Chart afgański: psy

Chart afgański to najpiękniejsza rasa psa. Dziś przygotowaliśmy szczegółowy opis rasy, zdjęcia, a także wiele przydatnych informacji o tym niesamowitym psie..

Od starożytności

Wiele przemawia za starożytnym pochodzeniem tej rasy. Rzeźby naskalne przedstawiające psy, które z wyglądu przypominały ogary afgańskie, znalezione w irańskich jaskiniach pochodzą z 10-9 wieku pne. mi. Późniejsze rysunki z podobnymi wizerunkami psów, datowane na II wiek pne. BC, zostały odkryte w jaskiniach we wschodnim Afganistanie.

Być może byłoby więcej dowodów na istnienie psów afgańskich w odległej przeszłości, gdyby muzułmanie (a mianowicie muzułmanie jako pierwsi używali psów do polowania na pustyniach) pozostawili jakieś dowody na ich wspólne życie. Ale ponieważ religia islamska zabrania przedstawiania zwierząt razem z człowiekiem, niewiele jest informacji o istnieniu w tym czasie psów afgańskich. Niemniej jednak wiadomo na pewno, że muzułmanie uważali psy afgańskie za zwierzęta „czyste”, w przeciwieństwie do innych psów, i pod każdym względem szanowali je za odwagę, zręczność i szybkość w polowaniu..

Istnieje legenda o sułtanie, który rządził w X wieku. W dowód wdzięczności za pomoc w ochronie przed inwazją Indian sułtan nazwał miasto Tazi na cześć chartów.

Przed nimi dni

Istnienie tej rasy w Europie stało się znane dopiero pod koniec XIX wieku, kiedy cały świat wstrząsnęła historią legendarnego indyjskiego psa Zardina. W ciągu swojego życia odniósł ponad 50 zwycięstw na wystawach i zdołał zamieszkać w angielskim pałacu królewskim. Zwieńczeniem jego popularności było zwycięstwo na wystawie w Wielkiej Brytanii. W tym samym czasie English Kennel Club uznał rasę Afghan Hound i wprowadził standard oparty na zewnętrznych danych legendarnego psa. Nieco później Zardin został przejęty przez kupca, a ślad psa zaginął..

Wiadomo, że w Anglii było kilka szczeniąt tego psa, ale nie było dla nich dokumentów, więc we współczesnych rodowodach psów afgańskich nie ma imienia dla legendarnego psa. Niemniej jednak pies Zardin jest przodkiem współczesnych psów afgańskich.

• W pierwszym wydaniu angielskiego standardu dla psów afgańskich w 1925 roku za podstawę przyjęto pełny opis zewnętrznych danych Zardina..
• Nieco później wzorzec wydało inne stowarzyszenie kynologiczne, które istniało nieco ponad dwadzieścia lat, do 1946 r..
• Później w 1965 r. Fédération Cynologique Internationale (FCI) wydała normę opartą na poprzedniej normie angielskiej, która jest nadal używana. Ale nawet tam wpływ Zardina można dość wyraźnie prześledzić..

Po raz pierwszy szczenięta ogara afgańskiego zostały sprowadzone na terytorium Związku Radzieckiego w latach 60. W 1985 roku Ogólnounijna Rada Przewodników Psów przyjęła standard dla chartów afgańskich. Jednak w chwili obecnej na terytorium krajów członkowskich Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), w tym na terytorium Rosji, obowiązuje norma FCI dla chartów afgańskich..

Opis rasy i standardy

Chart afgański to duży pies ok. 70 cm wzrostu, łączący jednocześnie wybitną szybkość i zewnętrzną elegancję. Głowa jest lekko uniesiona. Wygląd psa kojarzy się z siłą i szlachetnością. Kolor ma szeroki zakres i może wahać się od jasnosrebrzystego, jasnoniebieskiego i jasnego moreli po ciemnoszary, a nawet czarny..

Pysk

Głowa ma kształt klina z wyraźnie widoczną w dotyku wypukłością potyliczną. Czoło dość płaskie, ale niezbyt wąskie, schowane jest pod długimi grzywkami. Wydłużona kufa jest wyposażona w mocne i mocne szczęki, zdolne do natychmiastowego chwytania i rozdzierania zdobyczy. Zgryz nożycowy. Kolor nosa jest najlepiej czarny, ale u ras o jasnym odcieniu sierści dopuszczalny jest również ciemnobrązowy kolor nosa. Kolor oczu ma szerokie spektrum i może wahać się od złotego do ciemnego. Oczy przypominają kształt trójkąta i są umieszczone pod niewielkim kątem. Uszy psa afgańskiego są długie. Trzymaj się mocno na głowie. Trudno jest zobaczyć uszy, ponieważ gruba i długa szata na uszach zlewa się z szatą na głowie psa.

Ciało

Szyja tej rasy psów jest długa i dobrze rozwinięta. Ogon średniej długości, odznaczający się prawie całkowitym brakiem długiej sierści. Koniec ogona owinięty jest w pierścień. Anatomię kończyn charakteryzuje dobrze rozwinięty układ mięśniowo-szkieletowy: kości długie i grube, przystosowane do szybkiego biegania. Gorset mięśniowy kończyn przednich i tylnych dobrze rozwinięty. Przednie nogi psa są dość duże, tylne nieco inne i mają mniejszą szerokość. Sierść na nogach jest długa i gruba. Pies ma długie ciało z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Tułów jest lekko obniżony w kierunku kości miednicy. Kręgosłup piersiowy jest lekko zakrzywiony.

Chart afgański ma bardzo długą sierść. Na tułowiu i kończynach płaszcz osiąga maksymalną długość. U dorosłych włosy wzdłuż kręgosłupa są krótsze i grubsze. Na łapach i uszach włos jest grubszy i dłuższy. Pasma jedwabistych włosów opadają na czoło, a przednią część pokrywają krótkie włosy. Zalecana waga psa od 23 do 27 kilogramów.

Charakter rasy

W nowoczesnych warunkach chart afgański jest dość spokojny i spokojny, nie przejawia agresji wobec innych psów i bardzo tolerancyjnie traktuje ludzi. Ale nie zawsze tak było. Pierwsze szczenięta wyhodowane przez Brytyjczyków były szczególnie agresywne i niekontrolowane. W latach pięćdziesiątych XX wieku psy afgańskie o twardym usposobieniu były wszędzie. Następnie, aby uniknąć takich nieporozumień, hodowcy stali się bardziej uważni i pozwalali rozmnażać się tylko posłusznym psom. Tym samym charakter psa afgańskiego uległ znaczącym zmianom w trakcie selekcji. Niemniej jednak rasa ta nie straciła swoich zdolności obronnych. Pies pilnuje wszystkiego i zawsze: miejsca na wystawie, terenu przy domu, miejsca w mieszkaniu. Chart afgański ostrzega nieznajomego warczeniem i szczekaniem, może lekko ugryźć, ale będzie gonił tylko do miejsca, w którym kończy się jego posiadanie.

Ogólnie rzecz biorąc, psy afgańskie są uważane za dość niezależne psy. Musisz ciężko pracować, aby ujarzmić psa tą postacią. Wykonuje polecenia, ale szkolenie jest bardzo trudne. Chart afgański jest niezwykle inteligentny i ma bardzo dobrą pamięć i węch. Pies jest w stanie rozpoznać osobę lub zwierzę nawet po wielu latach.

Zauważono, że chart afgański jest posłuszny dużo lepszym dzieciom niż dorośli..

Na pierwszy rzut oka można odnieść wrażenie, że pies trzyma się na uboczu i nie okazuje właścicielowi należnego szacunku i miłości. Ale wydaje się, że po długim rozstaniu z właścicielem psy te bardzo się nudzą i gubią. Dorastanie w tej rasie jest niezwykle powolne - pies staje się powściągliwy i uspokajający dopiero przez 6-7 lat.

Dla ogara afgańskiego charakterystyczne są przejawy wyraźnych instynktów łowieckich, o których nie należy zapominać podczas spacerów, ponieważ pies w każdej chwili może zacząć gonić wiewiórkę lub kota ulicznego. Psy afgańskie mają doskonały wzrok, nietrudno im dostrzec ptaka na niebie z odległości kilkuset metrów. Psy afgańskie mają niesamowity węch i są doskonale zorientowane w terenie. Jeśli raz poprowadzisz psa pewną trasą, to i tak znajdzie drogę z powrotem. Dlatego w przypadku utraty psa afgańskiego poczekaj na niego w miejscu, w którym zostawił lub lepiej - w domu, bo pies na pewno sam odnajdzie drogę do domu.

Opieka

Chart afgański ma bardzo długą, gęstą i jedwabistą sierść, która wymaga starannej codziennej pielęgnacji. Psy z taką długością sierści należy myć przynajmniej raz w miesiącu specjalnymi szamponami pielęgnacyjnymi. Po umyciu włosy są delikatnie czesane, a następnie dokładnie suszone suszarką lub naturalnie. Dopuszcza się stosowanie specjalnych suchych szamponów w warunkach, gdy pełna kąpiel jest niedopuszczalna. Takiego psa trzeba czesać codziennie i bardzo ostrożnie. W tym celu należy kupić specjalny grzebień z twardego metalu i szczotkę z naturalnego włosia. Po każdym czesaniu włosy powinny być dobrze ułożone, z włosów o największej długości dopuszcza się małe warkocze, aby zapobiec splątaniu.

W okresach zimnych i suchych może być konieczne użycie specjalnych środków antystatycznych. Wytrenuj swojego psa rasy afgańskiej, aby szczotkował zęby od szczenięcia, aby do czasu, gdy szczeniak dorośnie, regularne szczotkowanie stało się dla niego nawykiem. Szczeniaka najlepiej szczotkować stojąc lub leżąc na boku..

Wielu hodowców zgadza się, że absolutnie niedopuszczalne jest kupowanie psa afgańskiego do mieszkania w mieście i nie wykorzystywanie go do polowań. Rzeczywiście, w środowisku miejskim pies będzie skazany na życie, które nie odpowiada jego pragnieniom. Ale całkowicie wolne życie nie jest odpowiednie dla takiego psa, ponieważ jego sierść wymaga stałej opieki. Idealną opcją dla tych psów jest ogrodzona wybieg z dostępem do zamkniętego miejsca odpoczynku. Oczywiście polowanie z chartem afgańskim w nowoczesnych warunkach może być problematyczne, dlatego długie zabawy na świeżym powietrzu na otwartej przestrzeni z innymi dużymi psami są całkiem odpowiednie. W ciągu dnia chart afgański musi biegać i bawić się na wolnym obszarze przez co najmniej godzinę.

Warto zaznaczyć, że należy zachować szczególną ostrożność spacerując z psami afgańskimi, gdyż psy te w ogóle nie boją się samochodów i mogą wybiegnąć na jezdnię. Dlatego miejsca do wolnego wybiegu takiego psa należy wybierać bardzo starannie. Pożądane jest, aby było to specjalnie wyznaczone miejsce do wyprowadzania psów lub duży teren wiejski, ogrodzony.

Zdrowie

Zdrowie chartów afgańskich jest wystarczająco dobre. Przy odpowiedzialnym podejściu i opiece psy afgańskie żyją średnio od 13 do 15 lat. W rzadkich przypadkach psy afgańskie mają problemy okulistyczne. Nieco częściej zdiagnozowano u tych psów choroby zapalne uszu, ponieważ ze względu na obfitą wełnianą osłonę powietrze praktycznie do nich nie dostaje się. Aktywność fizyczną psów afgańskich należy mierzyć, zbyt długie bieganie dla takich psów jest równie przeciwwskazane jak całkowity brak ruchu. Dotyczy to szczególnie szczeniąt..

Ze względu na swoje „górzyste” pochodzenie psy afgańskie dobrze znoszą wilgotny i chłodny klimat, ale upały są dla nich destrukcyjne. Dlatego w okresach ekstremalnych upałów spacery należy ograniczyć do 15-20 minut, aby nie wywoływać u psa udaru cieplnego. Próg bólu u tych psów jest dość niski, więc nie tolerują one dobrze bólu fizycznego. Jeśli warunki bytowe psa afgańskiego nie spełniają wymagań, które często spotyka się u psów kupowanych wyłącznie w celach dekoracyjnych, możliwe są objawy chorób układu krążenia, a także chorób układu mięśniowo-szkieletowego. Przy odpowiedniej opiece średnia długość życia psa afgańskiego wynosi od 9 do 12 lat.

Karmienie

Psy afgańskie są raczej bezpretensjonalne w jedzeniu. Nie cierpią na przejadanie się, co oznacza, że ​​prawdopodobieństwo pojawienia się chorób towarzyszących w postaci otyłości czy zaburzeń metabolicznych jest niezwykle małe. Psy mogą samodzielnie określić wielkość optymalnej porcji. Czasami psy afgańskie organizują dni postu, nie jedzą wcale lub bardzo mało, co jest całkiem normalne..

Ogólne zasady

Dieta chartów afgańskich powinna być zbilansowana pod względem zawartości witamin i składników mineralnych, zawierać odpowiednią ilość aminokwasów tłuszczowych (Omega-3 i Omega-6). Zawartość białka, tłuszczu i węglowodanów w diecie powinna być w pełni zbilansowana, aby zaspokoić potrzeby każdego psa. Dieta psa afgańskiego powinna obejmować:

Możesz również nakarmić gońca afgańskiego gotową paszą wysokiej jakości, ale w tym przypadku wymagana ilość składników odżywczych może nie dostać się do organizmu. Dlatego najlepszą opcją dla takiego psa jest mieszany rodzaj karmienia, w którym w diecie odbywa się zarówno karma naturalna, jak i gotowa..

Dieta

Liczba posiłków dziennie dla psa afgańskiego zależy od jego wieku:

• 2 do 4 miesięcy - 5 posiłków dziennie;
• 4 do 6 miesięcy - 4 posiłki dziennie;
• 6 do 12 miesięcy - 3 posiłki dziennie.
• Zaleca się karmić dorosłego psa afgańskiego 2-3 razy dziennie.

Dieta mieszana

Przykładowa dieta mieszana dla dorosłego psa.

1. Pierwsze poranne karmienie psa powinno obejmować niewielką ilość owsianki gotowanej w bulionie mięsnym (na przykład wiele psów woli kaszkę gryczaną w bulionie drobiowym), do owsianki można dodać trochę kefiru lub innego sfermentowanego produktu mlecznego.
2. Karmienie na lunch powinno obejmować gotowane mięso z dodatkiem warzyw (wiele psów lubi surowe warzywa: kapusta lub marchewka), czasami do posiłków można dodawać jajka na twardo, oleje roślinne lub olej rybny.
3. Karmienie wieczorne może składać się z porcji gotowej, wysokiej jakości suchej karmy. Podczas karmienia suchą karmą upewnij się, że Twój pies ma zawsze dostęp do czystej wody pitnej..

Trzy razy w tygodniu psu należy podawać 300-500 gramów surowego mięsa. Możesz zwiększyć ilość surowego mięsa w diecie swojego psa w okresach zimna, w okresach wzmożonej aktywności fizycznej, w okresie ciąży i karmienia szczeniąt oraz podczas rekonwalescencji po chorobie..

Koszt i niuanse zakupu szczeniaka

Optymalny wiek na zakup szczeniaka to 4 miesiące, w tym wieku szczeniak jest już wystarczająco silny, zaczyna wykazywać niezależność i łatwiej znosi stres związany z poruszaniem się i rozłąką z matką.

• Koszt szczeniaka ogara afgańskiego z zarejestrowanej hodowli z paszportem szczepień wyniesie od 15000 rubli.
• Jeśli jesteś zainteresowany kupnem szczeniaka do dalszej hodowli lub udziałem w wystawach - od 20000 rubli.

Kupując szczeniaka z oficjalnej hodowli, właściciel otrzymuje pełne instrukcje dotyczące utrzymania, karmienia i pielęgnacji, a także wszystkie powiązane dokumenty. Kupując szczeniaka na wystawy, zwróć uwagę na jednolity kolor i brak białych plam, które są krytyczne przy ocenie psa na wystawie..

Szczenięta kosztujące ponad 5000 rubli często można znaleźć w sprzedaży od hodowców amatorów, ale takie szczenięta raczej nie będą pasować do standardu według zewnętrznych standardów i zwykle nie mają paszportu szczepień. Szczenięta rasy Afghan Hound są bardzo urocze i urocze. Ich płaszcz jest nadal słabo rozwinięty, więc potencjalny nabywca może pomyśleć, że specjalna pielęgnacja jego wełny może nie być potrzebna. I będzie to błędna ocena, ponieważ będziesz musiał szczotkować szczeniaka codziennie, począwszy od najmłodszych lat. Dlatego jeśli chcesz kupić szczeniaka rasy afgańskiej, podejdź do tej decyzji odpowiedzialnie i świadomie, ponieważ utrzymanie i opieka nad takim psem to dość pracochłonny i czasochłonny proces..

Zdjęcia