Jak leczy się hemobartenellozę u kotów?

Hemobartonelloza jest chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterię Haemobartonella felis (eperitrozoon). Często nazywana jest anemią zakaźną. Jest to jedna z najgroźniejszych chorób zwierzęcia, w szczególności ze względu na to, że objawy hemobartonellozy u kotów mogą się praktycznie nie pojawić i zwierzę nie otrzyma na czas pomocy medycznej. Choroba może przytłoczyć nosiciela przez wiele lat lub w krótkim czasie doprowadzić do jego śmierci, dlatego warto o tej dolegliwości wiedzieć i monitorować stan zwierzaka.

Przyczyny choroby

Podobnie jak wiele chorób zakaźnych, hemobartonelloza jest przenoszona przez patogeny i wektory. Istnieje kilka głównych mechanizmów infekcji:

1. Spożycie krwi i śliny kota zakażonego hemobartonellozą. Jeśli kot często przebywa na ulicy, może wdawać się w potyczki z innymi kotami o terytorium lub samicę. W takim przypadku urazy zadane zakażonemu zwierzęciu najprawdopodobniej będą obejmować infekcję..
2. Ukąszenia wektorów hemobartonellozy. Wiele mikroorganizmów przed wejściem do organizmu głównego żywiciela korzysta z „usług” nosicieli. Dla kotów najbardziej niebezpieczne są pchły i kleszcze. Ci pierwsi mogą dostać się na futro kota od innego zwierzęcia lub do gleby, na której często znajdują się po śmierci poprzedniego nosiciela. Kleszcze na wiosnę „łapią” ofiarę na wysokich źdźbłach trawy i mogą być także nosicielami groźnej choroby. W niektórych przypadkach komary są nosicielami hemobartonellozy.
3. W niektórych klinikach weterynaryjnych sprzętem nie obchodzi się właściwie, przez co na instrumentach lub we krwi do transfuzji mogą pojawić się chorobotwórcze komórki hemobartonellozy. Więc nieszkodliwa wizyta u weterynarza zamieni się w poważną chorobę..
4. Jeśli kot jest już zakażony hemobartonellozą bakteryjną, najprawdopodobniej przekaże ją kociętom w czasie ciąży lub karmienia piersią. Ponieważ kocięta nie rozwinęły jeszcze stabilnej odporności, umierają w jak najkrótszym czasie.

Główne objawy choroby

Objawy hemobartonellozy u kota mogą objawiać się z różnym nasileniem, a uważny właściciel zauważy nawet drobne zmiany. Wraz z rozwojem choroby u kotów,:

• Utrata masy ciała,
• Niska aktywność,
• Słabość,
• Obojętność na wszelkie wydarzenia.

Jeśli nie ma oczywistych powodów takiego zachowania zwierzęcia, należy skontaktować się z weterynarzem lub sprawdzić kliniczne objawy choroby hemobartonellozy. Kot będzie miał gorączkę, szybki oddech i bicie serca, brak apetytu, zażółcenie i bladość ust. W niektórych przypadkach zwierzęta zaczynają jeść niejadalne przedmioty - piasek, torby, szmaty. Co więcej, działanie staje się nachalne. Kot będzie miał ciągłe pragnienie.

Osobliwością objawów hemobartonellozy jest to, że nie są specyficzne. Takie zachowanie i wyniki testów na zwierzętach można zaobserwować w wielu innych typach chorób. To jedna z najniebezpieczniejszych właściwości hemobartonellozy. Dlatego uważny właściciel kota, gdy pojawią się wymienione objawy, oprócz podstawowych badań powinien przeprowadzić mikrobiologiczne badanie krwi w celu wykrycia patogenów. To z pewnością pomoże ustalić trafną diagnozę..

Hemobartonelloza może występować w dwóch głównych postaciach: ostrej i przewlekłej. W pierwszym przypadku objawy będą bardzo łagodne i stopniowo dotkną zwierzę. Ta forma może trwać kilka lat. Ostry wariant choroby, hemobartonelloza, postępuje szybko i z reguły prowadzi do śmierci w ciągu kilku tygodni, nie licząc okresu inkubacji.

Jak działa czynnik wywołujący chorobę?

Bakterie Hemobartonella (czynniki wywołujące hemobartonellozę) osadzają się na powierzchni lub wewnątrz erytrocytów. Są to czerwone krwinki odpowiedzialne za transport tlenu i dwutlenku węgla. Początkowo, dopóki szkodnik nie rozmnoży się dostatecznie, minie okres inkubacji, który w żaden sposób nie zmieni stanu zwierzęcia. Okres ten może trwać od 8 do 20 dni, w zależności od wieku i zwierzęcia, aktywności układu odpornościowego i obecności w danym momencie innych chorób..

Gdy we krwi jest zbyt wiele patogenów, zajmują większość czerwonych krwinek, przez co przestają pełnić swoją funkcję. Z tego powodu rozwija się anemia lub anemia..

Często w przypadku przenoszenia hemobartonellozy u kotów patogen dostosowuje się do biorytmu nosiciela. Bakteria nie ma misji zabicia swojego właściciela, ponieważ po śmierci kota wszystkie komórki bakteryjne w niej umrą. Dlatego po pierwszym zaostrzeniu objawy mogą ustąpić, a zwierzę poczuje się normalnie. Ale choroba może objawiać się w sytuacji stresowej: operacja, poród, zakażenie innym patogenem osłabi układ odpornościowy zwierzęcia, a kot może umrzeć.

Leczenie

Nie możesz rozpocząć leczenia hemobartonellozy bez kontaktu z poradnią weterynaryjną. Każdy lek ma skutki uboczne, a niewłaściwa diagnoza może prowadzić do śmierci. Jeśli diagnoza zostanie ustalona, ​​z reguły kotowi przepisuje się kurs antybiotyków i specjalną dietę. Antybiotyki mają na celu zniszczenie czynnika wywołującego hemobartonellozę.

Oprócz niszczenia czynnika chorobotwórczego kot musi zadbać o przywrócenie równowagi jonowej organizmu.. W tym celu przepisywany jest cykl witamin i minerałów, a także dieta zawierająca żywność z niezbędnymi substancjami..

Jeśli choroba hemobartonellozy jest aktywna lub została poważnie zaniedbana, kot może potrzebować transfuzji krwi. Aby to zrobić, najlepiej użyć krwi spokrewnionego kota, po uprzednim sprawdzeniu jej na obecność patogenów hemobartonellozy.

Zapobieganie

Jeśli zwierzę jest chore na hemobartonellozę, należy je odpowiednio leczyć, ale aby temu zapobiec, konieczne jest przestrzeganie kilku zasad, aby zapobiec infekcji kota:

• Wykluczenie kontaktów z kotami z hemobartonellozą. Koty domowe nie powinny ciągle podróżować po ulicy, zwłaszcza jeśli mieszkają w mieście. Koty nie powinny wypuszczać podczas rutyny, więc na pewno będzie uczestniczył w walkach, lepiej, aby koty nie opuszczały domu podczas rykowiska.
• Wyeliminuj prawdopodobieństwo ukąszenia przez wektor choroby. Obecnie istnieje znaczna liczba środków, które chronią zwierzęta przed pasożytami - obroże, oleje, spraye, a nawet leki złożone. Przed chodzeniem taką substancję należy nakładać wiosną i wczesnym latem - od kleszczy, przez całe lato - od komarów i pcheł. Zimą pchły w śniegu mogą przeżyć nawet do pół godziny, dlatego środki owadobójcze należy stosować nawet zimą w miejscach masowego gromadzenia zwierząt.
• Odpowiednie odżywianie. Układ odpornościowy zwierzęcia podczas normalnego rozwoju jest w stanie poradzić sobie ze źródłem samej choroby. Aby bariery działały z pełną mocą, zwierzę musi otrzymać odpowiednią ilość składników odżywczych, soli mineralnych i witamin.
• Przestrzeganie zasad higieny. W przypadku zwierząt istnieją jasne terminy dotyczące zapobiegania pchłom. Ponadto, jeśli zauważysz odpowiednie zachowanie w okresie przejściowym - kot nieustannie swędzi - musisz powtórzyć kurs. Wiosną (maj, początek czerwca) ryzyko spotkania z kleszczami jest szczególnie wysokie. W tym czasie po każdym spacerze należy zbadać zwierzaka i umyć go szamponem przeciwkleszczowym. Owady te są dość powolne, więc jeśli dokładnie przyjrzysz się kotu po spacerze, możesz uniknąć negatywnych konsekwencji. Ponadto w tym okresie możesz zmniejszyć liczbę spacerów lub całkowicie je wyeliminować..
• Jeśli kot jest rasowy, a celem jest wyhodowanie kociąt, konieczne jest przeprowadzenie niezbędnych testów w celu ustalenia obecności hemobartonellozy u kota i jego partnera, aby kocięta były całkowicie zdrowe. Te koty w ogóle nie powinny być wypuszczane na zewnątrz..

Czy to niebezpieczne dla innych

Kiedy zostaje wykryta anemia kota, wiele osób zaczyna obawiać się o innych mieszkańców domu - o inne zwierzęta, jeśli istnieją, io siebie. Często staje się to powodem pozbycia się chorego zwierzęcia. Jest to całkowicie bezpodstawne, ponieważ choroba ta jest specyficzna dla gatunku. W żadnym wypadku nie zostanie przeniesiony na psy, chomiki, a tym bardziej na ludzi..

Dlatego nawet jeśli w domu jest dziecko, nie należy panikować i niszczyć biednego zwierzaka. Leczenie kota, u którego hemobartonellozę można przeprowadzić bez izolacji od reszty mieszkańców domu.

Warto zaznaczyć, że u innych zwierząt domowych może rozwinąć się choroba z podobnymi objawami - jest to również choroba zakaźna, która również nie zostanie przeniesiona na koty ani inne zwierzęta..