Czy krowy morskie wymarły czy nie i jak wyglądały

Zgodnie z legendami i opowieściami marynarzy, ludzie dowiedzieli się o tajemniczych syrenach, które zwabiły statki na rafy w pobliżu wybrzeża. Porównując historie i fakty, naukowcy doszli do wniosku, że to nie są fikcje, a prototypem syren były już wymarłe ssaki z oddziału syren, do których zaliczane są krowy morskie, manaty i krowy morskie..

Krowy morskie to roślinożerne zwierzęta morskie, które żywią się algami. Mieli spokojne usposobienie i wcale nie bali się ludzi, którzy zasłużyli na ich miano..

Ogólna przynależność do krów morskich

Istnieją dwa gatunki największych ssaków morskich w rodzaju:

• hydradamalis cuesta.
• krowy morskie.

Zdaniem naukowców ci pierwsi są historycznymi przodkami tych drugich. Hydradamalis Cuesta zostały po raz pierwszy opisane w latach siedemdziesiątych, kiedy w Kalifornii znaleziono szczątki zwierząt. Naukowcy sugerują, że ssaki te zniknęły z powierzchni ziemi ponad dwa miliony lat temu z powodu zmian klimatycznych. Ale zostawili po sobie bardziej przystosowany gatunek - krowy morskie. Zwierzęta żyły w spokojnych, spokojnych wodach północnej części Pacyfik, gdzie było wystarczająco dużo roślinności do wykarmienia.

Trochę historii

Pierwsze spotkanie ludzi z krowami morskimi miało miejsce w 1741 roku podczas katastrofy statku Vitus Bering. Statek próbował wylądować na wyspie, ale rozbił się. Wielu członków załogi i kapitan zostało zabitych i wyspa została nazwana na cześć Beringaza.

W wyprawie uczestniczył lekarz przyrodnik Georg Steller , który opisał niesamowite zwierzęta. Po katastrofie jego uwagę zwróciły duże, wydłużone obiekty w pobliżu wybrzeża. Początkowo naukowiec wziął je za odwrócone łodzie, ale wkrótce uznał je za duże ssaki morskie. Podczas dziesięciu miesięcy spędzonych na wyspie Steller badał zwyczaje i styl życia zwierząt i jako pierwszy je opisał. Dlatego nazwano ssaki krowy steller, ku czci odkrywcy.

Wszystkie późniejsze wzmianki o życiu morskim były oparte na pracach Stellera, które zostały opublikowane dziesięć lat po katastrofie statku. Steller zasugerował, że nieznane ssaki to manaty. Krowy Stellera jako nowy gatunek zostały opisane przez niemieckiego zoologa E. Zimmermann w 1780 roku.

Oficjalne imię Hydrodamalis gigas - woda lub olbrzymia krowa został przywłaszczony zwierzętom w 1794 roku przez szwedzkiego biologa A. Ya. Retziusa. Duży wkład w badania ssaków wniósł zoolog Leonard Steineger, który aktywnie interesował się biografią Stellera i zorganizował wyprawę na Wyspy Komandorskie w latach 1882-1883, gdzie zebrał wiele szczątków kostnych krów morskich.

Wygląd krowy gwiezdnej

Z biegiem czasu krowy morskie uzyskały inne nazwy, z których jedna to - kapusta . one należą do oddziału syren i są bardzo podobne do swoich kongenerów, ale znacznie przewyższają ich rozmiar.

1. Były to bardzo duże zwierzęta o długości do dziesięciu metrów i wadze do pięciu ton. Ciało krów morskich było duże i potężne, a głowa nienaturalnie mała. Szyja była krótka, ale bardzo ruchoma, więc krowy Steller swobodnie obracały głowy w różnych kierunkach, a także w górę iw dół.
2. Kończyny ssaków reprezentowane były przez zaokrąglone płetwy z rogowymi wyrostkami na końcach, przypominające końskie kopyta. Tył ciała zakończony poziomym płatem ogonowym z wgłębieniem pośrodku.
3. Skórka kapusty była bardzo gruba i zebrana w fałdy, przez co wyglądała jak kora starego dębu. A kiedy resztki skóry dotarły do ​​niemieckiego naukowca, stwierdził, że wytrzymałość i elastyczność skór zwierzęcych jest porównywalna z nowoczesnymi oponami samochodowymi. Dlatego nie jest zaskakujące, że skóra była używana przez myśliwych jako materiał na łodzie..
4. Mała głowa miała małe oczy i uszy. Budowa ucha wewnętrznego mówi o dobrym słyszeniu, ale zwierzęta nie reagowały na hałas zbliżających się łodzi i spokojnie wpuszczały ludzi do siebie.
5. Usta zarysowały miękkie ruchome wargi, pokryte wibrysami o średnicy 2-3 mm. Górna warga była solidna i nie pękła. Krowy rasy Steller nie miały zębów i mielą pożywienie rogową platyną.

Naukowcy nie zidentyfikowali wyraźnej różnicy płci u ssaków, sugerują, że samice różniły się od samców jedynie wielkością. Ten ostatni miał mocniejszą i większą strukturę..

Krowy morskie rzadko emitowały sygnały dźwiękowe. Parskali tylko wdychając powietrze. A kiedy zwierzęta zostały zranione lub zranione, usłyszały głośne jęki.

Zachowanie i styl życia zwierząt

Przez większość czasu ssaki poruszały się powoli w płytkiej wodzie, opierając się na dnie płetwami. Więc dostali własne jedzenie. Grzbiety krów zawsze znajdowały się nad wodą i stały się źródłem pożywienia dla ptaków, które wyciągały skorupiaki z fałdów skórnych.

1. Więzy rodzinne. Maty kapustne zebrane w duże stada. Dorośli otaczali młode, a przywiązanie zwierząt do siebie było dość silne. Krowy Stellera zbliżały się do brzegu i można było zaobserwować ich rodzinną sympatię. Razem z samcem i samicą zawsze były młode z obecnego i zeszłego roku. Jeśli samica umarła, samiec i młode pływały do ​​jej ciała przez trzy dni.
2. Reprodukcja. Niewiele wiadomo na temat hodowli krów morskich. Steller opisał, że okres godowy przypadał na wiosnę, a zwierzęta były monogamiczne, to znaczy krycie odbyło się z jednym partnerem, który samica wybrała spośród kilku aplikantów.
3. Opieka nad potomstwem. Noszenie cielęcia trwało około roku. Nowonarodzone cielę rasy Steller ważyło około trzydziestu kilogramów i osiągało półtora metra długości. Przez pierwsze dwa lata samica uważnie śledzi cielę i uczy go samodzielnego życia. A po porodzie dorosłe manaty rozpoczynają niezależne życie, ale naukowcy udowodnili, że więź rodzinna z matką trwa przez całe życie..
4. Jedzenie. Dieta krów morskich składała się z różnych glonów, ale głównym przysmakiem były wodorosty. Stąd nazwa - „kapusta”. Podczas wydobywania pożywienia zwierzęta na chwilę zanurzały głowy pod wodą, a kiedy wypływały na powierzchnię, wydawały odgłosy parskania. Zimą ssaki bardzo schudły, a pod skórą widoczne były żebra. .

Podczas odpoczynku krowy leżały na grzbietach i dryfowały nieruchomo po wodach przybrzeżnych. Rośliny kapusty były powolne i ich żywotność sięgnęła 90 lat.

Naukowcy nie mogli określić naturalnych wrogów, ale wiadomo, że wielu przedstawicieli stało się ofiarami elementów naturalnych. Podczas burzy rozbili się o skały i zimą zginęli pod lodem..

Głównym eksterminatorem krów rasy Steller był człowiek. Łatwo było polować na zwierzęta, ponieważ bez strachu wpuszczały ludzi do siebie. Od jednego osobnika można było uzyskać ponad trzy tony mięsa, co wystarczyło do wykarmienia 35-osobowego plemienia na miesiąc..

Siedlisko

Badania szczątków zwierzęcych wykazały, że siedlisko krów rasy Steller rozrosło się około 20 tysięcy lat temu, kiedy nastąpiło ostatnie oblodzenie, a Ocean Północny oddzielił się od Pacyfiku lądem. Spowodowało to rozprzestrzenianie się krów morskich na dalekiej północy, wzdłuż wybrzeża Azji..

W latach 60. i 70. szczątki krów znaleziono w Japonii, Kalifornii, wzdłuż grzbietu Aleuty i wybrzeża Alaski.

Później obszar dystrybucji krów morskich zmniejszył się i został ograniczony do terytorium Wysp Dowódczych. Stało się to z powodu przypadkowego polowania iz przyczyn naturalnych. A do czasu odkrycia ssaki byli już na skraju wyginięcia.

Czy krowa Stellera wyginęła?

Na pytanie: krowa morska wyginęła, czy nie, naukowcy odpowiadają jednoznacznie "tak" . Zwierzęta zostały całkowicie wytępione w mniej niż trzydzieści lat od ich odkrycia. Naiwne i przyjazne zwierzęta poruszały się bardzo wolno, więc stały się łatwym łupem.

Według oficjalnych danych, kapusta jest uważana za wymarłą i wymienioną w Czarnej Księdze. Naukowcy uważają, że w momencie odkrycia liczba zwierząt wynosiła około trzech tysięcy głów. Natychmiast wprowadzono ograniczenia w polowaniu i pozwolono zabić nie więcej niż 17 osób rocznie. Ale przemytnicy kontynuowali nielegalną eksterminację, a rzeczywista liczba wzrosła dziesięciokrotnie. W wyniku tak szybkiej eksterminacji w 1768 roku ostatnia krowa morska zniknęła z powierzchni ziemi..

Ale media i telewizja od czasu do czasu publikują wiadomości o rzadkich spotkaniach ludzi i zwierząt. Uważa się, że po oficjalnym ogłoszeniu włączenia krowy morskiej do Czarnej Księgi zwierzę widziano u wybrzeży Wyspy Beringa.

Istnieje również kilka odniesień do spotkań z krowami rasy Steller już w XX wieku. Żadne z tych twierdzeń nie zostało udokumentowane, ale niektórzy naukowcy uważają, że w odległych i niedostępnych zakątkach oceanu może istnieć niewielka grupa tych niesamowitych zwierząt, które mogą stać się pierwszym udomowionym życiem morskim. .

Współcześni krewni krów morskich

Dziś w wodach morskich można spotkać najbliższych krewnych krowy morskiej - są to krowy morskie. To jedyni znani członkowie rodziny. Są gorsze od swoich poprzedników pod względem wielkości i osiągają długość sześciu metrów i wagę do 600 kg..

Największą populację krów morskich odnotowano u wybrzeży Wielkiej Rafy Koralowej w Cieśninie Torres. Pod względem struktury i stylu życia są bardzo podobne do kapusty, dlatego też padły ofiarą łowiectwa..

Szkody wyrządzane dzikim zwierzętom przez ludzi ze względu na mięso, skórę i futro są bardzo trudne do przecenienia. Dzisiaj krowy morskie są również wymienione w Czerwonej Księdze jako gatunek wrażliwy. Jeśli ktoś nie zaprzestanie zbrodniczej eksterminacji rzadkich zwierząt, to wkrótce krowy zostaną zjedzone jak krowy morskie..

Praca Stellera i liczne szczątki krów morskich pozwoliły w pełni zbadać te ssaki. Ich kości i skóra nie należą do rzadkich znalezisk, dlatego w muzeach na całym świecie można zobaczyć manekiny krów morskich, które bardzo dokładnie oddają wygląd zwierząt.