Wilczaki: opis, charakter, cena i zdjęcie wilczaka

Wilczarz naturalny został wyhodowany w Rosji całkiem niedawno - około 15 lat temu. Próby skrzyżowania psa i wilka podejmowano już wcześniej, ale pojawiające się osobniki miały wiele wad. W obecnej wersji wilczak ma około 80% krwi psa i tylko 20% krwi wilka.

Volkosob: historia pochodzenia, opis i zdjęcie

Biorąc od wilka najlepsze cechy, zwierzę nadal pozostaje w większości psem - to pozwala kształcić go i szkolić, co jest nierealne w przypadku wilka. Przeprowadzone wykopaliska archeologiczne wielokrotnie potwierdziły teorię o możliwym kryciu udomowionych psów i dzikich wilków. Na przykład skamieniałe szczątki wilczaka amerykańskiego znaleziono w pochówkach sprzed ponad 10 tysięcy lat..

Historia

Szczątki niezwykłych psów, które żyły w pobliżu osad ludzkich (ale nie z ludźmi, ponieważ zwierzęta nie zostały w pełni oswojone) w XXII-XXIV wieku pne (!) Zostały znalezione w Europie. Czy zatem starożytne znaleziska można uznać za niezaprzeczalny dowód na istnienie wilczych psów? W sumie naturalna hybrydyzacja mogłoby się zdarzyć bez udziału wilków, a fakt celowej selekcji jest wątpliwy. Teraz nikt nie może powiedzieć na pewno, jak wyglądały „normalne wilki” i „klasyczne psy” w starożytności..

Stosunkowo niedawno (w 2010 r.) W mieście Teotiucan (Meksyk) odkryto „świeże” znalezisko. Nie udało się określić dokładnego wieku miasta, jednak wiadomo, że Teotiukan był ośrodkiem regionalnym jeszcze w II wieku naszej ery. Według naukowców znalezione obrazy pół wilków, pół kojotów i pół psów mają co najmniej 2 tysiące lat. Ponownie, nie można z całą pewnością powiedzieć, czy hybrydyzacja była sztuczna czy naturalna..

W 1766 roku angielscy eksperymentatorzy ponownie usiłowali skrzyżować wilka i suczkę pasterz domowych. W rezultacie urodziło się dziewięć szczeniąt, który stał się znany jako psy pomorskie. Półdzikie zwierzęta były sprzedawane przez arystokratów lub umieszczane w specjalnych menażeriach.

I tu pojawia się całkowicie logiczne pytanie: dlaczego brytyjscy hodowcy nie kontynuowali swoich eksperymentów? W rzeczywistości próby powtórzono kilka razy, ale wszystkie zakończyły się niepowodzeniem. Angielski Wilczak stał się niczym innym jak punktem orientacyjnym w ogrodach zoologicznych.

Chęć stworzenia hybrydy wilka i psa nie oszczędziła niemieckich biologów. W Niemczech prowadzono prace hodowlane na największą skalę (XIV wiek), w wyniku których urodziło się 200 wilczaków. Jednak żadna z hybryd nie uległa socjalizacji i szkoleniom, które posłużyły za podstawę aby przerwać dalsze eksperymenty. Zwierzęta bały się ludzi (poza tymi, którzy je karmią), nie były posłuszne, a kiedy próbowały się nauczyć, wpadały w panikę. Ponadto byli bardzo agresywni w stosunku do swoich bliskich..

Ciekawostką jest fakt, że niemieccy biolodzy podjęli próbę skrzyżowania pudla z wilkiem, ale nie przyniosło to żadnych rezultatów..

W 1925 roku holenderski naukowiec Lander Sarlos wyhodował wilczaka, oficjalnie uznanego przez FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna). Hybryda została uzyskana poprzez skrzyżowanie samca owczarka niemieckiego z wilczycą Flera. Kontynuowano prace hodowlane iw 1962 r. Ponownie hodowano „Zaktualizowano” świeżą krwią wilka, skrzyżowanie wilczyc Flera (II) z samcem hybrydowym.

Po śmierci głowy rodziny Sarlos, jego rodzina nadal pracowała jako fabryka, jednak jakiś czas po uznaniu (w 1981 r.) Wilki z Sarlos zostały uznane za nie do opanowania i niekontrolowane, co posłużyło za podstawę do umieszczenia ich na „czarnej liście”. Zwierzęta przydzielono głównie do ogrodów zoologicznych i tylko kilka wyszkolonych wilków wysłano do pomocy służbom specjalnym.

Co ciekawe, tylko około 10% krwi wilka płynęło w żyłach tych psów. Pomimo przestrzegania wszystkich zaleceń socjalizacji zwierząt, wypracowane standardy i próby ożywienia rasy holenderskich wilczaków były do ​​2004 roku na skraju wyginięcia. Do tej pory nic nie wiadomo o losach potomków Flery.

W rzeczywistości pierwszym „udanym” wilkiem jest Wilk czeski. Jej „twórcą” był naukowiec Karel Hartl, który w Libejovicach (Czechy) pracował w żłobku wojskowym. Samiec owczarka niemieckiego, który był najlepszym producentem w hodowli, został skojarzony z wyhodowaną przez człowieka wilczycą karpacką Britą.

Szczenięta z pierwszego miotu okazały się nierentowne i eksperyment trzeba było powtórzyć, zastępując samca. Powstałe okazy okazały się mocne, mocne i, co ważne, odpowiednio postrzegały osobę. Półrasy były trenowane, a nawet brały udział w straży granicznej. Pierwszym krokiem do uznania czeskiego wilka na świecie był fakt, że Karel Hartl zdołał uzyskać pozwolenie na eksport psów wilków za granicę..

Dziś w Czechach są co najmniej 4 żłobki, gdzie można kupić szczenięta wilczaka. Jednak warunki zakupu są dość trudne, a cena dość duża..

Wilk czeski tylko z wyglądu przypomina wilka, ale z charakteru są to prawdziwe owczarki niemieckie.

W Rosji próby stworzenia skrzyżowania psa z wilkiem kończyły się sukcesem, dopóki pan VM Kasimov nie „interweniował” w sprawie. Tak się złożyło, że pierwsze krycie owczarka niemieckiego z wilczycą odbyło się nie w warunkach laboratoryjnych, ale „z miłości”. Oswojona wilczyca Naida, kupiona od myśliwego po czterech latach nieudanych poszukiwań dla niej pary, samodzielnie wybrała „niemieckiego pana młodego”.

W 2003 roku uzyskano od nich miot, po którym szczenięta miały charakter ojca i wygląd matki. Po pomyślnym przejściu socjalizacji dzieciom nadano imię rosyjskiego wilka.

W odniesieniu do ras czeskich i holenderskich termin „wilk” jest używany jako potoczny, aw świecie naukowym tylko permskie hybrydy psów i wilków są nazywane tzw..

Do tej pory projekt hodowli wilczaków został zamknięty. Jednak zwierzęta pozyskane podczas prac hodowlanych (prawie 16 lat) nadal służą w siłach bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej..

Cechy psów-wilków

Stworzenie hybrydy wilka i psa było ryzykownym eksperymentem, ale biologowie i tak postanowili to zrobić. Wilczak różni się od zwykłego psa wieloma cechami:

• Długość życia. Zakupiony wilk może żyć co najmniej 25 lat. Niektóre wilki mogą dożyć nawet 40 lat, podczas gdy psy zbliżające się do 20 lat są już uważane za stulatków..
• Siła i moc. Zęby hybrydy są znacznie mocniejsze i silniejsze niż zęby psów, ponieważ rasa została pierwotnie stworzona do zabijania. Odpowiednio wyszkolone psy-wilki stają się potężną bronią zdolną uderzyć wroga z prędkością błyskawicy.
• Silny węch. Hybrydy potrafią wyczuć zapach sprzed tygodnia, potrafią odróżnić krew chorego na raka od osoby zdrowej, a także wyczuć ślad w ułamku sekundy. Psy niestety nie mają tych zalet..
• Brak uczucia. Początkowo zwierzęta były tworzone w celu wykorzystania ich do służby i ochrony, gdzie przywiązanie do jednej osoby mogło przeszkadzać w pracy. W odróżnieniu od udomowionych „krewnych” wilczarz nie będzie tęsknił za swoim właścicielem, a wszystkie jego zmysły i aktywność mózgu skierowane będą na wypełnianie obowiązków służbowych..

Osobliwością współczesnych psów-wilków są również unikalne cechy charakteru, dość wysoka inteligencja i przerażający, ale piękny wygląd..

Postać

O charakterze wilczaka decyduje ilość wilczego DNA we krwi danego osobnika, dlatego nie ma określonego standardu dla tej rasy. Nawet szczenięta z tego samego miotu mogą się znacznie od siebie różnić, więc nie jest jeszcze możliwe pełne zbadanie modelu zachowania psów-wilków..

Ale już teraz możesz zobaczyć niektóre ogólne cechy charakteru:

• Wysoka inteligencja (powyżej psa) i zrozumienie;
• czynność;
• szybki spryt;
• umiejętność szybkiego uczenia się;
• ciekawość.

W stosunku do ludzi wilczak zachowuje się niezwykle ostrożnie i nieufnie. Czasami może być agresywny i uparty. Jednak te cechy są również nieodłączne dla wielu psów dużych ras. W hodowaniu hybryd ogromne znaczenie ma brak kar cielesnych, w przeciwnym razie zwierzęta wyrosną na wściekłe i niekontrolowane stworzenia.

Osoby, których zachowanie jest całkowicie zgodne z psem, nie dbają o to zachowaj wilcze nawyki. Lubią polować na małe zwierzęta, żuć różne przedmioty, kopać doły, przeskakiwać płoty, a będąc w zamkniętej przestrzeni, niszczyć wszystko dookoła. Warunkiem utrzymania psów wilczaków jest obecność woliery, a opuszczanie jest zminimalizowane.

Być może w przyszłości wilcze psy zyskają popularność na całym świecie i staną się osobną, pożądaną rasą, której przedstawiciele będą mieszkać w domu i szczęśliwie witać Cię z pracy. Jednak współczesne psy-wilki nie są jeszcze do tego zdolne..