Dyskopatia u psów: objawy i leczenie

Dyskopatia u psów jest chorobą wywoływaną przez procesy zwyrodnieniowe kręgosłupa, aw szczególności krążków międzykręgowych. W wyniku niedożywienia struktur kręgosłupa można zaobserwować objawy wymagające pilnej pomocy lekarskiej w celu odpowiedniego leczenia. We wczesnych stadiach chorobę można zatrzymać metodami zachowawczymi. Jednak wraz z rozwojem procesów destrukcyjnych leczenie dyskopatii u psów bez operacji nie będzie już skuteczne..

Krążki międzykręgowe mają kształt pierścienia pokrytego gęstą włóknistą tkanką. Jego zawartość jest wypełniona jądrem miażdżystym. Ta struktura umożliwia zaimplementowanie funkcji amortyzacji. Zadaniem dysków jest rozłożenie obciążeń na kręgosłup oraz zapewnienie jego stabilności i podparcia.

Dyskopatia może dotyczyć dowolnej części kręgosłupa - szyjnego, piersiowego lub lędźwiowego lub kilku jednocześnie. W przypadku rozwoju zaburzeń metabolicznych w jądrze i pierścieniu włóknistym poziom proteogikanów (związków białkowych o dużej masie cząsteczkowej) obniża się, co prowadzi do spadku stężenia cząsteczek wody. W rezultacie tkanki dysku zaczynają tracić elastyczność, rozwijają się w nich procesy zwyrodnieniowe, co pociąga za sobą naruszenie ich sprawności. Pod naciskiem kręgosłupa dysk zaczyna się spłaszczać, a jego zawartość wykracza poza ustalone granice, wpływając negatywnie na zakończenia nerwowe i rdzeń kręgowy.

W miarę postępu choroby może rozwijać się na dwa sposoby:

• występ - występ dysku bez pęknięcia membrany;
• wyciskanie - naruszenie integralności tkanek zewnętrznej powłoki pierścienia z uwolnieniem zawartości w rejon kanału szpikowego.

W każdym razie występuje mechaniczna kompresja rdzenia kręgowego i zakończeń nerwowych. Występuje proces zapalny i obrzęk tkanek. W przyszłości kręgi zaczną się deformować.

Wyświetlenia

Alternatywną nazwą dyskopatii jest choroba Hansena. Dzieli się na dwa główne typy:

1. Piszę. Proces dystroficzny obejmuje głównie tkanki zewnętrznego pierścienia, co powoduje wytłaczanie, czyli jego pęknięcie. W rezultacie rozwija się obrzęk rdzenia kręgowego i zapalenie nerwu rdzeniowego. Ten typ choroby charakteryzuje się szybkim postępem. Częściej u młodych osób.
2. II typ. Większość przypadków występuje u psów powyżej 6 lat. W tym przypadku procesy degeneracyjno-niszczące rozwijają się znacznie wolniej. Stopniowo tworzy się wypukłość dysku, co prowadzi do deformacji kilku kręgów.

Przyczyny

Rasy psów chondrodystroficznych są podatne na dyskopatię - jamniki, mopsy, buldogi, pekińczyk. Jamniki są bardziej narażone na tę chorobę. W ponad 60% przypadków dyskopatia występuje u psów tej rasy.

Najczęściej psy chorują w wieku od 4 do 7 lat. Otyłość i inne zaburzenia metaboliczne są czynnikami przyczyniającymi się do patologii. Rzadziej patologia występuje po urazie kręgosłupa.

Głównym czynnikiem powodującym rozwój dyskopatii jest metaplazja chrzęstna. Proces ten odnosi się do form patologicznej regeneracji, kiedy jeden rodzaj tkanki jest zastępowany innym. W ten sposób tkankę włóknistą zastępuje chrząstka lub kość.

Metaplazja rozwija się na tle przewlekłych stanów zapalnych, zaburzeń odżywiania tkanek lub zaburzeń metabolicznych.

Objawy

Jeśli dyskopatia rozwija się powoli u psów, objawy mogą nie pojawić się natychmiast. Zwierzę może chorować przez długi czas, zanim powstanie wyraźny obraz kliniczny..

Wraz z postępem procesu degeneracyjno-destrukcyjnego objawy będą się nasilać. Zwierzę będzie odczuwać bolesne odczucia, które można wyrazić w następujący sposób:

• zwierzę ogranicza swoje ruchy;
• następuje zmiana chodu, staje się bardziej ograniczony, ciężki;
• występuje kulawizna (na jednej lub więcej kończyn);
• Twojemu zwierzakowi trudno jest skakać, schodzić lub wchodzić po schodach;
• koordynacja ruchów jest zaburzona;
• może jęczeć, próbując zmienić pozycję;
• drżenie łap, konwulsje;
• w zaawansowanych przypadkach pies nie może chodzić.

W zależności od lokalizacji procesu dystroficznego dyskopatia przejawia się na różne sposoby:

• w przypadku naruszeń w okolicy szyjnej psu trudno jest poruszyć głową, przechylić wizę głowy;
• w przypadku naruszeń w odcinku lędźwiowo-piersiowym można zaobserwować nienaturalne zgięcie pleców, pojawienie się garbu.

W każdym razie zwierzę będzie niespokojne, nieodpowiednio reaguje na dotyk, nie pozwoli się głaskać.

Diagnostyka

Aby przepisać odpowiednie leczenie dyskopatii, konieczne jest prawidłowe zdiagnozowanie, ustalenie lokalizacji procesu patologicznego. W tym celu wymagana jest pomoc weterynarza. Nie będzie możliwe samodzielne określenie rodzaju naruszenia i stopnia jego rozwoju. Opóźnienie w leczeniu może prowadzić do poważnych negatywnych konsekwencji, w tym paraliżu u psów.

Weterynarz przepisze następujące rodzaje badań:

1. Badanie lekarskie. Obejmuje ocenę stanu zwierzęcia, wykonanie testów neurologicznych. Lekarz będzie obserwował ruchy zwierzęcia, jego zdolność do skakania, pokonywania przeszkód. Ocenia się odruchy, sprawdza się reakcje bólowe.
2. Badania laboratoryjne: ogólne i biochemiczne badanie krwi. Lekarz może zlecić dodatkowe badania..
3. RTG kręgosłupa. Badanie to pomoże określić dotknięty obszar i stopień nieprawidłowości w tkankach kręgów i krążkach międzykręgowych. Radiografia jest obowiązkowa w diagnostyce dyskopatii..

Najbardziej pouczające metody badawcze to obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego i tomografia komputerowa. Jednak dane ankietowe są rzadko przeprowadzane na zwierzętach, ponieważ są dość drogie..

Leczenie

Leczenie dyskopatii u psów będzie zależało od stopnia zaawansowania choroby, jej rodzaju, objawów klinicznych. We wczesnych stadiach wymagana będzie terapia zachowawcza przy użyciu leków z różnych grup, które zostaną przepisane przez lekarza weterynarii. W takim przypadku leczenie można przeprowadzić w domu przy stałym monitorowaniu dynamiki stanu..

Leczenie zachowawcze obejmuje stosowanie następujących leków:

• steroidowe i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) w celu wyeliminowania zapalenia nerwu rdzeniowego i przyległych tkanek;
• leki przeciwbólowe (leki przeciwbólowe i NLPZ);
• środki zwiotczające mięśnie w celu wyeliminowania skurczów mięśni;
• środki uspokajające;
• Witaminy z grupy B..

Dodatkowo zalecane są procedury fizjoterapeutyczne.

Ważny! Terapia nie jest w stanie całkowicie wyleczyć dyskopatii. Wszystkie metody terapeutyczne mają na celu wyeliminowanie objawów, spowolnienie i zatrzymanie procesów dystroficznych.

Jeśli tkanka kostna kręgów jest zaangażowana w proces patologiczny lub dojdzie do pęknięcia pierścienia włóknistego, pies na pewno będzie wymagał operacji.

Chirurg usunie fragmenty krążka międzykręgowego, które zaatakowały rdzeń kręgowy i usunie uszkodzoną tkankę. Operacja jest konieczna, aby zmniejszyć ciśnienie w przestrzeni kręgosłupa. Jeśli zaburzenia nie zostaną skorygowane operacyjnie, prawdopodobieństwo szybkiego rozwoju paraliżu jest wysokie.

Dyskopatia u psów ma korzystne rokowanie. Jeśli leczenie rozpocznie się we wczesnym stadium, możliwe jest utrzymanie aktywności zwierzęcia przez długi czas. Po operacji proces odzyskiwania może trwać około miesiąca lub dwóch. Zwierzę będzie potrzebowało pełnego odpoczynku, dobrej diety niskotłuszczowej i obowiązkowego noszenia gorsetu.

W okresie pooperacyjnym właściciel musi pomóc swojemu zwierzakowi:

• odwróć go na różne strony, aby zapobiec odleżynom;
• masuj łapy i brzuch, aby poprawić trawienie.

Po chwili psa można wyprowadzić na krótki spacer, stopniowo zwiększając obciążenie. Gorset należy nosić do czasu, gdy lekarz uzna, że ​​zwierzę już go nie potrzebuje.

Umiarkowane ćwiczenia (zwłaszcza pływanie) i zdrowa dieta to dobra profilaktyka. Nie należy dopuścić do otyłości u zwierząt. Konieczne jest również chroniczne monitorowanie patologii poprzez regularne wizyty u weterynarza..

Jak masować psa z dyskopatią: wideo weterynarza