Różowy porost u psa: przyczyny i leczenie

Różowy porost jest dość powszechną chorobą zwierząt domowych. Wielu uważa ten rodzaj porostów za nieszkodliwy, ale czasami może powodować silny dyskomfort, aw niektórych przypadkach prowadzi do poważnych powikłań, dlatego ignorowanie tej choroby jest niezwykle niebezpieczne..

Samice są bardziej podatne na tę chorobę: jest to spowodowane momentami zwiększonego obciążenia układu odpornościowego podczas ciąży i karmienia szczeniąt. Zagrożone są również zwierzęta poniżej jednego roku i powyżej 10 lat. Uważa się, że różowy porost jest dziedziczony z powodu odziedziczonego układu odpornościowego..

Szczególnie niepokojąca jest kwestia, czy ta patologia może być przenoszona na ludzi. Eksperci twierdzą, że osoby o silnej odporności nie mogą zarazić się różowym porostem, ale w przypadku naruszenia mechanizmów obronnych organizmu lepiej unikać kontaktu z zakażonym zwierzęciem.

Prowokowanie czynników i powodów

Patogen występuje w organizmie psa w stanie depresji, a po osłabieniu odporności infekcja może się nasilić.

Głównymi czynnikami prowokującymi są:

• cierpiał na poważne choroby;
• konsekwencje operacji i znieczulenia;
• zaburzenia trawienia (przedłużająca się biegunka lub wymioty);
• okres po szczepieniu;
• patologia górnych dróg oddechowych;
• niedobór witamin lub niezrównoważone odżywianie;
• stosowanie kosmetyków i środków higienicznych powodujących alergie lub wysuszanie skóry psa itp..

Objawy

Objawy różnią się w zależności od stadium choroby. W pierwszych dniach na skórze zwierzęcia można zauważyć różowe plamy o średnicy nieprzekraczającej 2 cm. Ten objaw jest łatwiejszy do zauważenia u ras krótkowłosych..

Aby odróżnić liszaj trądzik różowaty od innych rodzajów porostów, należy zwrócić uwagę na strukturę i kolor plam: przy tej postaci choroby są one pomarszczone w środkowej części. W takim przypadku widoczny jest żółtawy odcień. Czasami można zobaczyć małe płatki..

Takie plamy nie powiększają się przez jakiś czas, większość ma zaledwie kilka milimetrów średnicy, tylko w niektórych przypadkach dorasta do 2 cm, czasami wygląda jak alergiczna wysypka. Na tym etapie pies ma swędzenie spowodowane suchą skórą..

Po 5-7 dniach pierwsze ogniska zaczynają się zapadać, pozostawiając żółte plamy o bardzo łuszczącej się powierzchni. Najczęściej następujące obszary stają się strefami poważnych uszkodzeń:

• pysk;
• pachwina;
• żołądek.

Tutaj skóra psów jest zwykle delikatniejsza i bardziej wrażliwa..

Kolejnym etapem jest powikłanie przebiegu z towarzyszącą grzybicą skóry. Występuje, gdy zarodniki grzybów dostają się do dotkniętych obszarów, które łatwo przenikają przez skórę pokrytą patologią. W tym przypadku powierzchnia jest pokryta białą powłoką, ogniska zapalenia stają się duże, a płyn surowiczy może z nich wyciekać. Ten etap wymaga pilnego leczenia pod nadzorem lekarza weterynarii, ponieważ może prowadzić do sepsy..

Oznaki skomplikowanego kursu to:

• zatrucie;
• oczywisty dyskomfort;
• szybka męczliwość zwierzęcia;
• okresowa gorączka;
• zwiększone swędzenie;
• zapalenie i powiększenie regionalnych węzłów chłonnych.

Każdy stres związany z różowym porostem gwałtownie pogarsza stan psa, czego objawami są szybkie tętno i wzrost ciśnienia krwi. Jeśli skomplikowany przebieg nie wystąpi, to około 20 dni po wystąpieniu choroby objawy zaczynają ustępować.

Leczenie

W celu złagodzenia stanu psa kurację należy prowadzić od pierwszych dni. Są metody, które można zastosować samodzielnie w domu, są też środki, które są zalecane na podstawie wyników konsultacji z weterynarzem.

Metody terapeutyczne

Przede wszystkim weterynarze zalecają skupienie wysiłków na zmniejszeniu swędzenia skóry, ponieważ czesanie pomaga w rozprzestrzenianiu się ran na całym ciele, a ponadto może sprowokować przyczepienie się flory grzybiczej do dotkniętych ognisk. W tym celu przepisywane są leki przeciwhistaminowe..

Często leczenie weterynaryjne polega na stosowaniu oleju z pestek moreli, wywarów z lukrecji lub rokitnika. Wszystkie te produkty należy nakładać na skórę chorego psa w miejscach ognisk różowych porostów. Ważne jest, aby zapobiegać rozwojowi gronkowców, paciorkowców i innych drobnoustrojów, które są bardzo trudne do leczenia.

Jeśli nie można było zapobiec infekcji grzybiczej, przepisuje się antybiotyki, które tłumią chorobotwórczą mikroflorę. Aby zmniejszyć łuszczenie i suchość skóry, do aplikacji przypisuje się maść cynkową. Proces zapalny zostaje zatrzymany przez przeciwzapalne kortykosteroidy.

Czasami zaleca się stosowanie kwasu salicylowego w roztworze, którego stężenie dobiera lekarz weterynarii na podstawie stanu skóry. Kwas salicylowy nie tylko działa antybakteryjnie, ale także przyspiesza proces gojenia.

Jeśli dotknięty obszar jest rozległy, można zalecić napromienianie ultrafioletowe. Odbywa się to tylko przy pomocy specjalnego sprzętu, który pozwala na dozowanie i dokładne kierowanie promieni ultrafioletowych..

Metody domowe

Leczenie domowe może być skuteczne i może złagodzić objawy. Jednym ze sprawdzonych leków jest olej z rokitnika zwyczajnego. Wacikiem nasączonym tym środkiem należy trzy razy dziennie zwilżyć zmiany. W takim przypadku nie musisz się martwić, że pies wylizuje olej, ponieważ jest on całkowicie nieszkodliwy dla zwierząt domowych..

Inna metoda polega na przemywaniu zmian octem jabłkowym 7 razy dziennie. Surowo zabrania się używania do tego celu zwykłego octu stołowego, ponieważ jego stężenie jest wyższe niż octu jabłkowego, co może powodować oparzenia skóry psa.

Nalewka z glistnika, którą można łatwo przygotować w domu, nie jest gorsza pod względem wydajności. Zgnieciony glistnik umieszcza się w słoiku z ciemnego szkła i wszystko zalewamy wódką. Po 21 dniach nalewka jest gotowa. Powinien być podawany psu doustnie, najlepiej po śniadaniu, po 10 kropli na raz. Jeśli nie możesz zmusić psa do połknięcia naparu, możesz zmyć plamy zwilżonym wacikiem.

Zalecenia dotyczące czasu trwania leczenia

Istnieje szereg zaleceń, których przestrzeganie pozwala przyspieszyć proces rekonwalescencji i ułatwia życie psu na tym etapie..

Główne zasady są następujące:

• okresowo psa należy myć szamponami o działaniu przeciwbakteryjnym i gojącym rany;
• konieczne jest wykluczenie z diety jakiejkolwiek żywności zawierającej aromaty, konserwanty i inne dodatki alergizujące;
• procedury higieniczne nie powinny być przeprowadzane częściej niż zwykle;
• wskazane jest odkładanie spacerów przy słonecznej pogodzie do momentu wyzdrowienia;
• możesz używać kremów zmiękczających, które są zatwierdzone przez lekarza weterynarii;
• pomieszczenie, w którym przebywa pies podczas leczenia różowego porostu, powinno być okresowo wentylowane i utrzymywane w komfortowej temperaturze.

Wszystkie te zalecenia pomogą skrócić terapię i zmniejszyć dyskomfort zwierzaka..