Mewa nad jeziorem: ptak wędrowny czy nie?

Mewa rzeczna lub śmieszka (łac. Chroicocephalus ridibundus) jest przedstawicielem rodziny mew z rzędu siewkowatych. Siedliskiem śmieszki jest wschodnie wybrzeże Kanady i kontynent Eurazji. Ptaki żyjące w Europie Zachodniej prowadzą siedzący tryb życia, pozostałe latają zimą w rejony południowe. Ptaki żyjące w Kanadzie również przemieszczają się na południe na zimowanie..

Do zagnieżdżania Śmieszki wybierają stawy, równiny zalewowe, delty rzek i jeziora. Preferują płytką wodę z gęstymi zaroślami krzewów i wysp, często położonych nad brzegiem morza lub wybierają spokojne zatoki i zaciszne zatoki na całe życie, ponieważ nie lubią ciągłej otwartej przestrzeni. Zwykle ptaki lubią szerokie delty i morskie brzegi głębokich rzek, które są duże..

Śmieszka - hałaśliwy ptak. Jej płacz jest chrapliwy, jak falowanie ”kjarrr„, Powtarzane kilka razy, potwierdza aktywne zachowanie. Charakteryzuje się również „gdakaniem”, „miauczeniem” i ostrymi sygnałami „ciastka”, przypominającymi ludzki śmiech.

W Rosji całe kolonie mew rzecznych, których wielkość może wynosić kilka tysięcy, można zobaczyć latem w zbiornikach słodkowodnych. Ptaki zwykle osiedlają się w pobliżu wysypisk żywności i dużych miast..

Wygląd śmieszki

Śmieszka jest gorszej wielkości od innych członków rodziny mew. Długość ciała ptaka sięga od 38 do 44 cm, rozpiętość skrzydeł sięga 94-105 cm, waga osoby dorosłej 250-350 gramów.

Osobliwością mew śmieszki są: z przodu skrzydła znajduje się szeroki biały pasek, a z tyłu czarny. Latem głowa do samego tyłu jest czekoladowo-brązowa, jasne kolory silnie kontrastują z ciemnymi, wyraźnie widać jak oczy są otoczone cienkim białym pierścieniem, ciemnoczerwony dziób lekko zakrzywiony, na żuchwie widać jaskrawoczerwoną plamkę.

Głównie kolor upierzenia jest biało-różowy, ale podstawowy kolor skrzydeł uważany jest za szary. Kończyny mają ten sam kolor co dziób. Zimą głowa staje się czysto biała, z wyraźnymi ciemnobrązowymi plamami po bokach.

Nieletni mieć szaro-brązowy kolor głowy i ciała. Na ich skrzydłach widać dużą liczbę czerwonych i brązowych plam. Ich dziób i kończyny są ciemnożółte, ogon z ciemnobrązowym paskiem.

Styl życia śmieszki

Mewy rzeczne gniazdują w koloniach, często w tym samym miejscu, co inne ptaki z rodziny mew - rzeczne rybitwy białoskrzydłe lub czarne. Do budowy gniazda wykorzystuje się różne rośliny w pobliżu wody, często łodygi trzciny. Sprzęgło zwykle zawiera jajka oliwne lub ochry z plamkami od 2 do 3 sztuk. Lęgi rozpoczynają się pod koniec maja i trwają do połowy lata. Samica wysiaduje jaja przez około miesiąc (21-25 dni). Młode pisklęta są karmione przez opiekuńczych rodziców do trzech tygodni, po czym same zaczynają latać.

jedzenie

Dieta ptaków jest zróżnicowana. Mewa rzeczna żywi się owadami i bezkręgowcami (ważkami, chrząszczami, ich larwami, dżdżownicami itp.), A także jagodami, nasionami, rybami, małymi gryzoniami i odpadami pokarmowymi.

Owady łapie się głównie w locie, a resztę pożywienia pozyskuje się na lądzie i powierzchni wody..

Zachowanie ptaków i codzienna aktywność

Śmieszka jest stale aktywna, zarówno w dzień, jak iw nocy, w tym w okresie lęgowym, migruje także w nocy iw dzień. Istnieją dwa szczyty aktywności ptaków - wczesny wieczór i poranek. W Europie Zachodniej w miejscach zimowego noclegu ptaki skupiają do 100 tys. Osobników.

Cechy hodowlane

Śmieszka rozpoczyna lęg w wieku od 1 do 4 lat, a samica wykazuje tendencję do wcześniejszego rozrodu.

Mewy gniazdują w mieszanych koloniach. W przypadku braku niekorzystnych czynników lokalizacje kolonii są trwałe i mogą utrzymywać się przez kilka lat. Ptaki wędrowne przybywają na miejsca lęgowe znacznie wcześniej niż otwierają się zbiorniki i pojawiają się pierwsze rozmrożone płaty. Najczęściej dzieje się to pod koniec marca lub w połowie kwietnia..

Po przybyciu śmieszki trzymają się blisko siebie i wędrują w poszukiwaniu pożywienia. W tym okresie wiosennym ich demonstracyjne zachowanie jest wyraźne, samiec goni kobietę w powietrzu z okrzykami, jednocześnie wyciągając głowę do przodu. W momencie formowania się w parę samica pochyla głowę, błagając o jedzenie, a samiec ją karmi.

Aby zbudować przyszłe gniazdo, ptaki wybierają miejsce niedostępne dla drapieżników - bagienną tratwę, trawiastą wyspę, torfowisko, niskie bagno, czasem na nadmorskiej łące. Obszar chroniony wokół gniazda wynosi około 47 cm, odległość między gniazdami w gęstych koloniach wynosi od 50 cm do kilkudziesięciu metrów w rzadkich rodzinach..

Lęgi na 1-3 jaja, w przypadku zgubienia następuje ponowne ułożenie. Wielkość jaj to 41–69 cm x 30–40 mm. Jaja inkubuje oboje rodzice - czas inkubacji wynosi około 23 - 24 dni.

Jeśli w kolonii pojawi się nieproszony gość, zaczyna się ogólne głośne zamieszanie, ptaki zaczynają krążyć w pobliżu gniazd, wrzeszczeć i podlewać sprawcę odchodami.

Zaraz po urodzeniu piskląt rodzice karmią je dziobem. U małych piskląt ciało pokryte jest ochrowo-brązowym puchem z czarno-brązowymi plamami, których kolor pozwala im wtopić się w otoczenie. Młode pisklęta zaczynają latać po trzech do czterech tygodniach..

Linienie

U dorosłych ptaków linienie występuje w kilku okresach:

• po ślubie - pełne wylinki, trwa od maja do listopada;
• przedmałżeńskie - częściowe linienie, na przemian z upierzeniem ciała i głowy, trwa od stycznia do marca, często przeciągając się do końca wiosny;
• pierzenie w pierwszym okresie zimowym - częściowe, na przemian z upierzeniem części skrzydeł, głowy i tułowia, trwa od lipca do grudnia;
• wylinka przed lęgowa po pierwszym zimowaniu - częściowa, zastępująca upierzenie części skrzydeł, środkowa para piór ogonowych, głowy i tułowia, trwa od stycznia do maja;
• jednoroczne linienie poprodukcyjne - trwa jak po powrocie do dorosłego ptaka, zaczyna się dopiero 25-30 dni wcześniej.

Migracje

Śmieszki opuszczają miejsca lęgowe natychmiast po rozpoczęciu lotu przez młode. Okres migracji uzależniony jest od warunków lokalnych, przypada głównie na trzecią dekadę czerwca i trwa do początku sierpnia.

Śmieszka potrafi wędrować po zagnieżdżeniu, dotyczy to zwłaszcza ptaków żyjących daleko od granicy pasma i mających charakter nieukierunkowany - ptaki żyjące blisko granicy zasięgu mają orientację i są w stanie poszerzać swój zasięg poprzez gniazdowanie.

Zdalne zimowanie ptaków rozpoczyna się w połowie grudnia, aw lutym ich liczba w tych miejscach maleje. Na kolejne zimowiska (np. W południowo-zachodniej części Bałtyku) śmieszki przebywają pod koniec października i przebywają tam do listopada, czasem do połowy marca. Czas przybycia ptaków zależy od wiosennej pogody, ale śmieszka zawsze przylatuje wcześniej.

Zimowanie

Ptaki gniazdujące na wschód i na północ od izotermy stycznia w temperaturze 2,5 ° C są uważane za migrantów i migrują na Wyspy Brytyjskie i do basenu Morza Śródziemnego. Rymarzami są głównie ptaki dorosłe, a młode ptaki zamieszkujące obszary pośrednie tego terytorium to migranci.

Duża liczba śmieszek lata do prawie wszystkich krajów europejskich, w szczególności tam, gdzie zimą nie ma warunków lodowych (na przykład Morze Śródziemne, Morze Kaspijskie, wybrzeże Morza Czarnego, a także Ocean Indyjski i Pacyfik, myjąc wschodnie i południowe brzegi kontynentu azjatyckiego).

W ciągu ostatnich dziesięciu lat śmieszki zaczęły zimować na wybrzeżu Ameryki Północnej: na terytorium położonym od wyspy Nowej Fundlandii po Nowy Jork. Również w Mali i Nigrze (przekraczanie Sahary), w krajach południowego i wschodniego wybrzeża Afryki, w Tanzanii i Kenii, gdzie liczba zimujących mew rzecznych związana jest z liczbą ptaków zimujących na terenie byłego ZSRR.

W przypadku mew zimujących na terenie byłego ZSRR migracje i zimowanie najdokładniej zbadano w populacji wschodniego Bałtyku, skupiającej ptaki z następujących krajów:

• Estonia;
• Łotwa;
• Litwa;
• Obwód kaliningradzki państwa rosyjskiego.

Ptaki te latają na zimowanie na rozległych terytoriach Wysp Kanaryjskich i północno-zachodnim wybrzeżu Afryki, terytorium, na które docierają, rozciąga się na wschodnie wybrzeże Morza Czarnego - także Bahamy i Morze Kaspijskie..

Najczęstszymi zimowiskami tej populacji są: wybrzeże Morza Bałtyckiego na zachodzie, które rozciąga się na południe od Danii i Szwajcarii - północno-wschodnie Niemcy oraz wybrzeże Morza Północnego, w skład którego wchodzą północno-zachodnie Niemcy, Belgia, Holandia, północne wybrzeże Francji, południe Wysp Brytyjskich, wybrzeże Półwyspu Iberyjskiego - rzeka i jeziora wewnątrz kontynentu (w Niemczech, na Węgrzech i w Szwajcarii) - zachodnia część Morza Śródziemnego - wybrzeże Adriatyku na północy - dolina rzeki. Po i południe Francji.

Zimowanie w tych miejscach odbywa się na dwa sposoby:

1. ptaki przepływają przez Morze Bałtyckie w stosunku do kierunku zachodniego i tym samym docierają na południe Szwajcarii i Danii, skąd lecą do wybrzeży Atlantyku i Morza Północnego w Afryce i Europie, a następnie przekraczają ląd stały i docierają na zachód od Morza Śródziemnego;
2. ptaki latają wzdłuż wybrzeża Bałtyku na wschodzie, przelatują przez obwód kaliningradzki (ptaki, które leciały pierwszą ścieżką są już w tym czasie w Danii), po czym docierają do Niemiec i Polski, przekraczają ląd stały i wpływają na Adriatyk.

Mewy śmieszki, które gniazdują na północy Bałtyku, częściej wybierają pierwszą ścieżkę lotu, a ptaki gniazdujące na południu - drugą..

Mewy zamieszkujące centralne regiony europejskiej części Rosji (w regionach: Moskwa, Riazań, Iwanowo i Jarosław) zimują na terytorium od zachodniej części Francji do Morza Kaspijskiego na wschodzie, ale ich głównymi zimowiskami są wybrzeże Morza Czarnego i południowo-wschodnie wybrzeże Morza Azowskiego oraz wybrzeże Jugosławii, Włoch, Grecji Morze Śródziemne na wschodzie (ujście Nilu, Cypr, Liban itp.), Górny i środkowy odcinek Dunaju i Szwajcaria.

Podczas migracji na zimowiska mewy przebywają około 2,5 - 3 miesięcy w dolnym i środkowym biegu Dniepru, nad Morzem Azowskim oraz w dolnym biegu Donu, co daje podstawy do przypuszczenia, że ​​mają przelot pośredni.

U mew rzecznych z zachodniej Syberii i Kazachstanu zimowanie odbywa się na Morzu Kaspijskim oraz wybrzeżach Morza Arabskiego i Zatoki Perskiej. Zimowanie mew kamczackich w Japonii odbywa się w obrączkowaniu.