Objawy i leczenie chorób świń

Świnia domowa to zwierzę parzystokopytne z rodzaju, prawdziwe świnie z rodziny świń. Świnie pochodziły z azjatyckich i europejskich podgatunków dzika. Zostali udomowieni w piątym tysiącleciu pne. mi. w niektórych częściach Europy i Azji Wschodniej.

Od czasów starożytnych ludzie hodują świnie, aby uzyskać wysokokaloryczny i pożywne mięso. Ze względu na bezpretensjonalność w utrzymaniu świnie są hodowane zarówno w niewielkich ilościach w prywatnych gospodarstwach wiejskich, jak i na skalę przemysłową w kompleksach i fermach trzody chlewnej.

Niestety dla właścicieli tych zwierząt często chorują. To choroby powodują znaczne szkody w hodowli trzody chlewnej - jest to spadek cech rozrodczych i tuczowych, nieprzewidziane koszty leczenia i możliwość śmierci zwierzęcia. Nawet jeśli choroby nie prowadzą do śmierci zwierzęcia, nadal pozostawiają ślad w przyszłym życiu świń (obniżona kondycja organizmu, opóźnienie wzrostu itp.).

Dlatego, aby zachować zdrowie świni, należy nie tylko odpowiednio o nią dbać, ściśle przestrzegać podstawowych norm sanitarno-weterynaryjnych dotyczących jej utrzymania, pojenia i karmienia, ale także umieć odróżnić osobę zdrową od chorej, a także znać metody leczenia..

Główny metody diagnostyka jest następująca:

• Stały monitoring zmian w zachowaniu i charakterze zwierzęcia.
• Kontrola ilości i jakości pobranej paszy.
• Obowiązkowe codzienne badanie wyglądu zwierząt domowych. Szczególnie musisz monitorować zmianę stanu skóry (kolor, suchość, uszkodzenia).
• Wykonuj systematycznie pomiary temperatura w odbytnicy zwierzęcia. Normalna temperatura u świń wynosi 38-39 ℃, u młodych - 39-49 ℃.
• Zabranie do analizy moczu i kału świni w celu wykluczenia rozstroju żołądka.

Objawy i leczenie chorób świń

Główny choroby świnie można podzielić na trzy grupy:

1. Zakaźny.
2. Pasożytniczy.
3. Niezakaźny.

Choroby zakaźne świń

Choroba zakaźna pojawia się w wyniku przedostania się patogennych drobnoustrojów do organizmu zwierzęcia i ich późniejszego rozprzestrzeniania się i rozmnażania. Choroby zakaźne charakteryzują się zdolnością do przenoszenia się na inne zwierzęta. Takie choroby mogą być niebezpieczne dla organizmu ludzkiego. Dlatego rola zapobiegawczy środki na hodowlę świń. Takie działania obejmują terminowe sprzątanie pomieszczeń, ich dezynfekcję, walkę z gryzoniami i owadami, a także konieczne jest szczepienie zdrowego inwentarza żywego.

Plaga

Choroba zakaźna uważana za jedną z najbardziej zaraźliwych. Występuje w postaci gorączki i atakuje głównie narządy krwiotwórcze i naczynia krwionośne. W ciężkich, zaawansowanych przypadkach dżuma objawia się zapaleniem błonicy przewodu pokarmowego lub zapaleniem płuc. Wirus, który zawiera kwas rybonukleinowy, dostając się do organizmu świni, gromadzi się w wątrobie, szpiku kostnym, limfie i naczyniach krwionośnych. Prowadzi to do zwężenia naczyń, a następnie do zapalenia, krwotoku, zmian martwiczych w tkankach.

Na tę chorobę podatne są tylko świnie, niezależnie od pory roku. Okres inkubacji zarazy trwa około 4-7 dni. Początek choroby charakteryzuje się wzrostem temperatury do 42 ℃. Ponadto na skórze chorego pojawiają się krwotoki. Świnia staje się ospała, przygnębiona, odmawia jedzenia, często chorobie towarzyszą wymioty. Około 2-3 dni po zakażeniu może nastąpić śmierć zakażonego zwierzęcia.

Środki kontroli i zapobiegania dżumie mogą obejmować ubój wszystkich zwierząt gospodarskich, które były ogniskiem choroby. Gospodarstwa, w których wykryto dżumę, są zamykane na kwarantannę, która trwa 40 dni po ostatniej śmierci zwierzęcia i dopiero po dezynfekcji.

Grypa

Ta choroba powoduje gorączka i zapalenie błon śluzowych narządów oddechowych. Przechodzi w bardzo ostrej postaci, zwłaszcza u prosiąt ssących. Chorobę wywołuje wirus grypy. Wirus ten jest wydalany w dużych ilościach podczas kichania i kaszlu, aw ciężkich przypadkach można go wyizolować z moczu i krwi. Wirus świń jest podobny do wirusa typu A, który może również zostać wywołany w organizmie człowieka..

Miesięczne prosięta są najbardziej podatne na tę chorobę. Wirus grypy przenoszony jest przez unoszące się w powietrzu kropelki, od chorych i chorych osób. Początek choroby prawdopodobnie w gospodarstwach o niehigienicznych warunkach w okresie jesienno-zimowym.

Okres inkubacji choroby wynosi 1-2 dni. Choroba postępuje ostry wyraźna forma. Chorobie towarzyszy gwałtowny wzrost temperatury do 42 ℃. Zwierzę staje się ospałe, całkowicie odmawia jedzenia i nieustannie kładzie się. Z biegiem czasu dochodzi do uszkodzenia narządów oddechowych, nasila się poziom wydzielania śluzu z nosa, łzawienie, kichanie i kaszel. Na zewnątrz wygląda to na częste pocieranie chorych prosiąt o różne przedmioty. Ogon, kończyny i uszy nabierają niebieskawego odcienia. Po pewnym czasie objawy mogą ustąpić, ale później pojawiają się z nową energią..

W celach profilaktycznych konieczne jest odizolowanie chorych świń z całego stada. Podejrzane prosięta są poddawane ubojowi. Do dezynfekcji wnętrz stosuje się gorący roztwór wodorotlenku sodu (stężenie 2-3%).

Wścieklizna

Wścieklizna to ciężka choroba wirusowa z uszkodzeniem układu nerwowego, które zwykle kończy się śmiercią.

Źródłem zakażenia są chore zwierzęta, które wydzielają wirusa w swojej ślinie i przenoszą go przez ugryzienie. Najczęściej świnie mają żywiołowy forma choroby, w tym czasie świnia wykazuje szczególną agresję w stosunku do zwierząt tego samego gatunku. Zwierzęta ryczą ochryple, pędzą do ścian, aktywnie kopią ziemię stopami. Spokojny przebieg choroby jest znacznie mniej powszechny i ​​objawia się obfitym ślinieniem, niestabilnością chodu i ochrypłym chrząknięciem. Już drugiego dnia może dojść do paraliżu kończyn.

Profilaktyka chorób opiera się głównie na szczepienia Zwierząt. Konieczne jest podjęcie działań w celu wyeliminowania bezpańskich psów.

Wirusowe zapalenie żołądka i jelit

Ta choroba postępuje z ostrymi wymiotami, odwodnieniem i obfitą biegunką. Bardzo wysoka śmiertelność wśród prosiąt. Wirusowe zapalenie żołądka i jelit charakteryzuje się zapaleniem jelita cienkiego i błony śluzowej żołądka.

Zapobieganie chorobie polega na utrzymywaniu kwarantanny nowego inwentarza żywego, a także na unieszkodliwianiu odpadów pokarmowych karmionych trzodą chlewną.

Nowonarodzone prosięta rodzą się w ciągu 5-6 dni po urodzeniu Substancje, które zawierają bifidobakterie.

Czerwonka świń

Ta choroba powoduje wielkie szkody w produkcji świń. Jest scharakteryzowany martwica okrężnica i krwawa biegunka. Krętki są uważane za czynnik wywołujący chorobę. Młode zwierzęta do 5-6 miesiąca życia są bardzo podatne na czerwonkę, ale czasami chorują również dorosłe świnie. Źródłem patogenu są chore zwierzęta. Zakażenie, prawdopodobnie przez wodę, paszę, ściółkę zanieczyszczone wydzielinami chorych.

Choroba jest ostra i przewlekła. Głównym wskaźnikiem infekcji jest biegunka, którą okresowo zastępuje zaparcie, które pojawia się po 3-7 dniach i towarzyszy mu niewielki wzrost temperatury ciała i spadek apetytu. Kał może mieć kolor od czerwonawo-brązowego do ciemno kasztanowego. Stolec ze skrzepami krwi i ropą.

Zgodność z normami sanitarnymi i weterynaryjnymi dotyczącymi trzymania i karmienia zwierząt, dezynfekcja pomieszczeń na fermach trzody chlewnej to główne środki zapobiegania dyzenterii świń.

Chore świnie i sąsiedzi kojców są wybierane i wysyłane ubój. Zagrody, w których trzymano te zwierzęta, są czyszczone i dezynfekowane.

Choroby pasożytnicze świń

Choroby świń, które są spowodowane aktywnym rozprzestrzenianiem się komórek pasożytniczych w organizmie zwierzęcia i należą do grupy chorób pasożytniczych. Takie choroby mogą się szybko rozprzestrzeniać, gdy zadowolony zdrowe zwierzęta z chorymi osobnikami. Choroby te, mające własne specyficzne objawy, z ich wczesnym wykryciem, dobrze reagują na leczenie..

Ascariasis

Robak Ascaris jest czynnikiem sprawczym tej choroby. Ale źródłem infekcji są odchody chorej świni, z powodu których zakażają się poidła i poidła. Droga pokarmowa infekcji występuje podczas zjadania gleby na pastwisku. Z niedoborem minerałów, masywny infekcja ten patogen. Wraz z wiekiem świnie stają się bardziej odporne na infekcje glistami.

W okresie choroby świnia może mieć kaszel, gorączkę i mokry świszczący oddech. W przyszłości pogarsza się apetyt, biegunka na przemian z zaparciami i opóźnieniem wzrostu zakażonego zwierzęcia.

Zapobiegawczy działania obejmują pełną suplementację witamin u świń. Tworzenie twardych podłóg na placach spacerowych i w chlewie. W gospodarstwach dysfunkcyjnych konieczne jest prowadzenie profilaktycznego odrobaczania świń jesienią i wiosną. Aby zapobiec chorobie prosiąt, szczepi się je 35-40 dni po urodzeniu, następnie 14 dni i miesiąc po odsadzeniu.

Wągrzyca

Ta choroba jest wywoływana przez tasiemca - cysticercus. Źródłem infekcji może być mięsożerca, który wydala robaka wraz z kałem. Świnia zaraża się robakami podczas jedzenia chorych gryzoni, jedzenia zakażonej żywności lub picia skażonej wody.

Choroba przebiega bez objawów niezauważalnie. Tylko przy ostrym stopniu zakażenia u zwierząt mogą wystąpić oznaki niedokrwistości, drgawki i obecność obrzęku. Przy dużej kumulacji pasożytów w okolicy serca możliwa jest nawet śmierć.

Nie ma specjalnego leczenia tej choroby. Aby zapobiec wągrzycy, profilaktycznie Wydarzenia:

• Produkuj paszę wysokiej jakości.
• Przestrzegaj norm weterynaryjnych i sanitarnych dotyczących trzymania świń.
• Terminowe przeprowadzanie zaplanowanych środków dezynfekcyjnych w pomieszczeniach, w których trzymane są zwierzęta.
• Dokonaj zniszczenia gryzoni (myszy, szczurów) w chlewie.

Trychinoza

Czynnikiem sprawczym jest nicień Trichinella, który żyje w jelitach lub tkance mięśniowej zakażonego zwierzęcia. Wnika do organizmu świni poprzez skażoną żywność.

Zaniedbanie świń (wypas na niestrzeżonym terenie) przyczynia się do rozprzestrzeniania się choroby.

Objawy włośnica u świń to:

• Brak apetytu i osłabienie.
• Bolesne odczucia w mięśniach i prawie całkowite odrzucenie aktywnych ruchów.
• Biegunka i napady wymiotów.
• Obrzęk głowy.
• Problemy sercowo-naczyniowe.

W leczeniu i zapobieganiu tej chorobie stosuje się rutynowe szczepienia medyczne, które powodują stabilną odporność zwierząt na włośnię. Ta odporność może trwać kilka lat..

Entomozy

Jest to rodzaj choroby pasożytniczej wywoływanej przez owady. Świnie bardzo cierpią:

• Z much mięsnych, które są przyczyną wielu chorób zakaźnych i pasożytniczych świń.
• Z podskórnych gadżetów, które są muchówkami, jajorodnych owadów pasożytujących w stadium larwalnym.
• Od owadów wysysających krew muchówek (muszek, muszek, muchówek, komarów). Powodują nie tylko niepokój zwierzęcia, ale także pogorszenie kondycji, zapalenia skóry i obrzęku skóry..
• Dla pcheł, które powodują swędzenie skóry, karłowatość, drapanie.
• Od wszy, których ukąszenia prowadzą do łysienia, łuszczenia się skóry, anemii. Ponadto wszy mogą być nosicielami różycy świńskiej..

W leczeniu choroby 1% roztwór ivomek stosuje się podskórnie. Lokal należy traktować karbofosem w postaci emulsji, chlorofosu itp..

Choroby niezakaźne świń

Oprócz chorób pasożytniczych i zakaźnych istnieje jeszcze jedna grupa chorób, które występują najczęściej w wyniku naruszenia przepisów sanitarno-weterynaryjnych dotyczących przetrzymywania zwierząt, a także zasad karmienie wieprzowy. Choroby te są uważane za niezakaźne i mogą występować zarówno niezależnie, jak i mogą być związane z chorobami zakaźnymi i pasożytniczymi świń. I chociaż wielu uważa te choroby za małe problemy, nadal należy je traktować poważnie..

Biegunka

Ta niezakaźna choroba występuje w wyniku nieprawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego zwierzęcia. Przed przystąpieniem do leczenia tej choroby należy ustalić, co spowodowało jej wystąpienie, ponieważ w wielu przypadkach biegunka może być wtórnym objawem szeregu chorób zakaźnych i pasożytniczych.

Podczas leczenia tej dolegliwości jest to konieczne przez krótki czas limit świnie w jedzeniu. Następnie stopniowo musisz powrócić do pełnej diety. Powinieneś także zapewnić świniom bardziej miękką, cieplejszą ściółkę. Być może leczenie farmakologiczne lekami przywracającymi funkcjonowanie przewodu żołądkowo-jelitowego.

Zaparcie

Może to być zarówno niezależna choroba, jak i współistniejący objaw choroby zakaźnej i pasożytniczej. Z towarzyszącą manifestacją, prawdopodobnie wzrostem temperatury ciała, pojawieniem się słabości u cierpiącego zwierzęcia.

Uwzględniono główną przyczynę choroby Problemy z dietą, która nie jest racjonalnie złożona lub składa się z nieświeżych pokarmów. Ponadto podczas chodzenia świnia może połknąć obcy przedmiot, co może doprowadzić do zablokowania jelit..

Leczenie tej dolegliwości może polegać na przyjmowaniu środków odchwaszczających, stosowaniu odpowiedniej diety oraz obowiązkowym zaopatrzeniu zwierzęcia w wodę pitną..

W przypadku pojawienia się choroby, jako wtórnego objawu innej choroby, najpierw należy leczyć dolegliwość podstawową.

Wzdęcia

Szczególnie często ta mała dolegliwość występuje z powodu dużej przekrwienie gazy w przewodzie pokarmowym.

Główną przyczyną choroby jest spożywanie pokarmów o właściwościach fermentacyjnych, a także przejadanie się.

Objawami wzdęć są niespokojne zachowanie zwierzęcia, może dojść do zwiększenia objętości brzucha, braku apetytu i wydzielania śliny..

Do leczenia konieczne jest stosowanie leków na wzdęcia, czasowe ograniczenie diety, całkowicie wykluczając z niej produkty fermentacji. Bardzo dobrze jest wykonać masaż brzucha świni.

Pamiętaj, że aby zapewnić świniom zdrowe i długie życie, konieczne jest stałe podążać dla ich dobrego samopoczucia i zachowania. Ściśle przestrzegaj norm sanitarnych i weterynaryjnych dotyczących trzymania zwierząt, monitoruj dietę. Jeśli nie możesz dokładnie określić objawów choroby prosiąt, lepiej skontaktować się z weterynarzem..