Kamienie pęcherza moczowego u kota: przyczyny, diagnoza, leczenie

Zdrowie zarówno zwierząt, jak i ludzi w dużej mierze zależy od stanu układu moczowego. Jeśli z jakiegoś powodu nie działa prawidłowo, istnieje duża szansa na rozwój mocznicy, innych rodzajów odurzenia, z których wiele jest śmiertelnych. Jednym z najbardziej irytujących problemów są kamienie w pęcherzu kota. Są dość typowe dla starych zwierząt domowych, w niektórych przypadkach ta patologia prowadzi do śmierci kota..

Co to jest?

Pojawiają się kamienie pęcherza moczowego (kamienie moczowe lub kamienie torbielowate) z powodu wytrącania nierozpuszczalnych soli. „Kamienie” - nazwa w tym przypadku nie jest odpowiednia. Rozmiar urolitów waha się od średnicy maku do przyzwoitego „bruku”. W ponad 90% przypadków pęcherz moczowy zwierzęcia zawiera mieszaninę różnych frakcji, bardziej przypominającą mieszankę piasku i żwiru.

Brak predyspozycji płciowych i wiekowych - choroba podatne na koty w każdym wieku, każdej płci i rasy. Ale! W ciągu ostatnich kilku lat stało się to powszechne wśród lekarzy weterynarii Himalajski rasa ma wrodzone predyspozycje do tworzenia się kamieni. Możliwe, że jest to spowodowane pewnymi osobliwościami ich biochemii. Ponadto podobny obraz jest typowy Birmańczyk koty.

Kamienie są szczególnie powszechne u osób starszych. kastruje. Można powiedzieć, że to ich „choroba zawodowa”. Ponadto zagrożone są wszystkie koty., których właściciele stale karmią je suchą karmą. Patologia jest niezwykle niebezpieczna: jeśli nic nie zostanie zrobione, wcześniej czy później może dojść do zablokowania moczowodów, krwawienia wewnętrznego lub innego zagrożenia, które prawie na pewno doprowadzi do śmierci zwierzęcia. Bardzo ważne jest, aby właściciele na czas dostrzegli dziwactwa w zachowaniu zwierzęcia, tak aby gdy pojawią się pierwsze objawy, pokazać swojemu pupilowi ​​weterynarzowi.

Obraz kliniczny

Najczęstsze objawy kliniczne w tym przypadku to: krwiomocz (krew w moczu), bolesne oddawanie moczu (brak moczu) i bolesny, „nadwyrężony” akt oddawania moczu. Krwiomocz rozwija się z powodu tarcia urolitów o ścianę pęcherza, co powoduje podrażnienie tego ostatniego, pojawiają się na nim głębokie zadrapania i rany, dochodzi do zniszczenia tkanek ścianek narządu. Dysuria może wystąpić w wyniku zapalenia i obrzęku ścian pęcherza lub cewki moczowej oraz w wyniku skurczów mięśni. Możliwe, że kamienie po prostu zablokowały światło cewki moczowej, dlatego mocz nie może opuścić światła pęcherza.

Wszystkie te czynniki, aw szczególności zatkanie światła kamieniami, prowadzą do powstania silnej reakcji bólowej, która powoduje, że zwierzę toczy się po podłodze i krzyczy „nieludzkim” głosem. W niektórych przypadkach zwierzę może nawet umrzeć z powodu bolesnego szoku. Oczywiście zdarza się to rzadko, ale zwierzę naprawdę bardzo cierpi z powodu kamieni w pęcherzu. Bolesne skurcze nie są rzadkością, gdy moczowody toczą się wzdłuż ściany pęcherza, zwierzę dosłownie „skręca”.

Duże kamienie mogą działać prawie jak zawór lub zasuwa, powodując niestabilna lub częściowa niedrożność szyi pęcherza. Wszystko to przyczynia się do „zaparć”, mocz albo w ogóle nie wypływa, albo „wypływa” z cewki moczowej kroplami. W bardzo rzadkich przypadkach wraz z moczem mogą wydostawać się małe kawałki kamieni. Po drodze uszkadzają cewkę moczową tak bardzo, że kot sika „sokiem pomidorowym”. Nawiasem mówiąc, dzieje się tak u kotów: penis samców ma zagięcie w kształcie litery S, podczas którego kamienie albo całkowicie utknęły, albo rozrywają i okaleczają tkanki narządu.

Efekty

Każdy przypadek należy traktować jako znak ostrzegawczy. spontaniczne oddawanie moczu. Faktem jest, że kamienie w pęcherzu podrażniają go mechanicznie i stymulują proces wydalania moczu. Dlatego kot może kałuże w dowolnym momencie, w ruchu. Małe kałuże i krople, które pojawiają się w całym domu, są oznakami „problemu”. Na ciastku nie warto grzeszyć: najpierw pokaż kota specjaliście.

Jeśli patologia przebiega zgodnie z którymkolwiek z powyższych scenariuszy, pęcherza nie można całkowicie opróżnić. Organ nadmuchuje się tak, że nawet nieuważny właściciel z pewnością zwróci uwagę na zwierzaka, którego sylwetka w tym przypadku przybiera kształt gruszki. W tym samym czasie zwierzę biegnie po tacy co pięć minut, popycha, chrapie, mocz wypływa kroplami lub wcale. Przy najmniejszej próbie dotknięcia brzucha zwierzę reaguje bardzo nieodpowiednio. Jeśli nic nie zrobisz, fizyka bez serca zadecyduje o wszystkim: pęknie pęcherz, zwierzę najprawdopodobniej umrze z powodu wewnętrznego krwawienia. Dlatego jeśli zauważysz którykolwiek z objawów opisanych w artykule, natychmiast pokaż zwierzaka weterynarzowi! Każde opóźnienie może kosztować go życie.

Zablokowana cewka moczowa lub moczowody to „klucz do sukcesu” w edukacji cysty w nerkach. Rozwój jadeit, ponieważ patogenna mikroflora (jeśli pochodzi z cewki moczowej) z pewnością przedostanie się w przypadku zastoju moczu bezpośrednio do miedniczki nerkowej. Konsekwencje będą smutne.

Przyczyny choroby

Główną teorią opisującą patogenezę choroby jest „krystaliczny osad”. Wierzą w to jego zwolennicy kamienie powstają w wyniku stopniowego wytrącania się niektórych związków, z tego czy innego powodu pojawienie się w moczu. Może się to zdarzyć zarówno z winy istniejących patologii samego pęcherza, jak i z powodu ogólnych patologii metabolicznych. Ogólnie, każdy stan może prowadzić do pojawienia się kamieni, zaburzenie normalnego pH moczu. Im bardziej „nasycony” staje się mocz, tym większe prawdopodobieństwo tworzenia się kamieni moczowych i tempo ich „wzrostu”.

Nawiasem mówiąc, „problemy” z samym moczem można rozpoznać po prostu patrząc na jego kolor: jeśli kolor wydzieliny staje się zbyt nasycony i utrzymuje się przez długi czas, należy pokazać zwierzaka weterynarzowi. W takim przypadku istnieje szansa, aby na czas zauważyć początek procesu patologicznego i natychmiast przepisać odpowiednie leczenie. Czynniki przyczyniające się to:

• Z niskim pH produktów wchodzących w skład diety kota, z dużą zawartością wapnia, magnezu i / lub fosforu w karmie.
• Taka patologia jest dość prawdopodobna, gdy zwierzę otrzymuje dziennie mniej płynów, niż faktycznie potrzebuje jego organizm..
• Infekcje pęcherza, nerek lub cewki moczowej. Naukowcy sugerują, że niektóre rodzaje mikroorganizmów, które przyczyniają się do rozwoju chorób zapalnych układu moczowo-płciowego, powodują gwałtowną zmianę pH moczu. Wszystko to prowadzi do opadów w ostatniej.
• Niektóre leki i suplementy, w tym kortyzon, kwas askorbinowy, tetracyklina (niezalecana dla kotów z tej grupy) oraz leki sulfonamidowe mogą prowadzić do tworzenia się kamieni moczowych. Ale dzieje się tak tylko w przypadkach, gdy leki te są stosowane przez bardzo długi czas, często bez wiedzy lekarza weterynarii i jego oficjalnej recepty..

Znaczenie prawidłowego odżywiania

Z jakiegoś powodu powszechnie przyjmuje się, że koty są niesamowitymi miłośnikami ryb. Podobno ten produkt jest kompletną karmą dla tych zwierząt. Wszystko to, delikatnie mówiąc, jest dalekie od prawdy. Wszystkie koty są drapieżnikami. Oczywiście wydry, które przez całe życie były na diecie rybnej, również nie jedzą trawy, ale koty potrzebują mięsa do normalnego życia i zwierząt stałocieplnych..

Ryba to nietypowy (absolutnie nietypowy) pokarm dla wszystkich kotów i zdecydowanie odradza się karmienie nim swojego zwierzaka.! Przede wszystkim zalecenie to wiąże się z dużą zawartością wapnia i fosforu. Bez wątpienia te elementy są przydatne, ale w rozsądnych ilościach. Jeśli codziennie karmisz kota rybami, nie skończy się to dobrze: prowadzi to nie tylko do tworzenia się kamieni, ale także do poważnych patologii metabolicznych.

Ostre kryształy podrażniają wyściółkę pęcherza, pobudzając wydzielanie śluzu. Wszystko to skleja się, tworząc konglomeraty, stopniowo narastające, zamieniające się w masywne kamienie. Proces ten, w zależności od wieku, stanu fizjologicznego, charakterystyki diety i innych czynników, może zająć różny czas. Nawiasem mówiąc, w jakim okresie mogą tworzyć się konglomeraty moczowe??

Jak już powiedzieliśmy, czas tego procesu jest ściśle indywidualny: dosłownie może minąć kilka tygodni, podczas gdy u innych zwierząt patologia może postępować przez wiele lat. Ponadto kamienie moczowe nie są rakowe. Nawet jeśli uformował się kamień, jego „ewolucja” może się zatrzymać po normalizacji diety. W przypadkach, gdy jego rozmiar nie przekracza „maksymalnego dopuszczalnego”, można go zostawić w spokoju. To prawda, że ​​w żadnym wypadku nie jest to zalecane, ponieważ kamień, nawet mały, może prowadzić do zablokowania cewki moczowej lub uszkodzenia błony śluzowej.

Diagnoza

Choroby zapalne pęcherza moczowego są bardzo częste u kotów, a objawy kliniczne są mniej więcej takie same, jak w przypadku kamieni. Dlatego wszystkie powyższe objawy kliniczne nie są powodem do rozpoznania „kamicy moczowej”. W raczej rzadkich przypadkach urolity można wykryć za pomocą banału palpacja, ale tylko wtedy, gdy ich rozmiar jest powyżej średniej. Wiele kotów ma kamica moczowa we wnęce pęcherza znajduje się tylko kilka małych kamieni, których przy całym pragnieniu nie można wykryć palpacyjnie. Potrzebne są bardziej nowoczesne metody diagnostyczne.

Większość kamieni pęcherza jest wyraźnie widoczna na zdjęciach rentgenowskich lub ultradźwiękowy badania narządów. Uważa się, że to właśnie te metody diagnostyczne należy przetestować w przypadkach, gdy kot ma krwiomocz i dyzuria: oba te objawy są obarczone rozwojem śmiertelnych zatruć, dlatego należy pilnie ustalić przyczynę tego, co się dzieje ze zwierzęciem.

Jednak niektóre kamienie pęcherza nie „poddają się” promieniowaniu rentgenowskiemu, ponieważ mogą powstawać ze związków mineralnych, przez które swobodnie przechodzą promienie rentgenowskie. Aby je zidentyfikować, należy skorzystać z ultrasonografii lub „radiografii kontrastowej”. W tym drugim przypadku jama pęcherza (za pomocą cewnika cewkowego) jest wypełniona specjalnym roztworem kontrastowym, „na tle którego” stają się wyraźnie widoczne urolity.

Techniki terapeutyczne

Jest miejsce na leczenie. Najbardziej oczywistą, choć daleką od najpopularniejszej, jest technika chirurgiczna „rewizja” pęcherza: narząd jest wycinany, kamienie są wyciągane, aby całkowicie usunąć ziarenka piasku, błonę śluzową przemywa się sterylną solanką. W zasadzie wielu właścicieli zwleka z decyzją do końca, obawiając się, że operacja może mieć negatywne konsekwencje. Ale nie warto tego robić: praktyka pokazuje, że taka interwencja chirurgiczna odbywa się bez powikłań, a okres rekonwalescencji po niej jest dość krótki. Jednak nie zawsze jest możliwe opóźnienie.

W przypadkach, gdy kot się rozwinął niedrożność cewki moczowej, jedyny sposób, by ją uratować, to pilnie przeprowadzić operację chirurgiczną. Czasami można to odłożyć, ale tylko w sytuacjach, gdy błona śluzowa cewki moczowej nie jest obrzęknięta, a cewnik wchodzi do światła narządu, za pomocą którego można przesunąć urolit i zwierzę może sikać. W każdym razie wskazane jest usunięcie kamieni z pęcherza, ponieważ prawdopodobieństwo nawrotu jest bardzo wysokie.

Przygotowanie zwierzęcia do operacji

Jeśli uznano, że operacja jest nieunikniona, zwierzę musi być do niej odpowiednio przygotowane. Jeśli wszystko zostało wykonane poprawnie, zwierzę znacznie łatwiej toleruje zarówno samą operację, jak i okres pooperacyjny. Dlatego w twoim najlepszym interesie jest przestrzeganie tych wskazówek od doświadczonych weterynarzy i hodowców:

• Nigdy i pod żadnym pozorem nie karmić swojego zwierzaka dzień przed zabiegiem! Podczas znieczulenia autonomiczny układ nerwowy może zachowywać się „niewłaściwie”. Istnieje prawie 100% szansa na wymioty, a wymioty mogą dostać się do płuc i spowodować aspirację. zapalenie płuc, a to prawie 70% ryzyka śmierci. Należy pamiętać, że czas trwania postu różni się w zależności od kondycji fizycznej, wagi, rasy, płci i innych ważnych czynników. Dlatego lepiej wcześniej zapytać o to lekarza weterynarii..
• Wodę, w przeciwieństwie do jedzenia, należy podawać w nieograniczonych ilościach.. Jednak bezpośrednio przed znieczuleniem nie należy podlewać kota: ponownie, jeśli nie ma czasu na wchłonięcie narządów przewodu pokarmowego, możliwa jest manifestacja wymiotny odruch.
• W niektórych przypadkach (gdy istnieje podejrzenie zakaźnego pochodzenia kamieni), bezpośrednio przed operacją są przepisywane terapia antybiotykowa.

Jeśli chodzi o okres pooperacyjny, w tym czasie zwierzę powinno otrzymywać wyłącznie zbilansowane pożywienie pod względem wszystkich składników odżywczych i mikroelementów. Ponadto jego pożywienie powinno zawierać normalną ilość błonnika pokarmowego, przyczyniającego się do przywrócenia perystaltyki jelit w pierwszym dniu po operacji. Wskazane jest, aby natychmiast skonsultować się w tej sprawie z weterynarzem..

Lecznicze metody leczenia

Drugą opcją jest próba „rozpuszczenia” kamienia za pomocą określonej diety. Pozwala to uniknąć operacji i obniża koszt samego leczenia. Ale ta technika ma jednocześnie trzy wady:

• Nie nadaje się do wszystkich rodzajów kamieni. Dokładnie wiedzieć, czy to się powiedzie pozbyć się kamieni moczowych poprzez dietę, wymagana próbka konglomeratu. Jeśli nie możesz tego uzyskać za pomocą cewnika, nadal musisz pomyśleć o potrzebie interwencji chirurgicznej..
• Rozpuszczanie urolitu - proces jest niezwykle powolny. Jeśli kamień jest duży, może to zająć kilka tygodni lub nawet miesięcy. W tym czasie kot będzie cierpieć na krwiomocz, dysurię i nawracające infekcje przez cały okres leczenia. Ponadto istnieje ciągła możliwość zablokowania cewki moczowej..
• Nie każde zwierzę można zmusić do jedzenia paszy leczniczej. Dieta nie należy do pikli, więc zwierzak najprawdopodobniej zjada zalecane jedzenie bez większego entuzjazmu. Należy pamiętać, że podczas leczenia kot powinien jeść wyłącznie (!) Karmę leczniczą. Każda odmiana jest obarczona nawrotami.

W przypadku kamicy moczowej należy bardzo uważać na leki moczopędne. Z jednej strony są naprawdę potrzebne, aby zmniejszyć ryzyko zastoju i zatrucia organizmu zwierzaka. Z drugiej strony ich cel jest dużym ryzykiem, gdyż zwiększa się niebezpieczeństwo zablokowania cewki moczowej przez kamienie „wyciśnięte” z pęcherza.

Zapobieganie

Tak więc, biorąc pod uwagę wszystkie możliwe patologie, proste pytanie wydaje się całkowicie logiczne: „Na ile realistyczne jest zapobieganie rozwojowi kamicy?”. Jest to całkiem możliwe. Co więcej, nie ma nic trudnego w zapobieganiu tej patologii, w tym celu wystarczy spełnić kilka wymagań:

• Dowiedz się, jaka jest twardość wody w Twojej okolicy. Jeśli jego dH>15 stopni, używanie go do ciągłego podlewania kota (a przy okazji do picia ludzi) na niegotowanym jest dużym ryzykiem. Dzięki takim właściwościom płyn zawiera wiele soli magnezu, manganu, potasu itp., Które mogą prowadzić do rozwoju kamicy moczowej. W dodatku ciągłe picie takiej „mineralnej” wody to prawie 100% gwarancja problemów ze stawami na starość..
• Przynajmniej raz dziennie należy „szpiegować” kota w czasie oddawania moczu. Możesz więc z czasem zauważyć, że Twój zwierzak zaczął naciskać, pojawiła się skąpomocz (niewielka ilość wydalanego moczu).
• Pozbywanie się zwierząt domowych odpadków ze stołu jest całkowicie normalną praktyką. Ale w diecie kota nie powinny przekraczać 10%. Ponadto zdecydowanie odradza się podawanie zwierzętom nadmiernie słonego pokarmu (na przykład resztek solonej ryby).
• Pisaliśmy już na samym początku artykułu, że koty birmańskie i himalajskie są początkowo podatne na kamicę moczową. Na tej podstawie właściciele takich zwierząt muszą być szczególnie ostrożni i uważnie obserwować swoje zwierzęta. Wskazane jest przynajmniej raz na kwartał okazywanie ich lekarzowi weterynarii i oddanie krwi w celu jej analizy biochemicznej (w celu dostosowania diety).

Kamica nerkowa to niezwykle groźna patologia, charakterystyczna głównie dla kotów w średnim i starszym wieku. W przypadku jakichkolwiek dziwactw zaobserwowanych u zwierzęcia podczas oddawania moczu konieczne jest pokazanie zwierzęcia weterynarzowi.