Grzyb ucha u kotów: rodzaje, objawy, leczenie

Grzyb ucha u kotów należy do rodzaju Malassezia i jest częścią oportunistycznej mikroflory zwierząt domowych. Stale obecny na skórze nie wywołuje chorób, gdyż jego liczbę regulują komórki układu odpornościowego zwierzęcia. Jednak spadek odporności organizmu prowadzi do gwałtownego wzrostu liczby mikroorganizmów i pojawienia się klinicznych objawów malasseziozy.

Fizjologia grzyba ucha

Malassezia pachydermatis, będąc w stanie drożdżopodobnym, nie szkodzi zwierzęciu. Kiedy jednak funkcja immunologiczna makroorganizmu zostaje osłabiona, grzyby zamieniają się w postać micelarną, w której grzybnia wrasta do komórek naskórka, prowadząc do ich zniszczenia.W trakcie wzrostu mikroorganizmy te żywią się lipidami produkowanymi przez gruczoły łojowe kotów. Jednocześnie utleniają określone rodzaje tłuszczów, powodując naruszenie funkcji bariery skórnej i wystąpienie procesów zapalnych.

Przyczyny choroby

Przyczyną rozwoju malasseziozy u kotów jest obniżenie poziomu odporności wywołane przez następujące czynniki:

• choroba zakaźna;
• helminthiasis-
• zaburzenia hormonalne;
• zatrucie;
• efekty temperaturowe;
• wyczerpanie;
• niezrównoważona dieta;
• uraz;
• mechaniczne lub chemiczne uszkodzenie skóry;
• alergie.

Ważny! Ta lista powinna zawierać silny stres lub długotrwały stres emocjonalny związany z wykorzystywaniem, utratą ukochanej osoby, pojawieniem się innych zwierząt w domu..

U kociąt grzybicze choroby ucha często rozwijają się podczas odsadzania i przejścia na sztuczne karmienie. Dlatego należy starać się minimalizować czynnik stresu, zapewniać dobre odżywianie i wysoki poziom higieny utrzymania dzieci..

Objawy

W pierwszym stadium choroby grzyb w uszach kota objawia się zaczerwienieniem zewnętrznego przewodu słuchowego, któremu towarzyszy silny świąd..

Ponadto rejestrowane są następujące objawy:

• dotknięte obszary pokryte są czarno-brązowym nalotem, który ma nieprzyjemny kwaśny zapach;
• odpływ surowiczego wysięku z uszu;
• przyleganie i wypadanie włosów, a także obrzęk górnej warstwy skóry w miejscach, z których wypływa wysięk.

Gdy dotknięte obszary są zakażone patogenną mikroflorą, wypływy przybierają charakter surowiczo-ropny. Kot wykazuje oznaki depresji, potrząsając głową, stale opuszcza ją do przodu, drapie swędzące miejsca. Ze zwierzęcia wydobywa się nieprzyjemny specyficzny zapach w wyniku utleniania tłuszczu.

W przypadku powikłań malasseziozy z ropą zapalenie ucha środkowego ogólna temperatura ciała kota wzrasta, odmawia jedzenia, staje się ospały i nieaktywny.

Zapamiętaj! Brak leczenia prowadzi do stopienia struktur ucha wewnętrznego i przejścia stanu zapalnego do opon mózgowych. W takim przypadku istnieje duże prawdopodobieństwo śmierci..

Diagnostyka

Lekarz weterynarii stawia trafną diagnozę na podstawie:

• kontrola;
• zbieranie anamnestycznych danych;
• wyniki badań laboratoryjnych.

Podczas wstępnego badania lekarz pobiera zeskrobanie z chorej skóry do mikroskopii. Szczególnie wysokie stężenie patogenu występuje na granicy zdrowej skóry. Tysiąckrotne powiększenie mikroskopu umożliwia wykrycie kolonii grzybów przyczepionych do włosów lub komórek naskórka.

Dla potwierdzenia diagnozy wysiew prowadzony jest na agarze Sabouraud, gdzie Malassezia rozwija się w postaci wyraźnie odgraniczonych kulistych kolonii o jasnobrązowej barwie.Równolegle specjalista określa przyczynę, która spowodowała osłabienie odporności i doprowadziła do aktywacji oportunistycznej mikroflory.

Leczenie

Malassezioza wymaga kompleksowego leczenia, które obejmuje:

• tłumienie rozmnażania się grzyba;
• eliminacja objawów klinicznych;
• uwolnienie zwierzęcia od pierwotnej przyczyny choroby;
• zwiększyć poziom odporności.

Ważny! Dawkowanie produktu leczniczego i czas trwania leczenia powinien ustalić wyłącznie lekarz weterynarii..

Schemat leczenia:

• W przypadku malasseziozy, przewód słuchowy należy czyścić 2 razy dziennie 0,05% roztworem chlorheksydyny. Manipulację należy wykonywać za pomocą pałeczek do uszu, usuwając płytkę nazębną tylko z widocznych obszarów skóry, aby uniknąć uszkodzenia słuchu.
• Dobry efekt terapeutyczny daje stosowanie kropli Otibiovin, które wkrapla się w pierwszych 3 dniach co 6 godzin, a kolejne 7 dni - po 8 godzinach.
• Aby uzyskać lepsze rozprowadzenie produktu na dotkniętej powierzchni, delikatnie wmasuj podstawę małżowiny usznej.
• Jako środki doustne przepisywane są ketokonazol, flukonazol lub ich analogi.
• Możesz złagodzić swędzenie i zapobiec drapaniu się lekami przeciwhistaminowymi. Rozwój mikroflory ropotwórczej należy zahamować antybiotykami o szerokim spektrum działania..
• W przypadku, gdy grzyb ucha wywołuje rozwój ropnego zapalenia ucha środkowego, lekarz weterynarii stosuje lokalną blokadę nowokainy.

Stosowanie w domu środków ludowych zawierających maść kreolinową, siarkową i salicylową, z malassezjozą nie daje pozytywnego wyniku, ale może powodować toksyczne zatrucie organizmu podczas przetwarzania dużej powierzchni ciała.

Ważny! Aby zwiększyć odporność, kotom wstrzykuje się suplementy witaminowe i mineralne, a także immunostymulanty.

Zapobieganie

Możesz zapobiec rozwojowi grzyba ucha u kotów, przestrzegając następujących zasad:

• zapewnienie dobrego odżywiania;
• zgodność z wymogami higienicznymi;
• regularne leczenie pasożytów zewnętrznych i endopasożytów;
• terminowe leczenie chorób o etiologii wirusowej i bakteryjnej.

Ważny! Karmienie kotów pokarmem ze stołu właściciela często prowadzi do rozwoju reakcji alergicznych, cukrzyca, otyłość, dysfunkcja wątroby, nerek i przewodu pokarmowego, która zapewnia warunki do aktywacji grzybicy ucha.

Aby zapobiec zatruciom, trucizny, chemia gospodarcza, rozpuszczalniki i inne toksyczne substancje powinny być przechowywane w miejscu niedostępnym dla zwierząt..