Łupież pstry u kotów: diagnostyka, leczenie, profilaktyka

Choroby grzybicze skóry u zwierząt domowych nie są tak powszechne, jak się ludziom wydaje. Mimo stosunkowo niskiej częstotliwości każdy taki przypadek jest powodem do wczesnej wizyty u weterynarza, gdyż patologie tego typu mogą prowadzić do bardzo poważnych konsekwencji. Takie choroby obejmują łupież pstry u kotów. Dzisiaj porozmawiamy o jego przyczynach i patogenezie choroby.

Informacje ogólne, czynniki predysponujące

Plik porost, podobnie jak inne rodzaje takich dolegliwości, jest patologią o etiologii grzybów. Charakterystyczną cechą patogenu jest jego „względna” patogeniczność: ten grzyb (a dokładniej drożdże) można łatwo znaleźć na skórze każdego zwierzęcia lub osoby, nawet jeśli nie są chore. Dopiero w przypadku poważnego „załamania się” odporności, kiedy organizm po prostu nie ma siły się oprzeć, choroba zaczyna się. Infekcja może rozpocząć się od jednej z następujących sytuacji:

• Choroba jest bardziej prawdopodobna u zwierząt z tłusta skóra. Tak więc w przypadku łojotoku prawdopodobieństwo wystąpienia liszaja łupieżu wzrasta kilkakrotnie..
• W praktyce udowodniono, że częściej zachorują koty żyjące w dość gorącym i wilgotnym klimacie.
• Poważnym czynnikiem predysponującym jest każdy niedobór odpornościowy, w tym te spowodowane przyjmowaniem określonych rodzajów leków.

Ważny! Ponieważ drożdże tego typu występują u każdego zwierzęcia, a nawet u ludzi, choroba nie jest zaraźliwa. Ale! Dotyczy to tylko zwierząt i ludzi z normalnym stanem układu odpornościowego. W przypadku osób starszych, małych dzieci i innych osób z osłabioną odpornością choroba może być na nie przenoszona, zwłaszcza przy długotrwałym kontakcie z chorym zwierzakiem. I dlatego podczas leczenia takich osób od kota zdecydowanie zaleca się izolowanie, aw domu przeprowadzanie cotygodniowego czyszczenia przy użyciu wybielacza chlorowego.

Obraz kliniczny choroby

W procesie życiowej aktywności drożdże wydzielają tajemnicę o bardzo niskim pH. Powoduje to pojawienie się bladych plam w ogniskach infekcji..

„Klasyczne” objawy obejmują następujące objawy kliniczne:

• Pojawienie się na skórze białych, różowych, czerwonych lub brązowych plam. W każdym razie obszary zmiany drożdżakowej będą wyraźnie różnić się kolorem od zdrowej skóry zwierzęcia..
• W łagodniejszych przypadkach pojawienie się lekko bladych, jakby „odbarwionych” plam na skórze.
• Powierzchnia zmian może być gładka lub odwrotnie, łuszcząca się.
• Plamy mogą zniknąć podczas chłodnej pogody i pojawić się ponownie, gdy powietrze stanie się cieplejsze i bardziej wilgotne. Należy zauważyć, że swędzenie, charakterystyczne dla innych typów porostów, rzadko pojawia się przy tej chorobie. To jedna z charakterystycznych cech diagnostyki różnicowej..

Diagnozowanie choroby

Doświadczony specjalista potrafi rozpoznać łupież pstry, koncentrując się wyłącznie na jego objawach klinicznych. Aby mieć pewność diagnozy, należy użyć lampy ultrafioletowej.. Pod wpływem naświetlania w miejscach zakażenia pojawia się fluorescencyjna żółto-zielona poświata, która jest charakterystyczną cechą liszaja łupieżowego..

Oprócz, pokazano pobieranie próbek skóry. Skrobanie wykonuje się od granicy obszaru zdrowego i objętego stanem zapalnym, którego materiał jest następnie używany do badań mikroskopowych i cytologicznych. Niestety, metoda wysiewu na pożywki w tym przypadku nie ma znaczenia, ponieważ patogeny albo nie rosną, albo rosną bardzo słabo. Ponadto, nawet jeśli zostanie uzyskana kolonia, trudno będzie powiedzieć na pewno: albo drożdże są rzeczywiście patogenem w konkretnym przypadku, albo dostały się do próbki przez przypadek (skoro każdy ma te grzyby).

Techniki terapeutyczne

Leczenie grzybicy skóry często polega na stosowaniu maści leczniczych, mazi lub szamponów ze składnikami przeciwgrzybiczymi. Nie wyklucza się powołania leków przepisywanych w formie ustnej. Rodzaj leczenia będzie zależał od wielkości, lokalizacji i grubości zakażonego obszaru. Zazwyczaj stosuje się następujące techniki:

• Preparaty grzybobójcze do użytku zewnętrznego. Nakładane są bezpośrednio na skórę i dostępne w postaci maści, mazi i pudru. Z reguły są wydawane z aptek bez recepty. Są to związki cynku (w tym pirytion cynku), siarczek selenu, mikonazol, klotrimazol, terbinafina. Ale takie leki działały dobrze tylko w stosunkowo łagodnych przypadkach..
• Leki doustne. Są bardziej popularne wśród praktykujących lekarzy weterynarii, ponieważ pozwalają poradzić sobie z infekcją, poświęcając znacznie mniej czasu i wysiłku. Zawierają te same komponenty, które zostały już wymienione powyżej. Należy pamiętać, że leki te mogą mieć poważne skutki uboczne i dlatego mogą być przepisywane tylko przez lekarza weterynarii. Musi regularnie monitorować stan chorego zwierzęcia..

Zapamiętaj!Całkowite wyleczenie trwa około miesiąca. Ale nawet przy skutecznej terapii normalny kolor skóry można przywrócić w ciągu sześciu miesięcy lub nawet dłużej..

Wskazówki dotyczące zapobiegania chorobom

Zauważ, że nawroty łupieżu pstrego są niezwykle częste. Z tego powodu zdecydowanie zalecamy mycie zwierzęcia co najmniej dwa razy w miesiącu szamponami zawierającymi składniki przeciwgrzybicze. Jest to szczególnie ważne w przypadku kotów mieszkających na obszarach o ciepłym i wilgotnym klimacie. Tutaj Kilka wskazówek, które pomogą Ci zminimalizować ryzyko nawrotu:

• Próbować kąpać się swoje zwierzę przynajmniej dwa razy w miesiącu.
• Jeśli istnieje niebezpieczeństwo nawrotu choroby, nie wypuszczaj kota na zewnątrz, ponieważ działanie bezpośredniego światła słonecznego może spowodować nawrót choroby.
• Jeśli zdecydujesz się zabrać zwierzaka na spacer, wybierz pochmurne dni. Jeśli nie jest to możliwe, delikatnie smaruj obszary o zmienionym kolorze skóry tłustymi kremami, które tworzą warstwę ochronną.
• Podczas zaostrzenia koty długowłose należy przycinać..