Kwiczoł drozd: opis i zdjęcie

Drozd polny należy do rzędu wróblowego rodziny drozda. Jest to dość duży ptak z szarą głową, ciemnobrązowym grzbietem i szarym ogonem, co wyraźnie kontrastuje z czarnym upierzeniem dość długiego ogona. Białe pachy można zobaczyć w latającym drozdzie przez lornetkę..

Niespokojny i bardzo aktywny ptak, nieustannie emitujący charakterystyczne dźwięki czak ... chak ... chak, w stanie niepokoju rozpoczyna się ogłuszająca grzechotka ra-ra-ra. Coś śpiewa i ćwierka chrapliwym głosem podobny do piosenki belobrovika, ale przeważnie bez charakterystycznej, czysto otwierającej strofy tego ostatniego.

Kwiczoł drozd: opis

Drozd polny ma następujące cechy:

• wielkość dorosłego ptaka wynosi od 25 do 28 cm;
• waga sięga 75-130 gramów;
• rozpiętość skrzydeł 39-43 cm.

Kwiczoł różni się od reszty swoich kongenerów przede wszystkim stylem życia. Większość par gniazdo obok siebie, tworząc małe kolonie (około 30-40 par), jednak niektóre rodziny wolą budować gniazda w izolacji.

Gniazdo w tym gatunku ptaków buduje samica. Zadaniem samca jest towarzyszenie i ochrona miejsca lęgowego oraz bratniej duszy. Jeśli to możliwe, samica zbiera materiał do budowy w pobliżu. Gniazdo ma kształt misy, dość masywne, od wewnątrz wyłożone miękką trawą.

Sprzęgło zawiera od 4 do 7 jaj. Jajka są zielonkawe z brązowymi plamami. Inkubacja rozpoczyna się po złożeniu ostatniego jaja i trwa 12 dni. Latem murowanie zdarza się dwukrotnie.

Podczas gdy samica wysiaduje jaja, do obowiązków samca należy także jej ochrona obrona kolonii. W okresie inkubacji samica jest zmuszona znaleźć pożywienie dla siebie, ponieważ samiec jej nie karmi. Potomstwo urodzone na świecie jest karmione przez oboje rodziców przez 12-13 dni.

Gdzie mieszka ptak polny?

Kwiczoł gniazduje praktycznie na całym terytorium północnej Eurazji. Na zimowanie ptaki migrują do Afryki Północnej, Azji Mniejszej, Europy Środkowej i Południowej. Niektóre ptaki są koczownicze, druga połowa prowadzi siedzący tryb życia. Drozdy polne lubią osiedlać się w zagajnikach i parkach, a także na skraju lasu, w bezpośrednim sąsiedztwie podmokłych łąk. Ptaki te nie żyją w gęstych lasach. Okres lęgowy trwa od kwietnia do lipca.

Charakter drozda polnego

Ryby polne są bardzo aktywnymi, odważnymi, a nawet wojowniczymi ptakami. Odważnie atakują drapieżniki całą kolonią i prawie zawsze wygrywają, wypędzając je z gniazd.. Może atakować zwierzęta, w tym na ludziach, lecąc nisko nad głową i nie zapominając o spryskaniu odchodami. Oto ich metoda ochrony, widzisz, jest całkiem skuteczna.

Wrogowie polnego ptaka

Wśród licznych wrogów kwicza na szczególną uwagę zasługuje wrona, która często buduje gniazdo niedaleko kolonii kosów. Jednak widząc wronę w pobliżu swojego siedliska, samce, nawet samotne, śmiało ją atakują i zmuszają do ucieczki.

Ale pomimo swej wojowniczości, ptak polny jest całkowicie spokojnym przedstawicielem ptaków i nie jest w stanie sprawić nawet drobnych kłopotów sąsiednim ptakom. A wręcz przeciwnie, odważnie chroni mniejsze ptaki, gniazda, które są spustoszone przez drapieżniki liczące na zyski z jaj lub piskląt.

Drozdy mogą z łatwością wypędzić wiewiórkę ze swojego terytorium, co nie przegapi okazji do pozbawienia muchołówki lub zięby. Sroka i wrona same nie chcą patrzeć tam, gdzie słyszą niejako niezadowolone krzyki popiołu polnego. Taka energiczna obrona terytorium kolonii przez drozda przyciąga do nich ogromną liczbę małych ptaków. Często dziczyzny, laseczki, zięby i wiele innych małych ptaków gniazdują w dużych ilościach w koloniach drozda lub na ich obrzeżach.

Jednak mimo tak aktywnej obrony, drozdom nie zawsze udaje się uratować kolonię. W niektórych przypadkach wrony, które zrujnowały gniazda kwiczów, nie są karane. Dzieje się tak głównie wtedy, gdy osoba przeszkadza obecności drozda w obronie swojego domu. Oprócz wron, wiewiórek, sójek, dzięciołów, a czasem nocnych drapieżników i popielic uczestniczą w niszczeniu gniazd kwiczów i ich najbliższych sąsiadów. Kwiczoł i polowanie na jastrzębie. Drapieżniki, a także deszcze, letnie i wiosenne dreszcze w stanie całkowicie zniszczyć kolonię.

W takich warunkach duża ruchliwość i stado kaczorów sprzyjają aktywnemu rozwojowi niezbadanych obszarów geograficznych. Mobilna kolonia może nie tylko wykonywać rzuty na duże odległości, ale także aktywnie poszukiwać i rozwijać nowe obszary najbardziej sprzyjające gniazdowaniu w danym sezonie.

jedzenie

Kwiczoł zjada zarówno pokarm roślinny, jak i zwierzęcy.

W okresie lęgowym kwiczoł zbierać jedzenie na ziemi, na terenach o rzadkiej trawie, preferujących wilgotne pola lub podmokłe łąki niskotrawowe, aw parkach i lasach - obszary pokryte gnijącym listowiem i zacienione koronami drzew. Na ziemi ptaki poruszają się w szarpnięciach, nieustannie kręcąc głowami i spoglądając na glebę, zwinnymi ruchami dzioba rozkładając lub nawet przewracając listowie i ściółkę..

Większość drozdów żywi się mięczakami lądowymi i dżdżownicami, a nie tylko dorosłe ptaki, ale także pisklęta, które karmią, stosują się do takiej diety. Ta miłość drozda do dżdżownic jest czasami obarczona niekorzystnymi konsekwencjami: ptaki zaczynają masowo umierać od nicieni. Szybkie rozmnażanie się tych pasożytów przyczynia się do zatykania przewodu pokarmowego i dróg oddechowych kurcząt i dorosłych.

Oprócz dżdżownic chętnie kwiczą uczta na różnych owadach, żyjący na polach i łąkach, a także w ściółce leśnej. Mogą to być następujące typy owadów:

• wszy drzewne;
• stonogi;
• motyle i ich poczwarki;
• gąsienice i ich larwy;
• różne chrząszcze i inne bezkręgowce.

Drozd polny przyciąga słodycze. Już latem zaczyna szukać dojrzewających jagód i ucztować na nich, mimo że wszędzie jest wystarczająco dużo pokarmu dla ptaków. Kiedy nie ma innego wyjścia, kosy się żywią cierpkie jagody jarzębiny, którego gorycz obezwładnia smak cukru.

Jeśli jednak na środku alei jarzębiny nagle pojawi się przynajmniej jedno drzewo o słodkich owocach, to jesion polny najpierw je zerwie. Po znalezieniu takiego drzewa ptak zapamiętuje swoje położenie i jesienią następnego roku sprowadzi tam wszystkich swoich krewnych..

Niedawno drozd polny był raczej rzadkim gościem w miastach, przypadkowo przyleciał tam podczas przedłużającej się przed zimą. Jednak po tym, jak jarzębina mocno zdobyła swoje miejsce w miejskich ogrodach, skwerach i parkach, zachwycony obfitością pożywienia drozd, bezpośrednio w mieście zaczął budować gniazda. Do tej pory kwiczoł stał się jednym z najbardziej znanych i liczniejszych mieszkańców pól, łąk i terenów zielonych w Rosji..