Trichofitoza u kotów: wszystkie informacje o chorobie i leczeniu

Trichofitoza u kotów (grzybica) jest ciężką chorobą dermatologiczną o etiologii grzybiczej. Ta choroba jest niebezpieczna nie tylko dla zwierząt domowych, ale także dla ludzi..

Co to jest trichofitoza u kotów i jej czynnik sprawczy

Trichofitoza - choroba skóry zwierząt stałocieplnych grzybowa natura, wywołane przez mikroskopijne nitkowate, chorobotwórcze grzyby dermatofitowe z rodzaju Trichophiton. Grzyb ma grzybnię i jest rozmnażany przez zarodniki szeroko rozpowszechnione w środowisku.

Właściciele kotów powinni wiedzieć, czym jest trichofitoza i jej czynnik sprawczy. Ważne jest, aby na czas rozpoznać pierwsze kliniczne objawy choroby. Co zrobić, jeśli zwierzę jest zarażone półpasiec i jak uniknąć infekcji?

Liszaj obrączkowy charakteryzuje się silnym świądem, wypadaniem włosów, łamliwą sierścią, pojawieniem się bezwłosych obszarów na ciele kota z wyraźnymi granicami. Grzybnia grzybów przenika do warstwy rogowej naskórka, odżywia się zrogowaciałymi komórkami skóry. Może uszkodzić pazury.

Fungus trichophyton podczas swojego życia uwalnia toksyczne produkty, niszczy mieszki włosowe, powoduje miejscowe podrażnienia skóry, stany zapalne, objawy wysięku, ropne zapalenie mieszków włosowych.

Ważny! Choroba dermatologiczna jest bardzo szybko przenoszona ze względu na żywotność zarodników grzybów w sprzyjających im warunkach. Jeśli leczenie zwierzęcia nie rozpocznie się na czas, trichofitoza prowadzi do poważnych zaburzeń ogólnoustrojowych. Poważne uszkodzenie skóry może zabić kota.

Grzyby dermatofitowe aktywnie rozmnażają się w ciepłym, wilgotnym środowisku. W glebie zarodniki grzybów utrzymują się od dwóch do trzech lat, w kale - przez kilka tygodni, w wełnie - do pięciu do sześciu lat..

Trichophyton szybko umiera w wysokich temperaturach, pod wpływem promieniowania ultrafioletowego, ale może być odporny na niektóre rodzaje chemikaliów, niskie temperatury.

Grzybica u kotów występuje głównie w postaci przewlekłej. Od momentu zarażenia może to potrwać od kilku dni do kilku miesięcy.

Grupa ryzyka obejmuje małe kocięta poniżej pierwszego roku życia z osłabioną odpornością, bezpańskie koty uliczne, koty domowe, które swobodnie chodzą po ulicy, niezaszczepione zwierzęta żyjące w regionach niekorzystnych dla tej choroby.

Na liszaj obrączkowy chorują koty różnych ras iw różnym wieku. Jednocześnie u kociąt, starych, osłabionych zwierząt trichofitoza występuje w cięższej postaci niż u dorosłych kotów.

Ciekawy! Ogniska trichofitozy odnotowuje się głównie wiosną oraz w okresie jesienno-zimowym, gdyż w tym czasie zwierzęta mają obniżoną odporność.

Sposoby przenoszenia choroby

Główne drogi przenoszenia trichofitozy to droga kontaktowa i pokarmowa. Wystarczy krótki kontakt zdrowego kota z chorym lub zdrowym zwierzęciem. Źródłem infekcji grzybiczych są wszystkie rodzaje zwierząt stałocieplnych..

Zarodniki grzybów mogą być wszędzie - na trawie, w ziemi, trawie, roślinach, wodzie, paszy, ściółce, zabawkach, produktach higieny i pielęgnacji zwierząt (grzebienie, szczotki).

Trichophyton może dostać się do domu na ubraniu właściciela, butach, dowolnych przedmiotach, z którymi miał kontakt chore zwierzę. Nawet jeśli twój kot nie idzie ulicą, nie wykluczaj możliwości infekcji zwierzęcia.

Trichofitoza jest również tolerowana pchły, wszy, wszy, inne pasożyty zewnętrzne żyjące na ciele zwierząt.

Od zwierzęcia do zwierzęcia

Trichofitoza jest przenoszona przez gryzonie (myszy, szczury, norniki), zwierzęta futerkowe, drapieżne, hodowlane. Uwalniają zarodniki Trichophyton do środowiska. Zakażenie następuje poprzez bezpośredni kontakt. Ryzyko infekcji wzrasta, jeśli ciało zwierzęcia ma zmiany skórne - rany, pęknięcia, głębokie zadrapania.

Od kota do kota

Krótki kontakt zdrowego kota z chorym kotem będącym nosicielem grzybicy prowadzi do infekcji. Trichophytosis często choruje na koty uliczne, koty z masową treścią w żłobkach, schroniskach.

Objawy i pierwsze oznaki

Biorąc pod uwagę, że grzybica jest bardzo rozpowszechniona, a infekcja dermatologiczna to zooantroponoza, właściciele kotów powinni być w stanie rozpoznać objawy i wczesne oznaki infekcji grzybiczej..

Ważny! Czas trwania okresu inkubacji (utajonego) waha się od 7-10 dni do trzech do pięciu miesięcy. Przy silnej odporności choroba dermatologiczna może nie pojawić się przez kilka lat, ale kot jest źródłem infekcji.

Liszaj obrączkowy ma kilka stadiów, faz rozwoju i może przebiegać w powierzchownych, głębokich formach pęcherzykowych, z których każdy charakteryzuje się własnymi objawami. Rzadziej u kotów rozpoznaje się wymazaną lub utajoną postać infekcji grzybiczej..

Typowe objawy i przejawy trichofitozy u kotów:

• swędzenie, niespokojne zachowanie;
• zmiana zachowania;
• zmniejszona aktywność, zmniejszony apetyt, utrata masy ciała;
• obecność na ciele zaokrąglonych lub podłużnych bezwłosych dotkniętych obszarów pokrytych szaro-białymi łuskami;
• pogorszenie jakości szaty, łamliwa szata;
• zadrapania, zadrapania, drobne wysypki, krosty, rany, szaro-żółte strupy, strupy na ciele;
• ból przy palpacji dotkniętej skóry;
• nieprzyjemny zapach wydobywający się z ciała zwierzaka;
• bladość błon śluzowych;
• kruchość, rozwarstwienie paznokci, przebarwienia;
• nietrwały temperatura.

Najbardziej niebezpieczną postacią trichofitozy u kotów jest postać głęboka lub pęcherzykowa. Występują objawy wysiękowe zapalenie skóry. Pod strupami, strupami, skóra gęstnieje, zamoknie, wydziela się ropa.

Zmiany najczęściej obserwuje się na twarzy, uszach, kończynach, w okolicy zadu, na plecach, rzadziej na brzuchu, pacjent pozbawia kota. Na początku choroby bezwłose strefy są sporadyczne i mają niewielką średnicę. Swędzenie jest nieobecne lub łagodne. Wraz z postępem trichofitozy wzrasta liczba ognisk. Kot cierpi na swędzenie. Pojawiają się rany, ropnie, czyraki, wrzody.

Ważny! Trichofitoza może prowadzić do całkowitego wyłysienia iw tym przypadku uratowanie chorego zwierzęcia jest prawie niemożliwe. Dlatego leczenie należy rozpocząć jak najszybciej..

Z powodu silnego swędzenia wtórna mikroflora wnika w rany. Ostre zapalenie rozwija się w powierzchniowych warstwach naskórka, który nieleczony przenika do głębokich warstw skóry właściwej.

Trichofitoza często prowadzi do zaostrzeń u pacjentów pozbawionych kotów przewlekłych, utajonych infekcji i patologii.

Diagnoza choroby

Diagnozę trichofitozy przeprowadza się w klinikach weterynaryjnych po wielu badaniach i testach..

Diagnoza choroby obejmuje:

• pełne kompleksowe badanie zwierzęcia;
• prowadzenie badań histologicznych, mikroskopowych, mikologicznych;
• wykonanie badania krwi (serologia);
• diagnostyka różnicowa;
• szybkie testy.

Do wysiewu bakterii (materiał siewny na pożywki) do laboratorium przesyła się wełnę, zeskrobiny skórne, wysięk z obszarów dotkniętych grzybem. Takie analizy pozwalają określić rodzaj patogennego grzyba, jego zjadliwość. Pozwala określić dobór metod leczenia.

Najdokładniejszą i najszybszą metodę diagnozowania trichofitozy można nazwać metodą luminescencyjną, w której używam lampy Wood. Zmiany chorobowe zaatakowane przez trichophyton są zaznaczone jasnozielonym, szmaragdowym kolorem.

Lekarz weterynarii bierze pod uwagę dane historyczne, obraz kliniczny, objawy ogólne i dane z testów serologicznych. W przypadku trichofitozy we krwi zmniejsza się liczba immunoglobulin, zmienia się obraz krwi, zwiększa się liczba leukocytów.

Diagnostyka różnicowa jest obowiązkowa ze względu na podobieństwo objawów z innymi pasożytniczymi infekcjami dermatologicznymi. Trichofitoza ma podobne objawy z microsporia, parch, świerzb a nawet z inwazje robaków.

Dopóki nie zostanie postawiona dokładna diagnoza, zwierzę jest poddawane kwarantannie. Jeśli twoje zwierzę jest zarażone grzybicą, koniecznie udaj się do dermatologa..

Schemat leczenia trichofitozy u kotów, metody leczenia

Schemat leczenia trichofitozy jest ustalany indywidualnie i zależy od ciężkości, stopnia uszkodzenia, postaci zakażenia grzybiczego, zjadliwości grzyba i wieku kota. Zwierzętom przepisuje się leki do terapii ogólnej i do stosowania miejscowego.

Ważny! Aby nie skrzywdzić kota, nie stosuj samoleczenia. Wszystkie leki, ich dawkowanie, schemat leczenia zostaną wybrane przez lekarza weterynarii. Szczególną kontrolę przeprowadza się u ciężarnych, karmiących samic, osłabionych kotów.

W leczeniu trichofitozy stosuje się:

• środki o działaniu przeciwgrzybiczym w tabletkach, maściach, maściach, roztworach, zastrzykach;
• leki objawowe (przeciwzapalne, gojące się rany, przeciwbólowe);
• środki homeopatyczne;
• immunostymulanty wzmacniające obronę, kompleksy witamin (Gamavit, Vetom1.1, Neoferon, Imunofan);
• techniki fizjoterapeutyczne.

Ważny! Leczenie trichofitozy jest złożone. Kurs trwa średnio od trzech do czterech tygodni do 2-3 miesięcy. Wszystko zależy od ciężkości infekcji, stanu kota.

Wraz z lekami stosuje się szampony przeciwpasożytnicze, przeciwgrzybicze, balsamy, spraye (Nizoral), krople przeciwpasożytnicze, a także medycynę alternatywną. Zmiany są leczone wywarami, nalewkami z ziół leczniczych.

Podczas zabiegu odizoluj chorego kota od innych zwierząt, dzieci.

Aby zapobiec zlizaniu przez kota zastosowanych leków, załóż zwierzaka kołnierz ochronny (Kołnierz elżbietański). Możesz zrobić to sam z kartonu, plastiku lub kupić w aptece weterynaryjnej, sklepie zoologicznym, klinice weterynaryjnej.

Miejscowe leki

Dobre wyniki w walce z infekcją grzybiczą uzyskuje się po zastosowaniu kremów przeciwgrzybiczych, żeli, maści, mazi.

Najskuteczniejsze środki przeciwgrzybicze (maści):

• Nizoral.
• Exoderil.
• Flukonazol;
• Ketokonazol.
• Intranazol.
• Fungin, Fungin-forte.
• Maść „Yam”.

Jako dodatkowy środek w leczeniu trichofitozy u kotów można zastosować Fucocyril w ciągu 7-8 dni. Lek niszczy błony komórkowe pasożytów, niszczy grzyby, stymuluje procesy regeneracyjne.

Dla większej skuteczności terapii antybiotyki można przepisać w postaci tabletek, maści. Zastosuj salicyl, maść tetracyklinową, erytromycynę. Przebieg antybiotykoterapii trwa co najmniej tydzień.

W leczeniu pozytywne wyniki w walce z infekcją grzybiczą u zwierząt domowych odnotowuje się po zażyciu leków zawierających siarkę. Kąpiele siarkowe wykonuje się co dwa do trzech dni..

Przed nałożeniem kremów leczniczych, żeli, włosy wycina się z dotkniętych obszarów. Strupy, strupy nasącza się środkiem antyseptycznym (nadtlenkiem), ciepłą wodą i ostrożnie usuwa sterylnym wacikiem. Następnie stosuje się roztwory antybakteryjne, antyseptyczne (betadyna), a środek stosuje się dwa razy dziennie.

Przy silnej zmianie grzybiczej sierść jest całkowicie odcięta. Ciało kota jest codziennie leczone środkami fungistatycznymi. Gryzeofulwiny są koniecznie stosowane w terapii..

Szczepienie przeciwko trichofitozie

Terminowe szczepienie zapobiegawcze pomoże chronić kota przed zakażeniem porostami. Lekarz weterynarii dobierany jest indywidualnie przez specjalistę. Szczepionkę podaje się kotom dwukrotnie w odstępie 14-16 dni. Harmonogram szczepień jest wybierany przez lekarza weterynarii.

Następujące szczepionki są stosowane przeciwko grzybowi:

• Polivak TM.
• Vakderm.
• Mikoderm.

Szczepienie przeciwko trichofitozie jest stosowane przez lekarzy weterynarii nie tylko w profilaktyce, ale także w leczeniu zakażeń grzybiczych u kotów. W przypadku infekcji dawka leku weterynaryjnego jest podwojona.

Zapobieganie chorobom

Aby zapobiec zarażeniu kota infekcjami dermatologicznymi, zapobieganie tej chorobie wymaga przestrzegania podstawowych zasad.

Techniki zapobiegawcze obejmują:

• terminowe szczepienia;
• przestrzeganie higieny, norm zootechnicznych;
• stworzenie optymalnych warunków zatrzymania;
• systematyczna opieka;
• utrzymanie domu, mieszkania w czystości, częste sprzątanie;
• organizacja systemu żywnościowego, kompletna dieta.

Chroń swojego kota przed niekorzystnymi czynnikami osłabiającymi organizm. Uzupełnij naturalne odżywianie kompleksami witamin, aby aktywować mechanizmy obronne. Zwróć uwagę na higienę zwierząt. Traktuj wełnę z pasożytów zewnętrznych.

Jeśli kot idzie ulicą, po spacerze zbadaj jego ciało pod kątem uszkodzeń. Jeśli są rany, zadrapania, potraktuj je środkiem antyseptycznym.

Zasady sprzątania mieszkania lub domu

Jeśli Twój zwierzak miał trichofitozę, ważne jest, aby znać zasady czyszczenia mieszkania lub domu. Pozwoli to uniknąć ponownej infekcji i ochroni Cię przed infekcją grzybiczą..

Obowiązkowy:

• Wykonaj ogólne czyszczenie na mokro w domu, używając środków dezynfekujących, chemii gospodarczej. Zwróć szczególną uwagę na miejsca, w których kot spędza najwięcej czasu.
• Parować wszystkie ubrania, meble tapicerowane.
• Spalić legowisko dla kota, pościel, wełnę.
• Kup kotu nowy dom, sprzęt do higieny i pielęgnacji.
• Dobrze wypłucz miski na żywność i wodę. Dezynfekuj zabawki, tackę.