Distemper (panleukopenia) u kotów i kotów: objawy i leczenie

Panleukopenia u kotów to naukowa definicja znanej nazwy choroby, takiej jak nosówka. Ta nazwa pojawiła się ze względu na fakt, że przy tej chorobie u zwierzęcia wszystkie typy leukocytów we krwi prawie całkowicie znikają. Bez leukocytów funkcja ochronna organizmu jest osłabiona.

Czy panleukopenia u kotów jest niebezpieczna dla ludzi? Nie martw się o swoje zdrowie. Wirus panleukopenii jest ściśle specyficzny. Oznacza to, że dotyczy tylko przedstawicieli rodziny kotów, a także niektórych gatunków szopów i norek.. Psy i ludzie nie chorują na nosówki kotów!

Ale inne koty zarażają się prawie w 100% przypadków (kontakt „osobisty” nie jest wymagany). Śmiertelność jest bardzo wysoka, zbliża się do 100%. Kocięta i młodzież (do 1 roku życia) są najbardziej podatne i częściej umierają. Starsze zwierzęta mogą nie chorować tak „wyraźnie, to znaczy ich objawy kliniczne są nieco„ zamazane ”, co często utrudnia postawienie diagnozy i przepisanie skutecznego leczenia w jak najkrótszym czasie.

Czynnik wywołujący chorobę

Należy zauważyć, że czynnik wywołujący nosówki u kotów zachowuje swoją żywotność w środowisku zewnętrznym przez długi czas. Ponadto pochodzi z tej samej rodziny, co wirus dżumy psów (dżuma psów) - Parvoviridae. I podobnie jak wirus dżumy psów, wirus panleukopenii u kotów preferuje komórki jelitowe. Jednak najbardziej ulubionym „miejscem” jest tkanka limfatyczna. A ze względu na to, że jest pod wpływem wirusa (kiedy wirus osiada w komórce, „zabija” ją), leukocyty przestają być produkowane. Stare umierają, nowe nie. Oto „śmierć” odporności. I to wszystko, czego potrzebuje parwowirus. Gdy tylko osłabi układ odpornościowy, czynnik wywołujący panleukopenię zaczyna aktywnie namnażać się w komórkach innych tkanek i narządów..

Objawy panleukopenii u kotów

Od momentu dostania się wirusa do organizmu podatnego zwierzęcia do zaczną pojawiać się pierwsze objawy nosówki u kotów, trwa to od trzech do dwunastu dni. I ten okres nazywany jest utajonym lub utajonym.

Pierwsze oznaki choroby

Pierwsza zmiana jest obserwowana w zachowaniu. Zauważalna jest depresja, letarg, zwiększona senność i zmęczenie. Pomimo faktu, że czynnik wywołujący panleukopenię pochodzi z rodziny parwowirusów, temperatura ciała wzrasta ze względu na to, że w organizmie szaleje choroba wirusowa.

Zwykle u kotów z panleukopenią temperaturę utrzymuje się na poziomie 37,5-39,5 stopnia, co jest poważnym objawem choroby. Gorączka to stan, w którym odczyt na termometrze wzrośnie powyżej 39,5 stopnia.

Ponieważ zaatakowane są jelita, jednym z pierwszych objawów nosówki u kotów jest wodnista biegunka i wymioty. Apetyt jest zmniejszony, a płyn zostaje usunięty z organizmu. Stąd postępujące odwodnienie. Błony śluzowe są suche, matowe, oczy nie błyszczą. Skóra nie jest elastyczna, po zebraniu w fałd powoli się wygładza. Początkowo wymioty są jasnożółte, następnie stają się bardziej nasycone, pojawiają się smugi krwi, zieleni i śluzu. Biegunka jest również początkowo żółtawa, a następnie zmienia kolor na zielono-żółty z krwią. Często można w nim znaleźć filmy fibrynowe. Zapach jest nie do zniesienia, obraźliwy, lekko zgniły z powodu martwej błony śluzowej.

Ze względu na stan zapalny jelit zwierzę odczuwa bardzo silny ból brzucha. Nie musisz go nawet dotykać, aby to zrozumieć. Kot nie leży, stoi wygięty w łuk. Zwierzę chce pić, ale nie może z powodu ciągłych nudności i wymiotów.

Ekstremalne objawy panleukopenii u kotów i kotów

Szpik kostny jest również dotknięty za tkanką limfatyczną. Można nawet powiedzieć, że objawy panleukopenii u kotów są podobne do białaczki. Mózg też cierpi. W wyniku tego mogą nastąpić zmiany w zachowaniu zwierzaka, upośledzona reakcja i koordynacja, a praca narządów wewnętrznych zostaje zakłócona. Przede wszystkim cierpi układ serca. Często odnotowuje się niewydolność serca. Puls zauważalnie przyspiesza. Istnieje również więcej ruchów oddechowych, ale sam oddech jest płytki (ruch łuków żebrowych jest bardzo szybki i prawie niezauważalny).

Objawy nosówki u kotów są często mylone przez właścicieli z zatruciem lub czymś innym. Dlatego bardzo ważne jest natychmiastowe skontaktowanie się z lekarzem weterynarii, gdy tylko zauważysz wymioty, biegunkę, odmowę jedzenia / picia lub gorączkę u zwierzęcia. W przeciwnym razie możesz nie mieć czasu na zapewnienie kwalifikowanego leczenia..

Leczenie kota

Weterynarz połączy wszystkie objawy w jeden i na podstawie zebranych danych przepisze leczenie nosówki u kota. Dopiero po ostatecznej diagnozie można przepisać i leczyć panleukopenię kotów, w tym w domu.

Nie ma specyficznego leczenia tej choroby. Jednak w początkowym okresie bardzo skuteczne okazuje się stosowanie surowicy hiperimmunizacyjnej (preparatu z krwi odzyskanego zwierzęcia zawierającego gotowe przeciwciała przeciwko panleukopenii).

Ponieważ u kotów obserwuje się odwodnienie nosówki, leczenie powinno mieć na celu przywrócenie równowagi wodno-solnej. Potrzebne zakraplacze z roztworami soli, wprowadzenie podskórnych roztworów soli. Pomaga również picie niewielkich ilości roztworów soli przeznaczonych do leczenia odwodnienia (na przykład Rehydron i podobnych). Zawierają jony sodowe, glukozę, sól, sodu i potasu. Samo picie nie wyleczy kota. Możliwe jest złagodzenie objawów odwodnienia za pomocą nosówki, ale sam wirus go nie zabije.

Dozwolone jest stosowanie antybiotyków (penicyliny lub cefalosporyny). Ale nie po to, aby zniszczyć wirusa, ale aby „zabić” bakterie, które „nawarstwiły się” na pierwotną chorobę z powodu osłabionej odporności. Leczenie antybiotykami pomaga zmniejszyć liczbę patogenów u chorego zwierzaka.

Żywienie podczas choroby

Terapia witaminowa pomoże wzmocnić układ odpornościowy, co przyspieszy powrót kota do zdrowia po panleukopenii..

Jeśli zwierzę ma wymioty i biegunkę, to bez zgody lekarza nie należy stosować leków przeciwwymiotnych i przeciwbiegunkowych..

Jeśli leczenie surowicą i antybiotykami jest skuteczne, biegunka i wymioty ustąpią same. Ale ich pojawienie się jest reakcją ochronną organizmu, w wyniku której toksyczne substancje są usuwane z organizmu tak szybko, jak to możliwe, zapobiegając ich wchłanianiu przez jelita. W niektórych przypadkach przepisuje się oleje roślinne (często wazelinę), aby zapobiec wchłanianiu szkodliwych substancji przez ściany przewodu pokarmowego.

Często zalecana jest dieta głodowa. Po pierwsze, przewód pokarmowy nie jest gotowy do całkowitego strawienia paszy. Po drugie, po trawieniu rozpoczyna się proces wchłaniania składników odżywczych, a wraz z nimi toksyn, które powstały w wyniku żywotnej aktywności patogennych mikroorganizmów. Po trzecie, kot nie ma jeszcze specjalnej ochoty na jedzenie po długotrwałych wymiotach i biegunce. Jednak dla zachowania witalności konieczne jest podawanie roztworów soli fizjologicznej dożylnie, podskórnie, w niektórych przypadkach w postaci lewatyw.

Cierpliwa opieka

Immunomodulatory pomagają przywrócić odporność. W przypadku silnego bólu środki przeciwskurczowe są przepisywane w roztworach do wstrzykiwań. Jak widać, leczenie nosówki u kotów jest dość trudne, wymaga dużo czasu i wysiłku, a także umiejętności.. Dlatego kontakt z weterynarzem pierwszego dnia jest niezwykle ważny..

U niektórych zwierząt panleukopenia jest bardzo ostra, praktycznie nie ma czasu na „rozwój” objawów klinicznych. W takim przypadku opieka weterynaryjna może po prostu nie zostać zapewniona na czas, a zwierzę umrze w agonii. Dlatego tak ważne jest zapobiegawcze szczepienie zwierząt..

Pamiętaj o dokładnym usunięciu wymiocin i odchodów chorego zwierzęcia. Pomoże to zapobiec ponownemu zakażeniu już osłabionego zwierzaka. Często wietrz pomieszczenie, aby zmniejszyć stężenie patogenu w powietrzu. Jednak nie dopuszczaj do przeciągów lub zbyt niskiej temperatury powietrza. Twój kot nie potrzebuje zapalenia płuc. I zapewnij swojemu zwierzakowi spokój. Pomoże to przywrócić mu siłę..

Zapobieganie nosówce

Gdy kociak skończy 2 miesiące, należy go zaszczepić przeciwko panleukopenii, powtarzając procedurę po 2-4 tygodniach. I nie zapomnij o „odnowieniu” odporności każdego roku. Nie ma znaczenia, czy zwierzę ma kontakt z innymi kotami lub psami, czy wychodzi na zewnątrz, czy siedzi w domu.. Możesz wprowadzić czynnik wywołujący zarazę do domu w butach, nie zdając sobie z tego sprawy.. Również używanie pościeli lub przyborów kuchennych, a także zabawek należących do chorego zwierzęcia może prowadzić do zakażenia innego kota. Szczepienie pomoże zachować życie i zdrowie Twojego ulubionego futrzanego mruczenia..

Ponadto, jeśli Twój zwierzak niedawno zmarł z powodu podobnej choroby, zaleca się rozpoczęcie nowego nie wcześniej niż miesiąc później. Konieczne jest odkażenie pomieszczenia. Wirus jest wysoce odporny na środowisko. I może być przechowywany w pomieszczeniu przez długi czas (do roku).

Jeśli Twojemu zwierzakowi udało się przeżyć tę chorobę, utworzy silną odporność. Konieczna jest jednak obserwacja weterynarza, ponieważ zwykle po panleukopenii u kotów występuje ogromna liczba powikłań..

Wciąż masz pytania? Możesz poprosić ich o to lekarza weterynarii na naszej stronie w polu komentarzy poniżej, który odpowie na nie tak szybko, jak to możliwe..