Duży pies pirenejski górski - opis rasy

Wiele wieków temu w Pirenejach udało się znaleźć podejście i oswoić najpiękniejsze śnieżnobiałe psy, które stały się lojalnymi i niezawodnymi pomocnikami pasterzy prowadzących stada na górskie zbocza. Śnieżnobiałe psy

doskonale poradził sobie z zadaniami. Pilnowali stad i nie pozwalali nawet tak dużym i niebezpiecznym drapieżnikom jak niedźwiedź czy wilk zbliżyć się do inwentarza żywego. Ich duże futrzane łapy pozwalają im na swobodne poruszanie się po górskich zboczach. Głośne szczekanie może przyciągnąć pasterza w razie niebezpieczeństwa.

Pirenejski pies górski zachwyca swoim pięknem i wdziękiem w połączeniu z imponującymi rozmiarami. Popularność tych śnieżnobiałych piękności rośnie z roku na rok. Ponadto takie zwierzę może stać się niezawodnym i oddanym przyjacielem człowieka na wiele lat i dawać właścicielowi wiele radosnych dni..

Opis rasy

Nie sposób nie zwrócić uwagi na pirenejskiego psa pasterskiego, jeśli pojawia się na ulicy. Ta odmiana jest bardzo duża, z długą, gęstą szatą, przeważnie białą.

Wysokość w kłębie u samców może dochodzić do 83 cm, au samic do 75 cm Wysoki wzrost łączy się z masywnością, waga psa może sięgać 55 kg, a suki nieco mniej - od 36 do 45 kg. Wszystkie odchylenia w rozwoju zwierzęcia w tym czy innym kierunku są uważane za naruszenie normy..

Za zewnętrznym spokojem i miękkością tej rasy kryje się ogromna siła. Zwierzę ma małą głowę w porównaniu z tułowiem, którego szerokość przekracza jego długość. Kufa takiego psa jest raczej krótka, nos bogato czarny. Oczy mają charakterystyczne Krój ma kształt migdała i wyróżnia się bardzo sprytnym wyrazem, tak zwanym pirenejskim wyglądem. Małże małżowiny usznej mają trójkątny kształt. Unikalną cechą tej rasy są wilcze pazury na tylnych łapach..

Zwierzę ma prostą linię grzbietu i dolnej części pleców, brzuch lekko podciągnięty. Ogon znajduje się poniżej linii grzbietu. W spokojnym stanie jest obniżony, aw stanie podniecenia unosi się nad plecy. Końcówka jest lekko wygięta.

Sierść tego pasterza jest uderzająca długością i gęstością. Koszula wierzchnia składa się z prostej lub falistej wełny, jest sztywna i długa. Podszerstek jest kudłaty, gęsty i krótszy. W okolicy szyi owczarka pirenejskiego tworzy się luksusowa grzywa, która jest bardziej widoczna u samców. W większości przypadków kolor sierści jest czysto biały, ale można znaleźć zwierzęta z plamami na ogonie, głowie lub tułowiu. Obecność plam jest dozwolona tylko wtedy, gdy zajmują nie więcej niż jedną trzecią powierzchni ciała zwierzęcia. Kolor plam może być czerwony, szary, płowy w różnych odcieniach..

Opis charakteru rasy

Osobliwość Charakter Wielkiego Owczarka Pirenejskiego to oddanie i przywiązanie do rodziny. To zwierzę bardzo ceni towarzystwo ludzi i stara się spędzać z nimi jak najwięcej czasu. Jednak rasy nie można nazwać nadmiernie inwazyjną. Niektóre psy pasterskie wierzą nawet, że można je nosić na rękach i próbować wskoczyć na właściciela. Ponieważ jednak rasa ta została wyhodowana do pracy, może być sama przez wiele godzin..

Dobrze znana jest miękkość tej rasy i miłość do dzieci.. Jednak w tym samym czasie zwierzę zachowuje swoje cechy strażnicze i traktuje obcych z nieufnością i ostrożnością. W razie niebezpieczeństwa pies ten może wykazywać agresję, ale generalnie rasa nie jest uważana za agresywną. Niemotywowane przejawy agresji są uważane za wadę, takie psy nie mogą się pokazywać.

Niebezpieczny dla takiego pasterza może być jego rozmiar. Jeśli zwierzę zaakceptuje próbę zabawy jako zagrożenie dla bezpieczeństwa członka rodziny może natychmiast odpowiednio zareagować. Dlatego tak ważna jest socjalizacja szczeniąt od pierwszych tygodni po urodzeniu, aby zwierzę prawidłowo postrzegało otaczające je wydarzenia..

Wszystkie psy, z którymi dorastał owczarek pirenejski, postrzega jako członków swojej rodziny. Jednak wykazuje znacznie więcej podejrzliwości i nietolerancji wobec psów innych ludzi. Rasa ta jest bardzo wrażliwa na to, co uważa za swoje terytorium i będzie go bronić ze wszystkich sił - może to kosztować życie innego psa. Tutaj znowu bardzo ważne jest, aby pamiętać o prawidłowej socjalizacji..

Dodaj w ten sam sposób związek u psa pirenejskiego górskiego z mniejszymi zwierzętami i żywym inwentarzem. Zwierzęta w oczach pasterza będą członkami trzody, ale owce lub koty innych ludzi zostaną bezlitośnie wypędzone z terytorium.

Jednak taki pies może wykazać swoją niezależność i niezależność, aby działać nie tak, jak ktoś mu nakazał, ale według własnego uznania. Szkolenie takiego psa nie jest łatwym zadaniem, ale wykonalne. Aby wyszkolić dużego psa pasterskiego zajmie trochę więcej czasu niż przedstawiciel innej rasy.

Cechy opieki nad psem górskim pirenejskim

Kwestia opieki i utrzymania górskiego psa pirenejskiego jest najważniejszą kwestią, którą należy rozwiązać, jeśli myślisz o zakupie szczeniaka. Przedstawiciele tej rasy nie są przeznaczeni do trzymania w mieszkaniu w mieście. Dla niego będziesz potrzebować wiejskiego domu z osobistą działką. Ten pies nie będzie mieszkał w klatce na świeżym powietrzu, na łańcuchu, będzie potrzebował znacznego terytorium, na którym zwierzę uzyska pełną kontrolę i będzie się swobodnie poruszać. W takich warunkach wszystkie talenty i zdolności tego niesamowitego zwierzęcia zostaną w pełni ujawnione..

Przebywając w domu taki pies zachowuje się spokojnie, bez zwiększonej energii. Jednak potrzebuje regularnych ćwiczeń.. Jednak jak wielu przedstawicieli ras dużych, nadmierny stres w okresie szczenięcym może niekorzystnie wpływać na stan stawów, więzadeł i kości. Dlatego ładunek musi być ostrożnie dozowany..

Jak właściwie dbać o swoją sierść

Kupując takiego zwierzaka jak pies pirenejski górski, należy pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji jego gęstej, okazałej sierści.. Sierść długa i gęsta podszerstek służył jako ochrona dla pirenejskich psów górskich w warunkach życia w górach. Takie futro chroni zwierzę przed zimnem i zapobiega zamoczeniu i wychłodzeniu podczas deszczu. Z drugiej strony psy te źle znoszą letnie upały, dlatego nie zaleca się wyprowadzania ich na spacer w otwartym letnim słońcu w czasie upałów..

1. Pielęgnacja włosów obejmuje następujące punkty:
2. Pies należy dokładnie szczotkować raz w tygodniu. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsca na głowie za uszami..
3. Podczas sezonowego linienia konieczne jest codzienne czesanie martwego włosa, a czasem dwa razy dziennie..
4. Nie należy zbyt często kąpać psa - wystarczy to zrobić raz na kwartał, gdy sierść jest mocno zabrudzona lub ma nieprzyjemny zapach.
5. Jeśli poszczególne obszary wełny zabrudzą się podczas chodzenia na zewnątrz, można je wytrzeć wilgotną szmatką.
6. Jeśli paznokcie Twojego psa nie są zużyte podczas spacerów, należy je regularnie przycinać..
7. Oczy psa należy regularnie badać i usuwać nadmierne wydzieliny. Możesz do tego użyć liści herbaty..
8. Codziennie należy również sprawdzać uszy - nie powinny mieć wydzieliny.

Przedstawiciele tej rasy zostali stworzeni i wyhodowani specjalnie w celu obrony swoich terytoriów.. Jednak osobliwość wielkiego Pirenejczyka że pies uważa za swoje terytorium całą przestrzeń widoczną dla oka. W rezultacie może po prostu wyjść, aby sprawdzić swój dobytek w oparciu o własne pomysły. Dlatego wyprowadzanie psa po ulicy jest obowiązkowe tylko na smyczy..

Trzymając się na podwórku, konieczne jest zbudowanie niezawodnego wysokiego ogrodzenia, którego pies nie będzie mógł powalić. Ponieważ ten pies nie ma odwagi, jest w stanie wybiegnąć na ulicę i zacząć atakować przejeżdżające samochody, wierząc, że są na jego terytorium. W końcu ten śnieżnobiały olbrzym również stanął przeciwko niedźwiedziom lub wilkom.

Jednym z problemów utrzymania tego zwierzęcia w środowisku miejskim może być głośne i częste szczekanie.. Ponieważ jest to rasa zegarmistrzowska, zwykła szczekać, aby nie dopuścić do wtargnięcia na jej terytorium zarówno właściciela, jak i obcych. Tak więc w środowisku miejskim duży pies pirenejski będzie szczekał stale i głośno. A głos takiego psa jest bardzo mocny i głęboki. W nocy właściciel zostanie ostrzeżony o zbliżaniu się każdego przejeżdżającego samochodu, jeża lub biegnącego kota. W domach prywatnych właściciele takich psów są zmuszeni zamknąć je na noc w domu..

Funkcje treningu

Szkolenie dużego psa pirenejskiego nie jest łatwym zadaniem. Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się szybkim dowcipem i wysoką inteligencją, ale jednocześnie mają bardzo niezależny i krnąbrny charakter, z którym nie każdy jest w stanie sobie poradzić. Jeśli właściciel takiego psa nie jest pewny siebie, pupil natychmiast to poczuje i zdominuje związek. W tym przypadku pies nie będą słuchać, odmawia wykonywania poleceń, może się wycofać lub stać się upartym. Taki zwierzak nie zareaguje na nagrody, smakołyki, a nawet karę..

Dlatego lepiej powierzyć kwestie edukacji i szkolenia takiej rasy profesjonalnemu przewodnikowi psów, który ma wystarczające doświadczenie w szkoleniu psów dużych ras..

Dieta pirenejskiego psa górskiego

Dieta takiego psa powinna być bardzo urozmaicona, obfita i wysokokaloryczna. Ponieważ zwierzę ma znaczną masę ciała, jego dieta musi w pełni pokrywać zapotrzebowanie na składniki odżywcze, witaminy i minerały. Oprócz, powinieneś wybrać dietę indywidualnie dla każdego zwierzęcia, biorąc pod uwagę jego wagę, wiek, płeć i inne cechy.

1. Biorąc pod uwagę pochodzenie tego zwierzaka, jego dieta powinna być jak najbardziej zbliżona do naturalnej.
2. Jedna porcja pokarmu dla zwierzęcia powinna stanowić 2/3 pokarmu białkowego i 1/3 węglowodanów i tłuszczów.
3. Możesz karmić górskiego psa pirenejskiego chudym mięsem rybnym. Mięso najlepiej podawać na surowo, rzadko podaje się tara.
4. Ponadto dieta powinna zawierać sfermentowane produkty mleczne i jaja kurze..
5. Pamiętaj, aby w diecie zwierzęcia uwzględnić warzywa i owoce - buraki i marchewkę, cukinię i dynię, ogórki, jabłka i gruszki, zioła, jagody i suszone owoce. Warzywa i owoce należy zetrzeć na puree i podać na surowo.
6. Kilka razy w tygodniu do menu zwierzęcia można dodać trochę oleju słonecznikowego i łyżkę naturalnego miodu.
7. Owsiankę można dodawać do diety zwierzaka tylko zimą. W innych przypadkach nadmiar węglowodanów może prowadzić do rozwoju otyłości u zwierzęcia..

Przedstawiciele tej rasy psów pasterskich wyróżniają się dość niskim tempem procesów metabolicznych, dlatego porcje jedzenia nie powinien być za duży.

Jak karmić szczenięta

Karmienie szczeniąt pies górski pirenejski ma również pewne niuanse:

1. Dieta szczenięcia musi zawierać wystarczającą ilość witamin..
2. Szczenięta potrzebują otrąb, drożdży piwnych, oleju rybnego.
3. Nie należy przekarmiać zwierzaka, ponieważ może to prowadzić do upośledzenia rozwoju szkieletu i skrzywienia nóg..

Należy pamiętać, że w zimnych porach roku zwierzę potrzebuje więcej składników odżywczych. Na tej podstawie zimą porcje jedzenia należy podwoić w porównaniu z latem..

Aby określić, czy zwierzę ma normalną wagę, możesz poczuć jego żebra. Jeśli to możliwe - waga psa jest w porządku. Jeśli pies mieszka w wiejskim domu na dużej działce i dużo się porusza, jego część powinna być nieco większa.