Giardioza u kotów - zagrożenie ze świata mikroorganizmów

Każdego dnia spotykamy mikroorganizmy. Są wszędzie: nawet jeśli posmarujesz się mydłem antybakteryjnym od stóp do głów, nadal nie możesz pozbyć się tych „towarzyszy podróży”. Zarówno w nas, jak iw naszych zwierzętach wiele mikroorganizmów pełni pożyteczną, symbiotyczną funkcję. Ale jest sporo z nich, których sąsiedztwo może okazać się bardzo nieprzyjemne. Na przykład wywołuj lambliozę u kotów.

Co to jest? Podstawowe informacje

Jest to przewlekła jelitowa infekcja pierwotniakowa opisywana na całym świecie. Patogen infekuje nie tylko zwierzęta stałocieplne, ale także ludzi, gady i płazy. Podaje się, że Giardia znajduje się w odchodach zwierząt ze schronisk w 39% przypadków. Infekcja występuje najczęściej u młodych kotów i kociąt. W niektórych obszarach stopień uszkodzenia może osiągnąć 100%. Ponieważ lamblioza u kotów jest zaraźliwa dla ludzi (teoretycznie), ludzie w tych stanach prawie na pewno są również zarażeni..

Giardia osiadają w świetle jelita cienkiego, są osadzone na jego kosmkach. Na dolnej powierzchni ciała mają rodzaj „przyssawki”, za pomocą której te pierwotniaki mocno przylegają do wewnętrznej powierzchni narządu. Mnożą się bardzo szybko przez podział. Najwyższe stężenie patogenu obserwuje się w dwunastnicy. Cieszę się, że te pasożyty nie mają stadiów wewnątrzkomórkowych. Okres inkubacji wynosi od trzech do dziesięciu dni. Etapem inwazyjnym jest cysta. Mogą przetrwać przez długi czas w środowisku zewnętrznym..

Przenoszenie następuje drogą pokarmową (poprzez zanieczyszczoną wodę i pokarm) lub poprzez bezpośredni kontakt z zakażonym zwierzęciem lub środowiskiem. Ponieważ chore koty wydalają wiele cyst z kałem, a także biorąc pod uwagę fakt, że do zakażenia potrzebna jest bardzo mała „dawka”, choroba jest bardzo zjadliwa. Giardia jest bardzo stabilna w środowisku zewnętrznym i przez długi czas pozostaje niebezpieczna dla zwierząt i ludzi. Jeszcze gorzej jest, gdy cysty są narażone na działanie wysokiej wilgotności. Są bardzo odporne na działanie promieni UV i środków dezynfekujących na bazie chloru.

Dlaczego ten patogen jest niebezpieczny? Główne objawy kliniczne

Toksyny Giardia powodują poważne zwyrodnienia kosmków jelitowych, zmniejszają wchłanianie, otwierają drogę do wtórnych infekcji i ostro upośledzają wchłanianie składników odżywczych. Cierpi również na proces wchłaniania płynu, przez co zwierzę cierpi na poważne odwodnienie. Obfita biegunka tylko przyczynia się do pogorszenia stanu kota. U wielu zwierząt produkty wydzielane przez lamblie powodują ogromne ilości reakcje alergiczne, które są trudne do wyleczenia (zwłaszcza jeśli ich podstawowa przyczyna nie została zidentyfikowana).

W przypadku dorosłych, krzepkich zwierząt lamblioza często przebiega całkowicie bezobjawowo. Ale u kociąt i starszych kotów objawy prawie zawsze obejmują ciężkie, obfite biegunka. Stolec jest zwykle miękki, słabo uformowany, blady i obraźliwy, zawiera śluz i wydaje się być tłusty (wyciek śluzowy). Należy pamiętać, że w kale zwykle nie ma krwi. W rzadkich przypadkach występują wymioty.

Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że sama biegunka i cuchnący kał nie są powodem do podejrzeń o zakażenie Giardia. Bardzo często podobny obraz kliniczny wykrywa się również w patologiach trzustki zapalenie jelit jakakolwiek etiologia niezwiązana z lambliozą. Ponadto standardowe badania kliniczne zwykle nie wykazują niczego niezwykłego..

Głównym znakiem wskazującym na „sztuczki” pierwotniaków może być nieskuteczność antybiotykoterapii. Obecność pierwotniaka można podejrzewać u młodych zwierząt, gdy okresy wydalania kału o konsystencji pasty występują na przemian z przypadkami śluzowego, cuchnącego kału. Co dziwne, ale nawet badanie mikroskopowe ściany jelita rzadko ujawnia poważne uszkodzenia. To właśnie odróżnia lambliozę od innych podobnych chorób: te pierwotniaki nie powodują poważnego „kalectwa” narządu. Głównym negatywnym skutkiem jest „zasługa” przenikania toksyn do krwi.

Diagnoza

Główną metodą diagnostyczną jest wykrywanie trofozoidów poprzez badanie mikroskopowe kału. Najbardziej charakterystyczną cechą lamblii jest podwójny rdzeń. Ponadto cysty można wykryć przez wirowanie. Należy zwrócić uwagę na fakt, że w celu ich wykrycia należy rozcieńczyć kał zwykłą wodą destylowaną lub specjalnymi kompozycjami izotonicznymi, ponieważ wszelkie roztwory hipertoniczne mogą zepsuć postać lamblii „w puszkach”.

Należy pamiętać, że cysty nie są stale uwalniane, dlatego należy wykonać kilka próbek w odstępie trzech do pięciu dni. Często się o tym zapomina, dlatego diagnoza tej choroby nie zawsze jest przeprowadzana prawidłowo. Obecnie metoda ELISA jest również wykorzystywana do wykrywania lamblii. Niemniej jednak doświadczeni weterynarze wolą łączyć kilka metod diagnostycznych naraz, ponieważ „złapanie” lamblii może być bardzo trudne.

Terapia

Jak więc leczyć tę niebezpieczną i nieprzyjemną chorobę? Najbardziej skuteczny jest fenbendazol. Jest całkowicie bezpieczny dla zwierząt ciężarnych i karmiących i nie powoduje skutków ubocznych. Należy pamiętać, że lek ten należy stosować u kotów nie dłużej niż pięć dni. Albendazol (nemosol) może również zabijać lamblie w ciągu tych samych pięciu dni, ale musi być stosowany w bardzo wysokich stężeniach, co jest niezwykle niebezpieczne dla wątroby, a nawet szpiku kostnego. Ogólnie rzecz biorąc, obecnie praktycznie nie jest stosowany w leczeniu kotów i psów. Połączenie prazykwantelu, pyrantelu i febantelu jest znacznie bezpieczniejsze. Środki te są wykorzystywane w ciągu trzech dni. Dlaczego są używane w połączeniu? Faktem jest, że w tym przypadku obserwuje się efekt synergiczny..

Metronidazol to dość skuteczny lek, który w 65% przypadków pozwala całkowicie pozbyć się lamblii, ale daje wiele poważnych skutków ubocznych. Jest przepisywany na maksymalnie pięć dni. Benzoesan metronidazolu jest stosowany, gdy leczenie może trwać dłużej niż pięć dni. Wielu lekarzy weterynarii decyduje się na przepisywanie fenbendazolu przez pięć do dziesięciu dni lub jednoczesne stosowanie fenbendazolu i metronidazolu przez pięć dni. Po zakończeniu leczenia obowiązkowe jest trzykrotne badanie kału na obecność cyst. W przypadku stwierdzenia co najmniej jednego leczenie lambliozy u kotów przedłuża się o maksymalnie dziesięć dni..

Zapobieganie infekcji

Jak już wielokrotnie mówiliśmy, cysty nie tylko żyją długo w środowisku zewnętrznym, ale są również niezwykle zjadliwe. W hotelach dla zwierząt, schroniskach, obszarach spacerowych i innych miejscach, w których często występują koty, ryzyko infekcji dla Twojego zwierzaka jest największe. Kiedy twój kot jest chory, zbierz wszystkie odchody i spal. Wskazane jest również częstsze mycie chorego kota, aby w okolicy odbytu nie pozostały cysty. Wszystkie przedmioty do pielęgnacji o niskiej wartości są spalane lub traktowane nasyconymi roztworami roztworów dezynfekujących, traktowane parą i / lub wrzącą wodą.

Aby całkowicie zniszczyć pasożyty, przetworzone rzeczy należy pozostawić w roztworze na co najmniej 20 minut. Jeśli mieszkasz na wsi, a Twój kot ciągle chodzi po podwórku, dołóż wszelkich starań, aby całkowicie usunąć wszelkie odchody. Należy pamiętać, że cysty nie tolerują wysychania, dlatego można nawet skosić grubą trawę (jeśli w ogóle) i pozwolić, aby całe miejsce odpowiednio „zwiędło” na słońcu.

Na koniec omówmy najbardziej palące pytanie: „Czy istnieje duże prawdopodobieństwo zakażenia człowieka”? To nie jest takie proste. Faktem jest, że giardia u kotów i ludzi jest inna. Teoretycznie sugeruje to niemożność wystąpienia choroby u ludzi ... Ale w praktyce ta kwestia nie została jeszcze rozwiązana i pozostaje wysoce kontrowersyjna.