Neosporoza u psów: podstawowe informacje i objawy

Choroby wywoływane przez pierwotniaki w weterynarii pod względem złożoności i kłopotów są na „zaszczytnym” drugim miejscu, tylko nieznacznie ustępując temu wątpliwemu zaszczytowi grzybom. Faktem jest, że nie zawsze można je zidentyfikować w odpowiednim czasie, a terapia często zajmuje dużo czasu. Izosporoza u psów nie jest wyjątkiem, którego leczenie nie we wszystkich przypadkach prowadzi do wyleczenia..

Ważny! Obecnie w naszym kraju nie odnotowano oficjalnie przypadków neosporozy! Ale na relaks jest za wcześnie: po pierwsze, nie można było tego po prostu ujawnić. Po drugie, biorąc pod uwagę obecną sytuację geopolityczną, kiedy przez granice przemieszcza się wiele tysięcy ludzi ... Jednym słowem, prędzej czy później ta infekcja wystąpi w naszym kraju.

Podstawowe informacje

To jest nazwa patologii zakaźnej, której czynnikiem sprawczym są kokcydia (są to takie patogenne mikroorganizmy) Neospora caninum. Ma co najmniej dziewięć odmian i cztery genotypy. Niektóre z nich mogą wywoływać choroby nawet u ludzi. Tak więc ta choroba jest „odpowiedzialna” za 250 - 500 milionów przypadków biegunki rocznie, a mówimy tylko o rozwijających się krajach Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. Jednak w krajach bardziej rozwiniętych lekarze zgłaszają dziesiątki tysięcy przypadków rocznie..

W medycynie weterynaryjnej sytuacja jest podobna, ale nie można powiedzieć na pewno, ile zwierząt faktycznie choruje na neosporozę. Powód jest prosty - nie we wszystkich przypadkach choroba jest prawidłowo rozpoznana. Należy zauważyć, że pod względem cech strukturalnych i morfologicznych patogen jest praktycznie nie do odróżnienia od Toxoplasma. Stąd trudności w diagnostyce, ponieważ nie każdy szpital „ludzki” dysponuje sprzętem i specjalistami niezbędnymi do różnicowania.

Dodatkowe uwagi

Choroba jest bardzo poważna, ponieważ jednym z jej objawów jest ciężka, obfita biegunka, która w zaawansowanych przypadkach prowadzi do ciężkiego odwodnienia i zatrucia. Zaraźliwość patologii jest również wysoka. Udowodniono już, że kokcydia mogą przenikać przez barierę łożyskową, zakażając nienarodzone szczenięta, a także mogą być przenoszone przez skażoną żywność i wodę. Ponieważ psy często piją z kałuż na spacerach, ryzyko infekcji u nich jest niezwykle wysokie..

Jednym słowem przyczyny choroby są bardzo powszechne - kiepskiej jakości żywność i napoje z dużym prawdopodobieństwem powodują infekcję. Niestety jest to trudne do opanowania. Pies nie jest osobą, nie myje rąk przed jedzeniem (jednak nie wszyscy mogą się tym pochwalić).

Ta patologia jest również znana jako „neosporoza”, jak wskazuje nagłówek artykułu. "IzosporozaChoroba jest częściej określana w Stanach Zjednoczonych. Choroba należy do kategorii antropozoonoz, to znaczy może dotykać zarówno zwierzęta, jak i ich właścicieli. W mniej uprzywilejowanych regionach naszego świata takie przypadki są od dawna masowe..

Ta choroba jest ogólnie dziwna ... Tak więc pomimo masywności i najpoważniejszych następstw podczas infekcji, a także licznych badań specjalistów krajowych i zagranicznych, nadal nie wiemy, który żywiciel dla tego pasożyta jest ostateczny, czyli ostateczny. U ludzi i psów ten mikroorganizm nie osiąga swojej „świetności”. Nawet w odchodach psów nie znaleziono jeszcze oocyst tego typu kokcydiów..

Jakie jest niebezpieczeństwo?

Istnieją cztery etapy życia kokcydiów. Wszystkie z nich są „zaangażowane” w pasożytnictwo wewnątrzkomórkowe, żyjąc wewnątrz komórek nabłonka. Są to komórki wyściełające wewnętrzne światło jelita cienkiego i grubego. Z tego „sąsiedztwa” nic dobrego nie wynika, komórki szybko ulegają degradacji i rozpadowi.

Niestety ten rodzaj kokcydiów jest wyjątkowo nieprzyjemny właśnie dlatego, że nie ogranicza się do inwazji samych komórek jelitowych. Często na jego działanie cierpią tkanki układu nerwowego, makrofagi, a także struktury wątroby i nerek. Oczywiście wszystko to powoduje tragiczne konsekwencje dla całego organizmu jako całości..

Objawy i diagnostyka

Jeśli pies jest chory na neosporozę, nie będziesz jej zazdrościł. Wszystkie psy są chore, niezależnie od wieku, rasy i stanu fizjologicznego. Głównym objawem jest paraliż wstępujący, który zwykle zaczyna się w kończynach tylnych. Jeśli tylko tylne nogi są sparaliżowane, pies z takimi zmianami może żyć kilka miesięcy. Stopniowo nasilają się oznaki procesu, paraliż rośnie, krtań i wszystkie mięśnie gardła są stopniowo usuwane, zwierzę ginie z powodu uduszenia. Ale często śmierć następuje wcześniej, ponieważ pasożyt niszczy komórki i tkanki najważniejszych układów w organizmie zwierzęcia.

Początkowe objawy to osłabienie kręgosłupa, aw przypadku szczeniąt poronienie. Występuje również (ale nie zawsze) obfita biegunka, problemy z układem moczowym, czasem wymioty. Jednym słowem obraz kliniczny jest zamazany i niezbyt typowy. Prawidłową diagnozę można postawić tylko w przypadkach, w których stosuje się PCR, a także ELISA.

Co robić?

Jak więc leczyć tę chorobę? Jeśli tylne kończyny zwierzęcia są już dotknięte, to nic. Nie ma schematów terapeutycznych, stosuje się terapię wspomagającą, ale może tylko nieznacznie przedłużyć życie psa. Zalecana jest eutanazja. Coś można zrobić tylko na początkowych etapach, kiedy zauważona jest tylko niewielka słabość pleców. W takim przypadku pomocne może być jednoczesne stosowanie rimetoprimu i sulfadiazyny. Więc nadal istnieje leczenie neosporozy u psów.

Nawiasem mówiąc, te same leki wykazują dobrą skuteczność w toksoplazmoza. Biorąc pod uwagę, że te dwie choroby są stale mylone, jest to ważna okoliczność. Ale możesz uratować zwierzę tylko wtedy, gdy od razu zwrócisz uwagę na jego nienormalne zachowanie i nieporozumienia ze zdrowiem, zabierając je do doświadczonego weterynarza. Ponadto zdecydowanie zalecamy, aby nadal uciekać się do badań profilaktycznych zwierząt domowych, które należy przeprowadzać co najmniej dwa razy w roku..