna jest lepszej jakości niż wełna wielu innych zwierząt, na przykład owiec. Jest bardzo miękka, delikatna i nie wymaga specjalnej pielęgnacji, dzięki czemu wełna lamy może być noszona naprawdę długo. Plusem jest też egzotyka..
• Bardzo przydatną cechą tych zwierząt jest bezpretensjonalność w jedzeniu. Żywią się głównie sianem, trawą, warzywami, owocami i zbożem. Lamy są popularne, ponieważ wiele osób wie, że zwierzęta jedzą znacznie mniej pokarmu dziennie niż na przykład konie. Podobnie jak wielbłądy, zwierzęta te również nie mogą pić płynu przez bardzo długi czas..
• Zjadane są również lamy. Warto zauważyć, że do tego celu nadają się tylko młode samce. Samice nie są nawet wykorzystywane do dojenia..
• Niewiarygodną zaletą wszystkich udomowionych zwierząt z rodziny Camelid w Ameryce Południowej jest ich spokój i spokój. Lamy są przyjazne i dociekliwe, bezpretensjonalne. Rzadko chorujesz, jeśli przestrzegasz zasad opieki i prawidłowo karmisz (jak najczęściej świeżymi warzywami, roślinami).

Trochę o alpace

Dlaczego w tym artykule nigdy nie wspomnieliśmy o alpakach jako przedstawicielach rodzaju lamy? Faktem jest, że alpaki od dawna przypisywano temu rodzajowi, ponieważ wierzyli, że są potomkami guanako. Jednak w 2001 roku okazało się, że ich przodek jest w rzeczywistości rodzajem Vicuna. Przyczyną długiego złudzenia było podobieństwo zewnętrzne, prawie to samo siedlisko oraz fakt, że alpaki i lamy można krzyżować, a następnie rodzą się młode, zwane wariso.

• Alpaki pojawiły się również dzięki Indianom w Andach około sześciu tysięcy lat temu z wikunii, które nadal żyją w Ameryce Południowej. Vicuñas są bardzo podobne do guanako, ale są mniejsze. A same alpaki różnią się od lam dłuższą i bardziej miękką wełną (15 centymetrów) oraz mniejszymi rozmiarami.
• Alpaki są hodowane wyłącznie z niewiarygodnej jakości wełny. Mieszkają w Andach w Peru, Boliwii i północnym Chile. Nie plują na ludzi, jeśli są wkurzeni, w przeciwieństwie do swoich bliskich - potomków guanako, ale potrafią pluć między sobą. Wyróżniają się również brakiem przednich zębów, więc alpaki rozrywają trawę ustami.