Ascaris u psów: oznaki infekcji, rozpoznanie i leczenie

Choroby robaków są jedną z najczęstszych i najbardziej nieprzyjemnych patologii w praktyce weterynaryjnej. Niektóre z nich mogą być przenoszone na ludzi (szczególnie zagrożone są dzieci i osoby starsze), ale głównym problemem jest szkoda, jaką robaki pasożytnicze wyrządzają zdrowiu chorego zwierzęcia. Najczęściej glisty występują u psów, którym poświęcony jest ten artykuł..

informacje ogólne

Ascaris to potoczna nazwa gatunków pasożytniczych nicienie, to znaczy glisty. Praktycznie nie ma psów, które choć raz w życiu nie cierpiały na choroby wywoływane przez tego typu pasożyty. Robaki z rodzaju Toxocara występują najczęściej u psów. Zauważ, że te pasożyty są znacznie bardziej niebezpieczne niż odmiany kotów Robaki obłe z psa na człowieka mogą być przenoszone w ponad 80% przypadków.

Dorosłe glisty żyją w przewodzie pokarmowym psa, gdzie żywią się częściowo strawionym pokarmem i (niektórymi rodzajami) błony śluzowej układu pokarmowego, a także krwią. Małe szczenięta w wyniku aktywności ascaris często umierają z powodu ciężkiego zatrucia i silnego wyczerpania. Zwróć uwagę, że to młode psy najczęściej cierpią na glistnicę, ponieważ ich układ odpornościowy jest bardzo niedoskonały i dlatego nie może odpowiednio oprzeć się procesowi inwazji.

Drogi infekcji

Bardzo często pasożyty przenoszone są z matki na szczenięta. Ogólnie rzecz biorąc, chora suka z prawdopodobieństwem większym niż 70% będzie początkowo miała chory miot, ponieważ larwy pasożytniczych robaków łatwo pokonują barierę łożyskową.

Ale czasami zdarzają się przypadki, gdy pozornie zdrowy pies nadal ma chore szczenięta. Jak to się stało? Chodzi o „zachowane” osobniki. Gdyby pies miał kiedykolwiek glisty, niektóre larwy mogłyby „przepoczwarzać” w jego narządach wewnętrznych i tkankach, a jest ich wiele w grubości gruczołów mlecznych. Żadne leki przeciw robakom na takich stadiach pasożytów po prostu nie działają. Wiele „konserw” jest ostatecznie zamkniętych i nie powoduje żadnych problemów dla organizmu zwierzęcia, ale niektóre z nich są w stanie wydostać się z zawieszonej animacji.

Oprócz, szczenięta często zarażają się, gdy ssą mleko matki. Tak więc w wielu przypadkach istnieje pilna potrzeba przetwarzania dzieci natychmiast po ich urodzeniu, a to praktycznie nie zależy od teoretycznego stanu zdrowia ich matki. Jeśli suka jest już chora w ciąży, zalecamy skonsultowanie się z weterynarzem w celu wyznaczenia jakiegoś rodzaju leków przeciw robakom, które nie są szkodliwe dla zdrowia zwierzęcia. Sugerujemy zapoznanie się z filmem o robaczycy u szczeniąt, jak ją zdiagnozować i leczyć:

Należy pamiętać, że nawet wizualnie zdrowy pies, przynajmniej raz cierpiący na glistnicę, może być „rezerwuarem” dla zachowanych larw (jak już omówiliśmy powyżej). Od czasu do czasu „uśpione” pasożyty są w stanie wyjść z zawieszonej animacji i wywołać chorobę u dorosłego zwierzęcia. Najgorsze jest, gdy larwy dostają się do narządów wewnętrznych, gdzie mogą również rozwinąć się do dorosłości..

Inne sposoby infekcji

jednak, ponad 90% zakażeń spowodowanych jest drogą pokarmową, gdy larwy pasożytów uwięzione w środowisku zewnętrznym zostaną połknięte przez zwierzę. Faktem jest, że samice glisty są niezwykle płodne, ich jaja prawie zawsze można znaleźć w glebie. Kiedy pies bawi się, je lub pije, jest wysoce prawdopodobne, że je zje..

Od jedzenia skażonych zwierząt. Jaja glisty można znaleźć u robaków, żab, szczurów (tzw. Żywicieli pośrednich i rezerwuarowych). W tych stworzeniach robak nigdy nie osiągnie stanu dorosłego, ale jeśli pies zjada tę samą żabę, pasożyt nie przegapi.

Kliniczne objawy infekcji, leczenie

Często objawy glistnicy u psów w zasadzie nie występują., ale nadal, w przypadkach, gdy inwazja jest co najmniej stosunkowo rozwinięta, pewne objawy kliniczne pojawiają się dość szybko i z dużym prawdopodobieństwem.

Wyczerpanie. Jaka jest patogeneza tego procesu? Robaki obłe, żyjące w jelitach, pozbawiają szczenię lub psa składników odżywczych. Z tego powodu zwierzę jest faktycznie stale niedożywione, nawet jeśli nie „przykleja się” do miski z jedzeniem. W zamian „wdzięczne” robaki dzielą się z psem ogromną ilością toksyn, od których oznaki wyczerpania stają się jeszcze wyraźniejsze.

Wydłużony brzuch (na zdjęciu). Kiedy zwierzę nie jest objęte żadną opieką weterynaryjną, robaki w jego przewodzie pokarmowym czują się szczególnie swobodnie, rozmnażając się w sposób niekontrolowany. Ostatecznie ich liczba staje się taka, że ​​brzuch (szczególnie u szczeniaka) jest zauważalnie rozciągnięty.

Inne znaki:

• Kaszel. Larwy glisty mogą migrować do płuc, powodując kaszel i inne skutki dla układu oddechowego, które czasami rozwijają się w zapalenie płuc.
• Wymioty lub biegunka. Robaki obłe mogą powodować rozstrój żołądka z powodu przewlekłego zatrucia. Biegunka może mieć od umiarkowanego do ciężkiego.
• W zaawansowanych przypadkach dorosłe robaki często można zobaczyć w wymiocinach lub kale.

Uwaga - pasożyty, które dostały się do środowiska zewnętrznego, są dość aktywne i mogą wyczołgać się wystarczająco daleko od stosu ułożonego przez psa. Jeśli tak się stanie, natychmiast wezwij lekarza weterynarii i przemyj „miejsce wystąpienia” wybielaczem chlorowym (aby nie zarazić się glistami od psa).

Jak pozbyć się pasożytów? na szczęście, leczenie glistnicy u psów jest dość proste. Obecnie istnieją setki odmian leków, z których wiele wpływa na całe spektrum nicieni. Jeśli Twój pies regularnie przebywa na świeżym powietrzu, wskazane jest, aby leczyć go profilaktycznie przynajmniej raz na kwartał..

Diagnostyka i zagrożenie dla ludzi

Najdokładniejszą metodą diagnostyczną jest mikroskopowa analiza kału. W jej trakcie specjalista wykrywa jaja pasożytów. Ponieważ w każdym typie glisty różnią się one wyglądem, można dokładnie określić „bohatera okazji”. Należy pamiętać, że w łagodnych przypadkach inwazji w kale może nie być wystarczającej liczby jaj. W takim przypadku można użyć kontrastowego koloru badanego kału / wykonać analizę kału kilka razy w ciągu jednego do trzech dni. Przynajmniej w jednej próbce, ale jaja nadal będą znajdować się.

Jak ludzie mogą zarazić się glistami od psów? Bardzo proste. Jeśli wybierzesz jabłko nieumytymi rękami (lub nawet podniesiesz je z ziemi), a następnie zdecydujesz się je zjeść, będziesz miał wszelkie szanse na zdobycie „towarzyszy podróży”.

Robaki obłe, które zarażają psy, nie mogą w pełni rozwinąć się w ludzkim ciele.. Ale to wcale nie znaczy, że chorzy ludzie zaczynają świecić z nadmiaru zdrowia. Problem nie dotyczy nawet dorosłych robaków, ale ich larw, które mogą być otoczone dowolnym narządem wewnętrznym, w tym mózgiem i sercem.. Umyj ręce przed jedzieniem!

Ze względu na ryzyko przeniesienia na ludzi zaleca się, aby wszystkie psy, nawet teoretycznie mające dostęp do miejsc, w których bawią się dzieci, miały co miesiąc profilaktyczne leczenie robaków pasożytniczych. Upewnij się, że Twoje dziecko (i Ty) myje ręce za każdym razem, gdy wychodzą na zewnątrz. Jeśli podejrzewasz, że złapałeś ascaris, leczenie w domu nie jest najlepszym rozwiązaniem. Koniecznie udaj się do lekarza.