Heiletielloza (łupież bezpański) u kotów - zakażenie roztoczami skóry

Choroby przenoszone przez kleszcze u zwierząt domowych są szeroko rozpowszechnione. Jedną z najbardziej nieprzyjemnych patologii jest cheiletieloza u kotów. Wywołuje ją kleszcz z dość rozległego rodzaju Cheyletiella.

Podstawowe informacje o patogenach

Roztocze Cheyletiella jest wysoce zaraźliwe, odzwierzęcy pasożyt skóry żywiący się keratynową warstwą skóry. Ta pasożytnicza choroba skóry jest podobna do infestacji pcheł i jest leczona tymi samymi lekami i tymi samymi metodami, które są stosowane do zabijania małych pasożytów wysysających krew. Częstość występowania różni się w zależności od szerokości geograficznej, ale w ostatnich latach ta infekcja rośnie. Te roztocza zakażają głównie koty i psy, ale pasożyt może przez jakiś czas żyć na ludzkiej skórze..

Ta choroba w niektórych źródłach nazywana jest „łupieżem bezpańskim”. Patologia otrzymała tę nazwę ze względu na sposób, w jaki pasożyt porusza się w grubości keratyny skóry. Patrząc z góry, skóra wydaje się być podziurawioną drogą, oznaczoną wypukłymi i łuszczące się łuski skóry. Kleszcze zwykle powodują lekkie podrażnienia, ale u młodych kotów zarażenie to może być znacznie poważniejsze. Faktem jest, że u młodych zwierząt układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni ukształtowany, a zatem ryzyko wystąpienia wtórnych infekcji gwałtownie wzrasta. Jednak to samo dotyczy starych kotów..

Główne objawy kliniczne

Podobnie jak w innych przypadkach chorób przenoszonych przez kleszcze, objawy pojawiają się dość szybko i prawie zawsze wskazują na obecność patogenu. Oto ich główna lista:

• Łysina.
• Kot ciągle się liże.
• Z powodu swędzenia zwierzę również nieustannie swędzi i często rozdziera skórę do krwi, mocno ją drapiąc.
• Ten sam „łupież” widoczny jest na powierzchni sierści i jest tam dużo łusek skórnych, które są dość duże.

• Linia włosów staje się rozczochrana i zaniedbana, co jest wyraźnie widoczne na zdjęciu..
• Bardzo często na grzbiecie kota można zobaczyć wyraźne, zlokalizowane obszary podrażnień. Ale nie jest to bardzo charakterystyczny znak, ponieważ w praktyce choroba ta często (u dużych kotów) może wystąpić bez żadnych objawów zapalenia..
• Czasami po obu stronach ciała występuje symetryczna utrata włosów.

Metody infekcji

Najczęściej mechanizm infekcji jest dość prosty i polega na kontakcie. Oto lista głównych czynników:

• Niedawny kontakt z innymi zwierzętami (zwłaszcza podczas chodzenia).
• Niedawny pobyt w schronisku dla zwierząt, czyjejś klatce transportowej lub używanie używanej ściółki lub kuwety.
• Przeprowadzka do nowego mieszkania lub domu, w którym wcześniej mieszkały chore zwierzęta, których właściciele nie przejmowali się normalną dezynfekcją lokalu.

Diagnostyka

Oczywiście wszystkie powyższe objawy kliniczne nie są szczególnie specyficzne, dlatego bardzo ważna jest diagnostyka różnicowa. Zwierzę może po prostu mieć obfity łupież, w tym spowodowany przez łojotok, pchle zapalenie skóry, alergia pokarmowa z powodu złej jakości paszy. Ponadto na tle cukrzycy mogą rozwijać się zmiany skórne, co jest szczególnie ważne w przypadku dość starych zwierząt. Mimo to w każdym przypadku, gdy pojawią się opisane powyżej objawy, konieczne jest sprawdzenie cheiletielozy..

Twój weterynarz pobierze próbki Twojej skóry i włosów do badania. Diagnozę ułatwia fakt, że te roztocza są wystarczająco duże: duże osobniki można łatwo wykryć za pomocą wystarczająco silnego szkła powiększającego. Proces uzyskiwania materiału patologicznego jest bardzo prosty: można zastosować zarówno zwykłe skrobanie skóry, jak i zwykłą taśmę, która jest również używana w niektórych klinikach dla ludzi do uzyskiwania materiału podczas wykonywania badań na jaja robaków. Kleszcze można również znaleźć w próbkach kału, ponieważ są one często połykane przez koty podczas lizania i przechodzą przez przewód pokarmowy niestrawione. Jeśli z jakiegoś powodu nie można zastosować prostej diagnostyki, możesz sprawdzić reakcję kota na środki owadobójcze..

Działania terapeutyczne

Kiedy u kota zostanie zdiagnozowana cheiletieloza, należy leczyć wszystkie zwierzęta w gospodarstwie domowym, ponieważ kleszcz może żyć wygodnie przez co najmniej dziesięć dni bez posiadania odpowiedniego właściciela. Ważne jest również całkowite usunięcie włosów i łupieżu z podłóg za pomocą odkurzacza (najlepiej myjącego), dokładne wypłukanie i umycie całej pościeli, peleryny, tac do mycia i przenośnych klatek. Jeśli mówimy o bezpośrednim leczeniu samego zwierzęcia, to zwykle stosuje się codzienne kąpiele kota lekami zawierającymi zwykłą siarkę. W niektórych przypadkach przepisywane są standardowe preparaty owadobójcze. Zwróć uwagę, że właściciele kotów długowłosych w niektórych przypadkach będą musieli przyciąć swoje zwierzęta, aby uprościć i przyspieszyć proces terapeutyczny..

Ważne wskazówki

Jeśli miałeś kontakt z zakażonym zwierzęciem lub jeśli twój kot jest zarażony roztoczem Cheyletiella, możesz bezpośrednio zaobserwować w sobie: swędzenie, małe czerwone plamy na skórze lub drobne ogniska zapalne. Dla człowieka pasożyt nie jest niebezpieczny: wystarczy iść pod prysznic, aby pozbyć się problemu. Aby zapobiec nawrotowi choroby, należy całkowicie spłukać cały dom, używając w miarę możliwości produktów zawierających chlor, a także środków owadobójczych.