Charakterystyka rasy psów rasy mastif tybetański

W tym artykule opowiem o niesamowitej rasie psa - Mastifie Tybetańskim. To ogromne psy o niezwykłej sile, które od wieków żyją w zagubionych zakątkach tybetańskich gór. Podam opis i charakterystykę rasy, opiszę cechy trzymania i karmienia psów, długość życia, ile to kosztuje, na co potencjalny właściciel zwierzęcia powinien zwrócić uwagę.

Historia powstania Mastifa Tybetańskiego

Rasa Mastifa Tybetańskiego lub Owczarka Tybetańskiego była znana w starożytnym świecie. Starożytni filozofowie Arystoteles w swoich notatkach podziwiali potęgę i ogromne rozmiary psów.

Można stwierdzić, że Mastif Tybetański jest najstarszą z ras stróżujących, będąc przodkiem istniejących obecnie psów typu mastiffa..

Mastify przez wieki żyły w odległych klasztorach górskich, gdzie regularnie pełniły wartę. Byli wykorzystywani jako strażnicy klasztorów tybetańskich i pomocnicy koczowników w Himalajach. Tylko syberyjski malamut może konkurować z nią o przetrwanie na zaśnieżonej pustyni. Tybetańscy mnisi starannie konserwowali zwierzęta, utrzymując rasę w czystości. Prywatność i surowe warunki klimatyczne Tybetu stworzyły niezwykle silną i odporną rasę..

Mastif tybetański był używany nie tylko jako stróż, ale także jako nośnik towarów na górskich ścieżkach. Bagaż był przyczepiony do grzbietu psa, ponieważ wózek nie mógł jechać po stromych zboczach.

W XIX wieku przedstawiciele rasy zaczęli pojawiać się w Europie, ale nie otrzymali szerokiej dystrybucji.

Pierwsze standardy dla rasy Mastifów Tybetańskich zostały oficjalnie ustalone w 1847 roku..

Dopiero w 2006 roku Międzynarodowe Stowarzyszenie Kynologiczne uznało rasę za istniejącą i przypisało ją do grupy psów służbowych.

Jest też mastif chiński. Chińczyk nie jest rasowym Tybetańczykiem. W liniach chińskich wylewane są również inne rasy, które często widać nawet na zdjęciu..

Opis i cechy rasy

Rasa wygląda bardzo efektownie. Niewielki rozmiar zwierzęcia wizualnie powiększa grube i długie włosy. Jest twardy, prosty, z grubym podszerstkiem, doskonale chroni psa przed zimnem i upałem.

Kolory zwierząt:

• czarny (z domieszką rudych włosów na całej powierzchni ciała);
• biały;
• opalenizna (czerwone plamy z wyraźną linią graniczną są rozrzucone na czarnym tle);
• rudowłosy;
• czerwony.

Wymiary dorosłych: wysokość w kłębie do 70 cm u samców i do ok. 60 cm u suk - waga 60 - 70 kg.

Konstytucja Mastifa Tybetańskiego jest mocna, nogi są potężne. Kształt korpusu to prostokąt. Plecy są proste. Głowa psa jest masywna, z szerokim czołem, średniej wielkości wiszącymi uszami. Ogon jest długi i puszysty.

Mastif, podobnie jak podobne duże psy, żyje nie dłużej niż 14 lat.

Zasady konserwacji i pielęgnacji

Historycznie rzecz biorąc, wszystkie psy z Mastifem Tybetańskim były trzymane na zewnątrz przez cały rok. Mroźne zimy z burzami śnieżnymi, gorące lata tworzyły potężną ochronę zwierzęcia w postaci grubej wełny. Pies wydaje się nie zauważać pogody.

W mieszkaniu nie można trzymać dużego zwierzęcia przyzwyczajonego do przestronności i świeżego powietrza..

Najlepszą opcją mieszkaniową dla zwierzęcia byłby wiejski dom z przestronną wolierą. Nie trzeba robić budki dla psa, wystarczy ustawić wygodną drewnianą platformę, puste ogrodzenie od wiatru i baldachim przed deszczem. Właściciel musi zadbać o wysokie i mocne ogrodzenie wokół wybiegu, gdyż pozornie niezdarny pies jest mobilny i nie miałby nic przeciwko pójściu na spacer bez pozwolenia.

Przykrywanie ziemi w wolierze nie powinno być zbyt twarde..

Niedopuszczalne jest zasypywanie terenu betonem lub zasypywanie go dużym gruzem. Podłoże pokryte jest specjalnymi gumowanymi matami lub pokryte piaskiem.

Powinieneś codziennie spacerować ze swoim zwierzakiem, nawet jeśli jest duży ogródek. Regularny kontakt i komunikacja między człowiekiem a psem jest korzystna dla ich związku.

Opieka nad zwierzęciem polega na czyszczeniu małżowin usznych, przycinaniu pazurów. Pies jest regularnie zabierany do kliniki weterynaryjnej na rutynowe badanie.

Na uwagę zasługuje luksusowa wełna Mastifa Tybetańskiego. Każdego dnia przez futro psa przepuszczany jest rzadki grzebień, aby usunąć tkwiące w nim zanieczyszczenia. Dwa razy w tygodniu zwierzę jest dokładniej czesane za pomocą szczotek do masażu. Konieczne jest rozplątanie splotów na czas, obcinanie włosów między palcami zwierzęcia, aby nie przylgnął do niego brud lub śnieg.

Zwierzę rzadko kąpie się specjalnymi szamponami, głównie przed wystawami lub 2 - 3 razy w roku. Detergent rozpuszcza i usuwa naturalny olej ze skóry zwierzęcia, co negatywnie wpływa na stan sierści i skóry. Aby oczyścić zwierzę z brudu, wystarczy po spacerze rozczesać i umyć brudne łapy zwykłą wodą.

Karmienie i dieta

Zwierzę domowe można karmić na dwa sposoby: naturalną karmą lub gotową suchą karmą. Każda metoda ma swoich zwolenników i przeciwników..

Przygotowana karma dla psów jest opracowana przez specjalistów, ich skład jest najbardziej dostosowany do potrzeb organizmu zwierzęcia. Jednak niektóre osoby są uczulone na składniki zawarte w przepisie na paszę..

Wybierając karmę dla swojego zwierzaka, musisz pozostać na karmie premium: akana, proplan, wzgórza.

Właściciel powinien pamiętać, że kilogram gotowej paszy nie może być tańszy niż kilogram dobrego mięsa..

Zwolennikom naturalnego karmienia psów przypominam główne pokarmy zawarte w diecie zwierzaka.

1. Mięso. Włókno nietłuste i grube, z żyłkami i filmami. Nadaje się do wołowiny, koniny, koziego, królika, kurczaka. Nie należy podawać psu wieprzowiny i tłuszczu. Z produktów ubocznych na pierwszym miejscu pod względem przydatności dla zwierzęcia są flaki. Dają psom wątrobę, serce, słoninę, głowy, ogony. Udział mięsa i przetworów mięsnych w diecie psa to min. 60%.
2. Ryba to przydatne owoce morza, dobrze zamrożone lub ugotowane w celu zniszczenia jaj robaków. Z tuszy usuwa się duże kości.
3. Produkty mleczne są wprowadzane do diety w postaci niskotłuszczowego twarogu, naturalnego kefiru, jogurtu.
4. Warzywa dla mastifa tybetańskiego podaje się duszone lub duszone we wrzącej wodzie. Szczególnie przydatne: marchew, dynia, buraki, szpik warzywny. Dobrze jest dać swojemu psu świeżą pietruszkę, jabłka, arbuzy.
5. Węglowodany w postaci zbóż są ważną częścią diety mastifa. Zwierzę otrzymuje grykę, ryż, płatki owsiane.
6. Suplementy. Raz w tygodniu do karmy dodaje się 1-2 świeże jaja kurze lub przepiórcze wraz ze skorupką, łyżkę oleju roślinnego lub oleju rybnego. Co kwartał pies otrzymuje witaminy, aby utrzymać równowagę substancji w organizmie..

Żywność ze stołu ludzkiego nie nadaje się do żywienia zwierząt!

Mimo imponujących rozmiarów psy tybetańskie nie jedzą dużo. Właściciel musi przestrzegać norm żywieniowych i zapobiegać otyłości zwierząt.

Charakter zwierzęcia

Specjalizacja rasy w zakresie bezpieczeństwa odcisnęła piętno na charakterze zwierzaka. Pies jest nieufny wobec obcych, choć rzadko wykazuje otwartą agresję. Psy wyróżnia głośne, toczące się szczekanie, informujące wszystkich dookoła, że ​​ten obszar jest pod ochroną.

Temperament psa jest spokojny i zrównoważony. Pies tybetański jest bardzo inteligentny i ma niezależny charakter. Mastify tybetańskie swoją inteligencją przypominają rasę doga niemieckiego, dlatego są bardzo inteligentne, ale dość często potrafią wykazywać upór.

Wychowywanie zwierzęcia wymaga wytrwałości i cierpliwości..

Mastify są obojętne na dzieci, nie będą bawić się dzieckiem, ale na pewno ochronią go przed niebezpieczeństwem.

Mastif nie koliduje z innymi zwierzętami, ale nie potrzebuje towarzystwa. Jest z natury samotnikiem, w dzień woli drzemać, a nocą strzec powierzonego mu terytorium..

Szkolenie rasy

Edukacja musi się rozpocząć od najwcześniejszego wieku szczenięcia. Mastif można łatwo wyszkolić, pod warunkiem, że szanuje właściciela i uznaje go za lidera. Początkujący nie powinni próbować samodzielnie trenować mastifa, lepiej uczęszczać na zajęcia z doświadczonym treserem psów.

Zdrowie psa

Mastiff rzadko choruje, ma dobrą odporność.

Szereg dziedzicznych dolegliwości jest nieodłącznych od rasy:

• dysplazja;
• panostitis;
• osteochondroza;
• neuropatia hipertroiczna.

Aby zminimalizować ryzyko nabycia szczeniaka z zespołem chorób genetycznych, pomoże zakup zwierzaka tylko przez klub lub w oficjalnej hodowli.

Ile kosztuje szczeniak

Mastif tybetański to rzadka i droga rasa..

W Rosji cena szczeniaka zaczyna się od 1000 USD.

Minimalny koszt dotyczy psów z klasy PET, które mają drobne wady eksterieru uniemożliwiające im udział w hodowli. Nie ma to wpływu na zdrowie i cechy pracy zwierzęcia. Najdroższe - szczenięta z klasy SHOW, idealne do eksterieru indywidualnego, gwarantowane do zdobywania medali na wystawach. W miocie jest nie więcej niż 2-3 takie dzieci.

W naszym kraju bardzo dobrze przyjmowane są szkółki z Moskwy (Almon Tibet) i Sankt Petersburga (MYGOLDEN LION)..

Cechy hodowlane

Mała liczba i wysoka cena przedstawicieli rasy wynika między innymi ze złożoności hodowli. Mastif tybetański dojrzewa późno - samice są gotowe do krycia po dwóch latach, samce nawet później. U psa ciepło pojawia się raz w roku i mija spokojnie, niełatwo to zauważyć.

Ciężarna suka mastifa staje się agresywna, należy zachować ostrożność podczas kontaktu ze zwierzęciem w tym okresie.

Rasa Mastifa Tybetańskiego zachwyca kolorowym wyglądem, siłą i doskonałymi właściwościami ochronnymi. Jednak przyszły właściciel psa musi zrozumieć, że rasa wymaga specjalnych warunków utrzymania, dużej troski i miłości..