Ważne objawy i leczenie hemobartonellozy u kotów

W tym artykule omówię chorobę kotów - hemobartonellozę. Opiszę możliwe przyczyny rozwoju i objawy. Podam metody diagnozowania choroby i metody leczenia. Powiem Ci, jak dbać o swojego zwierzaka i jakie środki zapobiegawcze należy podjąć.

Jakie zwierzęta są zagrożone

Hemobarteneloza to choroba, w której patogeny (Haemobartonella felis lub hemobartonella) namnażają się na błonie erytrocytów i ją niszczą. W rezultacie rozwija się anemia, narządy i tkanki cierpią na niedobór tlenu..

Najbardziej podatne na infekcje są zwierzęta o osłabionej odporności na tle innych ciężkich infekcji.

Hemobartonelloza często towarzyszy białaczce wirusowej (FeLV), wirusowi FIV (niedobór odporności).

U niektórych zwierząt mikroorganizmy zaczynają się aktywnie namnażać po doznaniu stresu: kastracji, chorób zakaźnych, ciąży, porodu itp..

Przyczyny rozwoju anemii zakaźnej

Czynnik wywołujący chorobę jest przenoszony przez owady. Koty zwykle zarażają się przez ukąszenia pcheł lub kleszczy.

Oto kilka innych sposobów rozwoju hemobartonellozy:

• zakażona transfuzja krwi;
• potomstwo zostaje zarażone od matki przez mleko, podczas porodu lub w okresie życia płodowego;
• ugryzienia i zadrapania chorego zwierzęcia zdrowe.

Lekarze weterynarii zauważają, że częściej choroba jest diagnozowana u młodych osób (od jednego do trzech lat).

Objawy hemobartenellozy u kotów

Choroba nie ma określonych objawów. Osoby zarażone hemobartonellami popadają w apatię, pogarsza się apetyt, potargana sierść. Skóra staje się lekko żółtawa.

Temperatura rzadko wzrasta, zwykle do 37,6 stopni. Na spojówce może pojawić się krwotok. Chore koty mają tachykardię, a badanie dotykowe może ujawnić powiększoną wątrobę i śledzionę. W rzadkich przypadkach mocz ciemnieje.

Diagnoza hemobartonellozy

Hemobartonellozę rozpoznaje się za pomocą testów laboratoryjnych:

• Pod mikroskopem bada się rozmaz krwi pobranej z ucha barwionego według Romanovsky-Giemsa. Na erytrocytach zauważalne będą patogeny o lekko wydłużonym lub owalnym kształcie.
• W ogólnej analizie obserwuje się wzrost liczby leukocytów, spadek liczby erytrocytów.

Diagnozę komplikuje fakt, że hemobartonella może nie zostać wykryta w początkowej fazie choroby. Lekarze weterynarii oceniają ogólny stan zwierzęcia, uwzględniają inne objawy.

Konieczne jest wykluczenie niektórych chorób, którym towarzyszy niedokrwistość: tłuszczowa lipidoza wątroby, białaczka, inwazja robaków, wirus niedoboru odporności.

Leczenie choroby

W przypadku hemobartonellozy zwierzęta są izolowane, przenoszone do ciepłych i suchych pomieszczeń. Podczas leczenia i rekonwalescencji otrzymują pokarm bogaty w minerały i witaminy.

Również przepisane leki:

1. Weterynarz Azidin. Proszek rozcieńcza się wodą do wstrzykiwań do stężenia 3,5% (0,24 g - 2,5 ml - 2,4 g - 25 ml - 24 g - 250 ml). Lek wstrzykuje się do mięśnia lub podskórnie w dawce 0,1 ml na każde 2 kg żywej wagi. W przypadku hemobartonellozy wystarczy jednorazowo wstrzyknąć lek, jednak w przypadku braku poprawy dopuszcza się drugie wstrzyknięcie w tej samej dawce co drugi dzień.
2. Antybiotyki: doksycyklina, tetracyklina itp. Leki podaje się zgodnie z instrukcją, dawkę oblicza się na podstawie masy ciała zwierzęcia.
3. Leki przeciwhistaminowe: fencarol, tavegil, suprastin, difenhydramina.
4. Suplementy witaminowo-mineralne: Chelavit-C, gamavite, vitam itp..
5. Dożylny wlew roztworu Ringera, NaCl, 5% glukozy przy braku apetytu i wycieńczenia.
6. Preparaty żelaza do stymulacji tworzenia erytrocytów (lek żelazowy, jodek żelaza itp.).

Leczenie hemobartonellozy trwa od 3 tygodni do 2 miesięcy.

Opieka nad chorym zwierzęciem

Opieka polega na pełnym i zbilansowanym żywieniu zwierzęcia. Zwierzaka lepiej przenieść na specjalną dietę leczniczą: Royal Canin Gastro Intestinal, Hills I / D, Purina Pro Plan EN. Chory kot jest izolowany od stresu, zmian temperatury.

Czy hemobartonelloza jest niebezpieczna dla ludzi?

Chociaż hemobartonelloza jest uważana za chorobę zakaźną, nie jest niebezpieczna dla ludzi. Chorych kotów nie trzeba izolować od innych zwierząt domowych (psów, ptaków, świnek morskich).

Czynnik sprawczy hemobartonelli jest niebezpieczny tylko dla rodziny kotów.

Środki zapobiegawcze

Zapobieganie tej dolegliwości jest następujące:

• Terminowe usuwanie zwierzęcia ze skóry i pasożytów wewnętrznych.
• Odpowiednie odżywianie (brak pierwiastków śladowych i witamin prowadzi do osłabienia układu odpornościowego).
• Walcz z owadami wysysającymi krew (fumigator, odstraszające obroże itp.).

Zwierzęta o silnej i silnej odporności chorują znacznie rzadziej, dlatego zapewnij swojemu zwierzakowi pełne pożywienie, aktywne ćwiczenia i wysokiej jakości opiekę.

Okresowo zabieraj kota do weterynarza i obserwuj nawet niewielkie pogorszenie samopoczucia.