Mastif hiszpański

Mastif hiszpański to duży pies, który idealnie nadaje się do pilnowania wiejskiego domu. Jednak w przeciwieństwie do innych ras strażniczych i stróżujących, Hiszpanie potrzebują opieki i uwagi. Muszą być pełnoprawnymi członkami rodziny, którzy będą doceniani za lojalność, niezależność i uczciwość..

Rasa rozwinęła się dzięki hodowli owiec. W kronikach życia pasterza Emanuel Delrio odnotował, że na tysiąc owiec przypadało zwykle pięć mastifów. Jeśli porównamy te dane z liczbą zwierząt gospodarskich w XVIII wieku, otrzymamy liczbę około 20 000 osobników. Hodowcy bydła przeprowadzili rygorystyczną selekcję psów pod kątem cech użytkowych, ale wzięli również pod uwagę cechy zewnętrzne, takie jak głębokość ciała, wielkość głowy, obecność fałd i klap..

Pomimo dużej liczby i szerokiego rozpowszechnienia mastifom poświęcono szczególną uwagę dopiero w XX wieku.. Pierwszym oficjalnie zarejestrowanym mastifem był srokaty samiec o imieniu Machako. W 1906 roku został wpisany do hiszpańskiej księgi stadnej. Nie można było tego nazwać standardem piękna, ale inne mastify nie zostały przywiezione na wystawę w Madrycie. Pod naporem urbanizacji wilki zaczęły opuszczać okolice wiosek, a wraz z nimi małe zwierzę futerkowe, które było głównym pokarmem dla dużych psów. Rolnicy zaczęli przechodzić na wygodniejsze psy, mały i mobilny. Rasa zaczęła się degenerować i przetrwała tylko dzięki indywidualnym hodowcom owiec, którzy kontynuowali hodowlę mastifów, i oczywiście hodowcom, którzy pamiętali swoje narodowe dziedzictwo i zapoczątkowali hodowlę fabryczną mastifa hiszpańskiego..

Pierwszy opis Mastifa Hiszpańskiego został napisany dla FCI w 1946 roku przez hodowcę Luisa Del Portillo, w którym psy zostały przedstawione jako duże psy o krótkiej sierści. Pod koniec lat pięćdziesiątych Louis rozpoczął poszukiwania dużych mastifów, które zbierał z pastwisk w prowincji Leon. We wczesnych latach 60. znaczący wkład w rasę wniósł hodowca Amodel Alejandro, który od lat 70. do 80. zajmował się hodowlą i popularyzacją psów dużych. To jego psy położyły podwaliny pod kilka znanych do dziś linii: Manalo Martineeda, Ermino Tuscona, Sacares Pieto i El Pinotara.

Pod koniec lat 70. powstał nowy standard, który był bardziej zgodny z nowoczesnym wyglądem mastifów hiszpańskich. W 1981 r. Rasa została oficjalnie uznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną, a program hodowlany Mastifa Hiszpańskiego został opracowany pod kierownictwem Carlosa Solasa.. W Rosji pierwszy Mastif hiszpański pojawił się w 1995 roku, aw 1996 roku sprowadzono kolejne 10 psów z Czech i Hiszpanii, które stały się założycielami rosyjskich linii.. Liczba żłobków zaczęła rosnąć, których dziś jest już ponad 10.

Film o rasie psów rasy Mastiff hiszpański:

Wygląd

Mastif hiszpański to duży pies, dobrze zbudowany, muskularny, mocny, o dużej głowie i średniej długości szacie. Ciało ma wydłużony kształt, ale harmonię i lekkość należy prześledzić w ruchach i proporcjach. płeć jest dobrze odgadnięta. Wysokość w kłębie samców od 77 cm, u suk od 72 cm Waga nie jest określona przez normę, przy minimalnym wymiarze 70-80 kg.

Głowa mocna, duża, w formie ściętej piramidy o szerokiej podstawie. Czaszka jest mocna, z wyraźnym guzem potylicznym i wypukłym profilem. Duża górna warga zakrywa dolną, fafle dobrze rozwinięte. Zęby mocne i białe. Oczy w stosunku do czaszki są małe, w kształcie migdałów, najlepiej ciemne. Powieki są pigmentowane i grube. Lekko opadająca dolna powieka pozwala zobaczyć błonę śluzową. Uszy skośne, trójkątne, płaskie, średniej wielkości, można je przyciąć. Niebo jest czarne.

Szyja mocna, elastyczna, z dobrze rozwiniętym podgardlem. Ciało jest prostokątne, mocne i mocne, świadczy o dużej sile, ale jednocześnie jest mobilne. Tył jest elastyczny i mocny. Zaokrąglone żebra. Lędźwie szerokie i długie. Zad mocny, jego wysokość jest równa wysokości w kłębie. Klatka piersiowa jest głęboka, szeroka, bardzo mocna. Ogon gruby, sięgający do stawu skokowego, kończyna często zakrzywiona. Kończyny przednie proste, równoległe, mocne, o mocnych śródrębach. Kończyny tylne oglądane od tyłu są proste, o długich i mocnych kościach. Łapy zaokrąglone, palce blisko. Pożądane są pojedyncze lub podwójne wilcze pazury na przednich i tylnych łapach, ale ich brak jest dopuszczalny.

Skóra jest gruba, elastyczna, tworzy liczne fałdy, dobre podgardle na szyi i brzuchu. Sierść długa, gruba, z dobrze rozwiniętym podszerstkiem, krótsza na kończynach, dłuższa na ogonie. Kolorystyka może być różna, najcenniejsze są jednolite - rude dowolnych odcieni, czarne, a także dowolne warianty tych kolorów - pstrokate i pręgowane.

Postać

Wygląd dobrze oddaje przeznaczenie i charakter Mastifa Hiszpańskiego. To niezwykle wytrzymały i wydajny pies, który może pełnić różnorodne funkcje, w zależności od tego, czego wymaga od niego właściciel. Ale przede wszystkim mają towarzyszyć stadom, a także chronić ludzi i ich mienie. W kręgu rodzinnym Mastif Hiszpański zachowuje się spokojnie, jest czuły i delikatny. To niezawodny przyjaciel i lojalny asystent, bardzo kontaktowy i wrażliwy. Pomimo swojego groźnego i nieco oderwanego wyglądu, bardzo potrzebuje uwagi i miłości. Mastify są bardziej rodzinne i kontaktowe w porównaniu z wieloma innymi rasami stróżującymi.

Hiszpanie są zrównoważeni psychicznie i nie mają skłonności do agresji bez motywacji. Na pozór wydają się być obojętni na melancholię, ale ich wygląd zmienia się dramatycznie, gdy na horyzoncie pojawia się realne zagrożenie. Duży, miękki kadłub zamienia się w dużego, rozwiniętego fizycznie, potężnego, złośliwego psa, pewnego siebie i swojej siły, zdolnego do szybkiego ataku.

Mastif hiszpański stanie się wiernym przyjacielem dziecka, troskliwą nianią, chroniącą maluszka. Ten pies cierpliwie zniesie wszystkie psoty dzieci. Kolejną pozytywną cechą gigantów jest ich życzliwość wobec innych zwierząt. Dobrze dogadują się z innymi psami, a żywy inwentarz, koty i małe zwierzęta traktują jako integralną część majątku właściciela, dlatego chronią je i chronią. Pies po prostu nie szczeka, w razie potrzeby wyda imponujący głośny głos. To samo dotyczy straży nocnej - mastif przez całą noc nie będzie dzwonił z psami sąsiadów..

Mastify hiszpańskie są bardzo przywiązane do domu i obszaru chronionego, nie kopią ani nie łamią ogrodzeń, nie próbują opuszczać granic chronionego obszaru, nawet jeśli jest on oznaczony zniszczonym płotem.

Edukacja i trening

Mastify to bardzo uparte i krnąbrne psy, które są trudne do wyszkolenia przy standardowym treningu.. Są przyzwyczajeni do samodzielnej pracy i podejmowania decyzji, dlatego nie starają się bezwarunkowo podążać za instrukcjami właściciela. Z tego powodu kategorycznie nie zaleca się, aby mastif rodził osoby, które wcześniej nie hodowały psów dużych ras, a tym bardziej tym, którzy będą mieć psa po raz pierwszy..

Szkolenie Mastifów Hiszpańskich polega na wychowywaniu i regularnym komunikowaniu się z psem, nie nadają się one dobrze do ćwiczenia, które jest powszechnie rozpoznawane u większości ras. Kompetentna socjalizacja ma ogromne znaczenie. Z dobrego wychowania Hiszpan wyrasta na niezależnego psa stróżującego, którego można słuchać. W życiu codziennym mastif jest posłuszny i przyjacielski, w swojej pracy woli kierować się instynktem i osobistymi przekonaniami. Należy pamiętać, że mastify hiszpańskie kształtują się fizycznie i psychicznie do trzeciego roku życia..

Cechy treści

Nie zaleca się trzymania Mastifa Hiszpańskiego w mieszkaniu. Wychowanie zdrowego szczeniaka na parkiecie lub podłodze laminowanej jest prawie niemożliwe, pies zostanie pozbawiony prawidłowego chodzenia po domu. Bardzo ważne jest, aby pies mógł się wystarczająco poruszać - tyle, ile chce i kiedy chce. Pies musi mieć terytorium, które należy ominąć i chronić. Mastify potrzebują umiarkowanej, ale regularnej aktywności fizycznej. Najlepszą opcją byłaby bezpłatna treść na osobistej działce prywatnego domu. Nie powinien siedzieć na łańcuchu ani mieszkać w wolierze. Możesz odizolować psa za płotem, ale nie na długo.. Mastif hiszpański potrzebuje codziennego kontaktu i uwagi z człowiekiem. Dla tego psa odpowiednia jest dość przestronna buda z płaskim dachem, która może służyć jako punkt obserwacyjny. Nie wymaga dodatkowej izolacji w strefie umiarkowanej.

Wskazane jest zapewnienie Mastifowi regularnych dodatkowych spacerów w celu poznania otaczającego świata, zapachów i dźwięków, komunikowania się z innymi zwierzętami i ludźmi. Należy jednak zauważyć, że te psy nie są przeznaczone do aktywnego sportu..

Opieka

Opieka nad Mastifem Hiszpańskim nie jest trudna: psa należy czesać regularnie, nieco częściej w okresie pierzenia, zwłaszcza wiosną, kiedy zniknie cały zimowy puch. Przedstawiciele tej rasy są rzadko kąpani, zwykle 2-3 razy w roku. Uszy są badane raz w tygodniu iw razie potrzeby czyszczone. W obecności wilczych pazurów uważnie obserwują wzrost na nich pazurów, które same nie szlifują powierzchni i wymagają strzyżenia.

jedzenie

Mastify hiszpańskie są absolutnie bezpretensjonalne w jedzeniu. Możesz karmić je zarówno naturalną, jak i suchą karmą. Ten duży i ciężki pies je zgodnie ze swoim rozmiarem. Mastiff potrzebuje dużo wysokiej jakości białka, witamin i minerałów. Szczeniąt tej rasy nie można wychowywać na owsiance, a takie karmienie dorosłych zwierząt prowadzi do rozwoju wszelkiego rodzaju chorób. Należy bardzo uważać na skład diety. Nadmierne ilości węglowodanów i tłuszczu nieuchronnie prowadzą do przyrostu masy ciała i związanych z tym problemów. Wielu właścicieli rozważa optymalny wybór wysokiej jakości suchej karmy dla dużych i olbrzymich ras. Porcje oblicza się na podstawie wagi i stanu fizjologicznego zwierzęcia..

Mastif nadal rozwija się fizycznie przez półtora do dwóch lat. Jeśli je produkty naturalne, na pewno będzie musiał wprowadzić dobre suplementy witaminowo-mineralne, które zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii mogą być wymagane nawet przy karmieniu pełnowartościową suchą karmą.

Zdrowie i długowieczność

Ogólnie mastify hiszpańskie są psami silnymi i odpornymi, jednak rasa się nie udaje, są choroby o różnym nasileniu, które są dziedziczone:

• Dysplazja stawu biodrowego;
• Volvulus żołądka;
• Gonartroza, której towarzyszy zniszczenie i dysfunkcja stawu kolanowego;
• Choroby oczu: zaćma, skręt, gruczolak III wieku;
• Wyprysk wpływa czasami na skórę Mastifów Hiszpańskich. Przyczyną może być kiepska jakość żywności, pogarszająca się ekologia, nieodpowiednie kosmetyki lub warunki życia.

Mastif hiszpański musi przez całe życie wykonywać rutynowe szczepienia, a także regularnie leczyć psa przed pasożytami zewnętrznymi i wewnętrznymi. W dobrych warunkach oczekiwana długość życia wynosi zwykle 10-12 lat.

Wybór szczeniaka mastifa hiszpańskiego

Mastif hiszpański to poważna rasa, która wymaga kompetentnego podejścia do wyboru szczeniaka. W takim przypadku nie możesz złapać pierwszej oferty, która się pojawi, a ponadto atrakcyjnej ceny.

Szczenięta są zwykle przekazywane do nowego domu w 2,5-3 miesiące po szczepieniu i niezbędnej kwarantannie, abyś mógł natychmiast wyjść z dzieckiem i bez obaw trzymać go na ulicy. Przy wyborze szczeniaka należy zwrócić uwagę na warunki przetrzymywania maluchów - nie należy ich zamykać na ograniczonym obszarze, a ponadto w wolierze. To swobodny ruch zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów narządu ruchu.. Zwracają również uwagę na szkielet psa, który powinien być mocny i mocny, na typ głowy (przednia część nie powinna być dłuższa od czaszki), na obecność wilczych pazurów (pojedynczych lub parami na wszystkich czterech kończynach). Szczeniak nie powinien być zbyt gruby, oczywiście pod obfitą zawiesiną może znajdować się warstwa tłuszczu, ale powinna być minimalna. Zgryz nożycowy, cęgowy jest dozwolony. Uszy szczeniąt wydają się być znacznie dłuższe niż u dorosłych psów, są cienkie i wystarczająco szerokie. Należy zauważyć, że kolor będzie trochę jaśniejszy z wiekiem, ale pod wszystkimi innymi względami szczenięta powinny jak najlepiej spełniać normy.. I oczywiście powinni być aktywni, energiczni i pewni siebie, ciekawi, z dobrym apetytem, ​​bez cienia złego samopoczucia lub nudności..

Cena £

Cena szczenięcia Mastifa Hiszpańskiego z hodowli to średnio 70000 rubli. Na koszt ma wpływ jakość i perspektywy szczeniaka, status hodowli i jej położenie geograficzne. Cena szczeniąt mastifów hiszpańskich w Rosji i za granicą jest w przybliżeniu w tym samym przedziale.

Zdjęcia

W galerii zgromadzone są zdjęcia szczeniąt i dorosłych psów rasy Mastiff Hiszpański.