Właściwe leczenie mikrosporii u kotów w domu

W artykule wymienię zwierzęta, które są zagrożone i mogą rozwinąć mikrosporię. Opiszę przyczyny choroby i jej główne objawy. Postaram się wyjaśnić, jak rozpoznaje się mikrosporię i jak ją leczyć. Opowiem o możliwych powikłaniach i okresie rehabilitacji po chorobie. Opiszę środki zapobiegawcze, które pomogą zapobiegać mikrosporii u kotów.

Grupa ryzyka

Wszędzie otaczają nas spory. Są w powietrzu, na trawie iw wodzie. Nawet zwierzę, które jest stale w mieszkaniu, jest narażone na warunkowo patogenny szczep grzyba. Niektóre odmiany grzybów mogą pozostawać na telepicie przez wiele lat i dopiero wtedy aktywować swoje szkodliwe działanie. Inne powodują natychmiastowe podrażnienia, tym samym natychmiastowo osłabiając zdrowie kota. Są nawet takie, które stanowią zagrożenie dla ludzi..

Za głównych nosicieli choroby uważa się bezdomne zwierzęta. Na zajętych włosach i łuskach następuje izolacja zarodników grzybów. Mikrosporia może być przenoszona podczas kontaktu zakażonego kota ze zdrowym, poprzez artykuły higieniczne i domowe, gdzie kosmki szczepu grzyba już się osiedliły.

Zagrożone są:

• poważnie wychudzony i osłabiony;
• z niską odpornością;
• które są źle utrzymywane przez właściciela;
• kto jest źle odżywiony lub niezrównoważony;
• stały kontakt z bezpańskimi kotami, u których można zdiagnozować mikrosporię.

W każdym razie musisz stale opiekować się swoim zwierzakiem i monitorować go..

Zdrowe i silne zwierzę ma mniejsze prawdopodobieństwo zarażenia się chorobą..

Przyczyny choroby

Główne powody mikrosporii to:

• bezpośrednio zarodniki grzybów;
• obniżona odporność;
• niedożywienie;
• słaba opieka nad zwierzętami;
• uszkodzenie zwierzęcia przez pasożyty, zwłaszcza robaki.

Objawy choroby

Oznaki mikrosporii są następujące:

• pojawienie się małej wysypki, która jest niezwykle trudna do zauważenia u zwierzaka o długim i gęstym futrze;
• zwierzę jest niespokojne i często swędzi w tym samym miejscu;
• w wyniku aktywnego drapania na ciele może pojawić się zerwane w niektórych miejscach futro;
• w miejscach, w których futro wypadło lub oderwało się, skóra puchnie i pojawia się sinica.

Kiedy choroba rozwija się w głęboką formę, objawy nasilają się:

• w miejscach wypadania włosów skóra aktywnie łuszczy się;
• zmiany rozprzestrzeniają się, tworząc rozległe puste przestrzenie na ciele zwierzęcia;
• w wyniku silnego swędzenia pojawiają się rany i podrażnienia. Mogą krwawić i skorupować;
• ogniska choroby pojawiają się na łapach, pysku i ogonie kota.

Diagnoza mikrosporii

Bardzo trudno jest samodzielnie zdiagnozować liszaj obrączkowy. Ponieważ konieczne jest przeprowadzenie szeregu badań laboratoryjnych i instrumentalnych. Chorobę można pomylić z trichofitozą, świerzbem i favusem.

Środki diagnostyczne:

• na zmianach widoczna jest płytka z zarodników grzybów;
• w klinice weterynaryjnej weterynarz ma specjalną czarną lampę o nazwie Wood. Jeśli błyszczysz na futrze zwierzęcia, dotknięte obszary będą miały zielony odcień;
• pobranie skrawków skóry zwierzęcia i rozmazy.

Dopiero po przeprowadzonych badaniach można stwierdzić, że u zwierząt występuje mikrosporia.

Leczenie kotów

Standardowy cykl leczenia mikrosporii trwa co najmniej 6 tygodni. O całkowitym wyleczeniu można mówić dopiero po badaniach laboratoryjnych. Egzamin zewnętrzny jeszcze nic nie znaczy.

Do leczenia skóry zwierzęcia i jego ran stosuje się następujące produkty farmaceutyczne:

1. Maści: mykoseptyna i mikonazol.
2. Spey: zoomikol i cubatol.
3. W razie potrzeby możesz kupić specjalistyczne szampony lub kremy.

Do użytku wewnętrznego zaleca się zakup tabletek takich jak fulwicyna, fungivin czy grifulin. Otrzymywane są w ciągu miesiąca. Dawkowanie zależy bezpośrednio od masy ciała i wynosi 25 mg leku na 1 kg żywej wagi.

Ponieważ leki przeciwgrzybicze działają bardzo agresywnie na wątrobę, zaleca się dodatkowo zażywać leki ją wspomagające, w tym kompleksy witaminowe i immunostymulujące.

Zabrania się samoleczenia, więc możesz tylko skrzywdzić swojego zwierzaka. Ponadto grzybica jest niebezpieczna dla innych. A to nie tylko zwierzęta, ale także ludzie, zwłaszcza małe dzieci.

Microsporia jest wyleczona, jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń lekarza weterynarii i nie przerwiesz przebiegu leczenia.

Opieka nad chorym kotem

Aby zwierzę szybciej wyzdrowiało, jego właścicielowi zaleca się dokładne monitorowanie czystości i higieny. Stale dezynfekuj powierzchnie domu, w którym przebywa chore zwierzę, minimalizując rozprzestrzenianie się zarodników grzybów w mieszkaniu. Musisz przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza weterynarii i dbać o kota. Posmaruj jego rany maścią, weź tabletki i witaminy. Ustal zbilansowaną dietę. Czasami możesz nawet potrzebować codziennej rutyny. Ważne jest, aby pomóc zwierzęciu odzyskać siły i zyskać energię, ponieważ choroba wyczerpuje się.

Jeśli robisz wszystko tak, jak powiedział weterynarz, nie powinieneś się martwić. Pod koniec leczenia ponownie przeprowadza się testy laboratoryjne, aby upewnić się, że zwierzę stało się absolutnie zdrowe, a grzybica już mu nie przeszkadza.

Jeśli Twój zwierzak ma możliwość wyjścia na zewnątrz, lepiej wykluczyć spacery po raz pierwszy po wyzdrowieniu. Pozwól zwierzęciu wyleczyć się z choroby, a potem możesz chodzić.

Czy mikrosporia u kotów jest niebezpieczna dla ludzi?

Istnieją pewne rodzaje grzybów, które są niebezpieczne dla ludzi. Dlatego eksperci nie zalecają samoleczenia zwierzaka, gdy pojawiają się oznaki mikrosporii. Tutaj ważne jest, aby zdiagnozować chorobę na czas i podjąć wszelkie środki w celu jej wczesnego leczenia. Najczęściej chorują osoby starsze i małe dzieci. Są zagrożeni.

Zapobieganie

Aby zapobiec chorobie, zaleca się:

• regularnie szczepić zwierzę;
• zminimalizować „komunikację” zwierzęcia domowego z bezpańskimi zwierzętami;
• zapewnić dobrą opiekę kotu;
• stale usuwaj i czyść artykuły gospodarstwa domowego zwierzaka;
• przetwarzać futro zwierzęcia z kleszczy i pcheł;
• ustanowić wysokiej jakości i racjonalne odżywianie.

Idealnie zdrowy zwierzak jest mniej podatny na grzybicę.

Microsporia to dolegliwość, którą można wyleczyć w ciągu miesiąca, jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń i wizyt weterynarza. Próbowanie tutaj metod ludowych nie jest tego warte.

Lepiej jest natychmiast skontaktować się z weterynarzem, ponieważ istnieje niebezpieczeństwo złapania choroby nawet u osoby, która ma stały kontakt ze zwierzęciem.

Dotyczy to zwłaszcza małych dzieci i osób starszych..