Wrzód kota na wardze

Po znalezieniu wrzodu na wardze kota właściciel nawet nie podejrzewa, że ​​taki nowotwór u zwierzęcia może rozwinąć się i przekształcić w guz rakowy..

• Infekcja wirusowa. Etymologia jest podobna do opryszczki u ludzi. Jeśli zwierzę ostatnio chorowało, jego odporność jest zmniejszona, wtedy ryzyko bólu jest bardzo wysokie. W rzadkich przypadkach zaczerwienienie wargi u kota jest objawem białaczki. Może to być nowa choroba lub wynik wcześniejszego wirusa. Badanie krwi na obecność przeciwciał pomoże sprawdzić założenie..
• Alergia. Białe krwinki (eozynofile) chronią kota przed wprowadzeniem alergenów do organizmu. Pojawienie się wrzodu na wardze to objaw, że organizm walczy z patogenami. Zasadniczo ból jest ziarniną eozynofilową. Źródłem alergenu jest często pokarm i ściółka.
• Zakażenie pasożytami zewnętrznymi. Jest również uczuleniem, tylko na ślinę pasożytów, które osadzają się na skórze zwierzęcia (kleszcze, pchły).

W zależności od przyczyny rozróżnia się dwa typy chorób: opryszczkę (nieżyt nosa i tchawicy) w przypadku etymologii wirusowej oraz chorobę Jacobsa w powstawaniu ziarniniaków eozynofilowych..

Zapalenie nosa i tchawicy: objawy i leczenie

Ta choroba jest dość niebezpieczna i została porównana z wirusem opryszczki u ludzi. Objawy często mylą to ze zwykłym przeziębieniem. Zaczerwienienie na ustach to tylko jeden z sygnałów, że kot jest chory. Zapaleniu nosa i tchawicy towarzyszy:

• katar i obfite wydzieliny z nosa;
• łzawienie;
• kaszel;
• zmniejszony apetyt;
• wzrost temperatury ciała;
• senność.

Jeśli kot nie jest leczony, wirus FHV-1 (który jest przyczyną zapalenia nosa i tchawicy) powoduje powikłania w postaci zapalenia płuc lub przewlekłych chorób układu pokarmowego. Choroba zaniedbana na zewnątrz objawia się pojawieniem się wrzodów na rogówce oczu i języka, występowaniem skurczów kończyn i zaburzoną koordynacją ruchów. W tym samym czasie śmierć występuje tylko u 15% zwierząt z opryszczką.

W przypadku zapalenia nosa i tchawicy rana na wardze wywołuje u kota niepokój. Ciągle swędzi, dlatego czerwona plama szybko rośnie, a skóra pod nią pęka. W takim przypadku istnieje ryzyko wtórnego zakażenia infekcją bakteryjną lub grzybiczą..

Całkowite pozbycie się wirusa nie będzie możliwe, kot na zawsze pozostanie jego nosicielem. Leczenie należy rozpocząć, gdy tylko na wardze kota pojawi się czerwona plama. W tym celu stosuje się zwykłe „ludzkie” leki, na przykład acyklowir w ilości 3 mg / kg wagi kota. Miejscowo owrzodzenie leczy się chlorheksydyną lub jodinolem, jeśli rana na wardze kota wycieka, należy ją nasmarować Solcoseriol lub Actovegin. Główne leczenie zapalenia nosa i tchawicy jest przepisywane przez lekarza na podstawie badań i po ocenie ogólnego stanu zdrowia kota.

Choroba Jacobsa

Uważana jest za chorobę autoimmunologiczną. Głównymi czynnikami prowokującymi są narażenie na alergeny lub uszkodzenia pasożytów. W badaniach zagranicznych lekarzy weterynarii stawia się hipotezę o genetycznej predyspozycji do tej choroby. Zauważono, że w 80% przypadków u zwierząt rasowych pojawia się wrzód na górnej wardze, ale koty podwórkowe praktycznie nie chorują w ten sposób..

Można podejrzewać, że kot jest chory na chorobę Jacobsa po umiejscowieniu plamki: zwykle pojawia się na górnej wardze, aw rzadkich przypadkach na błonie śluzowej jamy ustnej lub na wardze dolnej. Oznaki zapalenia postępują szybko, rana zaczyna się pogłębiać i ulegać zapaleniu. Rana jest trudna do wyleczenia. W zaawansowanych przypadkach odsłonięte są zęby i dziąsła kota.

Uwaga! Odróżnienie choroby Jacobsa od np. Owrzodzenia troficznego jest dość łatwe. W przypadku tej choroby kot nie odczuwa dyskomfortu ani bólu..

W większości przypadków właściciel nie od razu zauważa, że ​​zwierzę jest chore i wykrywa wrzód tylko z wyraźną granulacją eozynofilową. Późne leczenie może prowadzić do mięsaka lub włókniaka..

Diagnostyka

Brak niepokoju u zwierzęcia w przypadku pojawienia się wrzodu na górnej wardze jest głównym objawem choroby. Biopsja pomoże potwierdzić przypuszczenie. Weterynarz pobiera mikroskopijny kawałek skóry z dotkniętego i zdrowego obszaru. Jeśli analiza wykazuje eozynofilową poliferację, to jest to przyczyna rozpoznania choroby Jacobsa.

Uwaga! W badaniu krwi liczba eozynofili może być prawidłowa, dlatego w przypadku nie gojących się czerwonych plam na wardze kota wiarygodna jest tylko biopsja.

Jeśli zwierzę ma białaczkę wirusową w wywiadzie lub kot niedawno zachorował, lekarz weterynarii po stwierdzeniu plamy na wardze pacjenta powinien natychmiast sprawdzić diagnozę.

Leczenie

Jeśli właśnie pojawiła się plamka, wystarczy usunąć alergen, a skóra kota znów stanie się zdrowa. Z reguły konieczna jest zmiana jedzenia, zmiana naczyń, z których je zwierzę, zmiana ściółki do toalety. Leczenie bezpośrednie, które przeprowadza się pod nadzorem lekarza, obejmuje cztery obszary:

• stosowanie kortykosteroidów;
• stosowanie leków przeciwhistaminowych;
• wsparcie odporności organizmu;
• leczenie kota przed pasożytami.

Najczęściej stosowanym kortykosteroidem jest prednizolon. Podaje się domięśniowo lub doustnie. Przy łagodnym przebiegu choroby efekt jest zauważalny po wielokrotnym stosowaniu, ale średnio przebieg leczenia choroby Jacobsa wynosi trzy tygodnie. Zamiast prednizolonu lekarz może przepisać Depo-Medrol, kortyzon.

Działają dobrze w utrzymaniu odporności Gamavit i Gamapren. Pierwsza to emulsja łożyskowa. Zadaniem leku jest pobudzenie właściwości bakteriobójczych organizmu kota, w celu zwiększenia odporności na stres.

Gamapren ma naturalną bazę (pozyskiwaną z obróbki morwy). Lek nie tylko wspomaga odporność zwierzęcia, ale także działa na wirusy, w tym opryszczkę.

Leki przeciwhistaminowe, na przykład Suprastin, Difenhydramina, pomogą zmniejszyć aktywność alergenów.

Leczenie choroby Jacobsa polega na stosowaniu u ludzi leków, które mogą wpływać na funkcjonowanie narządów zwierzęcia. Przed ich użyciem należy przeprowadzić testy alergiczne. Ponadto terapia jest prowadzona pod ścisłym nadzorem lekarza weterynarii i przy regularnym oddawaniu moczu i krwi, aby wykluczyć początek procesów patologicznych w nerkach..