Pityrosporoza u psów: cechy i leczenie choroby grzybiczej

Jedną z najbardziej nieprzyjemnych chorób zwierząt domowych są infekcje grzybicze. Są źle zdiagnozowane i jeszcze trudniejsze w leczeniu, często mają „skłonność” do przechodzenia w postać przewlekłą i powodują wiele problemów zdrowotnych u zwierząt domowych. Jedną z tych patologii jest pityrosporoza u psów..

Co to jest?

Ta choroba grzybowa natura, wywołane przez drożdże z gatunku Malassezia pachydermatis. Co ciekawe, tego grzyba w dużych ilościach można spotkać na skórze każdego, nawet najzdrowszego psa. Należy pamiętać, że ważnym czynnikiem predysponującym są różnorodne reakcje alergiczne i zwiększona tłusta skóra (co jest typowe dla niektórych zwierząt i niektórych ras psów). W wielu przypadkach choroba może przebiegać prawie bezobjawowo: następuje wzrost wydzielania łoju, pies trochę częściej liże, może wystąpić swędzenie.

Malassezia pachydermatis szczególnie lubi osiedlać się na świeżym powietrzu kanały uszne i na skórze w okolicy narządów płciowych, jak kocha wilgoć i ciepło. Pomimo pozornej nieszkodliwości i częstego bezobjawowego przebiegu choroby, grzyb często powoduje znaczny spadek odporności immunologicznej u psów.

Objawy kliniczne

Jakie są objawy choroby? Głównie na skórze psów pojawiają się łyse i stale mokre obszary, z którego emanuje obrzydliwy zapach. Wełna na nich jest najpierw mokra i sklejona posoką, później nią wypadnie. W ciężkich przypadkach pies może stać się praktycznie łysy, ale w praktyce rzadko do tego dochodzi: pies albo dochodzi do siebie, albo umiera na skutek infekcji grzybiczej. Oprócz uszu i genitaliów dotknięte obszary znajdują się w okolicy podstawy pazura, dzięki czemu chory zwierzak praktycznie przestaje chodzić.

Przewlekłe zapalenie ucha środkowego jest częstym objawem. Ale „klinika” może być znacznie bardziej zróżnicowana:

• Skóra nie może być wilgotna. Niektóre zwierzęta wyglądają na łyse., łuskowaty obszary, w których można zazdrościć twardości naskórka butem z plandeki.
• W tych samych obszarach kolor skóry może się wyraźnie zmienić (z reguły bardzo ciemnieje).
• Pojawiają się skórki.
• Swędzący.
• Zapach piżmowy, ale rzadki. Z reguły chory pies szczerze cuchnie zgnilizną.

Ponadto choroba jest podzielony na kilka typów. W zależności od konkretnego gatunku obraz kliniczny może się różnić:

• Zlokalizowany typ. Niewiele łuszczących się obszarów na różnych częściach ciała.
• Odmiana uogólniona. Jak sama nazwa wskazuje, stan zapalny obejmuje całe ciało (lub prawie wszystko). Jednak pisaliśmy już, że rzadko do tego dochodzi..
• Zapalenie ucha. Grzybicze zapalenie ucha środkowego odizolowane w osobny typ. Nie jest dobrze leczona, czasami trwa wiele miesięcy kursu terapeutycznego.

W niektórych przypadkach pityrosporoza może być jedyną oznaką początku nierównowaga hormonalna. Grzyby bardzo „subtelnie” reagują na zmiany w biochemii organizmu. Jeśli pies zaczyna mieć problemy z hormonami, jego układ odpornościowy szybko ulega osłabieniu. Należy pamiętać, że pityrosporoza jest typowa dla psów, które od dłuższego czasu otrzymywały przeciwzapalne kortykosteroidy.. Choroba nie przenosi się z psa na psa.

Rasa predyspozycje

Zwróć uwagę, że opisywana przez nas choroba ma dość wyraźną „orientację” rasy. Szczególnie często chorzy są przedstawiciele następujących typów psów:

• West Highland White Terrier.
• Basset Hounds.
• Cocker Spaniele.
• Springer spaniele angielskie.
• Australijskie jedwabiste teriery.
• Teriery maltańskie.
• Chihuahua.
• Wiele rodzajów pudle.
• Kollia.
• Lhasa Apso.
• Prawie wszystko jamniki.
• Sharpei.

Techniki terapeutyczne

Leczenie zależy od zaniedbania sprawy. wymagany regularny kąpielowy za pomocą leków szampony, zawierający siarczek selenu. Maści na bazie mikonazolu, ketokonazolu lub klotrimazolu stosowane są do zewnętrznego leczenia zapaleń skóry. Gdy zapalenie ucha środkowego przepisywane są krople do uszu z tymi samymi składnikami aktywnymi. Czas trwania kuracji, nawet w nie najtrudniejszych przypadkach, może sięgać trzech miesięcy, dzięki czemu właściciel zwierzęcia będzie miał długą i żmudną pracę. W żadnym wypadku nie należy przerywać stosowania maści i kropli., ponieważ przebieg choroby w tym przypadku może być skomplikowany.

W trudniejszych sytuacjach do terapii dodaje się „cięższe” leki. Podawanie doustne jest takie samo: ketokonazol, itrakonazol lub flukonazol. Przebieg leczenia to co najmniej trzy tygodnie. Należy pamiętać, że w ciężkich przypadkach należy przyprowadzać psa do weterynarza co najmniej dwa razy w tygodniu. W przeciwnym razie możesz łatwo przegapić moment zaostrzenia choroby. Zwróć uwagę, że powołanie leków doustnych w żaden sposób nie eliminuje konieczności jednoczesnego stosowania maści przeciwgrzybiczych, o których wspominaliśmy już powyżej. Ponadto pies powinien być stale monitorowany, ponieważ często dają silne leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych poważne skutki uboczne. Jeśli coś pójdzie nie tak z twoim psem, natychmiast przerwij przyjmowanie leku i natychmiast skontaktuj się z weterynarzem. W szczególności znaki żółtaczka wyraźnie „podpowiedź” na temat leku uszkodzenie wątroby.

Konieczne jest wyeliminowanie pierwotnej przyczyny choroby. Więc dla alergie przepisać leki przeciwhistaminowe i starać się zidentyfikować alergen do późniejszej izolacji od chorego zwierzęcia. W niebezpieczeństwie rozwój wtórnych infekcji bakteryjnych przepisywane są antybiotyki o szerokim spektrum działania. W przypadku, gdy zwierzę ma problemy z gruczołami dokrewnymi, koniecznie przepisuje się hormonalną terapię zastępczą, ponieważ w przeciwnym razie choroba nie zostanie wyeliminowana.

Rozważać, że rzadko osiąga się całkowite wyleczenie z chorób grzybiczych. Dlatego nawet raz chory pies musi być pokazywany weterynarzowi przynajmniej raz na kwartał.