Jak leczyć tasiemca ogórkowego u kotów

Tasiemiec ogórkowy u kotów jest częstą chorobą, zarówno wśród bezpańskich kotów, jak i zwierząt domowych. Ten typ pasożyta ma imponujące rozmiary w porównaniu do swoich odpowiedników..

Złożoność leczenia tasiemca ogórkowego u kotów polega na cechach strukturalnych samego robaka. W każdym segmencie jego ciała mogą się rozwijać larwy, zdolne do samodzielnego życia. Ważne jest, aby po wydaleniu tasiemca ogórkowego z ciała kota wszystkie larwy odeszły razem z nim..

Objawy choroby

Znalezienie tasiemca ogórkowego u kotów jest często trudne, nawet dla doświadczonego lekarza weterynarii..

Choroba może przebiegać bezobjawowo, dopóki organizm kota nie zostanie całkowicie osłabiony i wypełniony szkodliwymi toksynami..

Ulubiony siedliskiem robaka jest jelito cienkie. Łańcuch zręcznie przylega do jego ścian i zjada krew wraz z substancjami odżywczymi. W wyniku tej interwencji kot może cierpieć na krwawienie z jelit. Integralność błony śluzowej jelita cienkiego jest upośledzona, co może również prowadzić do niedrożności jelit lub skrętu.

Tasiemiec w trakcie swojego życia uwalnia toksyny, które są niebezpieczne dla zdrowia kota. Mogą powodować alergie i inne poważne choroby. Typowe objawy dipylidozy u kota to:

• Nadmierny apetyt lub brak apetytu;
• Nieprawidłowy stolec: biegunka, zaparcie, możliwa przemiana;
• Poczuj brzuch, wzdęcia mogą być oznaką zakażenia kota;
• Osłabienie zwierzęcia: dużo śpi, szybko się męczy, następuje utrata siły;
• Sierść jest matowa i zbita w kępy;
• Zachowanie stało się roztrzęsione lub niespokojne;
• Poważna utrata masy ciała;
• Błony śluzowe nabrały niezdrowej bladości;
• Z oczu wypływa ciecz.

Często zwierzę zarażone tasiemcem po prostu nie może siedzieć w jednym miejscu. Kot okresowo wierci się na pupie z powodu silnego swędzenia powodowanego przez robaki. Na tle ciągłego swędzenia kot może być zirytowany i agresywny.

Zwróć szczególną uwagę na zachowanie swojego ogoniastego przyjaciela, wybuchy agresji u spokojnego zwierzęcia wskazują, że coś jest nie tak w jego ciele. Bezkrytyczne rzucanie się po mieszkaniu może towarzyszyć napadom. Robaki wywołują poważny dyskomfort u ich noszących..

Jeśli zauważysz zmiany zachodzące u Twojego zwierzaka, koniecznie skontaktuj się z kliniką weterynaryjną. Możesz po prostu panikować, ale istnieje również możliwość infekcji pasożytem.

Czasami w odchodach zwierzęcia można znaleźć fragmenty tasiemca ogórkowego. Larwy w kale są dokładnym wskaźnikiem pojawienia się pasożytów. Zewnętrznie przypominają ziarno ryżu i są białe lub biało-różowe..

Cykl życiowy pasożyta

W ciągu swojego życia tasiemca ogórkowego zmienia kilku nosicieli. Najpierw larwa wnika do jelit kota i zaczyna się aktywnie rozwijać. Jest przymocowany do ścian i żywi się krwią zwierzęcia. Po czterech tygodniach robak osiąga dojrzałość..

W kale chorego zwierzęcia znajdują się segmenty robaka. Larwy pasożyta często wychodzą z nimi.. Trzymają się futra zwierzęcia i spokojnie poruszaj się po całym mieszkaniu. Dlatego tak ważne jest częste czyszczenie i utrzymanie higieny w domu..

Jaja tasiemca stają się atrakcyjną zdobyczą dla pcheł. Zarażona pchła ponownie wnika do ciała kota, co prowadzi do powstania nowego robaka. Cykl będzie się powtarzał, aż jeden z jego składników zniknie. Właściwą decyzją będzie zajęcie się nie tylko wyzdrowieniem kota, ale także pozbyciem się takich nosicieli infekcji, jak:

• Pchły;
• Wszy psów.

Owad dotknięty tasiemcem może pojawić się zarówno w żołądku kota, jak i człowieka. Dzikie zwierzęta również mogą być nosicielami robaków.

Diagnostyka i leczenie

Nie próbuj samodzielnie diagnozować tasiemca ogórkowego. Dokładna diagnoza zostanie postawiona tylko przez lekarza weterynarii po przejściu niezbędnych testów. W celu wykrycia tasiemca w ciele zwierzęcia do analizy pobiera się krew, kał i mocz. W ostatecznej diagnozie ważną rolę odgrywa również badanie wizualne..

Objawy infekcji tasiemcem ogórkowym pokrywają się z niektórymi chorobami zakaźnymi. Dlatego należy zachować ostrożność podczas postawienia diagnozy..

Kocięta tolerują tasiemca trudniej niż dorosłe koty. W szczególnie ciężkich przypadkach tasiemiec ogórkowy może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Przyczyną tak smutnego rozwoju wydarzeń są powikłania, które rozwinęły się na tle choroby. Należą do nich zapalenie żołądka, zapalenie jelit lub zapalenie trzustki. Leczenie dipilidozy u kotów, psów i ludzi przeprowadza się za pomocą tych samych leków w różnych dawkach. Leki mogą występować w wielu różnych formach, ale najpopularniejsze są tabletki i proszki. Najbardziej znane leki:

• Fenasal;
• Kvaniquantel;
• Azinox;
• Drontal.

Duży wpływ na dawkę leku ma wiek i waga zwierzęcia. Pigułki mogą działać na różne sposoby, w zależności od indywidualnej wrażliwości ciała kota. Leczenie tasiemca ogórkowego obejmuje również ścisłą dietę. Lekarze weterynarii zalecają spożywanie pokarmów płynnych i niskotłuszczowych. Leki przeciw robakom stosuje się raz dziennie. przed pierwszym porannym karmieniem. Powrót do zdrowia z kociego łańcucha zależy przede wszystkim od skuteczności leków..

Kilka godzin po zażyciu leków możesz podać swojemu kotu środek przeczyszczający. Sprzyja szybkiemu wydaleniu tasiemca z organizmu żywiciela. Po zakończeniu jednego cyklu leczenia następny kurs jest przepisywany za miesiąc. Wyleczenie tasiemca ogórkowego u kota jest stosunkowo łatwe, znacznie trudniej jest upewnić się, że tasiemiec po chwili nie wróci do jej życia.

Niebezpieczeństwo dla ludzi

Tasiemiec ogórkowy dobrze czuje się nie tylko w organizmach zwierzęcych. Dlatego jeśli zastanawiasz się, czy tasiemiec ogórkowy jest niebezpieczny dla ludzi, to odpowiedź na to pytanie będzie brzmiała: tak..

Dbaj o higienę i higienę swojego zwierzaka. Dokładnie umyj ręce po kontakcie ze zwierzęciem. Oczyść i zdezynfekuj brud z tacy, aby zminimalizować ryzyko własnej infekcji łańcuchem ogórka.

Koty nie powinny spać ze swoim właścicielem. Zwierzę musi mieć własne miejsce do spania z legowiskiem.

Środki zapobiegawcze

Regularne środki zapobiegawcze mogą zapobiec infekcji tasiemcem. Przestrzeganie tych prostych wskazówek poprawi zdrowie Twojego czworonożnego przyjaciela:

• Walcz z pchłami;
• Uważaj na swoją higienę;
• Regularnie odwiedzaj swojego weterynarza;
• Nie chodź po mieszkaniu w brudnych butach;
• Okresowo podawać zwierzętom leki przeciwrobacze w celach profilaktycznych.

Pchły nie tylko powodują swędzenie i podrażnienie, ale także przenoszą robaki. W trakcie mycia kot może połknąć pchłę, po czym nastąpi infekcja tasiemcem ogórkowym..

Przeciw pchłom obroża będzie Twoim niezawodnym narzędziem w walce z łańcuchem. Jeśli Twój pupil ma dużą liczbę pcheł na sierści, wykąp go w łazience przed założeniem obroży.

Istnieje szeroki wybór szamponów przeciw pchłom, które działają świetnie.

Regularnie mop na mokro i utrzymuj swój dom w czystości. Jaja pcheł mogą pozostać na dywanach, poduszkach i tapicerowanych siedzeniach. Do czyszczenia używaj odkurzacza i utrzymuj meble tapicerowane w czystości.