Kot anatolijski (turecki krótkowłosy): historia, charakter i cechy treści

Kot jest uważany za zwierzę domowe, jednak w każdej fikcji lub innym „folklorze” nie zapomina się nam o tym, że pasiaste piękności chodzą same. Kot anatolijski jest żywym przedstawicielem niezależnych zwierząt domowych, które zawsze mieszkały obok człowieka, pozostając dzikim i niezbadanym.

Odniesienie do historii

Rasa kotów anatolijskich przeszła długą drogę, rozwijała się i dostosowywała do życia równolegle z postępem cywilizacyjnym, ze wszystkimi wynikającymi z tego okolicznościami. Od jakiegoś czasu uważano, że pierwsi w udomowieniu kotów byli Egipcjanie, co potwierdziły fakty grzebania zwierząt domowych obok właścicieli. Szczątki znalezione podczas prac archeologicznych w Egipcie potwierdziły, że związek kota i człowieka ma co najmniej 4000 lat..

To interesujące! Podczas badania puli genów Anatoli genetycy ze Stanów Zjednoczonych zasugerowali, że pierwsze udomowione koty żyły na terytorium współczesnej Turcji, a nie w Egipcie, jak się powszechnie uważa..

Następnym odkryciem było odkrycie szczątków pochowanego kota na Cyprze, którego szacowany wiek waha się od 9000 do 9500 lat. Naukowcy zasugerowali, że pochówkowi towarzyszyła ceremonia, jednak z jakiego powodu 9-miesięczny kotek wpadł do grobu, historia milczy. Wreszcie badania przeprowadzone na wschodzie współczesnej Turcji wykazały, że ludzkie życie jest związane z kotami od ponad 10 000 lat..

To interesujące! Większość szczątków pierwszych kotów udomowionych we wschodniej Turcji znaleziono w rejonie jeziora Van. Z braku bieżącej wody i innych korzyści cywilizacyjnych ludzie osiedlali się w pobliżu zbiorników wodnych.

Nietrudno zgadnąć, że w starożytności koty były cenione jako myśliwi. To teraz istnieją technologie ochrony przed gryzoniami, a już w 1942 roku, podczas blokady Leningradu, szczury dosłownie zniszczyły wszystko na swojej drodze, co możemy powiedzieć o czasach formowania się cywilizacji. Jeszcze nie tak dawno udomowione drapieżniki były cennym „towarem”, który kupowano i sprowadzano do sąsiednich regionów. Oczywiście nie było nikogo, kto przestrzegałby kolejności krycia, a kot turecki swobodnie kojarzył się z dowolnymi rasami, które żyły na terytoriach ludzkich osad. Uważa się, że śródziemnomorska grupa ras brała udział w tworzeniu puli genowej kota anatolijskiego, a mianowicie tureckiego wana i angory.

To interesujące! „Korzenie” tureckiego krótkowłosego pochodzą ze wschodniej Anatolii i sąsiadujących krajów Iraku, Iranu i Azerbejdżanu. Ponadto swobodnie wędrujące zwierzęta rozprzestrzeniły się na sąsiednich terytoriach - Afganistanie, Tatarstanie, Kazachstanie, Armenii, Kaukazie i południowych regionach Federacji Rosyjskiej. Należy zaznaczyć, że duże grupy zwierząt występowały w ciepłych regionach o płaskim terenie, co wynika z dużej populacji gryzoni..

Kot turecki krótkowłosy jest uważany za zdziczałego podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Masowe represje, wygnanie, działania wojskowe, niedobory żywności i inne problemy zmusiły ludzi do porzucenia swoich zwierząt domowych w celu ratowania własnego życia. Wszystkie doświadczone „kłopoty” wzmocniły rasę naturalną selekcją najsilniejszych przedstawicieli. Pierwsze doświadczenie zawodowe rasy anatolijskiej sięga 1995 roku. Na małej wystawie w Castrop-Rauxel (Niemcy) zaprezentowano trzy duże, białe koty o dziwnych oczach.

To interesujące! A w 1995 roku i dziś białe koty tureckie krótkowłose są uważane za turecką rasę Van, a dokładniej wyróżniają się jako półdługowłosy Van Kedisi.

Po wystawie niemiecka hodowla Vom Glasbach rozpoczęła aktywne prace nad indywidualizacją rasy tureckiej krótkowłosej. Kierując się archiwalnym opisem rasy, hodowcy dążyli do uzyskania średnio- lub krótkowłosego, muskularnego, dużego kota o „dzikich przyzwyczajeniach” i kolorze tureckiej furgonetki. W większości eksperymentalnego krycia uczestniczył Van Kedisi i rodzima rasa anatolijska. Pierwszym przodkiem był ten sam biały kot o dziwnych oczach przywieziony z Turcji. Ponadto, w 1998 roku, kolejny przedstawiciel Van Kedisi został przywieziony z Turcji do Holandii..

Oprócz Niemiec i Holandii w hodowli rasy brali udział hodowcy i hodowcy z Europy i USA. Żmudna praca została nagrodzona wysiłkiem holenderskich hodowców, którzy "szturmem" zaatakowali Światową Federację Kotów (WCF), kot anatolijski został uznany. Wzorzec rasy został zatwierdzony 6 sierpnia 2000 roku.

To interesujące! Od 2000 roku na świecie zarejestrowanych było tylko 100 przedstawicieli kota tureckiego krótkowłosego..

Wygląd

Pomimo tego, że rasa anatolijska jest uznawana za indywidualną, jej wzorzec jest cytowany jako odmiana Turecki Van. Wielu czworonożnych kochanków nie zrobi wrażenia na zdjęciu kota tureckiego, ponieważ swoim wyglądem przypomina zwykłego „kota podwórkowego”. Jednak kot nie jest farbowany paskami, ale cechami genetycznymi, które są przekazywane następnym pokoleniom, w przypadku Anatoliego jest to bliskość dzikich krewnych..

Waga dorosłego zwierzaka wynosi od 4 do 7 kg. Pomimo solidnej wagi i „opływowego” kształtu zwierzę nie powinno wykazywać oznak „sytości”. W ocenie wzrokowej kot anatolijski wygląda na krępego, szerokiego i spokojnego. Stojak powinien odzwierciedlać fizyczną formę i wytrzymałość szkieletu.

• Głowa - klinowate, zaokrąglone, wysokie kości policzkowe, gęste i napięte policzki. Nos prosty, proporcjonalny, podbródek mocny, zgryz prawidłowy.
• Oczy - duże, wyraziste, szeroko otwarte, owalne lub w kształcie migdałów, ustawione pod niewielkim kątem.
• Uszy - duży, szeroki, wysoko osadzony, nie ma rotacji ani kąta nachylenia, końcówka jest zaokrąglona.
• Łapy - średnie, muskularne, jędrne. Przednie stopy są szeroko rozstawione. Ręka jest zaokrąglona, ​​palce są zebrane. Mocne, zakrzywione pazury.

To interesujące! Ze względu na szeroki rozstaw przednich łap, chód tureckiego krótkowłosego przypomina chód lwa.

• Ogon - Cienki od nasady do czubka, mocny, zwinny, nisko osadzony.
• Budowa ciała jest średnia lub duża, muskularna. Szyja i klatka piersiowa mocne, szerokie.

Sierść jest krótka, ale gruba i wodoodporna; włos na ogonie jest nieco dłuższy. Koty tureckie nie mają podszerstka, dzięki czemu włos ochronny jest bardziej miękki i gęstszy.

Głównym kolorem sierści jest biel bez odcieni. Charakterystyka rasy obejmuje ślady na czole, uszach i ogonie. Plamki na kufie powinny być oddzielone białą „strzałką”, zachęcający wzór na ogonie. Kolor oznaczeń jest różny w odcieniach, ale główne palety to czarny, brązowy, niebieski (nie fioletowy). Kolor irysów jest jednolity, głęboki, jasny, harmonizujący z paletą oznaczeń, najczęściej zielony, żółty lub bursztynowy.

Uwaga! Kolor punktowy i płowy nie są ujęte w standardzie rasy, ale są uważane za rzadkie kolory, które są cenione w kręgach miłośników kotów.

Charakter i wychowanie

Kot turecki krótkowłosy osiąga dojrzałość płciową w wieku 9-12 miesięcy, jednak dojrzewanie moralne trwa do 3-4 lat. Właściciel musi zrozumieć, że 2-letnie zwierzę to zasadniczo nastolatek o nie w pełni ukształtowanym charakterze. Rasa anatolijska jest ceniona za swoją towarzyskość, takt i umiejętność wyrażania swoich myśli bez „krzyku”. Zwierzęta mają doskonałą pamięć, 2-3 miesięczny kociak wyraźnie zna swoje imię, aktywnie zapamiętuje nazwy obiektów i nazwy innych zwierząt.

To interesujące! Popularnie kot turecki krótkowłosy jest nazywany ćwierkającym kotem. „Mowa” zwierzęcia składa się z nagłych samogłoskowych dźwięków wymawianych w średniej barwie, która jest bardzo podobna do śpiewu ptaków.

Niezwykle zabawne kocięta nieco uspokajają „zapał” w wieku 1–1,5 roku, ale pozostają bardzo ruchliwe. Anatoli to jedna z rekordowych ras skaczących wzwyż. Kot celowo podskakuje na 1-1,5 metra wysokości, a jeśli zwierzę się przestraszy, może z łatwością skończyć w 2-metrowej szafie w jednej chwili.

Uwaga! Turecki krótkowłosy to doskonały myśliwy!

Kot anatolijski jest uważany za zwierzę domowe jednego właściciela. Zwierzę z dużym zainteresowaniem obserwuje wszelkie poczynania „rodzica”, przynosi mu zabawki do zębów lub pomaga w pracach domowych. Należy zauważyć, że zwierzęta szybko uczą się tonu mowy właściciela i reagują w tej samej intonacji. Po nawiązaniu kontaktu możesz poprosić swojego pupila o przyniesienie konkretnego przedmiotu, kot rozważy Twoje słowa i z chęcią będzie posłuszny.

To interesujące! Większość Anatoli nazywa swoich panów „ma-ma”.

Konserwacja i pielęgnacja

Kocięta kota tureckiego krótkowłosego są bardzo „żarłoczne”, zwłaszcza jeśli chodzi o wiek do 3 miesięcy. Nie zaleca się ograniczania jedzenia dzieci do szóstego miesiąca życia, a następnie przejścia na regularną dietę. Nie zapomnij o dzikich i koczowniczych korzeniach zwierzęcia. Zwierzak szybko uczy się chodzić na smyczy, chętnie sprawdza wszystko co nowe, czy to podwórko, czy pusta papierowa torba.

Sierść kota nie wymaga specjalnej pielęgnacji - wystarczy czesanie raz na 1-2 tygodnie. Zdobądź drapak, aby oddział mógł „utrzymać arsenał” bez „sabotażu” w domu. Poświęć trochę czasu na regularne sprawdzanie oczu, uszu i zębów.

Anatoli są bardzo energiczne i potrzebują zbilansowanej diety. Miej oko na równowagę białek i węglowodanów - nadwaga może prowadzić do dyskwalifikacji na wystawach. Łatwiejsza opcja karmienia - przemysłowa sucha karma wysokiej jakości.

Zdrowie

Kot turecki krótkowłosy jest „wyhodowany z natury”, co zmniejsza ryzyko chorób lub wad genetycznych. Nie umniejsza to jednak znaczenia szczepień, higieny jamy ustnej i diety bez soli. wysterylizowany Zwierząt.