Łupież pstry u kotów: obraz kliniczny i metody leczenia

Zwierzęta często cierpią na różne choroby skóry. Dłoń trzyma się w zapaleniu skóry pochodzenia alergicznego i alergiach pokarmowych, ale czasami weterynarze mają do czynienia z czymś poważniejszym. Raczej ciężkie przypadki obejmują liszaj trądzikowy u kotów. Choroba ta ma charakter „wieloaspektowy”, zasady jej rozwoju i sama patogeneza budzą dotychczas wiele pytań.

informacje ogólne

Półpasiec, zwany także półpascem, jest złożoną patologią o charakterze mieszanym.. Przyjmuje się, że za jego pojawienie się odpowiedzialne są zarówno czynniki infekcyjne, jak i alergiczne. Pod ich działaniem pojawia się na skórze chorego zwierzaka zaokrąglone, różowawe zmiany, a skóra w tych miejscach jest wyraźnie łuszcząca się. Najczęściej choroba jest połączeniem dwóch czynników jednocześnie. Po pierwsze, zwierzę musi mieć poważne problemy immunologiczne. Po drugie, jak sugeruje wielu badaczy, w tym okresie kot powinien mieć kontakt z chorymi krewnymi. Oznacza to, że różowy porost jest dolegliwością zaraźliwą, ale tylko wtedy, gdy odporność twojego zwierzaka jest poważnie zagrożona.

I tu jest jeszcze jedno interesujące pytanie: "Czy jego właściciel może zarazić się kotem?" Nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi. Wielu lekarzy i weterynarzy jest sceptycznie nastawionych do takiej możliwości, niemniej jednak nie należy jej całkowicie odmawiać. Faktem jest, że około cztery lata temu było kilka badań. Ich wyniki są niejednoznaczne, ale dają dobry powód, by podejrzewać, że to wirusy, a nie bakterie, odgrywają ważną rolę w rozwoju patologii. Drobnoustroje są tylko drugorzędnym czynnikiem infekcyjnym. Możliwe, że alergiczny charakter choroby jest również błędem. Istnieje możliwość, że reakcja alergiczna rozwinie się tylko w odpowiedzi na działanie prawdziwego patogenu..

Co nam to daje? Wirusy to bardzo niezwykłe stworzenia. Udowodniono, że potrafią pozostać w genomie chorych zwierząt. A różowy porost, jak wiadomo, często staje się dolegliwością wrodzoną, predyspozycje do niej są dziedziczone ... To pośredni znak, że patogen jest rzeczywiście wirusem, którego dokładna postać nie została jeszcze na pewno zidentyfikowana. W ten sposób, dziś uważają, że niektórzy uczeni możliwość zakażenia człowieka przez zwierzę. Zdjęcie różowego porostu na ludzkiej skórze (poniżej).

Ale szczególnie nie powinieneś panikować: jeśli jesz dobrze i w pełni, masz wyraźnie normalną odporność. A półpasiec to choroba osłabionego organizmu, którego systemy obronne nie są w stanie nic przeciwstawić się wirusowi. Mimo to zdecydowanie zaleca się trzymanie chorego zwierzęcia z dala od osób starszych, dzieci, a także osób po ciężkich chorobach zakaźnych. Wszystkie z nich są zagrożone, a nawet hipotetycznie mogą zostać zarażone.

Obraz kliniczny

W 90% przypadków pierwszymi objawami choroby są bardzo różowawe plamy o średnicy około dwóch centymetrów, ale czasami choroba objawia się licznymi wysypkami podobnymi do wysypki, która jest częstym objawem alergii pokarmowych. Z tego powodu właściciel przez długi czas może nawet nie wiedzieć, że z jego zwierzakiem dzieje się coś poważniejszego. Ale takie przypadki są dość rzadkie - z reguły natychmiast po pojawieniu się dużych różowych „ciastek” na uszach i innych widocznych częściach ciała kota właściciele zwracają się do klinik weterynaryjnych. Wiele zmian pojawia się również na brzuchu, wewnętrznej stronie ud, pachwinie..

Obraz kliniczny może być bardzo niejasny. Chore koty zwykle mają łagodne swędzenie, ale nie muszą. W rzadkich przypadkach można zwiększyć sumę temperatura ciała, powiększenie podskórnych węzłów chłonnych, bóle stawów i ogólne złe samopoczucie. Jeśli przyjrzysz się uważnie krawędziom różowych plam, zauważysz, że nie ma tam łusek skóry, w przeciwieństwie do centralnych obszarów zmiany. W takim przypadku choroba osiąga szczyt (lub jest to początkowy etap), ponieważ takie granice wskazują na stopniowy wzrost plam. Czas trwania patologii wynosi 6-9 tygodni..

I dalej. Liszaj płaski jest stanem przewlekłym i uważa się, że nie jest całkowicie wyleczony.. Patogen pozostaje na zawsze w ciele chorego kota. Jeśli zdrowie tego ostatniego jest normalne, nie zobaczysz żadnych objawów klinicznych. Ale stres, złe odżywianie, zbyt wysoka lub zbyt niska temperatura powietrza - wszystko to może być impulsem do nowego nawrotu. Ale nie martw się. Według obserwacji statystycznych prawdopodobieństwo tego wynosi od 3 do 4,7%. Oznacza to, że twój kot, jeśli je normalnie i nie cierpi na jakąś poważną infekcję grzybiczą, prawie na pewno nie zachoruje..

Oznaki różowego porostu u młodych i starych kotów

U młodszych i najstarszych zwierząt objawy choroby są nieco inne. Ponieważ ich układ odpornościowy nie jest szczególnie silny, stosunkowo nieszkodliwa choroba przewlekła może prowadzić do dość poważnych konsekwencji. Po pierwsze, różowawe plamy mogą być wyraźnie zaognione, z tych obszarów uwalnia się wysięk. Ponadto postaci młodzieńczej często towarzyszy obecność wykwitów pęcherzykowych i pokrzywki, które powodują duży dyskomfort z powodu silnego świądu..

Ale to nie wszystko. Znacznie gorzej jest, że w przypadku choroby kociąt czy starych kotów, rozproszone zmiany skórne mogą się łączyć, tworząc bardzo duże plamy. Jednak same w sobie nie zagrażają zdrowiu kociaka, ale ogniska zapalenia można dodatkowo obsiać patogenną i warunkowo patogenną mikroflorą. A to już jest najeżone posocznica.

Techniki terapeutyczne

Dziś udowodniono, że leczenie różowych porostów u kotów w łagodnych przypadkach wcale nie jest konieczne.. Aby zmniejszyć swędzenie i skrócić czas trwania nawrotu, karm zwierzę tylko lekką karmą. Bez suchej karmy, bez alergenów. Dopiero gdy swędzenie stanie się nie do zniesienia i istnieje niebezpieczeństwo, że zwierzę rozerwie grzbiet, przydzielane są leki przeciwhistaminowe. Ponadto w takich sytuacjach wskazane jest stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Ale weterynarz powinien je przepisać i nadzorować przebieg leczenia. Przy ich bezmyślnym stosowaniu istnieje duże prawdopodobieństwo silnego osłabienia układu odpornościowego, które jest obarczone pogorszeniem stanu zwierzaka.

Udowodniono, że Intensywność procesu zapalnego można znacznie zmniejszyć stosując regularnie mojego pupila, stosując szampony weterynaryjne, bezpieczny z punktu widzenia alergii. Co dziwne, ale leczenie w domu przy użyciu tradycyjnej medycyny może pomóc.

W szczególności sprawdzają się różne olejki, które nawilżają uszkodzone obszary, zmniejszają łuszczenie się skóry i łagodzą potworne swędzenie. W szczególności można użyć olejku z moreli lub rokitnika, którym trzy razy dziennie rozmazuje się różowe plamy, aż objawy choroby całkowicie znikną. Pomaga również syrop lukrecjowy (lukrecja) raz dziennie łyżeczka podawana kotu doustnie. Wykazano również, że mycie w wodzie kilkoma łyżkami ugryzienia jabłka łagodzi swędzenie i stany zapalne. Należy to robić nie częściej niż dwa razy w tygodniu..