Dystrofia u kotów: zrozumienie typów i przyczyn

Pod pojęciem „dystrofii” przyjmuje się bolesną szczupłość zwierząt, jednak definicja ta implikuje szersze znaczenie związane z globalnymi zaburzeniami w organizmie. Dystrofia u kotów jest dość rzadkim zjawiskiem, ale jak pokazuje praktyka, jest nie do wyleczenia.

Pojęcie i rodzaje dystrofii

Każde naruszenie metabolizmu komórkowego prowadzące do zmiany struktury tkanek nazywane jest dystrofią. Jednak chorobę dzieli się ze względu na rodzaj zaburzeń metabolicznych na białkowe, węglowodanowe, tłuszczowe i mineralne. Poprzez lokalizację występowania dystrofię dzieli się na:

• Wewnątrzkomórkowe - zaburzenia, które wystąpiły w ciele komórki.
• Pozakomórkowe - każde naruszenie składu krwi, limfy, procesów metabolicznych, prowadzące do głodu, modyfikacji lub śmierci komórek.
• Mieszany.

Choroba może dotyczyć określonego organu lub części ciała lub przebiegać jako rozległy proces, który niekorzystnie wpływa na wszystkie systemy życia. Należy zauważyć, że naruszenie może być wrodzone i nabyte, to znaczy dystrofia u kociąt nie jest wykluczona. Z reguły wrodzona dystrofia jest niezwykle trudna i prowadzi do śmierci zwierzęcia w ciągu kilku miesięcy po urodzeniu..

Mówiąc o dystrofii u kotów, mają na myśli chorobę komórek wątroby, której podstawową przyczyną jest naruszenie metabolizmu zwierzęcia. Lipidoza wątroby nie jest chorobą zapalną ani wirusową, to znaczy zwierzę nie może się nią zarazić. Drugą nazwą choroby jest zwyrodnienie tłuszczowe. Wątroba jest jednym z głównych narządów biorących udział w przetwarzaniu i rozkładaniu tłuszczów. Wraz ze zmianą w tkankach wątroby tłuszcze zaczynają gromadzić się w komórkach wątroby - hepatocytach. Zwyrodnienie tłuszczowe u kotów dzieli się na:

• Gruba i mała kropelka.
• Ostre i przewlekłe.

Przyczyny dystrofii u kotów

Niestety większość chorób zwierząt domowych wiąże się z niedopatrzeniem właścicieli. Koty są łowcami, drapieżnikami, zwierzętami aktywnymi, energicznymi i odpornymi. Wiele zepsutych, ozdobnych kotów mieszkających w mieszkaniach nie tylko nie widziało myszy w swoim życiu, ale są one nawet zbyt leniwe, by biegać za piórkiem. Niemniej jednak „leniwy zwierzak” nigdy nie odmówi jedzenia. Organizm otrzymuje pożywienie i energię, która w rzeczywistości nie zużywa, co prowadzi do otyłości.

Uwaga! Otyłość u kotów nie jest problemem estetycznym. Zwierzęta z nadwagą cierpią na wiele chorób, które nie są typowe dla dzikich kotów..

W trosce o zdrowie właściciele kastrują i kastrują zwierzęta. Po usunięciu gruczołów płciowych w organizmie produkcja hormonów spada i zmienia się „hierarchia instynktów”. W przypadku dojrzałego płciowo kota domowego istnieją dwa problemy - jeść i rozmnażać się, kiedy instynkt seksualny znika, jedzenie staje się priorytetem. W przypadku braku kontroli żywieniowej wykastrowane zwierzę dosłownie nie opuszcza miski, co prowadzi do otyłości i zaburzeń metabolicznych. Należy zauważyć, że wykastrowane samce są bardziej podatne na zwyrodnienie tłuszczowe niż sterylizowane samice..

Uwaga! Kastrowane zwierzę potrzebuje kontrolowanej, zbilansowanej diety i aktywnego wypoczynku, w przeciwnym razie nie można uniknąć otyłości.

Oprócz oczywistych powodów zaburzenia, które nie zależą bezpośrednio od rodzaju odżywiania, mogą prowadzić do dystrofii:

• Cukrzyca.
• Zaburzenia układu hormonalnego.
• Zatrucie.
• Niedobór białka (białko).
• Częste leczenie antybiotykami lub silnymi lekami.

Objawy i leczenie dystrofii u kotów

Najczęściej lipidoza jest tajemnicza i uaktywnia się po stresie. Kot z nieoczywistych powodów odmawia jedzenia i picia, wszelkie próby nakarmienia lub napoenia zwierzęcia skutkują silnymi wymiotami. Zwierzę traci na wadze i słabnie na naszych oczach. Ponadto kot wpada w letarg, rzadko pojawia się biegunka, zażółcenie skóry i błon oczu, zapalenie skóry, swędzenie. Podczas badania palpacyjnego następuje znaczny wzrost wątroby, jeśli stan jest bolesny, ściana brzucha nabiera napięcia.

Metoda leczenia dystrofii zależy bezpośrednio od pierwotnej przyczyny rozwoju choroby. Pierwszą rzeczą, jaką przepisuje lekarz weterynarii, jest biochemiczne badanie krwi i leczenie objawowe w celu złagodzenia stanu. Ponadto następuje długi proces regeneracji wątroby, który może wymagać leczenia szpitalnego, karmienia przez zgłębnik i wlewu kroplowego. Jeśli choroba zostanie wykryta na początkowym etapie, można ją zatrzymać dietą i leczeniem zaburzeń metabolicznych.