Jak wygląda pijawka lekarska i co je? Zasiłek

Pijawka

- wzmianka o niej wywołuje wśród wielu nieprzyjemne skojarzenia. Rzeczywiście, wygląd pijawek jest nieatrakcyjny, można nawet powiedzieć, że odrażający. Ale to stworzenie przynosi człowiekowi wielkie korzyści, pomagając pozbyć się wielu chorób..

Rodzaje pijawek

Pijawki lekarskie należą do rodzaju pierścienic, klasy robaków paskowych, podklasy pijawek, rzędu bez pni, rodziny Hirudinidae (pijawki szczękowe). Jego łacińska nazwa brzmi Hirudo Medicinalis. Typ medyczny jest z powodzeniem stosowany w leczeniu pacjentów w Europie, Rosji i na Ukrainie. Azja, Afryka, Ameryka używają innych rodzajów pijawek.

W naturze występuje do 500 odmian pijawek. Przy takiej różnorodności ssania krwi w leczeniu stosuje się tylko trzy główne typy:

• Gatunki farmaceutyczne (Hirudo officinalis) - ojczyzną są Węgry. Dlatego czasami można usłyszeć, że nazywa się węgierski. Najbardziej rozpowszechniony na terytorium Krasnodaru w Armenii, w niektórych regionach Kaukazu. Wygląd apteki ma kolor ciemnozielony. Brzuch jest koloru żółtego, na którym wyraźnie widać gładkie pierścienie. Z tyłu jest sześć pasków. Brakuje kropek.
• Widok leczniczy (Hirudo Medicinalis) - nazywa się to również medycznym. Ukazuje się na terytorium Ukrainy. Ta pijawka jest już ciemniejsza. Dominuje kolor oliwkowy, z brązowym odcieniem. Wzdłuż grzbietu biegną czerwono-żółte paski. Kropki są obecne na całym ciele..
• Orientalny widok (Hirudo orientalis) - rozprzestrzenił się na Zakaukazia i Azerbejdżan. Najjaśniejszy przedstawiciel gatunków leczniczych. Tył pokryty bogatymi pomarańczowymi paskami i czarnymi plamami. Brzuch jest czarny, pokryty zielonymi plamami.

Inne rodzaje pijawek są nie tylko nie tylko korzystne, ale mogą także szkodzić ludziom i zwierzętom.

Koń (Limnatis nilotica). Znany również jako egipski lub nilowy. Siedlisko - Zakaukazia, Azja Środkowa, Morze Śródziemne. Gatunek ten nie może gryźć skóry, dlatego przylega do błon śluzowych. Mogą przenikać do jamy ustnej. Zwierzę, które rośnie podczas ssania krwi, może spowodować uduszenie i śmierć..

Pijawka geodeta (Piscicola geometra). Posiada dużą tylną przyssawkę, ponadto sama ma nie więcej niż 5 cm długości. Żywi się rybą krwią. Wąchając rybę, zaczyna przesuwać się w jej kierunku i jest do niej mocno przyczepiony. Ryby czasami umierają z powodu utraty krwi. Może być szkodliwy dla łowisk w przypadku rozmnażania się dużej liczby pijawek.

Stożek pospolity lub rzekomy (Haemopis sanguisuga). Jest gatunkiem mięsożernym osiągającym 10 cm długości. Mieszka w rzekach, rowach, stawach, czołga się na brzeg. Może połknąć ofiarę w całości lub odgryźć kawałki. Atakuje te zwierzęta, z którymi łatwo sobie poradzi. Krew nie zasysa. Siedlisko - Ukraina, Rosja, Mołdawia, Białoruś.

Ośmiooki (Herpobdella octoculata). Płaski, o długości ok. 6 cm, żyje w zbiornikach ze stojącą wodą, przetrwa nawet w bardzo brudnym środowisku. Żywi się zarówno żywymi, jak i martwymi larwami owadów i małych zwierząt.

Staw (Helobdella stagnalis). Najmniejszy przedstawiciel. Rośnie nie więcej niż 1 cm Występuje w prawie wszystkich zbiornikach wodnych. Głównym kolorem jest brązowy, ale występuje również zielony. Przywiązuje się do robaków, larw, ślimaków.

Siedlisko

Dzikie zwierzę jest bardzo powszechne w Europie, ale jego liczba stale spada ze względu na ciągłe połowy. Osuszanie torfowisk i niekorzystny stan ekologiczny wód również przyczyniają się do redukcji gatunku. Szeroko rozpowszechniony na północy, aż po Skandynawię, a na południu występuje również w pobliżu Algierii.

Gatunki lecznicze najczęściej żyją na Zakaukaziu i Azerbejdżanie. Ale obszarem dystrybucji aptek jest Stawropol i Terytorium Krasnodarskie.

Zwierzęta potrafią być świetne zarówno w wodzie, jak i na lądzie. Mogą żyć tylko w słodkiej wodzie. Słone zbiorniki wodne nie są dla nich odpowiednie. Przenosząc się z jednego siedliska do drugiego, mogą pokonywać dość duże odległości na twardej powierzchni.

Osiedlają się w stawach i zbiornikach, gdzie dno jest zamulone i rosną trzciny. Jednak woda musi być czysta. Dobrze dogaduje się z żabami. Ulubionym siedliskiem pijawek są kamienie i korzenie. Chowa się pod nimi, czasami nie wystając całkowicie z wody..

Jak to wygląda

Korpus pijawki lekarskiej o okrągłym kształcie, lekko spłaszczony, podzielony na 33 pierścieniowe segmenty. Z kolei każdy z segmentów podzielony jest na 3 lub 5 części. Każdy z segmentów ma centralny pierścień, w którym znajdują się wrażliwe brodawki. Działają jako czujnik. Przyssawki znajdują się z tyłu iz przodu. Przednia przyssawka działa jak usta. Krwiopijca ma 270 zębów. Tylna przyssawka jest znacznie większa, ponieważ przyczepia lik tylny do podłoża.

Medycznie ciemnobrązowy prawie czarny. Tył jest ciemniejszy, wzdłuż niego dobrze widoczne paski. Ciało pozbawione włosia, pokryte łuskami. Jego krwiopijca okresowo odrzuca się, gdy zwierzę rośnie. Z reguły dzieje się to co 2-3 dni..

Zwierzę porusza się bez żadnych problemów i dość szybko. Potrafi poruszać się zarówno po wodzie, jak i po twardej powierzchni. Pijawka wykorzystuje przyssawki jako środek transportu na ziemi, a także pomaga sobie poprzez kurczenie ciała. Wchodząc do wody, zwierzę wykonuje ruchy oscylacyjne i pływa falami. Jest tak mocny, że jeden koniec ciała może przykleić się do powierzchni i podnieść ciało do pozycji pionowej. Aby mogła szukać tego, czego potrzebuje.

Jak działa pijawka

Wybór miejsca ukąszenia pozostaje w gestii pijawicy. Decydując się na miejsce przywiązania, ugryzła nie więcej niż 2 mm głębokości i jest nasycona krwią. Całkowita objętość odessanej krwi nie przekracza jednorazowo 15 ml. Po odłączeniu krwiopijcy rana będzie krwawić przez 4 do 20 godzin. Wszystko będzie zależało od indywidualnych cech organizmu, a także od tego, ile enzymu uwolni pijawka. Nazywa się hirudyną i zapobiega krzepnięciu krwi. Nie ma potrzeby zatrzymywania krwi, ponieważ daje to efekt terapeutyczny.

Od momentu ukąszenia skóry i przedostania się śliny pijawki lekarskiej do krwi ludzkiej zaczyna się działanie terapeutyczne. Przydatne składniki w ciągu 15–20 minut są rozprowadzane po całym organizmie wraz z przepływem krwi.

Jak pijawka wysysa krew - człowiek nie czuje. W czasie obgryzania skóry może wystąpić lekkie nieprzyjemne uczucie. Następnie krew wpływa grawitacyjnie do ust, a następnie do żołądka krwiopijcy. Tam nie składa się. W miarę nasycania zwierzę rośnie. Kiedy zbliża się limit napełnienia żołądka, sam odpada.

Co jedzą pijawki

Zwierzęta ciepłokrwiste stanowią podstawę żywienia pijawek. Pijawka to hematofag. Jest to forma pasożytnictwa, w której niektóre zwierzęta żywią się krwią innych zwierząt i ludzi. Czasami zwierzę może żywić się krwią żab, ryb, piskląt ptactwa wodnego.

W oczekiwaniu na jedzenie pijawki przyczepiają się do powierzchni za pomocą dwóch przyssawek. Gdy tylko wyczują, że zbliża się potencjalna ofiara, zaczynają się do niej zbliżać. Po dotarciu do celu lik tylny mocuje się do tułowia, a przodem szuka najodpowiedniejszego miejsca do brania. Będzie to obszar z cienką skórą lub miejsce, w którym naczynia znajdują się najbliżej powierzchni..

Po przyczepieniu się pijawicy nie uwalnia ofiary, dopóki nie jest całkowicie usatysfakcjonowana. Zwierzę może nie jeść przez długi czas. Dlatego ilość wypitej krwi będzie zależeć od tego, jak długo krwiopijca głodował. Na przykład, jeśli pijawica nie otrzymała jedzenia przez około sześć miesięcy, jej czas nasycenia może zająć do 1,5 godziny..

Jak się rozmnażają

Rozmnażanie pijawek w naturze następuje raz w roku, gdy zwierzęta osiągają dojrzałość płciową. Występuje w wieku czterech lat. Do rozrodu pijawki wybierają okres letni. Proces kojarzenia się pijawek nazywa się kopulacją. Kojarzenie następuje poprzez splatanie jednej osoby z drugą, wydają się one trzymać razem. Po zapłodnieniu, po kryciu, samica składa kokony. Zwykle ich liczba nie przekracza 5 sztuk..

Zarodki pijawek żywią się masą białkową, która znajduje się wewnątrz kokonu. Sam kokon pokryty jest od góry gęstą powłoką ochronną. Po około dwóch tygodniach wykluwają się małe pijawki, które mogą już pić krew. Liczba dzieci waha się od 20 do 40 sztuk.

Zalety pijawek

Pijawki lekarskie są z powodzeniem stosowane w leczeniu wielu chorób. Mogą, jeśli nie całkowicie wyleczyć, to znacznie poprawić stan pacjenta. Zastosowanie pijawek w kompleksowym leczeniu przyspiesza powrót pacjenta do zdrowia.

Leczenie pijawką lekarską nazywa się hirudoterapią.. Maksymalny efekt osiąga się dzięki kilku działaniom hirudoterapii:

1. Działanie mechaniczne. Zwierzę zawiera w swojej ślinie składniki, które zapobiegają krzepnięciu krwi. Są to hirudyna i destabilaza. Krew może nie krzepnąć przez 20 godzin. Limfa wypływa z krwią. Z tego powodu węzły chłonne są stymulowane i następuje zwiększona produkcja limfocytów. Przepływ krwi do chorego narządu zwiększa się mechanicznie, co przyspiesza powrót do zdrowia.
2. Odruch. Pijawki mogą dokładnie zidentyfikować obolałe miejsca na ciele człowieka. Będą trzymać się biologicznie aktywnych punktów. Działanie pijawki lekarskiej można utożsamiać z refleksologią. Odruchowo działając na punkty aktywne biologicznie, aktywuje się mechanizmy obronne organizmu. Chore narządy rozpoczynają samodzielny powrót do zdrowia.
3. Działanie biologiczne. Pozytywnie działają substancje biologicznie czynne zawarte w ślinie pijawki lekarskiej. Jest ich bardzo dużo, ale najbardziej przydatne to:

• hirudyna - hormon zapobiegający krzepnięciu krwi i tworzeniu się skrzepów;
• eglins - substancje, które zapobiegają uszkodzeniom stawów, leczą istniejące choroby;
• hialuronidaza - enzym wspomagający proces zapłodnienia, stosowany w leczeniu niepłodności.

Ślina zawiera substancje przeciwbólowe i przeciwbakteryjne.

Główne choroby, w przypadku których wskazane jest stosowanie pijawek lekarskich, to.

1. Choroby układu nerwowego.
2. Problemy z układem mięśniowo-szkieletowym.
3. Wadliwe działanie układu hormonalnego.
4. Problemy z kobiecym i męskim układem rozrodczym.
5. Nieprawidłowe funkcjonowanie układu moczowego.
6. Choroba naczyniowa, skłonność do zakrzepicy.
7. Problemy z nadwagą.

Do hirudoterapii należy używać sztucznie hodowanych pijawek lekarskich. Surowo zabrania się stosowania do leczenia pijawek złowionych na otwartej wodzie. Dzikie zwierzęta przenoszą niebezpieczne choroby, choroby gromadzą się na ich szczękach po ukąszeniu przez zakażone zwierzęta.

Przeciwwskazania do hirudoterapii

Mimo ogromnych korzyści i pozytywnych efektów w leczeniu chorób pijawkami lekarskimi, istnieje szereg przeciwwskazań:

• słaba krzepliwość krwi;
• onkologia;
• hemoliza;
• indywidualna nietolerancja enzymów;
• reakcje alergiczne;
• niedokrwistość;
• gruźlica różnych postaci.

Leczenie pijawką lekarską z pewnością przyniesie ogromne korzyści. Jednak hirudoterapię powinien przeprowadzić wykwalifikowany specjalista, aby nie zaszkodzić ludzkiemu organizmowi..