Wszystkie główne choroby i urazy ogona u psów, ich przyczyny i metody leczenia

Częstym zjawiskiem w praktyce hodowców psów są różnego rodzaju urazy ciała zwierzęcia. Ogon u psów jest najczęściej podatny na różne procesy patologiczne. Objawy kliniczne zależą od charakteru traumatycznego procesu.

Po zauważeniu możliwego uszkodzenia ogona Twojego zwierzaka, konieczne jest jak najszybsze dostarczenie zwierzęcia do kliniki weterynaryjnej. Na pierwszy rzut oka drobne urazy mogą okazać się poważnymi patologiami - przemieszczeniem kręgów, złamaniami, gangreną, które są niezwykle trudne do wyleczenia.

Poważne choroby i urazy ogona u psów

W praktyce klinicznej lekarzy weterynarii istnieje wyraźny rozkład patologicznych zmian w ogonie psa. Występują urazy mechaniczne i procesy powstałe na skutek powikłań, urazów mechanicznych ogona.. Różne rany, siniaki, złamania kręgów pojawiają się z powodu ukąszeń, ostrego unoszenia ogona i szczypania.

Często rozpoznaje się skrzywienie ogona o wrodzonym i nabytym charakterze. W przypadku wrodzonych skrzywień przyczyną stają się nieprawidłowości genetyczne. Nabyte pochodzi z dyslokacje, złamania i nieprawidłowo zrośnięta tkanka.

Główne urazy i patologie ogona psa:

• wrzody;
• złamania;
• wyprysk;
• przepuklina międzykręgowa;
• zgorzel.

Obraz kliniczny w większości przypadków jest wyraźnie wyrażony. Tak więc w wyniku urazu ogona, z uszkodzeniem tętnicy ogonowej, dochodzi do silnego krwotoku. Uszkodzenie w pobliżu podstawy ogona powoduje ropowica, rozprzestrzenianie się na pobliskie tkanki, tkankę odbytu. W rezultacie może rozwinąć się ropowica okołostopniowa, przetoka lub paraplegia..

W przypadku złamań kręgów ogona zwierzę praktycznie nie porusza procesu, a czując miejsce uszkodzenia zwierzę odczuwa ból. Skóra w miejscu złamania ma wyższą temperaturę niż reszta nieruchomej części, która pozostaje zimna z powodu zaburzeń krążenia.

Uwaga! W przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości w ogonie psa należy skontaktować się z wykwalifikowanym specjalistą. Umożliwi to szybką identyfikację patologii i przepisanie odpowiedniego leczenia..

Wrzód

Ogon psa jest wrażliwy, podobnie jak inne narządy czworonożnego przyjaciela. Jednym z najczęstszych problemów psa jest wrzód. W zależności od stopnia rozwoju patologii wyróżnia się kilka postaci owrzodzeń ogona:

• Inicjał;
• rozwijający się;
• zaniedbany wrzód.

Każda z form charakteryzuje się określonymi objawami i przejawami. Tak więc na początkowym etapie właściciel może zauważyć wypadanie włosów i pojawienie się ogniska zapalnego. Rozwijająca się postać owrzodzenia charakteryzuje się rozszerzaniem się rany, obejmującym nowe obszary skóry. W zaawansowanych stadiach owrzodzenie wpływa na korzeń ogona, powodując martwicę i śmierć kręgów ogonowych.

Przyczyny występowania

Nie ma jednej przyczyny owrzodzeń ogona u psów. Lekarze sugerują, że głównymi przyczynami tej patologii są:

• uszkodzenie struktur tkankowych o charakterze mechanicznym;
• choroby wewnętrzne narządów;
• reakcje alergiczne w zaawansowanym stadium;
• naruszenie diety.

Objawy i diagnostyka patologii

Podstawową oznaką rozpoczynającego się owrzodzenia ogona jest wypadanie włosów na ogonie. Wraz z dalszym rozwojem patologii pojawiają się inne charakterystyczne objawy:

• pojawienie się powierzchni rany;
• szybkie rozprzestrzenianie się ogniskowego zapalenia;
• pojawienie się krwawienia z rany;
• ból zwierzęcia.

W celu postawienia prawidłowej diagnozy i dalszego przepisania odpowiedniego leczenia niezbędna jest konsultacja z lekarzem weterynarii ze specjalizacją z zakresu dermatologii. Dokładną diagnozę dokonuje się wyłącznie po przejściu wszystkich niezbędnych testów i badaniu przez lekarza weterynarii.

Leczenie wrzodziejących uszkodzeń ogona

Aby wyeliminować taką dolegliwość, stosuje się terapię lekową.. Leczenie obejmuje następujące kroki:

• oczyszczenie dotkniętego obszaru ze skorup, martwych struktur tkankowych;
• leczenie dotkniętego obszaru roztworem antyseptycznym;
• stosowanie specjalnych leków przyspieszających proces gojenia i regenerację tkanek;
• nakładanie maści przeciwdrobnoustrojowych;
• nałożenie bandaża ze stałą zmianą, aż powierzchnia rany zostanie całkowicie wyleczona.

W przypadku przedwcześnie zdiagnozowanej choroby i braku leczenia wrzód ogona może stać się początkiem zgorzeli, której niezwykle trudno się pozbyć..

Uwaga! Odpowiednia pielęgnacja skóry i sierści psa, a także higiena może zapobiec ewentualnym problemom dermatologicznym.

Złamania ogona

Właściciel czworonożnego przyjaciela może zauważyć dziwne zachowanie zwierzaka i zły stan ogona. Zwierzę staje się nerwowe i raczej agresywne. Ogon psa wygląda nienaturalnie, jedna część lekko wystaje. W większości przypadków zraniona część goi się sama. Ale nie we wszystkich przypadkach uzdrowienie kończy się sukcesem, ponadto nie wyklucza się rozwoju konsekwencji, które wpływają na ogólne samopoczucie zwierzęcia, a mianowicie procesy o charakterze fizjologicznym. Wynika to z faktu, że kręgi i kości tworzące ogon są niezwykle bogate w naczynia krwionośne i włókna nerwowe.

Przyczyny występowania

Zdecydowana większość przyczyn złamań ogona jest spowodowana czynnikami zewnętrznymi.

Główne powody to:

• uwięzienie ogona w drzwiach lub oknie;
• złamanie fragmentu ogona w wyniku zderzenia;
• walka z innymi psami;
• zaburzenia w funkcjonowaniu układów organizmu.

Właściciele ras ozdobnych stają się częstymi gośćmi w klinikach weterynaryjnych. Zwierzęta pozyskane w wyniku selektywnej pracy mają atrakcyjny wygląd zewnętrzny, ale zdrowie jest poświęcone pięknu, czyli wytrzymałości szkieletu kostnego, a patologiczna kruchość struktur kostnych powoduje złamania z niewielkimi uszkodzeniami. Występują w praktyce hodowców ras ozdobnych i wrodzonych złamań otrzymywanych przez zwierzęta w macicy.

Rodzaje złamań i objawy

Urazy ogona są widoczne gołym okiem. Często sam właściciel zwierzęcia może obserwować proces uszkodzenia lub być sprawcą urazu. Okolica ogona mocno odstaje, zwierzę odczuwa silny ból, a wyrostek w ogóle się nie porusza. Istnieje szczególna klasyfikacja złamań według pochodzenia, lokalizacji, charakteru uszkodzenia i kierunku według osi.

Z natury szkody:

• otwarty - uszkodzenie dotyczy nie tylko struktur kostnych, ale także tkanek znajdujących się w pobliżu. Otwarte złamania są powikłane krwotokami i zmianami zakaźnymi.
• Zamknięte - nie mają zewnętrznych uszkodzeń. Pozwala to zachować bezpłodność, uniknąć infekcji ogona i ułatwić proces gojenia..

Ponadto złamania rozkładają się w zależności od stopnia uszkodzenia struktur kostnych, ilości i charakteru przemieszczenia odłamów, zgodnie z naturą anatomiczną.

Główne objawy złamania u psa to:

• widoczna krzywizna ogona;
• silny ból podczas próby palpacji;
• agresja przy badaniu palpacyjnym dotkniętego obszaru;
• całkowita utrata aktywności ruchowej.

Leczenie patologiczne

Po wykonaniu czynności diagnostycznych, w tym prześwietlenia rentgenowskiego, rezonansu komputerowego i pełnego zbadania zwierzęcia przez lekarza weterynarii, zalecane jest odpowiednie leczenie, w tym techniki zachowawcze i chirurgiczne..

Konserwatywna technika obejmuje zastosowanie środków przeciwbólowych oraz zabieg wycięcia fragmentów (jeśli jest taka potrzeba) oraz nałożenie specjalnej szyny i plastra. Aby pies nie dotykał ogona, na szyję zakłada się obrożę. Ważne jest, aby upewnić się, że bandaż mocuje sąsiednie stawy, a szyna nie uciska naczyń krwionośnych w ogonie. Longuette nakłada się przez 2-3 tygodnie. Całkowite złamania obejmują założenie szyn i płytek polimerowych na okres do 1,5 miesiąca.

Aby uniknąć zapalenia, przepisywane są leki kortykosteroidowe. Leczenie objawowe polega na stosowaniu leków przeciwbólowych i uspokajających. Ponadto stosuje się leki, które przyspieszają wzrost struktur kostnych i przywracają sąsiednie tkanki..

Wyprysk ogona

Wyprysk często występuje u zwierząt domowych. to zapalenie skóry, zdolny do oddziaływania na głębokie warstwy skóry. W większości przypadków ten typ patologii obserwuje się u starszych psów i psów z grubym podszerstkiem..

Powody pojawienia się

Głównymi przyczynami wyprysku u psów są pasożyty skóry, kurz i substancje żrące. Czynniki, które mogą predysponować do rozwoju egzemy to:

• Niewłaściwa pielęgnacja zwierzęcia - niewystarczająca pielęgnacja lub nadmierne mycie szamponem i odżywką.
• Zaburzenia odżywiania - niezrównoważona dieta może powodować reakcje alergiczne i egzemę, w tym.
• Zaburzenia hormonalne i stresujący czynniki - prowadzą do stresu dla układu nerwowego, wywołując problemy zdrowotne.
• Choroby wewnętrznych układów organizmu typu ostre i przewlekłe.
• Zwiększona suchość, wywołująca rozwój zapalenia skóry.

Objawy choroby

Obecność pierwszych stadiów egzemy jest trudna do wykrycia. Szczególnie trudno jest zauważyć rozwój patologii u psów o grubej sierści. We wczesnych stadiach rozwoju egzemy na nasadzie ogona pojawiają się małe czerwone plamki. Z biegiem czasu zaczynają się łączyć w jedno duże miejsce. W centrum takiego miejsca tworzy się ropień, który pęka i wpływa na wszystkie sąsiednie duże powłoki skórne.

Ponadto charakterystyka objawem egzemy ogona jest zmiana szaty. W miejscach uszkodzeń wełna staje się sztywna i bardziej potargana, po czym zaczyna wypadać. Pies odczuwa znaczny dyskomfort, ponieważ powstałe krosty na skórze pękają, uszkadzając nowe obszary, powodując ból.

Leczenie choroby

Podstawą leczenia jest poszukiwanie przyczyny, która stała się fundamentalna dla rozwoju egzemy. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii w odpowiednim czasie, bez opóźniania leczenia. Można zlecić dodatkowe badanie, w tym badanie ultrasonograficzne, pełną morfologię krwi i mocz. Terapia chorób obejmuje następujące punkty:

• leczenie przeciwpasożytnicze pchły i kleszcze;
• eliminacja ekspozycji na światło słoneczne i nadmierne ciepło;
• izolacja zwierzęcia przed kontaktem z chemikaliami.

Leczenie polega na przyjmowaniu leków przeciwhistaminowych i uspokajających. Podczas terapii zaleca się odizolowanie zwierzęcia od okolicy ogona poprzez założenie specjalnej obroży. Jest to konieczne, aby zapobiec stanom zapalnym i wprowadzeniu patogennej mikroflory bakteryjnej.

Przepuklina międzykręgowa

Dyskopatia lub przepukliny międzykręgowe, dość powszechne zjawisko, występujące u wszystkich typów dużych ras psów. Czworonożni przyjaciele pozyskani w wyniku wieloletniej selekcji są również podatni na rozwój patologii - pekińczyk, Japońskie podbródki i jamniki.

Przepuklina dyskowa pojawia się w wieku od 3 do 8 lat. Przepuklina międzykręgowa to wypadnięcie części składowych dysku do jamy kanału rdzenia kręgowego. W wyniku procesów zwyrodnieniowych dochodzi do ucisku rdzenia kręgowego i rozwoju zaburzeń neurologicznych.. Jednym z najczęstszych problemów hodowców psów jest zespół ogona końskiego..

Przyczyny występowania

Czynniki wywołujące rozwój patologii dzielą się na wrodzone i nabyte. Główną przyczyną rozwoju zespołu ogona końskiego u psów jest przepuklina dysku w okolicy odcinka lędźwiowego. Podobne zjawisko występuje z powodu nadmiernych obciążeń lub urazów. Ponadto wraz z wiekiem psy osłabiają więzadła i rozwijają procesy zwyrodnieniowe samego kręgosłupa..

Inne przyczyny rozwoju patologii to:

• nowotwory rdzenia kręgowego;
• wady wrodzone;
• zwężenie w okolicy lędźwiowej;
• krwotok do rdzenia kręgowego.

Objawy i leczenie

U zwierzęcia z przepukliną dysku występuje silny ból tylnych nóg, pies może utykać i chodzić niestabilnie. Obserwuje się osłabienie kończyn tylnych, po prawidłowej diagnozie konieczne jest pilne leczenie operacyjne. Podczas operacji przyczyna patologii zostaje wyeliminowana. Weterynarz starannie oddziela korzenie nerwowe od zrostów powstałych wewnątrz.

Uwaga! Rozpoczęte leczenie w ciągu pierwszych 2 dni od wystąpienia charakterystycznych objawów pozwala w pełni przywrócić wrażliwość i funkcje motoryczne zwierzęcia.

Po operacji leczenie obejmuje przyjmowanie leków, które pozwalają stopniowo przywracać utracone funkcje narządów zlokalizowanych w miednicy..

Zgorzel ogona

Poważnym powikłaniem wynikającym z wpływów zewnętrznych jest zgorzel ogona u psa. Tej patologii towarzyszy śmierć i liza struktur komórkowych skóry. Struktura tkanek zostaje zakłócona, a narząd traci swoją funkcjonalność. Oprócz, następuje gwałtowna zmiana koloru skóry. Zgorzel towarzyszy zatrucie całego ciała i silny ból u psa.

Uwaga! Zgorzel zlokalizowana na dowolnej części skóry zwierzęcia może spowodować zatrucie krwi i będzie śmiertelne.

Przyczyny rozwoju

Głównymi przyczynami rozwoju zgorzeli są różne rany, głębokie skaleczenia i urazy zmiażdżeniowe. Sucha zgorzel może pojawić się w wyniku działania czynników o charakterze fizycznym i chemicznym.

Głównymi przyczynami zgorzeli ogona są:

• wnikanie patogennej mikroflory na powierzchnię rany;
• powikłania pooperacyjne;
• walki z innymi zwierzętami;
• gwałtowny spadek lub wzrost temperatury w środowisku.

Objawy i leczenie zgorzeli

Dotknięty obszar ogona robi się zimny w dotyku. W przypadku suchej zgorzeli skóra w okolicy ogona zaczyna wysychać, odrywając się i tworząc rodzaj strupu. Przywiązanie patogennej mikroflory powoduje zmianę koloru skóry, ogólny stan zwierzęcia gwałtownie się pogarsza. Ostra zmiana wskaźników temperatury ciała jest możliwa z powodu rozwoju sepsy.Leczenie takiej patologii obejmuje wyłącznie interwencję chirurgiczną.. Ogon zwierzęcia jest całkowicie amputowany. Dalsze leczenie obejmuje przyjmowanie antybiotyków i leków immunostymulujących. Leki są również przepisywane w celu przyspieszenia regeneracji i gojenia kikuta..

Ważny!Nie należy ignorować patologicznych zmian w zachowaniu psa. Niezwykle ważne jest, aby skontaktować się z kliniką weterynaryjną w odpowiednim czasie, aby podjąć szybkie działania w celu leczenia zwierzęcia.